دلم میخواد برم تو اون
دورانی که تنها راه آگاه شدن
از اخبار، خوندن ِاون طهران خبرهایی
بود که تو دکهها نفر دهم نشده
تموم میشدن ؛ اون پاکت نامه ها
که انقدر دیر میرسید چشمت به
در خشک میشد ..
یا شایدم برای اون گره زدن های
روسری زیر چادر رنگی و بردن ِ
نذری واسه همسایه ها !
و اون لحظه هایی که میخواستی
از تلفن عمومی زنگ بزنی و
سکه سکه میرفت برای ساعتها
حرف زدن پشت اون تلفن همگانی .
تهش اون روزها واسه مردمش تموم شد،
الانم میگذره و میره .
انسان تا به مرحلهی
کمال و تقوا نرسد،
یا حتی قدم هایی که برمیدارد
سمت ایمان نباشد،
هنوز از فرشتگان بالاتر نیست ..
درضمن اگر دنبال ترفیع و بلوغ
خود نرود و خود را به نفس وا گذارد،
دچار گناه، و از مقام انسانیت به
پستی ِحیوانیت میرسد .
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
؛ امام عباس :) ..
یک شهید رو به عنوان
رفیق قرار بدید و از طرز زندگی
اون شهید عزیز الگو بگیرید ؛
یا هر کاری که میخواید انجام بدید
ببینید شهید در اون موقعیت
چیکار میکردن و چه سیاقی پیش گرفتن .
راوی میگوید به
امام باقر عليهالسلام
عرض کردم : در زمان ِ
غیبت چه عملی مورد نظر ِ
شماست که مؤمن عمل کند ؟
حضرت فرمودند : مؤمنین ِما
از شنیدن حرفهای ناروا
کر هستند و از گفتن ِ
حرفهای غیر حق
لال هستند .
- برشیازکتاب ِیکقدمتاخدا
میگه که هر سخن
کز دل برآید،
لاجرم بر دل نشیند ؛
هرگفتاری لازمهی
اعتقاد و اطمینان ِگوینده
از کلامشه .
وقتی کسی تونست برای
حرفی که میزنه دلیل داشته باشه
حالا چه قلبا ًو چه عقلا ًمعتقد به
سخنش باشه،
اونوقته که میشه به سخن
گوش ِجان سپرد ..
چون وقتی حرفی زده میشه
از طریق ِبیانات و کلام،
شناخت به درون شخص
تا حدی ممکنه، یعنی متوجه
این خواهید شد که اصلا
اوشون چقدر پای حرفشه،
اصلا در پی این سخن عملی هست،
این گفتار تا چه حد موثقه یا
طرف چقدر واقف به عمق بیانشه .
بنابرین اعتقاد، شرط عقل و مصادیق و تفکر ِقبل تکلم، برای سخنوری لازمه .