📌 #پندانه 🔹 حاج آقا حواست باشد قصاب محله که گوشت بد بدهد میگویند قصاب محله ما بد است میروند یک قصابی دیگر آنقدر میگردند تا یک خوبش را پیدا کنند. 🔹نانوای محله که نان بد بپزد میگویند نانوایی محله ما نانش بد است میروند یک نانوایی دیگر 🔹آرایشگر محله که بد اصلاح کند میگویند آرایشگر محله ما بد است میروند سراغ یک آرایشگر دیگر 🔹خیاط و میوه فروش و بقالی محل هم همینطور 🔺اگر او بد باشد فقط خودش بد است اما 🔸 امام جماعت مسجد که بد شد آخوند محله که بد شد میگویند آخوند ها بد هستند 🔸آخوند محله که سوار ماشین مدل بالا شد 🔸آخوند محله که خانهء گرانقیمت داشتب 🔸آخوند محله که برای همسایگان غرور و تکبر داشت میگویند همه آخوندها همینند. 🔸نمیدانم توقعشان از تو بالاست یا نه مثل نان و گوشت و میوه به تو احساس نیاز نمیبینند 🔸 اگر تو بد بودی سراغ دیگری نمیروند که ببینند بقیه چطورند به راحتی از بد بودن همهء شما سخن میگویند 🔺هرچه که هست تو باید خیلی بیشتر حواست باشد 📡 @TalabehLife | زندگی طلبگی

‌‌خوب و بد همیشه در هر لباس و جایگاه و شغل و مسندی وجود داشته و وجود دارد و وجود خواهد داشت. قضاوت نادرست، جایی شکل میگیرد که خطای شخصیِ کسی، پای قوم و قبیله و همکار و هم شغل و هم قیافه اش نوشته شود. . وقتی سوار تاکسی میشوی و راننده، کرایه بیش از حقش را مطالبه میکند و به زور میگیرد، منطقی نیست به همه تاکسیران های عزیز فحاشی کنی یا از شرکت تاکسی رانی بدگویی کنی. . چون یک قاعده اساسی همیشه بوده و هست و آن اینکه: که همه جا خوب و بد هست. و دقیقا همین قاعده مهم است که پشتوانه ای در قرآن کریم دارد، آنجا که میفرماید: ان اکرمکم عندالله اتقاکم. (بدرستیکه گرامی ترین شما نزد خداوند، باتقواترین شماست.) . این یعنی پست و مقام و لباس و شغل و منصب و جایگاه، خوبی یا بدی آور نیست. بلکه ذات انسان و عمل اوست که خوب بودن یا بد بودن او را تعریف میکند. . تا وقتی پرهیزکاری، در هر شغل و مقام و منصب و لباسی که هستی، خوبی. و چون کارت به فسق و فجور رسید باز هم در هر جایگاه و موقعیت و کسوتی که باشی بدی. . روحانیت هم از اول تا کنون از این قاعده مستثنی نبوده و الان هم نیست. اگرچه بمباران وسیع و گسترده #دشمن که همیشه به نیت وارونه انگاری حقایق انجام میشود، یکی از مهمترین مسببات این نگرش به شمار میرود ولی متاسفانه، گاهی نبود تجزیه و تحلیل و گاهی عدم استفاده از فکر و تعقل، آدمی را به سمتی میبرد که در همه جا همه چیز را به یک چوب براند. . چه زیبا فرمود امیرالمومنین علیه السلام که: قیمه کل امری ما یحسنه... (قدر و منزلت هر کسی به اندازه چیزی است که آن را نیکو میشمارد) یکی خدمت به مردم و تواضع و فروتنی را انسانیت میداند و دیگری، پست و مقام و ظاهرسازی را دستمایه برتری میپندارد. . تا در طلب گوهر کانی، کانی @TalabehLife

همه ما عاشق آفریده شده‌ایم اما معشوقمان را خودمان انتخاب می‌کنیم «مرحوم علی صفایی» @TalabehLife

وقتی عقل ، عاشق شود و عشق ، عاقل شود آنگاه تو شهید میشوی . #آقامصطفی_چمران

. ‏ما را ز خداوندی لطف تو، همین بس کز بندگی همچو منی عار نداری.. #حبیب_اصفهانی

مواظب باشیم دل‌مان جایے نرود ... اگر رفت بازگرداندنش کار سخت و گاهے محال است ... اگر برگردد معلول و مجروح و سرخورده بازمیگردد ... مراقب‌باشیم دل ، آرام ، سر به هوا و عاشق پیشه است ... و خیلی سریع انس میگیرد ... اگر غفلت کنیم میرود و خودش را به چیزهای بی‌ارزش وابسته میکند ! #استاد_علیرضا_پناهیان #سبک_زندگی #دل

ولی مردها! نامردها! اگر می‌زنید، من را بزنید که جوانم! شیخِ ریش سفید چه گناه کرده؟! پدری را نزنید که زن و بچه‌اش خانه منتظرانند تا نور چشمشان برگردد. ما که شیر نفت به جیبِ عبایمان وصل نیست، ما که با محافظ نمی‌رویم و نمی‌آییم. ما کنار خودتان هستیم. با کشتن ما هم جا برای کسی باز نمی‌شود.

#استوری دعای روز چهارم ماه رمضان بسم الله الرحمن الرحیم اللهمّ قوّنی فیهِ علی إقامَةِ أمْرِکَ واذِقْنی فیهِ حَلاوَةَ ذِکْرِکَ وأوْزِعْنی فیهِ لأداءِ شُکْرَکَ بِکَرَمِکَ واحْفَظنی فیهِ بِحِفظْکَ وسِتْرِکَ یا أبْصَرَ النّاظرین. خدایا نیرومندم نما در آن روز به پا داشتن دستور فرمانت و بچشان در آن شیرینی یادت را و مهیا کن مرا در آنروز رأی انجام سپاس‌گذاریت به کرم خودت نگهدار مرا در این روز به نگاه‌داریت و پرده‌پوشی خودت ای بیناترین بینایان. #رمضان #دعا #روز_چهارم @TalabehLife

♻️ قصه عمامه و خون . قصه عمامه و خون ، حکایت جدیدی نیست همین رمضان شاهد است و محراب مسجد کوفه که عمامه و خون، چگونه با هم در سحرگاه ۱۹ رمضان رستگار شدند. عمامه‌ای که در گودال خونین به غارت رفت، خوب قصه عروج را می‌شناسد. شیخ شمس الدین محمد نبطی جزینی و زین‌الدین بن علی بن احمد عاملی جُبَعی را شهید اول و ثانی نام نهاده‌اند تا فقاهت از نخست با شهادت همنشین باشد. از شیخ فضل الله نوری تا نواب صفوی، از یونس استاد سرایی یا همان میرزا کوچک جنگلی تا سیدحسن مدرس، از سید مصطفی خمینی تا سید محمدباقر صدر، از شریف قنوتی تا مصطفی ردانی پور، از مفتح تا مطهری، از بهشتی تا باهنر، از مدنی و دستغیب و اشرفی اصفهانی و صدوقی تا مالامیری و کریمیان و هادی ذوالفقاری، از محمدباقر حکیم تا شیخ نمر، از سید مصطفی موسوی تا شیخ راغب و بیش از ۳۵۰۰ شهید طلبه دفاع مقدس شاهدند که این نهضت مدیون عمامه،های در خون نشسته است. بگذار از مولوی جنگی زهی، ماموستا شیخ الاسلام، ملا عبدالحمید فرقانی، ماموستا برهان عالی، برهان الدین ربانی، مولوی فیض محمد حسین بر به همراه ۱۰۰ روحانی شهید اهل سنت کشور نیز سخن بگویم، ایشان نیز شاهد این مدعا هستند که برای دشمن تکتف در نماز یا غیر آن مهم نیست، دشمن مخالف عالمان مجاهد است و در این مسیر برای او شیعه و سنی تفاوتی ندارد. اصول کافی بخوانی یا صحیح، او با قرائت جهادی از اسلام مخالف است. در این میانه بدش نمی‌آید که گاهی بر طبل اختلاف بدمد و خون این دسته را به گرده آن یکی بیاندازد و به ریش قم و قاهره بخندد. حادثه عمامه‌های در خون نشسته در صحن امن رضوی،‌‌ حکایت استدامت استقامت حوزه‌های علوم دینی بر سبیل مجاهدت است. گوارا باد شربت شیرین شهود و شهادت بر عاشقان مسیر وصل و چه زیباست جامه عروج خونین بر اندام فقاهت. چه خوش فرمود آقا روح الله  بزرگ ، آن احیاگر اسلام جهادی در عصر حاضر، پس از شهادت علامه مطهری:‌‏ بریزید خون‌ها را زندگی ما دوام پیدا می‌کند. بکُشید ما را ملت ما بیدارتر می‌شود. ما از‌‎ ‌‏مرگ نمی‌ترسیم؛ و شما هم از مرگ ما صرفه ندارید. رزقنا الله قتلاً فی سبیل الله ✍️ حجت الاسلام رضاپور