🔻طی یادداشت سخنگوی حوزه اعلام شد؛ ❇️ موضع حوزه در قبال اظهارات جنجالی امام جمعه آزادشهر ◻️ بِسمِ اللهِ الرَحمنِ الرَحیمِ إنَّما یریدُ الله لِیذْهِبَ عَنْكُمُ الرِّجْسَ أَهْلَ الْبَیتِ وَ یطَهِّرَكُمْ تَطْهیراً با سلام و صلوات محضر مبارک حضرت رسول اکرم‌(صلی‌الله‌علیه و‌آله‌وسلم)‌‌ و‌ خاندان مطهر ایشان (علیهم صلوات الله) و تقدیم خالصانه‌ترین درودها به همه خادمان اسلام عزیز.‌(حفظهم الله تعالی) اخیرا صحبت‌های ناسنجیده‌ای‌ در فضای‌مجازی منتشر شد که حواشی و عکس‌العمل‌هایی را پدید آورد. ضمن تقدیر از پاسخ‌ها و روشنگری‌های برادران و علمای اهل سنت و فضلای حوزه‌های علمیه و سپاس فراوان از حساسیت همه مسلمانان و دلدادگان اهل بیت پیامبر‌(صلی‌الله‌علیه و‌آله‌وسلم‌) و نیز توجه و تاکید بر عذرخواهی صورت گرفته، لازم است اصحاب قلم و اندیشه ضمن درک جایگاه رفیع، الهی و منحصر بفرد اهل بیت عصمت و طهارت (علیهم السلام) و پاسداشت اخوت و برادری دینی و قدرشناسی امنیت ملی در سایه نظام ولایی و اسلامی، از هر‌گونه اقدامی که زمینه‌ساز نزاع مذهبی و در تعارض با مصالح امت مسلمان است پرهیز نمایند. وَالسَّلَامُ عَلَى مَنِ اتَّبَعَ الْهُدَى محمد رضا برته سخنگوی مرکز مدیریت حوزه‌های علمیه @HawzahNews | خبرگزاری‌حوزه

جلسه گروه علمی فقه و اصول مدرسه فقه و اصول حوزه علمیه طالبیه تبریز ۱۴۰۰/۰۹/۲۳

بسم الله الرحمن الرحیم ماجرای ازدواج حضرت شهربانو سلام الله علیهامادر امام سجاد علیه السلام اخیرا فرد بیسوادی به نام مولوی گرگیج، با وقاحت و بیشرمی تمام اهانتی را نسبت به امامان معصوم و مظلوم شیعه بیان کرده که زبان و قلم از تکرار آن شرم دارد. تمام اراجیف وی بر اساس این ادعاست که خلیفه دوم، مادر مطهره و مکرمه امام سجاد را به عقد امام حسین درآورده است. براستی کدام عاقلی قبول میکند مثل امیرالمؤمنین، سلام الله علیه، باشد؛ ولی عقد سیدالشهداء و سید جوانان اهل بهشت را، مثل خلیفه دوم جاری کند؟!! اما حقیقت ماجرا چیست؟ ▫▫▫ محمد بن جریر طبری، از علمای بزرگ شیعه است که در قرن پنجم (حدود هزار سال قبل) زندگی میکرده است. او کتابی دارد به نام "دلائل الامامه" که در این کتاب به اثبات حقانیت امامان شیعه پرداخته است‏. طبری در صفحه ۱۹۴ این کتاب، ضمن بیان احوالات بی بی شهربانو، مادر مکرمه امام سجاد علیه السلام، مینویسد: همين كه اسيران ايرانی وارد مدينه شدند عمر تصميم داشت زنان را بفروشد و مردان را بعنوان برده بگيرد و آنها را به کار بگیرد تا در هنگام طواف، افراد ناتوان و بیمار و پیر را روی دوش خود بگذارند و دور کعبه حمل کنند. امير المؤمنين علی عليه السلام فرمودند: پيغمبر صلی الله علیه وآله فرموده است افراد برجسته هر قوم و ملت را گرامی بدارید. عمر اعتراف کرد بله، من هم اين مطلب را شنيده‏ ام كه ميفرمود هر گاه فرد با شخصيت يك طائفه‏ اى پيش شما آمد او را احترام كنيد؛ گر چه مخالف شما باشد. امير المؤمنين علی علیه السلام فرمودند: پس تو به چه حقی به خودت این اجازه را دادی که با این بزرگوران، اینگونه رفتار کنی؟ اينها گروهى هستند كه خودشان به میل خودشان تسليم شدند و علاقه به اسلام دارند و من از نژاد اينها فرزندانى خواهم داشت. من شما و خدا را گواه ميگيرم كه سهم خودم از اينها را در راه خدا آزاد نمودم. تمام بنى هاشم، و نیز سایر مسلمانان از مهاجر و انصار گفتند: یا امیرالمؤمنین، ما نيز حق خود را به شما بخشيديم. امیرالمؤمنین علی علیه السلام فرمود: خدايا شاهد باش من تمام آنچه را ایشان به من بخشیدند، در راه تو آزاد نمودم. عمر گفت: چرا با تصميم من در مورد اين اسيران فارس مخالفت کردی و چه باعث شد كه بر خلاف راى من عمل كنى؟ امیرالمؤمنین علی علیه السلام دومرتبه فرمايش پيغمبر درباره احترام افراد با شخصيت را به يادش آوردند و اینکه این افراد، به میل خودشان مسلمان شدن را پذیرفته اند. عمر دیگر اعتراض نکرد ...... گروهى از قريش علاقه به ازدواج با آن بانوان داشتند. امير المؤمنين علی علیه السلام فرمودند: نبايد آنها را بر ازدواج مجبور كرد. اختيار را بخودشان بدهيد هر كس را كه خواستند انتخاب كنند. گروهى به شهربانو، دختر کسری اشاره نمودند. اختيار انتخاب را به او دادند و در حالی که در پس پرده بود، از او خواستگارى كردند. در حضور جمع به ایشان گفتند: از ميان كسانى كه از تو خواستگارى كرده اند كدام را انتخاب ميكنى؟ آيا علاقه بداشتن شوهر دارى؟ ایشان سكوت كردند. امير المؤمنين علی علیه السلام فرمودند: بشوهر علاقه دارد ولى حالا بايد منتظر بود تا چه كسى را انتخاب كند. عمر گفت: از كجا فهميدى تصميم بشوهر گرفته است؟ حضرت فرمودند: هر گاه بانوى با شخصيت بدون سرپرستی از يك طائفه خدمت پيغمبر اکرم صلی الله علیه وآله ميرسيد، وقتى از او خواستگارى ميشد، دستور ميدادند به او بگويند تو بشوهر دارى‏ مايلى؟ اگر خجالت ميكشيد و سكوت ميكرد، همين سكوتش را دليل اجازه اش قرار ميدادند و دستور ازدواجش را صادر ميكردند. اگر ميگفت نه، اجبار بر پذيرش نميكردند. خواستگاران را به شهربانو نشان دادند. ایشان با دست به امام حسين علیه السلام اشاره کردند. باز براى مرتبه دوم از او تقاضاى انتخاب كردند؛ اين مرتبه نيز به زبان فارسی گفت: اگر انتخاب با من است، او را انتخاب کردم. و امیرالمؤمنین علی علیه السلان را ولی (وکیل) خود انتخاب کردند تا خطبه عقد جاری شود. حذيفه نيز خطبه عقد را خواند. امير المؤمنين به او فرمودند: اسمت چيست؟ گفت شاه زنان دختر كسرى. امیرالمؤمنین علی علیه السلان به زبان فارسی فرمودند: "نه؛ شاه زنان نیست مگر دختر محمد صلی الله علیع وآله" او سیدة النساء و شاه زنان است. تو شهربانو هستی و خواهرت نیز مروارید است، دختر کسری. عرض کرد: آرى صحيح است. حضرت شهربانوسلام الله علیها با امام حسین علیه السلام ازدواج کرد؛ و خواهرش مروارید، با امام مجتبی علیه السلام. ❗این مطلب را منتشر کنید تا سایر مومنین نیز از اصل ماجرا آگاه شده و شبهات شیاطین در آنان اثر نکند. این مطلب در منابع زیر نقل شده است: 📚 دلائل الامامه طبری، صفحه ۱۹۴ 📚 العدد القویه (تالیف برادر علامه حلی) صفحه ۵۷ 📚 بحارالانوار جلد ۳۱ صفحه ۱۳۳ 📚 مستدرک الوسائل جلد ۱۱ صفحه ١١٣ ✨انتشار بازمزمه صلوات بلامانع است

باطلاع طلاب محترم درس خارج میرساند: برنامه امتحان کتبی نیمسال اول سالتحصیلی ۱۴۰۱-۱۴۰۰ دروس خارج حضرت استاد حاج آقا فاضلی هیدجی بشرح ذیل می باشد: خارج اصول 1400/10/19 خارج فقه 1400/10/22 ساعت : 9 صبح مکان : مسجد جامع معاونت آموزش @talebieh_tabriz

✍️ پاسخ حجت‌الاسلام‌والمسلمین خسروپناه به مولوی گرگیج ◻️علمای شیعه اهل منطق، گفت‌وگو و استدلال هستند، فلذا اگر شبهه و سؤالی دارند باید در جمع علمی مطرح کنند، نه در خطبه نماز جمعه که باعث شود رسانه‌های اجنبی و صهیونیستی استفاده سوء از آن بکنند. 💭 حال شبهه کجاست؟ گرگیج می‌گوید "چون شما شیعیان اعتقادی به مشروعیت خلافت عمربن خطاب ندارید، بنابراین جنگ با ایران نیز مشروع نبوده است، گرفتن اسرا نیز مشروع نیست و ازدواج با کنیزی که در این جنگ به اسارت در آمده است نیز مشروع نخواهد بود و...". ◻️ جواب این شبهه این است که براساس آموزه‌های شیعه، جنگ ابتدایی زمانی مشروعیت دارد که اذن امام را داشته باشد، در این شرایط، خلیفه دوم یا با اذن امام با ایران جنگیده است یا بدون اذن؛ اگر جنگ او همراه با اذن امام بوده باشد، جهادش مشروعیت دارد ولو اینکه خلافتش مشروعیت نداشته باشد. ◻️ اما اگر این جهاد بدون اذن امام بوده باشد، براساس نصوص شیعه، تمام اموالی و یا اسرائی که به‌غنیمت گرفته شده است، تحت مالکیت مقام امام است، به‌عبارت دیگر، حتی اگر از نظر شیعیان جنگ خلیفه دوم با ایران مشروعیت نداشته باشد، تمام اموال و غنایمی که به دست آورده است، تحت مالکیت مقام امامت است، بنابراین اگر بی‌بی‌شهربانو به‌عنوان کنیز در اختیار امام قرار گرفته باشد، مالکیتش با امام بوده است و شبهه برطرف می‌شود. ◻️ دقت داشته باشید در تاریخ نقل شده است که وقتی حضرت شهربانو را آوردند، حضرت امیرالمؤمنین فرمودند "این خانم از خاندان موجهی است و نباید او را به‌عنوان کنیز به ازدواج درآورد و خودش باید همسر خودش را انتخاب کند" و خود او امام حسین را به همسری انتخاب کرد، بنابراین اصل شبهه از اساس منتفی شد. متن کامل: https://hawzahnews.com/xbtXH @HawzahNews | حوزه‌نیوز

پاسخی به شبهه و توهین‌های گرگیج‌ منبع : مرکز مطالعات و پاسخ‌گویی به شبهات (حوزه‌های علمیه) اولاً: فتح ایران قبل از رحلت رسول الله ـ صلی الله علیه وآله ـ با بشارت و تأیید آن حضرت توسط مسلمانان صورت گرفته است. ثانیاً: حضرت شهربانو کنیزِ هدیه داده شده به امام حسین ـ علیه السلام ـ نبود و خود آن بانو با اختیار امام را انتخاب کرد. وقتی اسیران را آوردند عمر درمانده بود که با این بزرگ‌زادگان چه کند؟!! امیرمومنان علیه السلام فرمود: «آنان بزرگ زادگانند باید اختیار انتخاب به آنان داده شود و هر کس لیاقت همسری آنان را ندارد.» وقتی تصمیم بر آن شد که حق انتخاب با خود آنان باشد، بزرگ زادگان حاضر شدند و حسنین هم در میان جمعیت حاضر شدند؛ امیرمومنان علیه السلام با زبان فارسی، فرزندانش را به آن بزرگ‌زادگان معرفی کرده و از آنان برای فرزندانش خواستگاری کرد. شهربانو با انگشت امام حسین علیه السلام را نشان داد و گفت من او را انتخاب می‌نمایم؛ دختر دیگر نیز، امام حسن علیه السلام را انتخاب نمود. بنابراین نه عمر و نه شخص دیگری، کوچکترین نقشی در ازدواج این دختران نداشت بلکه با ولایت امیرمومنان علیه‌السلام و اجازه آن حضرت و انتخاب شاهدخت نجیب ایرانی، این ازدواج صورت گرفت؛ با وجود اینکه چندین نفر حتی خود عمر هم آنجا حاضر بود؛ شهربانوی بزرگ‌زاده، با هدایت الهی و تشخیص هدایت شده و مقدر الهی، خود، امام حسین علیه اسلام را انتخاب نمود. بنابراین اسرای فتح ایران به امر حضرت امیرمؤمنان علی ـ علیه‌السلام ـ ابتدا، آزاد شدند و سپس ازدواج این دختران به صورت رسمی و با انتخاب خود آنان صورت گرفت؛ طبق گزارش‌های تاریخی و بر اساس عقیده شیعیان، خطبه عقد امام حسین ـ علیه السلام ـ با شهربانو به دستور امیرالمومنین علیه السلام و توسط حذیفه بن یمان از شیعیان آن حضرت خوانده شد. (ألدُّرُّ النَّظيم فى مَناقِب الأئمةِ اللَّهاميم / مناقب آل ابی‌طالب) ثالثاً: بالفرض شهربانو، کنیز بوده باشد، برحسب فقه صحیح اسلام، هر غنیمتی [اموال منقوله، کنیز و جواری، اراضی] که تحت حاکمیت ظالمین از دیگران گرفته شود، اساساً ملک امام معصوم و در اختیار او است. از نظر فقه شیعه که مبنای قرآنی و سیره و سنت نبوی دارد، امام، مالک کل عالم است و اگر غاصبی چیزی به ایشان ببخشد، ملکیت ایشان به خاطر هدیه توسط غاصب نیست. معاویة بن وهب گوید: به امام صادق عرض کردم: اگر امام افراد را به سریّه بفرستد و غنیمت‌هایی به دست آورند، چگونه تقسیم می‌شود؟ فرمود: اگر به فرماندهی کسی که امام او را منصوب فرموده است جنگیده‌اند، باید یک پنجم که سهم خدا و رسول است جدا شود و چهار پنجم آن را بین خودشان تقسیم کنند. و اگر در آن جنگ به جنگ مشرکان نرفته‌اند، هرچه غنیمت گرفته‌اند برای امام علیه السّلام است و هرگونه مصلحت باشد و بداند با آن عمل می‌کند. (الکافی، ج ۵، ص ۴۳) بنابراین برفرض کنیز بودن مادر امام زین العابدین علیه‌السلام، وی ملک اهل بیت- علیهم‌السلام ـ بوده و عمر بن خطاب همانطوری که تاریخ نقل نموده هیچ نقشی در ملکیّت و وصلت شهربانو با امام حسین علیه‌السلام نداشت که با سلب مشروعیت خلافتش، نکاح امام حسین با شهربانو ابطال شود. لذا سخن گرگیج و امثال او نه با مبانی و گزارش‌های تاریخی منطبق است و نه با مبانی قرآنی و فقهی و نه معیارهای عرفی؛ بلکه ازروی ناآگاهی و بی اساس است. علاوه بر آن، اگر عمر عاقد این عقد هم بوده باشد و شیعه او را عادل نداند براساس فقه اهل‌سنت، عقد درست است چون در فقه اهل سنت مثل فقه شیعه، فاسد یا عادل نبودن عاقد، زیانی به عقد وارد نمی‌کند و عقد باطل نیست. فساد و عدل که جای خود دارد حتی طبق نظر بسیاری از علمای شیعه و اهل سنت، کافر هم می‌تواند وکیل مسلمان باشد، تا از طرف او عقد نکاح یا... را انجام دهد! پس استدلال آقای گرگیج در مورد اینکه چون خلیفه دوم حضرت شهربانو را به عقد سیدالشهدا در آورده است پس خلافت او شرعی است، نه تنها دلالت بر خلافت ندارد، بلکه این عمل الزاماً حتی نمی‌تواند دلالت بر اسلام شخص وکیل داشته باشد! (زکریا الأنصاری، أسنی المطالب فی شرح روض الطالب، ج ۲، ص ۲۹۵/ سید یزدی، العروة الوثقی، ج۲، ص۲۰۹)