💓تنها مسیری های کردستان
🌹 #کلمات_قصار_نهج_البلاغه 🌴 #شماره_48 الظَّفَرُ بِالْحَزْمِ، وَالْحَزْمُ بِإِجَالَةِ الرَّأْي، وَا
🌹 #کلمات_قصار_نهج_البلاغه
🌴 #شماره_49
وقال عليه السلام :
احْذَرُوا صَوْلَةَ الْكَرِيمِ إذَا جَاعَ، واللَّئِيمِ إِذَا شَبِعَ.
بپرهيزيد از حمله بزرگوار، به هنگام نياز و گرسنگى و از حمله انسان پست به هنگام سيرى.
💓تنها مسیری های کردستان
🌹 #کلمات_قصار_نهج_البلاغه 🌴 #شماره_49 وقال عليه السلام : احْذَرُوا صَوْلَةَ الْكَرِيمِ إذَا جَاعَ،
در اين که منظور از گرسنگى و سيرى در اين عبارت حکيمانه معناى کنايى آن مراد است يا معناى حقيقى در ميان مفسران نهج البلاغه گفت و گو است; جمعى گرسنگى را کنايه از هرگونه نياز و يا تحت فشار و ظلم واقع شدن دانسته اند بدين ترتيب معناى جمله چنين مى شود
افراد بزرگوار و با شخصيت تنها هنگامى دست به حمله مى زنند که به آنها ستم شود و يا نياز مبرم براى ادامه حيات پيدا کنند که در اين صورت براى گرفتن حق خود و دفاع در مقابل ظالمان غيرت آنها به جوش مى آيد و حمله جانانه اى مى کنند; ولى لئيمان هنگامى که به نوايى برسند و بر مراد خويش سوار گردند طغيان مى کنند و افراد بى گناه را مورد حمله قرار مى دهند همچون حيوانات درنده اى که پس از سيرى، مست مى شوند.
حالى که بعضى ديگر معتقدند «جُوع» در اينجا به همان معناى حقيقى يعنى گرسنگى است و «شَبَع» به معناى سيرى است و آن را اشاره به اين نکته مى دانند که افراد شجاع و با شخصيت پيش از رفتن به ميدان نبرد کمتر غذا مى خوردند مبادا ضربه اى بر شکم آنها وارد شود و غذا بيرون ريزد و موجب سرافکندگى آنان شود; ولى لئيمان چنين نيستند و در هر حال تفسير اول مناسب تر به نظر مى رسد.
┅─✵🍃✨﷽✨🍃✵─┅
سلام✋
صبحتون بخیر🌺
☀️اولین کلمه ای که صبح ها هنگام بیدار شدن، درست پس از آنکه چشم می گشایی، میگویی، بسیار مهم است.
فرقی نمی کند که این کلمه را در ذهنت بگویی و یا بر زبانت جاری کنی.اولین کلمه مهم است.
💥و بی شک تاثیری شگرف بر ماجراهای همان روزت خواهد داشت.
کلمه ی تو، چکیده ی فکر توست، و فکر تو، تو را به همان سو می کشاند.
❓تا به حال فکر کرده ای که اولین کلمه ات چه بوده و کدام است؟!
🌟و آخرین کلمه ای که پیش از آنکه خواب چشمانت را فرا بگیرد، آن نیز مهم است و بر رؤیاهایت تاثیر بسزا دارد.
و باز فرقی نمی کند که این کلمه را در ذهنت بگویی و یا بر زبانت جاری کنی.
💐کلمات خوب در این دو لحظه ی حساس که ذهن در حالت آلفا بسر می برد، خوبی به بار می آورد و کلمات ناهنجار، ناهنجاری.
از من می شنوی،
🌼 اولین کلمه ات را حمد و سپاس خداوند قرار بده و بگو;
✨ بسم الله الرحمن الرحیم✨
✨ الحمدلله رب العالمین✨
🌸و آخرینش را پاکی و تنزیه خداوند
باریتعالی...سبحان الله✨
#تاثیر_کلمات را امتحان کن...☺️
🌺 @tanhamasirKordestan
🎞 تصویر تاریخی از بازگشت نخستین گروه آزادگان به کشور
❤️ ۲۶ مرداد ۱۳۶۹ نخستین گروه از آزادگان پس از سالها اسارت به میهن بازگشتند.
🌷"سالروز بازگشت #آزادگان سرافزار به میهن گرامیباد."
🕊 @tanhamasirKordestan
10.1M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
💢 نوبت جهاد ماست
🔹 با چی قراره خداوند متعال، بشریت رو نجات بده؟
خونواده شیعه دخترش، پسرش ازدواج نمیکنه❗️
ازدواج میکنه بچهدار نمیشه❗️
#فرزندآوری
#استاد_پناهیان
🌺 @tanhamasirKordestan
🥀دادم لباس نوکری ام را رفو کنند
حَیّ عَلَی العَزایِ شما میرسد بگوش🖤
هوای حسین علیهالسلام
هـــوای حــرم...💔
#محرم
#ما_ملت_امام_حسینیم
🌺 @tanhamasirKordestan
#تلنگر📩
از مسجد میاے بیرون
#هواےنفست میگه به به!
واقعا من چقدر خوبم!😏❌
ببین بقیه نمیان مسجد
اما من هر شب میام و
صف اول هم هستم!
خدا چهار تا بنده
مثل من داشته باشه براش ڪافیه!
👈 اینجا تو باید یه عڪسالعملے نشون بدے.
باید به هواے نفست بگے:
خب حالا که چے؟
خیلے هنر کردے ؟
وظیفته، خودت ڪیفش رو ڪردے!
منت هم میذارے سر خدا؟؟❗️
خیلی نامردے
هر جا ڪه دست میذارے خرابش میڪنے.
خدا منو از دست تو نجات بده.
یا کار فرهنگے موفقے انجام میدے،
همه تشویقت میڪنن!
اینجا باید
حسابی با هوای نفست بجنگے
و فحشش بدے...💪🏻🌱
⚠️ اگه این ڪار رو نڪنے هواے نفست
با همون ڪاراے
خوبت میبردت جهنما!!!
خود دانے...
#استاد_پناهیان🍃
أللَّـهُمَ عَـجِّـلْ لِـوَلـیِکْ ألْـفَـرَج
🌺 @tanhamasirKordestan
💓تنها مسیری های کردستان
🌹 #کلمات_قصار_نهج_البلاغه 🌴 #شماره_49 وقال عليه السلام : احْذَرُوا صَوْلَةَ الْكَرِيمِ إذَا جَاعَ،
🌹 #کلمات_قصار_نهج_البلاغه
🌴 #شماره_50
وقال عليه السلام :
قُلُوبُ الرِّجَالِ وَحْشِيَّةٌ، فَمَنْ تَأَلَّفَهَا أَقْبَلَتْ عَلَيْهِ.
دلهاى انسانها همچون حيوانات وحشى است، هر كس از راه محبت وارد شود با او الفت مى گيرند.
امام در اين کلام حکمت آميز درس مهمى براى صيد دل ها و جلب و جذب دوستان مى دهد. مى فرمايد: «دل هاى انسان ها وحشى و رمنده است هرکس با آنها انس گيرد رو به سوى او مى کنند»; (قُلُوبُ الرِّجَالِ وَحْشِيَّةٌ، فَمَنْ تَأَلَّفَهَا أَقْبَلَتْ عَلَيْهِ).
اشاره به اينکه انسان، نسبت به کسانى که نمى شناسد نوعى احساس بيگانگى مى کند; ولى اگر طرف مقابل از طريق محبت وارد شود در برابر او رام مى شود. به گفته بعضى از شارحان نهج البلاغه اين مطلب براى انسانى که تازه در شهر يا در محله اى وارد مى شود و سکنا گزيند کاملاً محسوس است او حتى از همسايگان نزديکش فاصله مى گيرد اما اگر چند بار با او سلام و عليک کنند و به ديدارش بروند و هديه اى برايش بفرستند رابطه دوستى آنها مستحکم مى شود.
آنچه بعضى پنداشته اند که اين کلام حکمت آميز با اصل مدنىّ بالتبع بودن انسان سازگار نيست اشتباه بزرگى است. درست که انسان ذاتاً روح اجتماعى دارد و نمى تواند تنها زندگى کند و تمام پيشرفت ها و موفقيت ها بشر در سايه همين روح اجتماعى است; ولى اين بدان معنا نيست که در برابر هر فرد ناشناخته اى اظهار محبت و دوستى کند و با او الفت بگيرد
الفت گرفتن احتياج به مقدمات دارد همان گونه که عداوت و دشمنى نيز مقدماتى مى خواهد و نظر امام(عليه السلام)به اين حقيقت است که در روايات ديگرى نيز وارد شده و در گفتار معروف: «الاْنْسانُ عَبيدُ الاْحْسانِ; انسان بنده احسان است» منعکس است.