🌴#کلمات_قصار_نهج_البلاغه 🌹#حکمت_شماره_126 الاُْولَى وَعَجِبْتُ لِعَامِر دَارَ الْفَنَاءِ وَتَارِک دَارَ الْبَقَاءِ. امام(عليه السلام) فرمود: از بخيل تعجب مى کنم که به استقبال فقرى مى رود که از آن گريخته و غنايى را از دست مى دهد که طالب آن است. در دنيا همچون فقيران زندگى مى کند ولى در آخرت بايد همچون اغنيا حساب پس دهد. و تعجب مى کنم از متکبرى که ديروز نطفه اى بى ارزش بوده و فردا مردار گنديده اى است. و از کسى که در خدا شک مى کند در شگفتم در حالى که خلق او را مى بيند (و مى تواند از هر مخلوق کوچک و بزرگ، ساده و پيچيده به ذات پاک آفريدگار پى برد). و تعجب مى کنم از کسى که مرگ را فراموش مى کند با اين که مردگان را با چشم خود مى بيند. را به فراموشى مى سپارد.

شرح و تفسير :از اين شش گروه در شگفتم! ج-۱۳ امام(عليه السلام) در اين کلام حکمت آميزش به شش رذيله اخلاقى اشاره فرموده که سرچشمه غالب بدبختى هاى انسان است و اگر بتواند از آن ها فاصله بگيرد دنيا و آخرت خود را آباد کرده و سامان بخشيده است. نخست اشاره به مسئله «بخل» و آثار شوم آن مى کند و مى فرمايد: «از بخيل تعجب مى کنم که به استقبال فقرى مى رود که از آن گريخته و غنايى را از دست مى دهد که طالب آن است. در دنيا همچون فقيران زندگى مى کند ولى در آخرت بايد همچون اغنيا حساب پس دهد»; (عَجِبْتُ لِلْبَخِيلِ يَسْتَعْجِلُ الْفَقْرَ الَّذِي مِنْهُ هَرَبَ، وَيَفُوتُهُ الْغِنَى الَّذِي إِيَّاهُ طَلَبَ، فَيَعِيشُ فِي الدُّنْيَا عَيْشَ الْفُقَرَاءِ; وَيُحَاسَبُ فِي الاْخِرَةِ حِسَابَ الاَْغْنِيَاءِ). امام(عليه السلام) چه تعبير زيبا و دلنشينى در اينجا فرموده است; افراد بخيل تنها نسبت به ديگران بخيل نيستند. بسيار مى شود که نسبت به خويشتن هم بخيل اند با اين که داراى ثروت اند زندگى سخت و فقيرانه اى براى خود فراهم مى کنند و همان گونه که امام(عليه السلام) فرموده است براى فرار از فقر آينده فقر امروز را براى خود ترتيب مى دهند. آنها همچنين به دنبال غنا و ثروت بيشتر در آينده اند در حالى که غناى امروز را از دست مى دهند. چرا که از ثروت خود بهره اى نمى برند. از سويى ديگر در روز قيامت بايد در صف اغنيا بايستند و حساب اموال خود را پس دهند در حالى که در دنيا از نظر زندگى در صف فقيران بودند; يعنى مشکلات غنا را دارند; ولى از مواهب آن بى بهره اند. آيا زندگى چنين اشخاصى شگفت آور و تعجب برانگيز نيست؟ آيا مى شود اين گونه افراد را در زمره عاقلان دانست؟ نه تنها امام(عليه السلام)که عقل کل است از زندگى آنان تعجب مى کند، بلکه هر انسان عاقلى گرفتار شگفتى مى شود. ممکن است کسانى بگويند: اين درباره بخيلانى است که حتى درباره خود بخل مىورزند; اما بخيلانى که بخلشان متوجه ديگران است و خودشان زندگى مرفهى دارند مشمول اين سخن نيستند; ولى تجربه نشان داده که غالب بخيلان به خويشتن نيز بخيل اند. بخل از صفات بسيار زشتى است که در آيات و روايات اسلام نکوهش فوق العاده اى از آن شده از جمله در حديثى از پيغمبر اکرم(صلى الله عليه وآله) مى خوانيم: «اَلْبَخيلُ بَعيدٌ مِنَ اللهِ، بَعيدٌ مِنَ النّاسِ، قَريبٌ مِنَ النّارِ; بخيل از خدا دور است و از مردم دور و به آتش دوزخ نزديک است».(1) در کتاب فقه الرضا آمده است: «إيّاکُمْ وَالْبُخْلُ فَإِنَّهُ عاهَةٌ لا يَکُونُ فى حُرّ وَلا مُؤمِن إنَّهُ خِلافُ الاْيمانِ; از بخل بپرهيزيد که نوعى آفت است که نه در افراد آزاده و نه در صاحبان ايمان است زيرا بخل مخالف ايمان است. (شخص بخيل ايمان محکمى به جود و سخا و عطاى خداوند ندارد)».(2) در حديثى از امام صادق(عليه السلام) مى خوانيم: «مَنْ بَرِءَ مِنَ الْبُخْلِ نالَ الشَّرَفَ; کسى که از بخل دورى کند به شرافت و بزرگى نائل مى شود».(3) امام(عليه السلام) در دومين مورد شگفتى مى فرمايد: «از متکبرى که ديروز نطفه اى بى ارزش بوده و فردا مردار گنديده اى است (به راستى) تعجب مى کنم»; (وَعَجِبْتُ لِلْمُتَکَبِّرِ الَّذِي کَانَ بِالاَْمْسِ نُطْفَةً، وَيَکُونُ غَداً جِيفَةً). تکبر که همان خودبزرگ بينى است نشانه روشنى از غفلت به مبدأ و منتهاى وجود انسان در اين دنياست و اگر انسان به مبدأ و منتهاى خويش بنگرد اين خودبزرگ بينى از او زايل مى شود. اگر امروز در اوج قوت و قدرت است نبايد فراموش کند که ديروز نطفه بى ارزشى بود و نبايد از ياد ببرد که چند روزى مى گذرد و مبدل به جيفه گنديده اى مى شود که مردم از نزديک شدن به او تنفر دارند و مى گويند: هرچه زودتر او را دفن کنيد تا فضاى خانه يا کوچه و بازار آلوده نشود. در واقع امام(عليه السلام) با اين سخن، درمان کبر را نيز نشان داده است که هرگاه حالت کبر و غرور به شما دست داد براى زايل کردن آن به گذشته و آينده خويش بنگريد. سرى به قبرستان هاى خاموش بزنيد که گاه بعضى از آنها شکاف برداشته و بوى آزار دهنده جيفه از آن بيرون مى آيد، آن را تماشا کنيد و در آينده خويش نيز بينديشيد. در حديثى از رسول خدا(صلى الله عليه وآله) مى خوانيم: «إيّاکُمْ وَالْکِبْرَ فإنَّ إبْليسَ حَمَلَهُ الْکِبْرُ عَلى أنْ لا يَسْجُدَ لاِدَمَ; از تکبر بپرهيزيد که تکبر ابليس را وادار به سرپيچى از فرمان خدا نسبت به سجده براى آدم کرد».(4) امير مؤمنان على(عليه السلام) نيز در خطبه «قاصعه» (خطبه 192) در همين رابطه فرموده بود: «فَاعْتَبِرُوا بِما کانَ مِنْ فِعْلِ اللهِ بِإبْليسَ إذ أهْبَطَ عَمَلَهُ الطَّويلَ، وَجَهْدَهُ الْجَهيدَ ... عَنْ کِبْرِ ساعَة واحِدَة; از کارى که خداوند با ابليس انجام داد عبرت بگيريد آن گاه که خداوند عبادات طولانى و تلاش فوق

العاده او را (در عبادت) هبط و نابود کرد به علت ساعتى تکبر». و به دنبال آن مى افزايد: «فَمَنْ ذا بَعْدَ إبْليسَ يَسْلَمُ عَلَى اللهِ بِمِثْلِ مَعْصِيَتِهِ; بنابراين چه کسى بعد از ابليس به سبب معصيتى همانند او مى تواند سالم بماند؟». قرآن مجيد نيز تکبر را سرچشمه کفر و مجادله در آيات پروردگار معرفى کرده مى فرمايد: «(إِنَّ الَّذِينَ يُجَادِلُونَ فِى آيَاتِ اللهِ بِغَيْرِ سُلْطَان أَتَاهُمْ إِنْ فِى صُدُورِهِمْ إِلاَّ کِبْرٌ مَّا هُمْ بِبَالِغِيهِ); کسانى که در آيات خداوند بدون دليلى براى آنها آمده باشد ستيزه جويى مى کنند، در سينه هايشان فقط تکبّر (و غرور) است و هرگز به خواسته خود نخواهند رسيد».(5) همچنين، تکبر سرچشمه گناهان زياد ديگرى مى شود که بحث پيرامون آن به درازا مى کشد.(6) و شبيه همين فراز از کلام حکمت آميز در کلام 454 نيز خواهد آمد. سپس امام(عليه السلام) در سومين موضوعى که از آن در شگفتى فرو رفته مى فرمايد: «از کسى که در خدا شک مى کند در شگفتم در حالى که خلق او را مى بيند (و مى تواند از هر مخلوق کوچک و بزرگ، ساده و پيچيده به ذات پاک آفريدگار پى ببرد)»; (وَعَجِبْتُ لِمَنْ شَکَّ فِي اللَّهِ، وَهُوَ يَرَى خَلْقَ اللَّهِ). آرى عالم هستى سراسر آيينه وجود حق است و مخلوقات بديع و عجيب و اسرارآميز و جالب هر کدام به تنهايى براى پى بردن به وجود آن مبدأ عالم و قادر کافى است. به ويژه در عصر و زمان ما که علوم گسترش پيدا کرده و شگفتى هاى بسيار بيشترى از عالم خلقت نمايان گشته، خدا شناسى از هر زمانى آسان تر است. در هر گوشه و کنار از جهان، در گياهان، حيوانات وحش، پرندگان، ماهيان درياها، ساختمان بدن انسان و گياهان ذره بينى آثار عظمت او به روشنى ديده مى شود و راه را براى خداشناسى هموار مى سازد. گاه در گوشه و کنار جهان موجوداتى به چشم مى خورد که اگر انسان روزها و ماه ها درباره آن بينديشد و از آن پى به عظمت آفريننده اش ببرد بجاست. مناسب است در اينجا دو سه نمونه از آن را طبق نقل بعضى از دائرة المعارف هاى معروف جهان ذکر کنيم. در دائرة المعارفى به نام فرهنگ نامه مى خوانيم: «هيچ گلى در گل فروشى ها زيبايى «گل ثعلبى» را ندارد و کمتر گلى است که پس از چيده شدن به اندازه گل ثعلبى دوام داشته باشد. اين گل ها در زمين نمى رويند بلکه روى شاخه هاى درختان و قارچ ها پرورش پيدا مى کنند و آب و غذاى خود را از آنها مى گيرند. جالب اين که دانه گل ثعلبى به قدرى کوچک است که تنها با ميکروسکوپ ديده مى شود. باد اين دانه ها را در هوا پراکنده مى سازد. هر گاه روى قارچ ها بنشينند مى توانند آب و غذا از آنها جذب کرده و رشد کنند. گل فروشى ها ثعلبى ها را در گرم خانه روى قارچ هاى کمک کننده پرورش مى دهند و اگر تعجب نکنيد چهار تا هشت سال طول مى کشد تا دانه ثعلبى به ثمر بنشيند».(7) در همان کتاب مى خوانيم «آگاو» گياهى است که در ايالت هاى مکزيک و ايالت ها جنوبى آمريکا مى رويد. برگ هاى بسيار ضخيمى دارد بعضى آن را گياه صد ساله مى نامند وقتى اين گياه آماده گل دادن مى شود ساقه بلندى پيدا مى کند به قطر سى سانتى متر و طول شش متر و صدها گل بر آن ظاهر مى شود و گياه بعد از پژمرده شدن گل ها مى ميرد و در عمرش فقط يک بار گل مى دهد. در بيابان هاى مکزيک ده سال طول مى کشد تا گل دهد ولى در گرم خانه ها گهگاه ممکن است صد سال طول بکشد تا گل دهد! اين عمر طولانى براى آن است که در اين مدت گياه آب و غذاى کافى در خود ذخيره مى کند تا بتواند آن ميله بلند و قطور و آن همه گل را ظاهر سازد.(8) در همان کتاب و دائرة المعارف ديگرى آمده است که در روى زمين درختان عظيمى وجود دارد که طول بعضى از آنها به پنجاه متر مى رسد و قطرشان به دوازده متر. اگر بخواهند از چوب آنها خانه چوبى بسازند براى يک دهکده مى توانند خانه سازى کنند! فراموش نکنيم که اين درخت عظيم روزى يک دانه کوچکى بوده اما دست قدرت پروردگار نيرويى در آن ذخيره کرده بود که مى توانست اين گونه رشد کند و به اين عظمت برسد. کوتاه سخن اين که در اطراف ما و همه جهان آثار عظمت و قدرت او نمايان است; چشم بينا و گوش شنوا مى خواهد تا آثار توحيد را در جبين آنها ببيند و پيام تسبيح آنها را بنشنود. سپس امام در چهارمين جمله مى فرمايد: «تعجب مى کنم از کسى که مرگ را فراموش مى کند با اين که مردگان را با چشم خود مى بيند»; (وَعَجِبْتُ لِمَنْ نَسِيَ الْمَوْتَ وَهُوَ يَرَى الْمَوْتَى). مرگ يعنى پايان همه چيز در دنيا و جدا شدن از تمام مقام ها و اموال و ثروت ها و تعلقات دنيوى و از همه مهم تر بسته شدن پرونده عمل انسان به گونه اى که نمى تواند حسنه اى بر حسنات يا سيئه اى بر سيئات خود بيفزايد. در يک عبارت کوتاه، مرگ مهم ترين حادثه زندگى انسان است; ولى عجب اين که بسيارى از افراد آن را به دست

فراموشى مى سپارند در حالى که بستگان و عزيزان و دوستان و همشهريان خود را بارها مى بينند که آنها را به سوى ديار اموات مى برند. اين غفلت و فراموش کارى راستى حيرت انگيز است. به خصوص اين که بسيارى از مردگان کسانى هستند که از ما جوان تر يا قوى تر و سالم تر و گاه حتى بدون سابقه يک لحظه بيمارى راه ديار فنا را پيش گرفتند و به سوى بقاى آخرت رفتند. به همين دليل در يکى از خطبه هاى پيغمبر گرامى اسلام(صلى الله عليه وآله) مى خوانيم: «يا أيُّهَا النّاسُ إنَّ أکْيَسَکُمْ أکْثَرُکُمْ ذِکْراً لِلْمَوْتِ; اى مردم باهوش ترين شما کسى است که بيش از همه به ياد مرگ و پايان زندگى باشد».(9) در حديث ديگرى از امام صادق(عليه السلام) آمده است: «ما خَلَقَ اللهُ عَزَّوَجَلَّ يَقيناً لا شَکَّ فيهِ أشْبَهُ بِشَکّ لا يَقينَ فيهِ مِنَ الْمَوْتِ; خداوند عزّوجلّ هيچ يقينى را که ابداً شکى در آن نيست همانند شکى که ابدا در آن يقين نيست همچون مرگ نيافريده است».(10) اين حديث از اميرمؤمنان على(عليه السلام) نيز با کمى تفاوت نقل شده است.(11) سپس در پنجمين جمله حکيمانه اش مى فرمايد: «تعجب مى کنم از کسى که جهان ديگر را انکار مى کند در حالى که اين جهان را مى بيند»; (وَ عَجِبْتُ لِمَنْ أَنْکَرَ فالنَّشْأَةَ الاُْخْرَى وَهُوَ يَرَى النَّشْأَةَ الاُْولَى). قرآن مجيد نيز مى فرمايد: «(وَلَقَدْ عَلِمْتُمُ النَّشْأَةَ الاُْولَى فَلَوْلاَ تَذکَّرُونَ); شما عالَم نخستين را دانستيد، پس چرا متذکّر نمى شويد (که جهانى بعد از آن است)؟!».(12) در اين دنيا صحنه هاى معاد و زندگى پس از مرگ پيوسته ديده مى شود; درختان در فصل زمستان مى ميرند يا حالتى شبيه به مرگ دارند، هنگامى که باد بهارى مىوزد و قطرات حيات بخش بارانِ بهار فرو مى افتد تولد تازه اى پيدا مى کنند و آثار حيات همه جا نمايان مى شود. بعد از شش ماه فصل پاييز که شبيه خزان عمر است فرا مى رسد و بار ديگر دوران مرگ و سپس حيات تکرار مى شود. اين صحنه را بارها و بارها در عمر خود ديده ايم و بازگشت به زندگى پس از مرگ را آزموده ايم. چرا بيدار نمى شويم؟ در عالم جنين پيوسته تطورات زندگى يکى پس از ديگرى نمايان مى گردد که شبيه حيات پس از مرگ است. وانگهى خدايى که در آغاز، جهان را آفريد باز گرداندن حيات پس از مرگ براى او چه مشکلى دارد؟ از همه اينها گذشته خداوند را حکيم مى دانيم و از سويى نه نيکوکاران در اين دنيا غالباً به جزاى خود مى رسند و نه بدکاران. چگونه ممکن است خداوند حکيم و عادل در جهان ديگرى نتيجه اعمالشان را به آنها ندهد؟(13) در ششمين و آخرين جمله حکيمانه مى فرمايد: «تعجب مى کنم از کسى که دار فانى را آباد مى کند ولى دار باقى را ترک مى نمايد و به فراموشى مى سپارد»; (وَعَجِبْتُ لِعَامِر دَارَ الْفَنَاءِ وَتَارِک دَارَ الْبَقَاءِ). همه با چشم خود مى بينيم اين جهان دار فانى است; همه روز گروهى مى ميرند و گروهى به دنيا مى آيند و جاى آنها را مى گيرند. سپس همين گروه جاى خود را به گروه هاى ديگر مى دهند. کاخ هاى زيبا بر اثر گذشت زمان به ويرانه اى مبدل مى شود و باغ هاى پر از گل و گياه روزى پژمرده خواهند شد. همه چيز در گذر است و همه چيز رو به فنا مى رود. آيا عقل اجازه مى دهد که انسان در آبادى اين دار فانى بکوشد; اما سراى آخرت را که در آن حيات جاويدان است فراموش کند و گامى در طريق عمران و آبادى آن از طريق ايمان و اعمال صالح بر ندارد؟ اين موارد شش گانه اى که امام(عليه السلام) از همه آنها در شگفتى فرو مى رود بخشى از تناقض هايى است که انسان در زندگى گرفتار آن است و گاه زندگى يک انسان را مجموعه اى از اين تناقض ها و تضادها تشکيل مى دهد و عامل اصلى آن پيروى از هواى نفس و گوش فرا ندادن به فرمان عقل است. قرآن مجيد درباره دنيا و آخرت تعبيرات بسيار پر معنايى دارد از جمله در آيه 64 سوره عنکبوت مى خوانيم: «(وَمَا هَذِهِ الْحَيَاةُ الدُّنْيَا إِلاَّ لَهْوٌ وَلَعِبٌ وَإِنَّ الدَّارَ الاْخِرَةَ لَهِىَ الْحَيَوَانُ لَوْ کَانُوا يَعْلَمُونَ); اين زندگى دنيا چيزى جز سرگرمى و بازى نيست و فقط سراى آخرت، سراى زندگى (واقعى) است، اگر مى دانستيد». در حديثى از اميرمؤمنان على(عليه السلام) مى خوانيم: «الدُّنْيا مُنْتَقَلَةُ فانِيَةٌ إنْ بَقِيَتْ لَکَ لَمْ تَبْقَ لَها; دنيا منتقل مى شود و فانى مى گردد اگر (فرضا) براى تو باقى بماند تو براى او باقى نمى مانى».(14) درباره حقيقت دنيا و جلوه هاى فريبنده و ناپايدار آن ذيل حکمت 103 بحثى داشتيم. ذيل خطبه 203 بحث ديگرى درباره دنيا آمده و در ذيل حکمت 133 نيز بحث بيشترى خواهيم داشت. (1). بحارالانوار، ج 70، ص 308، ح 37 . (2). همان، ج 75، ص 346 . (3). همان، ص 229، ح 107 . (4). کنزالعمّال، ح 7734. (5). مؤمن، آيه 56. (6). براى توضيح بيشتر به

  🌹✵ ﷽ ✵🌹 روز سی و ششم چله 🌺 #دعای_عهد شروع چله👈 ۹۹/۷/۹ 🤲 دعای عهد 🎤 با نوای علی فانی 🌺@tanhamasirKordestan

  🌹✵ ﷽ ✵🌹 اَللّهُمَ رَبَ نورِالَعظیم وَرَبَ الْکُرْسِیِ الرَفیع خدایا ای پروردگار نور بزرگ وپروردگار کرسی بلند ❣️#سلام_امام_زمانم❣️ 🌸یا صاحب الزمان(عج) 🌱سلام بر شما ای #حجت_خدا 🌼که درب ورود به سوی خدا هستید 🌱و جز از این درب 🌼 نتوان راه به #خدا یافت #اللّهُمّ_عَجّلْ_لِوَلیّکَ_الفَرج🌸🍃 @tanhamasirKordestan

✅ هدف ما در دنیا رسیدن به راحتی نیست. #پیامبر (ص) فرمود: «راحتی در دنیا خلق نشده است»، هدف ما رسیدن به جاییست که بتوانیم به راحتی از راحتی بگذریم.💯 #استاد_پناهیان ༻‌@tanhamasirKordestan

🔸حکایتی بازگو نشده از دوران دفاع مقدس؛ 🔴13 دانش آموز که به عشق ولایت و دفاع از خاکشان مدرسه را ترک کردند 🔹گروه سیزده نفر، حکایت دلدادگی عاشقانی است که برای پاسداری از کیان اسلامی سنگر علم و دانش را رها کرده و با حضور در جبهه حق علیه باطل وفاداری خویش را به نظام اثبات کردند. 💠دکتر ابوالقاسم تختی از رزمندگان پیشکسوت کردستانی با آهی که در سینه حبس شده بود و با صدای بغض آلود گفت: از جمع ما سیزده نفر، 6 نفر به درجه عظمای شهادت نائل آمدند و از تعداد باقی مانده از قافله شهداء 6 نفر به اسارت دشمن و یک نفرمان به درجه جانبازی نائل آمد. شرح ماجرا در سایت کردتودی:👇 http://kurdtoday.ir/news/37959/ @tanhamasirKordestan

قالیباف: رفع گرانی در دستور کار باشد 🔹رییس مجلس: همانطور که رهبر معظم انقلاب فرمودند باید دستور کار تمامی دستگاه‌های اجرایی در ماه‌های پیش رو «هماهنگی کامل برای رفع گرانی و قوی شدن اقتصاد» باشد. @tanhamasirKordestan

🔴 سپاه پاسداران انقلاب اسلامی وارد میدان شد سردار سلامی از ورود سپاه برای کنترل قیمتها خبر داد. @tanhamasirKordestan

سلام شبتون بخیرونیکی باادامه درس های زیبای #از_خانه_تا_خدا درخدمت هستیم 🌹

#از_خانه_تا_خدا.... #درس_چهل_و_سه 💎 "حواست باشه که آرامش بدی!" ⭕️ متاسفانه در جامعۀ ما مصرفِ قرصِ اعصاب توسط خانم‌ها فوق العاده زیاد شده. 💊 👆این موضوع علت‌های زیادی میتونه داشته باشه. ✔️ یکی از مهمترین علّت‌هاش اینه که "مردها نمیتونن به همسرشون آرامش بدن". 📳 با ورود شبکه‌های اجتماعی، امکان ارتباط با نامحرم خیلی راحتتر شده. 🔹 توی این وضعیت خانم‌ها خیلی نگران این هستن که یه موقع شوهرشون دچار ارتباطاتِ خارج از چارچوبِ خانواده نشه. ✅ خب اینجا، آقایون خیلی باید "مراقبِ هوای نفسشون" باشن ➕ و علاوه بر اون مدام به همسرشون اطمینانِ خاطر بدن که اصلا فکرِ همچین گناهانی رو هم توی ذهن خودشون نمیکنن! طبیعتاً یه خانم هر چقدر که از سنّش بگذره، این ترس رو پیدا میکنه که یه موقع از چشمِ آقاش نیفتاده باشه!😥 💕 اینجا آقا باید به خانومش آرامش بده و بگه: 👇👇❣

❤️ خانوم گلم، من همیشه دوستت دارم. اگه تمام حورالعین‌های بهشتی هم بیان روی زمین، تو یه چیز دیگه‌ای... 😌 آخ که چقدر لذّت میبرم نگاهت میکنم😍 💞چقدر صورتت رو دوست دارم... ! 😊 فدای چشای قشنگت بشم... تو ماهِ منی...از نظر من تو زیباترین زن دنیایی...💖 ✅ هر از گاهی آقایون از همسرشون تعریف کنن و بهش "آرامش" بدن. چقدر قشنگ میشه این زندگی؟!😊 🔷 البته اینم عرض کنیم که به فرض اگه یه آقایی هم بلد نبود به خانمش آرامش بده این دلیل نمیشه که خانم بره قرصِ اعصاب مصرف کنه! 💊❌ 🌺 خانم‌ها باید سعی کنن انقدر #خودسازی داشته باشن که اگه شوهرشون این مسائل رو هم بلد نبود، اصلاً ناراحت نشن و توکل به خدا کنن✔️ 👌سعی کنن که "به شوهرشون کمک بدن تا دینداری #عمیق تری داشته باشه". 🔶 مردی که عمیقاً متدیّن باشه، حتماً میره دنبالِ "دستور خدا" و رفتارش با خانوادش عالی خواهد بود... ✅🔷🏵🌷💖 اللهم صل علی محمد و آل محمد و عجل فرجهم

این قرص را به همسرت بده ✅ #استاد_پناهیان 🌺 @tanhamasirKordestan

جلسه امروز با موضوع مبارزه با راحت طلبی برای دانش آموزان درشبکه اجتماعی شاد لینگ کانال 👇👇👇 https://shad.ir/fdak_2020 لینگ بالا رو در پیام های ذخیره شده شاد کپی بشه تاواردکانال مهارت های اجتماعی تنهامسیر بشید باشاد شادبمانید 🍃🌺 🌺@tanhamasirKordestan

🔹از #كابل تا #وين تروریسم داعشی در حال جولان است... پیشتر در مصاحبه ای گفتم جهان بدون #سردار_سلیمانی امن تر نخواهد بود و مسئولیت این ناامنی بر عهده آمران و عاملان ترور ناجوانمردانه کسی است که شجاعانه با #داعش جنگید و برای منطقه و حتی اروپا و آمریکا امنیت آورده بود❗️ ✍ موسوی، سخنگوی سابق وزارت خارجه پ. ن: رسانه‌های غربی همه از عملیات #تروریستی وین می‌گویند اما در مورد کشتار در دانشگاه #کابل حرف جدی نمی‌زنند... #دانشگاه_کابل #تسلیت_افغانستان @tanhamasirKordestan

🔴 نحوه خشاب‌گذاری تیربار موشکی سپاه 🔺 واگنهای حامل موشک‌های دوربرد بالستیک که می‌تواند شرایط شلیک رگباری و پیوسته را ایجاد کند، ابتکاری جدید در جهان است. ▪️فرمانده کل #سپاه در آئین رونمایی از تیربار موشکی سپاه: 🚀وقتی موشک های ما به پرواز در می آیند پیکره دشمن می لرزد امروز این قدرت ضامن تداوم حیات و بازدارندگی نظام است. #توان_موشکی @tanhamasirKordestan

شرح و تفسير: امام(عليه السلام) در اين کلام حکمت آميز نخست به سرنوشت کسانى اشاره مى کند که در انجام وظائف الهى خود کوتاهى مى کنند، مى فرمايد: «کسى که در عمل کوتاهى کند، به اندوه گرفتار مى شود»; (مَنْ قَصَّرَ فِي الْعَمَلِ ابْتُلِيَ بِالْهَمِّ). ممکن است اين اندوه و غم در آستانه انتقال از اين دنيا باشد که چشم برزخى پيدا مى کنند و سرنوشت رقت بار خود را مى بينند و فريادشان بلند مى شود و مى گويند: «(رَبِّ ارْجِعُونِ * لَعَلِّى أَعْمَلُ صَالِحاً فِيمَا تَرَکْتُ); پروردگارا! مرا باز گردانيد، شايد در برابر آنچه ترک کردم (و کوتاهى نمودم) عمل صالحى انجام دهم».(1) نيز ممکن است اشاره به غم و اندوه در سراى آخرت باشد، همان گونه که قرآن از زبان آنها نقل مى کند که مى گويند: «(يَا حَسْرَتَا عَلَى مَا فَرَّطْتُ فِى جَنْبِ اللهِ); اى افسوس بر من از کوتاهى هايى که در اطاعت فرمان خدا کردم».(2) نيز شايد اين غم و اندوه در خود دنيا باشد، زيرا گاه انسان بيدار مى شود و از کوتاهى هايى که کرده افسوس مى خورد و غم و اندوهى جان کاه او را فرا مى گيرد چرا که مى بيند ديگران با اعمال صالح سراى جاويدان خود را آباد کرده اند و او با کوتاهى هايش سراى جاويد خود را ويران نموده است. البته جمع ميان اين سه تفسير نيز مانعى ندارد. سپس امام(عليه السلام) در ادامه اين سخن جمله پرمعنايى مى گويد که در واقع شرحى است از کوتاهى در عمل. مى فرمايد: «خدا به کسى که در مال و جانش نصيبى براى او نيست، اعتنايى ندارد»; (وَلاَ حَاجَةَ لِلَّهِ فِيمَنْ لَيْسَ لِلَّهِ فِي مَالِهِ وَنَفْسِهِ نَصِيبٌ). اشاره به اين که کسانى مورد عنايت پروردگار در دنيا و آخرتند که از بذل جان و مال در راه خدا دريغ ندارند، و به بيان ديگر، ايمان و يقين و وفادارى خود را به اسلام در عمل ثابت مى کنند. درست است که جان و مال همه از سوى خداست و اگر انسان در بذل آنها اقدام کند در واقع به خودش خدمت کرده است، زيرا خدا از همگان بى نياز است; ولى خداوند روى الطاف بيکرانش آن را به عنوان حاجتى از سوى خود گرفته است. اين سخن درباره مؤمنانى که داراى مقامات بالا هستند نيست، آنها فقط نصيبى از جان و مالشان را در راه خدا صرف نمى کنند، بلکه هرچه دارند در راه خدا مى دهند. جمله «لاَ حَاجَةَ لِلَّهِ» به معناى بى اعتنايى و اعراض خداوند از چنين افرادى است که چيزى از جان و مال را در راه او نمى بخشند، زيرا کسى که به چيزى يا شخصى نياز ندارد طبعاً اعتنايى هم به او نمى کند، بنابراين جمله «لا حاجة...» با توجه به اين که خدا به هيچ کس نياز ندارد کنايه از بى اعتنايى است و منظور از بى اعتنايى اين است که خدا آنها را از مواهب خاص و عنايات ويژه اش محروم مى سازد. اين تعبير مانند بيان کنايه آميز ديگرى است که در آيه 67 سوره «توبه» درباره منافقان آمده است: «(نَسُوا اللهَ فَنَسِيَهُمْ); آنها خدا را فراموش کردند و خداوند نيز آنها را فراموش نمود» يعنى از رحمت خود محروم ساخت. بعضى از مفسران نهج البلاغه در تفسير «نصيب» معناى ديگرى ذکر کرده اند که با ظاهر عبارت سازگار نيست. گفته اند منظور از «نصيب» کسانى هستند که خدا آنها را به بلاهايى در مال يا جانشان گرفتار مى کند و اين ابتلا به بلا نشانه اعتناى پروردگار به آنهاست زيرا خداى متعال به کسى که اعتنا ندارد مصيبتى هم بر او وارد نمى کند; ولى روشن است که منظور از «نصيب» در مال و جان بذل بخشى از مال و جان در راه خداست نه گرفتار خسران مالى و بلاهاى نفسانى شدن. از آنچه در تفسير دو جمله بالا آمد روشن مى شود که هر دو با هم کمال ارتباط را دارند، زيرا کسانى که کوتاهى در عمل کنند (يعنى اعمالى دارند ولى کوتاهى مى کنند) خداوند آنها را مبتلا به غم و اندوه مى کند که اين خود نوعى اعتناى به آنهاست و اما کسانى که مطلقاً عملى نداشته باشند; نه در بذل مال و نه در بذل جان خدا اعتنايى به آنها ندارد و حتى غم و اندوه بيدار کننده نيز بر آنان عارض نمى کند. از اينجا روشن مى شود کسانى که مانند ابن ابى الحديد اين دو جمله را مستقل از يکديگر شمرده اند راهى صحيح نپيموده اند. (1). مؤمنون، آيه 99 و 100. (2). زمر، آيه 56.

  🌹✵ ﷽ ✵🌹 اَللّهُمَ اَرِنیَ الطَلْعَةَ الرَشیدَة، وَالْغُرَة َالْحَمیدَة، وَاکْحُلْ ناظِری بِنَظْرَةٍ مِنیِ إلیهِ، وَ عَجِلْ فَرِجِه، وَ سَهِلْ مَخْرَجِه، و َاَوْسِعْ مَنْهَجَهُ، وَاسْلُکْ بی مَحَجَتَهُ، وَ اَنْفِذ ْاَمْرَهُ، واشْدُدْ اَزْرَهُ خدایا آن جمال با رشادت و پیشانی ستوده را به من بنمایان و با نگاهی از من به او، دیده ام را سُرمِه بِنِه و درگشایش امرش شتاب کن، و درآمدنش را آسان گردان و راهش را وسعت بخش و مرا به راهش درآور، و فرمانش را نافذ کن و پشتش رامحکم کن... ❣ #سلام_امام_زمانم❣ صوت زیبای #تو آرامشِ جانَست بیا وَجه پُرنور تو💫از دیده نهانَست بیا دل عُشاق بِسوزد زغمِ دوریِ تو قَدعالم ز #فراقِ_تو کمان است بیا #اللهـم_عجل_لولیک_الفـرج 🌸🍃 روز سے و هفتم چله 🌺 #دعای_عهد شروع چله👈 ۹۹/۷/۹ 🌺@tanhamasirKordestan

  🌹✵ ﷽ ✵🌹 روز سی وهفتم‌ چله 🌺 #دعای_عهد شروع چله👈 ۹۹/۷/۹ 🤲 دعای عهد 🎤 با نوای علی فانی 🌺@tanhamasirKordestan

💢طرح جمعیت و تعالی خانواده نطق دوشنبه‌ی حجت الاسلام آقاتهرانی در مجلس 🔹 آقا تهرانی: در طرح تعالی جمعیت و حمایت از خانواده تلاش شده موانع برای فرزندآوری جوانان برداشته شود در این طرح می‌خواهیم جلوی سقط جنین را بگیریم که آمار آن در ایران بالاست. ❌ #سقط_جنین در ایران ۲۰ تا ۳۰ برابر کشتگان #کرونا تلفات دارد، ما در این طرح می‌خواهیم مشکلات جدی را حل کنیم. انقلابی عمل خواهیم کرد و شبانه‌روز پای آن می‌ایستیم. #فرزندآوری @tanhamasirKordestan

🔶 #حق_اولاد ۱۴ هزار تومانی! 🔹 هم‌اکنون ماهیانه مبلغ ۱۴ هزار و ۸۰۰ تومان به‌عنوان حق اولاد برای مستمری‌بگیران تأمین اجتماعی در نظر گرفته شده و از فرزند سوم به بعد هم حق اولاد به مستمری‌بگیران تعلق نمی‌گیرد! درحالیکه سازمان تأمین اجتماعی بزرگترین صندوق بیمه‌ای کشور است که حدود ۳ میلیون و ۵۰۰ هزار نفر مستمری‌بگیر دارد. 🔹اگر موانع اقتصای فعلی و پیش روی زوجهایی که علاقه به پدر و مادر شدن را کنار بگذاریم، نرخ رشد زیر یک درصد جمعیت مملکت، نرخ باروری زیر ۲ فرزند و سالمندی ۳۰ درصد جمعیت تا سال ۱۴۳۰، ازجمله مواردی است که هرکدام به ‌تنهایی برای درک اوضاع وخیم جمعیتی ایران کافی است! 💢 @tanhamasirKordestan