این دو تا از همون اول هم‌ با هم رفیق بودند.. فقط ما رو سر کار گذاشته بودند 😁😃 🆔 @tanzyf ♨️

آخرش کم نیاورد😂😃 🆔 @tanzyf ♨️ ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌

این شکلاتها همه‌جا پیدا می‌شن ولی اینقدر که اینا آدمو یاد مشهد میندازن، زعفرون حق مطلب سوغات مشهد بودنو ادا نمی‌کنه.😁 🆔 @tanzyf ♨️

استعداد فوق العاده ریاضیات جهان!😁😂 🆔 @tanzyf ♨️

از دانش آموزان بیشتر دقت می کنه 😁😂 🆔 @tanzyf ♨️

ما اگه سه چهار سال دیگه جومونگو نگاه کنیم، بازنشستهٔ دربار گوگوریو می‌شیم😂😂😂 🆔 @tanzyf ♨️

ممنون که اطلاع دادی 😁 🆔 @tanzyf ♨️

شنگول و منگول و حبه انگور😁😁 🆔 @tanzyf ♨️

محمّد پسر فریدون هُمام تبریزی (زاده ۶۳۶ هجری تبریز – درگذشته صفر ۷۱۴) شاعر پارسی‌سرا و تاتی‌سرای و آذری سرای سده هشتم هجری در ایران است. او در غزل از خود توانایی بسیار نشان داده‌است. هُمام شدیداً دوستدار سعدی شیرازی بوده و با او مکاتبه داشته و بنا بر برخی یادداشت‌ها، هنگامی که سعدی به آذربایجان سفر کرده، با همام نیز دیدار داشته. شماری از غزلیات او بر مبنای غزل‌هایی از سعدی، بر همان وزن و قافیه و ردیف ساخته شده‌اند. 🆔 @tanzyf ♨️

منتظر باشند شب ها عاشقان ناکرده خواب تا برآید بامداد از شرق کویت آفتاب آفتابی می کند از مشرقِ رویت طلوع کز شعاع آن نیارد چشمهٔ خورشید تاب پرتو روی تو نگذارد که بینم صورتت دست غیرت بست بر رویت هم از رویت نقاب عاشقان را زلف تو زنجیر بر گردن نهاد گشت از اقبال رویت ،هندویی مالک رقاب حسن را از دیده‌ها پیوسته پنهان داشتن جز به روز روی تو بیرون نیامد از حجاب جز وصالت آرزویی نیست جان را از جهان عقل می گوید: خیال است این مگر بینی به خواب گر شراب این است ،کز عشق تو ما را در سر است باده مستان را فریبی می نماید چون سراب در میان غنچۀ خندانِ گل هر بامداد می نماید قطره ها چون بر رخ خوبان گلاب چیست؟ دانی آن صبا چون وصف حسنت می کند در دهان غنچه از ذوق لبت می آید آب ز انتظار وعدهٔ وصلت به جان آمد همام هم نگفتی این سخن ،گر عمر ننمودی شتاب #همام_تبریزی 🆔 @tanzyf ♨️