eitaa logo
تقویم شیعه
408 دنبال‌کننده
1.5هزار عکس
284 ویدیو
11 فایل
◽معرفی مناسبتهای مذهبی ماههای قمری ◽هدف نشر معارف اسلامی علوی است ◽کپی و حذف آیدی مجاز است ◽فعالیت کانال مناسبتی، نه روزانه آدرس پیج اینستاگرام 👇 https://instagram.com/ahkam_55?igshid=YmMyMTA2M2Y= @zohor_tv انتقاد و یا پیشنهاد 🔻 @kazemi_55
مشاهده در ایتا
دانلود
20.93M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
پیشگویی عجیب مرحوم «شیخ محمد دشتی» درباره زمان ظهور و آینده انقلاب محمد دشتی(۱۳۳۰-۱۳۸۰ش)، از روحانیان عالم و به نام شیعه، مترجم و پژوهش‌‌گر نهج البلاغه و بنیانگذار موسسه تحقیقاتی امیرالمومنین(ع) بود. او در راستای آشنایی با نهج البلاغه آثار متعددی مانند «معجم المفهرس لألفاظ نهج البلاغه» و منتشر کرد. نهج الحیاة نیز از آثار اوست. شیخ محمد دشتی نزد آیات عظام حسن زاده آملی، مکارم شیرازی، جوادی آملی و... شاگردی کرد. او در حادثه رانندگی مصدوم شده و در پی آن درگذشت و در حرم حضرت معصومه دفن شد. این ویدئوی عجیب از سخنان مرحوم دشتی (مترجم نهج البلاغه)، مربوط به زمانی است که ایران هنوز همانند امروز، تسلط بر عراق نداشته است؛ تقریبا 2 سال قبل از حمله آمریکا به عراق و سقوط صدام. اما امروز به قدری سفر به عراق و عتبات عالیات برای ما سهل گشته که هر ساله برای شرکت در مراسم مذهبی پیاده روی اربعین چند میلیون ایرانی به کربلا می روند.
هدایت شده از تقویم شیعه
20.93M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
پیشگویی عجیب مرحوم «شیخ محمد دشتی» درباره زمان ظهور و آینده انقلاب محمد دشتی(۱۳۳۰-۱۳۸۰ش)، از روحانیان عالم و به نام شیعه، مترجم و پژوهش‌‌گر نهج البلاغه و بنیانگذار موسسه تحقیقاتی امیرالمومنین(ع) بود. او در راستای آشنایی با نهج البلاغه آثار متعددی مانند «معجم المفهرس لألفاظ نهج البلاغه» و منتشر کرد. نهج الحیاة نیز از آثار اوست. شیخ محمد دشتی نزد آیات عظام حسن زاده آملی، مکارم شیرازی، جوادی آملی و... شاگردی کرد. او در حادثه رانندگی مصدوم شده و در پی آن درگذشت و در حرم حضرت معصومه دفن شد. این ویدئوی عجیب از سخنان مرحوم دشتی (مترجم نهج البلاغه)، مربوط به زمانی است که ایران هنوز همانند امروز، تسلط بر عراق نداشته است؛ تقریبا 2 سال قبل از حمله آمریکا به عراق و سقوط صدام. اما امروز به قدری سفر به عراق و عتبات عالیات برای ما سهل گشته که هر ساله برای شرکت در مراسم مذهبی پیاده روی اربعین چند میلیون ایرانی به کربلا می روند.
25 شوال : شهادت امام صادق علیه السّلام امام صادق علیه السّلام در سال 148 ه’ در چنین روزی وفات یافت. (قلائد النحور: ج شوال، ص 139. اعلام الوری: ج 1، ص 514. جنات الخلود: ص 27. مستدرک سفینه البحار: ج 6، ص 66. کافی: ج 2، ص 377. ارشاد: ج 2، ص 180) 🏴 در شهادت حضرت نیمه رجب و نیمه شوال را هم گفته اند. (شرح احقاق الحق: ج 28،) 🏴 شهادت آن حضرت به سبب انگور زهر آلودی بود که منصور به آن حضرت خورانید. (مناقب ابن شهر آشوب: ج 4،) 🏴 مدت امامت آن حضرت 34 سال و عمر شریفشان 65 سال بود. 🏴 دوران امامت آن حضرت همزمان با هفت نفر از زمامداران غاصب بود که عبارتند از: هشام بن عبد الملک، ولید بن یزید بن عبد الملک، یزید بن ولید، ابراهیم بن ولید و مروان حمار از بنی امیّه و سفّاح و منصور دوانیقی از بنی عباس. فرزندان آن حضرت هفت پسر و سه دخترند: حضرت موسی بن جعفر علیه السّلام، اسماعیل، عبداللَّه، محمّد دیباج، اسحاق، علی عریضی (علی بن جعفر مدفون در قم) ، عباس، امّ فروه، اسماء، فاطمه. (مناقب ابن شهر آشوب: ج 4، ص 280)
 زین ماتمى که چشم ملائک ز خون تر است گویا عزاى صادق آل پیغمبرست شهادت جانسوز رئیس مذهب شیعه امام جعفر صادق علیه السلام تسلیت باد
 آتش زدن در خانه امام صادق علیه السلام توسط منصور منصور دوانيقي دومين طاغوت عباسي در 12 ذيحجه سال 136 هـ . ق بر مسند خلافت نشست و در ششم ذيحجه سال 158 هـ . ق از دنيا رفت، بنابراين 22 سال خلافت کرد. [تتمه المنتهی،133]  سالهاي آخر عصر امامت حضرت صادق (ع) (حدود 12 سال) در عصر خلافت منصور دوانيقي بود، و سرانجام به دستور او مسموم شده و به شهادت رسيد.  منصور جنايتکار، طاغوتي بسيار خونخوار بود، براي حفظ حکومت خودمردان و برجستگان بسيار از آل علي (ع) و سادات را کشت، و دستش تا مرفق به خون عزيزان اسلامخواه، آغشته بود. [شرح این واقعه را در تتمه المنتهی از صفحه 127تا147 بخوانید] . منصور چندين بار تصميم گرفت امام صادق (ع) را به قتل رساند، ولي موفق نمي شد تا سرانجام آن حضرت را مسموم نمود، در اینجا به نمونه ای از نقشه نافرجام وی اشاره می کنیم: سخن حکیمانه امام صادق علیه السلام بعد از آتش گرفتن خانه مفضل بن عمر مي گويد: منصور دوانيقي براي فرماندار مکه و مدينه حسن بن زيد پيام داد: خانه ي جعفر بن محمد (امام صادق عليه السلام) را بسوزان، او اين دستور را اجرا کرد و خانه ي امام صادق (ع) را سوزانيد که آتش آن تا به راهرو خانه سرايت کرد، امام صادق (ع) بيرون آمد و ميان آتش گام برمي داشت و مي فرمود:  انا بن اعراق الثري، انا بن ابراهيم خليل الله.  منم فرزند اسماعيل، که فرزندانش مانند رگ و ريشه در اطراف زمين پراکنده اند، منم فرزند ابراهيم خليل خدا (که آتش نمرود بر او سرد و سلامت شد). [اصول کافی،جلد 1،ص473.] . منبع:سوگنامه آل محمد،محمد محمدی اشتهاردی، .«کانال تقویم شیعه » بانشر معارف اسلامی علوی، مبلغ تشیع باشیم https://eitaa.com/taqvim_shiaa
آخرین سفارشات امام صادق علیه‌السلام قبل از شهادت سفارش به صلة رحم و نماز بود از گفتنيهاي جالب اينكه: هنگام شهادت آن حضرت، دو موضوع (صلة رحم و نماز) ديده شده كه آن بزرگوار تأكيد و توجه بسيار به آن نمود: 1- هر وقت به هوش مي آمد از بستگان نزديك مي پرسيد و نام آنها را مي برد و مي فرمود: به فلاني و فلاني آنقدر پول بدهيد و حتي نام يكي از بستگانش را كه شمشير به رويش كشيده بود، ذكر كرد و فرمود: فلان مقدار پول به او بدهيد. يكي از كنيزان آن حضرت به نام «سالمه» عرض كرد: آيا به كسي كه با شما فرمود: مي خواهم مشمول اين آيه باشم كه خداوند مي فرمايد: والذين يصلون ما امرالله به ان يوصل و يخشون ربهم و يخافون سوء الحساب... اولئك لهم عقبي الدار. : «و آنانكه پيوندهائي را كه خداوند به آن امر كرده برقرار مي نمايد (يعني صله رحم مي كنند)... عاقبت نيك در سراي ديگر از براي آنها خواهد بود». (رعد - 21 و 22) 2- ابوبصير مي گويد پس از شهادت امام صادق (ع) براي عرض تسليت نزد ام‌حمیده (مادر امام موسی کاظم) رفتم او گريه كرد، من هم گريستم، گفت: اي ابوبصير! اگر امام صادق (ع) را هنگام شهادت مي ديدي چيز عجيبي، مشاهده مي كردي، او در آن وقت ديدگان خود را گشود و فرمود: ان شفاعتنا لا تنال مستخفا بالصلوة. : «شفاعت ما به او نرسد كه نماز را سبك بشمرد». انوار البهيه ص179-180. به اين ترتيب امام صادق (ع) آخرين پيامهاي خود را داد و وصيتهاي خود را به امام كاظم (ع) كرد و جان سپرد. «کانال تقویم شیعه » بانشر معارف اسلامی علوی، مبلغ تشییع باشیم https://eitaa.com/taqvim_shiaa
اول ذوالقعده ولادت حضرت معصومه سلام الله علیها و روز دختر حضرت فاطمه معصومه (ع) در اوّلین روز ماه ذى القعده سال 173 هـ ق،  25 سال بعد از تولد حضرت امام رضا (ع) در شهر مدینه منوّره چشم به جهان گشود. از میان فرزندان بزرگوار حضرت امام موسى بن جعفر(ع)، دو فرزند ایشان یعنى حضرت امام على بن موسى الرضا (ع) و حضرت فاطمه کبری (ع) ملقّب به معصومه، از ویژگی های خاص برخوردار بوده اند تا  ادامه دهنده خطّ امامت بعد از پدر باشند. آن حضرت به همراه امام رضا (ع) هر دو در دامان پاک یک مادر بزرگوار به نام حضرت نجمه خاتون (س) که از مهاجران مغرب بود، رشد و پرورش یافته اند. این در حالى است که پدر بزرگوارشان پیوسته در زندان هارون الرشید بسر مى بردند و سرانجام در همان زندان، هنگامى که حضرت معصومه (س) در سن ده سالگى بود، به شهادت رسیدند و از آن زمان به بعد حضرت معصومه (س) تحت مراقبت برادرش امام رضا (ع) قرار گرفت.[1] حضرت معصومه (س)، معصوم به معنایی که در مورد پیامبران و امامان به کار می رود نبوده، امّا ایشان دارای طهارت روح و کمالات معنوی بالایی بودند، به گونه ای که به زائرانش وعده بهشت داده شده است اطلاق «معصومه» بر فاطمه دختر موسی بن جعفر (ع) نام حضرت معصومه، فاطمه است. در کتاب های روایی و تاریخی نیز، از آن حضرت با عنوان فاطمه بنت موسى بن جعفر (ع) یاد شده است،[2] امّا صدها سال است که آن حضرت با این لقب مشهور هستند،[3] و این لقب نزد ایرانیان تبدیل به اسم برای ایشان شده است. حضرت معصومه (س)، معصوم به معنایی که در مورد پیامبران و امامان به کار می رود[4] نبوده، امّا ایشان دارای طهارت روح و کمالات معنوی بالایی بودند، به گونه ای که به زائرانش وعده بهشت داده شده است.[5] لازم به ذکر است که عصمت امر نسبی است. با توجه به روایاتی که در شأن و منزلت حضرت معصومه وارد شده است،[6] می توان مرتبه ای از عصمت – نه در حد ائمه- برای ایشان قائل شد. این مسئله در حق چنین بانویی بعید به نظر نمی رسد؛ چرا که این حد از عصمت به معنای دوری از گناه در زندگی عالمان بزرگ نیز فراوان مشاهده می شود. ورود حضرت معصومه (س) به قم در سال 2ظ ظ  هجرى قمرى در پى اصرار و تهدید مأمون عباسى سفر تبعید گونه حضرت رضا (ع) به مرو انجام شد و آن حضرت بدون این که کسى از بستگان و اهل بیت خود را همراه خود بیاورند راهى خراسان شدند. حضرت معصومه یک سال بعد از هجرت تبعید گونه حضرت رضا (ع) به مرو، در سال 201 هجری قمری، به شوق دیدار برادر و ادای رسالت زینبی و پیام ولایت، به همراه عده اى از برادران و برادرزادگان به طرف خراسان حرکت کرد و در هر شهر و محلى مورد استقبال مردم واقع مى شد. در شهر ساوه عده اى از مخالفان اهل بیت که از پشتیبانى مأموران حکومت برخوردار بودند، سر راه کاروان آنان را گرفته و با همراهان حضرت وارد جنگ شدند، در نتیجه تقریباً همه مردان کاروان به شهادت رسیدند، حتى بنابر نقلى حضرت (س) معصومه را نیز مسموم کردند. عصمت امر نسبی است. با توجه به روایاتی که در شأن و منزلت حضرت معصومه وارد شده است،می توان مرتبه ای از عصمت – نه در حد ائمه- برای ایشان قائل شد. این مسئله در حق چنین بانویی بعید به نظر نمی رسد؛ چرا که این حد از عصمت به معنای دوری از گناه در زندگی عالمان بزرگ نیز فراوان مشاهده می شود به هر حال، یا بر اثر اندوه و غم زیاد از این ماتم و یا بر اثر مسمومیت از زهر جفا، حضرت فاطمه معصومه (س) بیمار شدند و چون دیگر امکان ادامه راه به طرف خراسان نبود، قصد شهر قم را نمود. حدوداً در روز 23 ربیع الاول سال 2ظ 1 هجرى قمرى حضرت وارد شهر مقدس قم شدند. و در محلى که امروز «میدان میر» نامیده مى شود در منزل «موسى بن خزرج» فرود آمدند و افتخار میزبانى حضرت نصیب او شد. آن بزرگوار به مدت 17 روز در این شهر زندگى کرد. محل زندگی و عبادت آن حضرت در مدرسه ستیه به نام «بیت النور» بود که هم اکنون محل زیارت ارادت مندان آن حضرت است.[7] منبع : زندگانی حضرت معصومة علیها السلام (حیات الست) ؛ مهدی منصوری .«کانال تقویم شیعه » بانشر معارف اسلامی علوی، مبلغ تشیع باشیم https://eitaa.com/taqvim_shiaa
خاک قم گشته مقدس از جلال فاطمه / نور باران گشته این شهر از جمال فاطمه گر چه شهر قم شده گنجینه علم و ادب / قطره‌ای باشد ز دریای کمال فاطمه . . . 🌹ولادت حضرت معصومه (س)و روز دختر مبارک🌹
نماز روز يكشنبه های ماه ذي قعده  نمازي براي توبه اين ماه آغاز ماههاى حرام است، كه حق تعالى در قرآن مجيد ذكر فرموده،و سيّد ابن طاووس روايتى نقل كرده كه‏ ذو القعده به هنگام سختى شديد گاه استجابت دعاست، و براى روز يكشنبه اين ماه نمازى با فضيلت بسيار از رسول خدا صلى اللّه عليه و آله‏ روايت كرده:مختصر آن فضيلت اين است كه،هركه آن را بجا آورد،توبه ‏اش پذيرفته حق و گناهش آمرزيده مى‏ شود، و طلبكاران او در قيامت از وى راضى گردند، و با ايمان از دنيا برود،و ايمانش از او گرفته نشود و قبرش وسيع و نورانى گردد و پدر و مادرش ازو او راضى شوند، و آمرزش حق نصيب پدر و مادر و فرزندان و نژاد او گردد،و روزى او توسعه يابد و فرشته مرگ در وقت مردن با او مدارا كند،و جانش را به آسانى بستاند،و كيفيت آن نماز چنين است: روز يكشنبه غسل بجا آورد و وضو بگيرد و چهار ركعت نماز بخواند، در هر ركعت سوره«حمد»را يك مرتبه و سوره«توحيد»را سه مرتبه و سوره«فلق»را يك مرتبه و سوره‏ «ناس»را يك مرتبه بخواند و پس از نماز هفتاد مرتبه اسغفار كند، و استغفار را با: لا حَوْلَ وَ لا قُوَّةَ إِلا بِاللَّهِ الْعَلِيِّ الْعَظِيمِ جنبش و نيرويى جز به خداى والاى بزرگ نيست ختم نمايد،سپس بگويد: يَا عَزِيزُ يَا غَفَّارُ اغْفِرْ لِي ذُنُوبِي وَ ذُنُوبَ جَمِيعِ الْمُؤْمِنِينَ وَ الْمُؤْمِنَاتِ فَإِنَّهُ لا يَغْفِرُ الذُّنُوبَ إِلا أَنْتَ . اى توانا،اى آمرزنده،گناهان من و همه مردان و زنان مؤمن را بيامرز،كه گناهان را جز تو كسى نمى‏ آمرزد. روايت شده هركه در يكى از ماههاى حرام سه روزى پى ‏درپى كه پنجشنبه و جمعه و شنبه باشد روزه بگيرد، ثواب نهصد سال عبادت‏ براى او نوشته شود.شيخ بزرگوار على بن ابراهيم قمى فرموده در ماههاى حرام گناهها و حسنات دوچندان مى‏ شود. مفاتيح الجنان با ترجمه استاد انصاريان 🍃
بمناسبت ایام بزرگداشت حضرت شاه چراغ زندگی نامه حضرت شاه چراغ   شناسنامه نام: احمد لقب: شاهچراغ، سید‌السادات کنیه: ابوعبدالله پدر: امام موسی کاظم علیه السلام مادر: امّ احمد تاریخ ولادت: نامشخص تاریخ شهادت: بین سال‌های 203 تا 218 هجری قمری قاتل: قتلغ خان(حاکم شیراز) به فرمان مأمون عباسی محل دفن: شیراز ولادت تاریخ دقیق تولد حضرت احمد بن موسی شاه چراغ سلام الله علیه مشخص نیست. اخیراً در شورای فرهنگ عمومی استان فارس نامگذاری یک روز به نام بزرگداشت آن حضرت مطرح شد و متولیان امر تصمیم گرفتند که روز تولد آن حضرت را به عنوان مراسم بزرگداشت انتخاب کنند. لذا برای مشخص شدن روز دقیق تولد، مورخان و محققان تحقیقات خود را آغاز کردند. اما پس از بررسی های به عمل آمده کارشناسان به این نتیجه رسیدند که روز تولد حضرت شاه چراغ بدرستی مشخص نیست و در این خصوص نقلهای متفاوتی وجود دارد. از این رو تصمیم بر این شد که در دهه کرامت یعنی حدفاصل تولد حضرت معصومه سلام الله علیها و امام رضا علیه السلام یک روز به عنوان روز بزرگداشت حضرت احمد بن موسی «شاه چراغ» تعیین شود. پدر و مادر حضرت سید امیر احمد(ع) ملقب به شاه چراغ و سیدالسادات، فرزند بزرگوار امام موسی کاظم علیه السلام است. مادر وی، مشهور به «ام احمد»، مادر بعضی از فرزندان حضرت موسی بن جعفر(ع) بوده است. ایشان داناترین، پرهیزگارترین و گرامی ترین زنان در نزد آن حضرت بودند و حضرت اسرار خود را به وی می گفتند و امانتشان را نزد وی به ودیعه می گذاشتند. بیعت با علی بن موسی الرضا علیه السلام  چون خبر شهادت حضرت موسی کاظم علیه السلام امام هفتم شیعیان در مدینه شایع شد، مردم به در خانه ام احمد، مادر حضرت شاه چراغ «احمد بن موسی» گرد آمده و حضرت سید میر احمد را با خود به مسجد بردند، زیرا از جلالت قدر و شخصیت بارز و اطلاع بر عبادات و طاعات و نشر شرایع و احکام و ظهور کرامات و بروز خوارق عادات که در آن جناب سراغ داشتند، گمان کردند که پس از وفات پدرش امام موسی بن جعفر علیه السلام امام بحق و خلیفه آن حضرت فرزندش «احمد» است. به همیت جهت در امر امامت با حضرتش بیعت کردند و او نیز از مردم مدینه بیعت بگرفت، سپس بر منبر بالا رفت، خطبه ای در کمال فصاحت و بلاغت انشاء و قرائت فرمود، آنگاه تمامی حاضرین را مخاطب ساخته و خواست که غائبین را نیز آگاه سازند و فرمود: همچنان که اکنون تمامی شما در بیعت من هستید، من خود در بیعت برادرم علی بن موسی علیه السلام می باشم، بدانید بعد از پدرم برادرم «علی» امام و خلیفه ی بحق و ولی خداست. و از جانب خدا و رسول صلی الله علیه و آله و سلم او، بر من و شما فرض و واجب است که امر آن بزرگوار را اطاعت کنیم و به هر چه امر فرماید گردن نهیم. پس از آن شمه ای از فضایل و جلالت قدر برادرش علی علیه السلام را بیان فرمود، تا آنجا که همه حاضران گفته های آن بزرگوار را اطاعت کردند، ابتدا او بیعت را از مردم برداشت، سپس گروه حاضران در خدمت احمد به در خانه حضرت امام علی بن موسی علیه السلام آمده همگی با آن جناب بر امامت و وصایت و جانشینی امام موسی بن جعفر علیه السلام بیعت نمودند. و حضرت امام رضا علیه السلام درباره برادرش احمد دعا کرد و فرمود: همچنان که حق را پنهان و ضایع نگذاشتی، خداوند در دنیا و آخرت تو را ضایع نگذارد. سفر به ایران  شیعیان و محبان اهل بیت علیهم السلام، پس از حضور با برکت امام هشتم علیه السلام در خراسان برای زیارت چهره تابناک امامت و ولایت از نقاط مختلف، به سوی ایران حرکت می کنند. حضرت احمد بن موسی(ع) نیز در همین سال ها(198-203 ه. ق) با جناب سید امیر محمد عابد و سید علاءالدین حسین(برادران ایشان) و جمع زیادی از برادرزادگان و محبان اهل بیت علیهم السلام، به قصد زیارت حضرت رضا علیه السلام از مدینه حرکت می نمایند تا از طریق شیراز به طوس عزیمت کنند. در بین راه نیز عده کثیری از شیعیان به آنان ملحق می شوند. خبر حرکت چنین قافله بزرگی مأمون خلیفه عباسی را به وحشت انداخت. سفر به شیراز  در زمانی که حضرت امام علی بن موسی(ع) با ولایتعهدی تحمیلی در «طوس خراسان» بودند، حضرت احمد بن موسی(س) به اتفاق جناب سید محمد عابد و جناب سید علاءالدین حسین برادران خود و جمعی دیگر از برادرزادگان و اقارب و دوستان، به قصد زیارت آن حضرت از حجاز به سمت خراسان حرکت نمود. در بین راه نیز جمع کثیری از شیعیان و علاقه مندان به خاندان رسالت، به سادات معظم ملحق و به اتفاق حرکت نمودند تا جایی که می نویسند: به نزدیک شیراز که رسیدند، تقریباً یک قافله پانزده هزار نفری از زنان و مردان تشکیل شده بود.  برگرفته از خبرگزاری رسمی حوزه «کانال تقویم شیعه » بانشر معارف اسلامی علوی، مبلغ تشیع باشیم https://eitaa.com/taqvim_shiaa
6 ذی القعده ، روز بزرگداشت حضرت احمدبن موسی شاهچراغ (ع) گرامی باد
🌹۱۱ ذی‌القعدة الحرام 🌟ولادت امام رضا عليه السلام🌟 ✅در روز پنجشنبه سال 148 هجری‌ امام رضا عليه السلام در مدينه طيبه به دنيا آمد. 📚(اعلام الوري: ج 20، ص 40. جلاء العيون: ص 544. فيض العلام: ص 90. بحار الانوار: ج 49، ص 10) 👈در ولادت آن حضرت 11 ذي الحجه و 11 ربيع الاول نيز ذكر شده است. 📚(فيض العلام: ص 119. بحار الانوار: ج 49، ص 304) 🌸پدر آن حضرت موسي بن جعفر عليه السلام، و مادرشان ام البنين نجمه سلام الله عليها است. 📚(اعلام الوري: ج 2، ص 40. بحار الانوار: ج 49، ص 10. ارشاد: ج 2، ص 246) 🌷نام مباركشان علي است، و كنيه آن حضرت ابوالحسن است، و كنيه خاصشان ابوعلي است. 📚(بحار الانوار: ج 49، ص 10) 🌹القاب حضرت سراج الله، نور الهدي، قرة عين المؤمنين، مكيدة الملحدين، كفو الملك، كافي الخلق، رب السرير، رئاب التدبير (به معناي مصلح)، فاضل، صابر، وفي، صديق، رضي. 📚(بحار الانوار: ج 49، ص 10) ✨هنگامي كه آن حضرت به دنيا آمد پدرشان حضرت موسي بن جعفر عليه السلام دستور دادند فرزندشان را بياورند. آن حضرت را در پارچه سفيدي پيچيده و به خدمت پدر بردند. آن حضرت در گوش راست حضرت رضا عليه السلام اذان و در گوش چپ آن حضرت اقامه فرمود، و آب فرات به كام مبارك آن حضرت ريخت و سپس او را به مادر مكرمه‌اش نجمه سلام الله عليها برگردانيدند. 📚(بحار الانوار: ج 49، ص 9) 💕💕💕💕
بر روی رضا شمس امامت صلوات بر شافع ما روز قیامت صلوات در شام ولادتش که شادند همه بفرست بر این روح کرامت صلوات صلوات   میلاد امام جانان امام هشتم مبارک باد
گلچینی از احادیث امام رضا (ع) حدیث اول امام رضا (ع) می‌فرماید: رَحِمَ اللّه ُ عَبْدا اَحیا اَمْرَنا … یَتَعَلَّمُ عُلومَنا وَ یُعَلِّمُهَا النّاسَ، فَاِنَّ النّاسَلَوْ عَلِموا مَحاسِنَ کَلامِنا لاَتَّبَعونا رحمت خدا بر بنده اى که امر ما را زنده کند، دانش هاى ما را فرا گیرد و به مردم بیاموزد. اگر مردم زیبایى هاى سخنان ما را مى دانستند از ما پیروى مى کردند. (معانى الأخبار،) حدیث دوم امام رضا (ع) می‌فرماید: من کان منا و لم یطع الله فلیس منا هر کس خودش را از ما بداند و خدا را اطاعت نکند از ما نیست!. (سفینه البحار ۲) حدیث سوم امام رضا (ع) می‌فرماید: مَن أرادَ أن لایُؤذِیَهُ مِعدَتُهُ فَلا یَشرَب بَینَ طَعامِهِ ماءً هر که مى خواهد معده اش آزارش ندهد، در بین غذا آب نخورد. (بحار الأنوار، ج ۶۲، ص ۳۲۳ ) حدیث چهارم امام رضا (ع) می‌فرماید: إجتَهِدوا أن یَکونَ زَمانُکُم أربَعَ ساعاتٍ: ساعَهً مِنهُ لِمُناجاهِ اللّه ِ و ساعَهً لِأمر المَعاشِ و ساعهً لِمُعاشَرَهِ الإخوانِ و الثِّقاتِ و الَّذینَ یُعَرِّفُونَ عُیُوبَکُم و یَخلِصونَ لَکُم فِی الباطِنِ و ساعَهً تَخلُونَ فِیها لِلَذّاتِکُم و بِهذِهِ السّاعَهِ تَقدِروُن عَلَى الثَّلاثِ ساعاتٍ بکوشید که زمانتان را به چهار بخش تقسیم کنید: ۱- زمانى براى مناجات با خدا ۲-زمانى براى تأمین معاش [کسب روزی]۳- زمانى براى معاشرت با برادران و معتمدانى که عیب هایتان را به شما مى شناسانند و در دل شما را دوست دارند ۴- و ساعتى براى کسب لذّت هاى حلال با بخش چهارم توانایى انجام دادن سه بخش دیگر را به دست مى آورید. (فقه الرّضا علیه السلام، ص ۳۳۷ ) حدیث پنجم امام رضا (ع) می‌فرماید: إن بَکَیتَ عَلَى الحُسَینِ حَتّى تَصیرَ دُموعُکَ عَلى خدَّیکَ غَفَرَاللّه ُ لَکَ کُلَّ ذَنبٍ أذنَبتَهُ اگر بر حسین بگریى، چندان که اشک هایت بر گونه ات جارى شود، خداوند تمام گناهانت را مى آمرزد. (امالی، ج ۴۴، ص ۲۸۶ ) حدیث ششم امام رضا (ع) می‌فرماید: إنَّ لِکُلِّ إمامٍ عَهدا فی عُنُقِ أولِیائِهِ و شیعَتِهِ و إنَّ مِن تَمامِ الوَفاءِ بِالعَهدِ و حُسنِ الأداءِ زیارَهَ قُبورِهِم دوست داران و شیعیان هر امامى را با او عهدى است و تمامت وفاى به عهد و نیکویى انجام دادن آن، زیارت قبر ایشان است. (وسائل الشیعه، ج ۱۴، ص ۳۲۲ ) حدیث هفتم امام رضا (ع) می‌فرماید: مَن جَلَسَ مَجلِسا یُحیى فیهِ أمرُنا، لَم یَمُت قَلبُهُ یَومَ تَموتُ القُلوُبُ. هر که در مجلسى بنشیند که در آن یاد ما (اهل بیت) زنده مى شود، قلبش، در روزى که قلب‌ها مى میرند، نمى میرد.) وسائل الشیعه، ج ۴۴، ص ۲۷۸ ) حدیث هشتم امام رضا (ع) می‌فرماید: لَیسَ مِنّا مَن تَرَکَ دُنیاهُ لِدِینِهِ و دِینَهُ لِدُنیاهُ از ما نیست آن که دنیاى خود را براى دینش و دین خود را براى دنیایش ترک گوید. (بحار الأنوار، ج ۷۸، )
هدایت شده از تقویم شیعه
گلچینی از احادیث امام رضا (ع) حدیث اول امام رضا (ع) می‌فرماید: رَحِمَ اللّه ُ عَبْدا اَحیا اَمْرَنا … یَتَعَلَّمُ عُلومَنا وَ یُعَلِّمُهَا النّاسَ، فَاِنَّ النّاسَلَوْ عَلِموا مَحاسِنَ کَلامِنا لاَتَّبَعونا رحمت خدا بر بنده اى که امر ما را زنده کند، دانش هاى ما را فرا گیرد و به مردم بیاموزد. اگر مردم زیبایى هاى سخنان ما را مى دانستند از ما پیروى مى کردند. (معانى الأخبار،) حدیث دوم امام رضا (ع) می‌فرماید: من کان منا و لم یطع الله فلیس منا هر کس خودش را از ما بداند و خدا را اطاعت نکند از ما نیست!. (سفینه البحار ۲) حدیث سوم امام رضا (ع) می‌فرماید: مَن أرادَ أن لایُؤذِیَهُ مِعدَتُهُ فَلا یَشرَب بَینَ طَعامِهِ ماءً هر که مى خواهد معده اش آزارش ندهد، در بین غذا آب نخورد. (بحار الأنوار، ج ۶۲، ص ۳۲۳ ) حدیث چهارم امام رضا (ع) می‌فرماید: إجتَهِدوا أن یَکونَ زَمانُکُم أربَعَ ساعاتٍ: ساعَهً مِنهُ لِمُناجاهِ اللّه ِ و ساعَهً لِأمر المَعاشِ و ساعهً لِمُعاشَرَهِ الإخوانِ و الثِّقاتِ و الَّذینَ یُعَرِّفُونَ عُیُوبَکُم و یَخلِصونَ لَکُم فِی الباطِنِ و ساعَهً تَخلُونَ فِیها لِلَذّاتِکُم و بِهذِهِ السّاعَهِ تَقدِروُن عَلَى الثَّلاثِ ساعاتٍ بکوشید که زمانتان را به چهار بخش تقسیم کنید: ۱- زمانى براى مناجات با خدا ۲-زمانى براى تأمین معاش [کسب روزی]۳- زمانى براى معاشرت با برادران و معتمدانى که عیب هایتان را به شما مى شناسانند و در دل شما را دوست دارند ۴- و ساعتى براى کسب لذّت هاى حلال با بخش چهارم توانایى انجام دادن سه بخش دیگر را به دست مى آورید. (فقه الرّضا علیه السلام، ص ۳۳۷ ) حدیث پنجم امام رضا (ع) می‌فرماید: إن بَکَیتَ عَلَى الحُسَینِ حَتّى تَصیرَ دُموعُکَ عَلى خدَّیکَ غَفَرَاللّه ُ لَکَ کُلَّ ذَنبٍ أذنَبتَهُ اگر بر حسین بگریى، چندان که اشک هایت بر گونه ات جارى شود، خداوند تمام گناهانت را مى آمرزد. (امالی، ج ۴۴، ص ۲۸۶ ) حدیث ششم امام رضا (ع) می‌فرماید: إنَّ لِکُلِّ إمامٍ عَهدا فی عُنُقِ أولِیائِهِ و شیعَتِهِ و إنَّ مِن تَمامِ الوَفاءِ بِالعَهدِ و حُسنِ الأداءِ زیارَهَ قُبورِهِم دوست داران و شیعیان هر امامى را با او عهدى است و تمامت وفاى به عهد و نیکویى انجام دادن آن، زیارت قبر ایشان است. (وسائل الشیعه، ج ۱۴، ص ۳۲۲ ) حدیث هفتم امام رضا (ع) می‌فرماید: مَن جَلَسَ مَجلِسا یُحیى فیهِ أمرُنا، لَم یَمُت قَلبُهُ یَومَ تَموتُ القُلوُبُ. هر که در مجلسى بنشیند که در آن یاد ما (اهل بیت) زنده مى شود، قلبش، در روزى که قلب‌ها مى میرند، نمى میرد.) وسائل الشیعه، ج ۴۴، ص ۲۷۸ ) حدیث هشتم امام رضا (ع) می‌فرماید: لَیسَ مِنّا مَن تَرَکَ دُنیاهُ لِدِینِهِ و دِینَهُ لِدُنیاهُ از ما نیست آن که دنیاى خود را براى دینش و دین خود را براى دنیایش ترک گوید. (بحار الأنوار، ج ۷۸، )
۲۳ ذی القعده، روز زیارتی امام رضا علیه‌السلام 🔸🔸🔸 امام رضا علیه السلام : ما زارَني أحَدٌ مِن أوليِائي عارِفا بِحَقّي إلاّ شُفِّعتُ فيهِ يَومَ القِيامَةِ؛ هيچ يك از دوستانم مرا با شناخت حقّم زيارت نمی‌كند مگر اين كه در روز قيامت شفاعتم از او پذيرفته می‌شود.