بشکند دستی که ویران کرد این گلخانه را در عزا بنشاند او، شمع و گل و پروانه را بشکند دستی که هتک حرمت این خانه کرد شیعه را سوزاند و خون در قلب صاحبخانه کرد سالروز تخریبِ قبور ائمه بقیع ، تسلیت باد #سالروز_تخریب_بقیع #هشتم_شوال #هشت_شوال #بقیع_را_میسازیم

☑️آيت‌الله فاطمی‌نیا در سال ۱۳۲۵ در تبریز به دنیا آمد. او مجتهد، خطیب، عارف و استاد اخلاق، مورخ اسلامی و کتاب‌شناس بود و در زمینه اخلاق و عرفان، حدیث و شعر عربی صاحب نظر بود. این عالم ربانی از کودکی نزد پدرش آیت‌الله سید‌اسماعیل اصفیایی شند‌آبادی دروس دینی و علمی را فرا گرفت. سپس نزدیک به ۳۰ سال نزد علامه مصطفوی تبریزی از شاگردان میرزای قاضی شاگردی کرد و تحت تعلیم و تربیت وی قرار داشت و همزمان تحصیلات حوزوی خویش را هم دنبال کرد. 🔸پس از علامه مصطفوی، او از محضر بزرگانی چون آیات عظام علامه طباطبایی، محمدتقی آملی، بهاءالدینی و آیت‌الله محمدتقی بهجت بهره‌مند شد 🔸 آیت الله فاطمی نیا: مرگ برای مومن گشایش است ، از قفس پریدن است صاحب نفوس مستعده وقتی می میرند دستشان از این دنیا بازتر است 🔸ایشان پس ازطی یک دوره بیماری دعوت حق را لبیک گفت. ▪️نثار روح این عالم ربانی و استاد اخلاق ، صلوات و فاتحه‌‌ای هدیه کنیم. ------------- #ایت_الله_فاطمی_نیا🖤 #آیت_الله_فاطمی_نیا_درگذشت #استاد_فاطمی_نيا_درگذشت #استاد_فاطمی_نيا🖤 #استاد_فاطمی_نيا

پانزده شوال: جنگ احد و شهادت حضرت حمزه علیه السّلام در سال 3 ه’ در روز جنگ احد، حضرت سیّد الشّهداء و 69 نفر از مسلمانان به شهادت رسیدند. (مسار الشیعه: ص 15 - 17. بحار الانوار: ج 20، ص 18. توضیح المقاصد: ص 27. سیره ابن هشام: ج 3، . تقویم المحسنین: ص 12) بعضی جنگ احد را در 17 شوال نقل کرده اند. (بحار الانوار: ج 97، ) در این جنگ مسلمانان هزار نفر بودند که به نوشته عده ای سیصد نفر در بین راه برگشتند، و برای جنگ 700 نفر باقی ماند. کفار 3000 نفر بودند، و 2000 نفر و 4000 نفر و 5000 نفر هم گفته اند. تعداد کشته های کفار 22 یا 23 یا 28 نفر، و تعداد شهدا 70 نفر بود. (مسار الشیعه: ص 15) در این روز دندان و پیشانی پیامبر صلّی اللَّه علیه و آله را شکستند. (بحار الانوار: ج 20، ) 🏴 شهادت حضرت حمزه: در این روز جناب حمزه بن عبدالمطلب علیه السّلام عموی پیامبر صلّی اللَّه علیه و آله به شهادت رسید. آن حضرت برادر رضاعی پیامبر صلّی اللَّه علیه و آله بود، چون هر دو بزرگوار از زنی به نام ثویبه شیر خورده بودند. (بحار الانوار: ج 15، ص 281) آن حضرت مردی شجاع و با هیبت بود و در این جنگ به دست وحشی و به دستور هند همسر ابوسفیان کشته شد.هند به خاطر کشته شدن پدر و برادر و عمویش در جنگ بدر، ابتدا قصد نبش قبر مادر پیامبرپیامبر صلّی اللَّه علیه و آله را داشت، ولی کفار قریش از ترس نبش قبور امواتشان مانع شدند. این بود که او وحشی را با وعده هائی به کشتن پیامبر پیامبر صلّی اللَّه علیه و آله یا علی مرتضی علیه السّلام و یا حمزه تحریک کرد. وحشی گفت: «از کشتن پیامبر پیامبر صلّی اللَّه علیه و آله و پسر عمویش علی علیه السّلام عاجزم، ولی برای کشتن حمزه کمین می کنم». او در میدان جنگ با نیزه ای بر سینه و یا شکم مبارک آن حضرت زد و آن حضرت را شهید کرد. وقتی خبر به هند دادند، آن خبیث دستور داد سینه آن حضرت را بشکافد و جگر مبارک آن حضرت را بیرون آورد. وقتی خواست به جگر حمزه دندان بزند دندانهای نحسش کارگر نشد. همچنین هند با خنجری گوشها، بینی و. .. آن حضرت را جدا کرد و به گردن انداخت. پیامبر پیامبر صلّی اللَّه علیه و آله هنگامی که حمزه را با آن وضع دیدند، گریستند و عبای مبارک را روی او کشیدند که خواهرش صفیه او را به آن حال نبیند و فرمودند: «یا عم رسول اللَّه و اسداللَّه و اسد رسوله. .. یا فاعل الخیرات، کاشف الکربات. ..». أمیر المؤمنین و فاطمه زهرا علیهماالسّلام و صفیه و دیگران بر آن حضرت گریستند. (بحار الانوار: ج 20، ص 55. حمزه سیّد الشّهداء علیه السّلام: ص 28 - 29) پیامبر پیامبر صلّی اللَّه علیه و آله بر بدن مبارک او نماز خوانده و او را در احد دفن نمودند. بعد از چهل سال که معاویه خواست نهری از احد عبور دهد با قبر حضرت حمزه برخورد نمود و سر بیلها به پای حمزه رسید و فوراً خون جاری شد ! حضرت رضا علیه السّلام به نقل از رسول خدا پیامبر صلّی اللَّه علیه و آله فرمودند: «بهترین برادران من علی علیه السّلام و بهترین عموهای من حمزه است. (عیون اخبار الرضا علیه السّلام: ج 2، ص 61. ریاحین الشریعه: ج 4، ص 350) .«کانال تقویم شیعه » بانشر معارف اسلامی علوی، مبلغ تشیع باشیم https://eitaa.com/taqvim_shiaa

بانویی نسیبه در جنگ احد: در این روز یکی از کسانی که جانفشانی کرد فرار نکرد، بلکه مانع از فرار دیگران نیز شد، بانوئی به نام نسیبه دختر کعب بن مازنیه بود و به او امّ عماره می گفتند. او با شوهر و دو پسر خود در جنگ احد شرکت داشتند. نسیبه مشک آبی به دوش داشت و سقایت لشکر اسلام را می نمود. هنگامی که موقعیت را چنان دید که مسلمین در حال فرار هستند، مشک را به کناری انداخت و خود را پیش روی پیامبر صلّی اللَّه علیه و آله سپر کرد، به گونه ای که جراحات زیادی بر او وارد شد، که مداوای یکی از آنها تا یک سال بعد ادامه داشت. این زن فداکار دست به شمشیر برد، و چنان ضربه ای بر ابن حمیه که قصد کشتن پیامبر صلّی اللَّه علیه و آله را داشت زد که او فرار کرد. عبداللَّه فرزند نسیبه خواست فرار کند که مانع او شد و او را تشویق به جنگ و دفاع از پیامبر صلّی اللَّه علیه و آله نمود و او قبول کرد. پیامبر صلّی اللَّه علیه و آله به نسیبه فرمود: «بارک اللَّه علیک یا نسیبه». در این حال پیامبر صلّی اللَّه علیه و آله دید یکی از مهاجرین فرار می کند در حالی که سپرش را به پشتش بسته است. آن حضرت فرمودند: «ای صاحب سپر، سپرت را بیانداز و خودت به جهنّم برو». سپس آن حضرت به نسیبه فرمود: «سپر او را بردار». او آن را برداشت و مشغول جنگ با مشرکین شد. در این هنگام حضرت فرمود: «مقام نسیبه از مقام فلان و فلان و فلان افضل است، چه اینکه آنان فرار کردند». (بحار الانوار: ج 20،)

15 شوال بنابر قولی وفات حضرت عبدالعظیم حسنی است : حضرت عبدالعظیم الحسنی علیه السلام، نواده پاک امام حسن مجتبی و از راویان حدیث و از دانشمندان بزرگی است که محضر سه تن از امامان معصوم علیه السلام را درک کرده و از محضر ایشان بهره برده است.سخنان  ائمه علیهم السلام در مورد این شخصیت بارز و محبوب و مورد اعتماد نزد اهل بیت علیهم السلام نشان از شخصیت علمی و مدارج بالای معنوی دارد، حضرت عبدالعظیم حسنى، در چهارم ربیع الثانی سال ۱۷۳هجری در شهر مدینه چشم به جهان گشود. ایشان فرزند عبداللّه بن على، از نوادگان امام حسن مجتبی (ع) بودکه نسبتش با چهار واسطه به آن حضرت می رسید. عبدالعظیم، از دانشمندان شیعه و از راویان حدیث ائمه ی معصومین (ع) و نیز از چهره های بسیار محبوب و مورد اعتماد، نزد اهل بیت عصمت و طهارت (ع) به شمار می رفت. دوران وى، گر چه عصر حاکمیت عباسیان و ایجاد خفقان و سخت گیری نسبت به شیعیان بوده است، ولی مدافعان دین و حافظان مکتب که روایات امامان را ثبت و نقل می کردند، نقش عمده ای در پاسداری و صیانت از فرهنگ والای اهل بیت (ع) داشتند حضرت عبدالعظیم در «ری» حضرت عبدالعظیم به صورت یک مسافر ناشناس، وارد رِی شد و در محله ی «ساربان» در کوی «سکهالحوالی» به منزل یکی از شیعیان رفت. مدتی در زیر زمین آن خانه به سر می برد و مردم از حضورش بی خبر بودند و تنها افراد انگشت شماری از شیعیان او را می شناختند و از حضورش در آن محله، مطلع بودند که آنان هم می کوشیدند که این خبر، فاش نشود تا خطری جان ایشان را تهدید نکند. امّا با گذشت زمان، افراد بیشتری حضرت عبدالعظیم (ع) را می شناختند و به خانه اش رفت و آمد می کردند تا از علوم و روایاتش بهره گیرند وعطر خاندان عصمت را از او ببویند غروب خورشید روزهای پایانی عمر پر برکت حضرت عبدالعظیم (س) با بیماری همراه بود. آن قامت بلند ایمان و تلاش، به بستر افتاده بود و پیروان اهل بیت (ع) در آستانه ی محرومیت از وجود پر خیر و برکت این سیّد کریم قرار گرفته بودند بنابر قول مشهور، خورشید فروزان رى، حضرت عبدالعظیم حسنى (ع) در پانزدهم شوال ۲۵۲هجری، غروب کرد .«کانال تقویم شیعه » بانشر معارف اسلامی علوی، مبلغ تشیع باشیم https://eitaa.com/taqvim_shiaa

پانزده شوال: فداکاری های امیر المؤمنین علی علیه السّلام در احد: در این روز بر اثر فداکاریها و شجاعتهائی که أمیر المؤمنین علیه السّلام در دفاع از وجود شریف خاتم الانبیاء صلّی اللَّه علیه و آله و حفاظت از آن حضرت نشان داد جراحتهای زیادی بر بدن مبارکش رسید. این در حالی بود که دیگران فرار کرده بودند، و پیامبر صلّی اللَّه علیه و آله فرمود: یا علی، آیا می شنوی که از آسمان مدح تو را می کنند. یکی از ملائکه به نام رضوان می گوید: «لا سیف الا ذوالفقار و لا فتی الا علی». (جوانمرد و شجاعى چون على-علیه السّلام و شمشیرى چون ذوالفقار وجود ندارد) أمیر المؤمنین علیه السّلام می فرماید: از خوشحالی گریستم و خداوند سبحان را بر این نعمت حمد کردم. (ارشاد: ج 1، ص 87. اسد الغابه: ج 4، ص 21. مسار الشیعه: ص 16. مصباح کفعمی: ج 2، ص 600) در این جنگ پیروزی در ابتداء از آن مسلمانان بود، ولی مقداری که به تعقیب دشمن رفتند و میدان خالی شد، بازگشتند و مشغول جمع غنائم شدند و اکثر نگهبانان مخالفت دستور پیامبر صلّی اللَّه علیه و آله نمودند، و محل نگهبانی خود را رها کردند و مانند بقیه مشغول جمع غنائم شدند. خالد بن ولید که از سر دسته های کفار در این جنگ بود از همان قسمت با کفار حمله کردند. تعداد اندکی از نگهبانان دره که نرفته بودند شهید شدند و کفار از پشت سر به مسلمانان حمله کردند. فراریان کفار هم تا این وضع را دیدند باز گشتند و حمله به مسلمین شدّت گرفت. جراحتهای فراوانی بر بدن مبارک پیامبر صلّی اللَّه علیه و آله رسید و شیطان فریاد بر آورد که محمّد کشته شده است ! مسلمانان با شنیدن این ندا فرار کردند، و فقط چند نفری از وجود مبارک پیامبر صلّی اللَّه علیه و آله محافظت می کردند که عبارت بودند از امیر المؤمنین علیه السّلام و ابودجانه که شهید شد و زنی به نام نسیبه و انس بن نضر که تازه از مدینه رسیده بود. ابوبکر و عمر در جنگ احد: عمر بن خطاب می گوید: در احد با پیامبر صلّی اللَّه علیه و آله بیعت کرده بودیم بر اینکه کسی فرار نکند، و هر کس از ما که فرار کند ضال و گمراه است، و هر کس از ما کشته شود شهید است. (بحار الانوار: ج 20، ص 53 - 54) احمد بن حنبل می گوید: ابوبکر و عمر در این جنگ فرار کردند. هنگامی که أمیر المؤمنین علیه السّلام در تعقیب فراری ها بود، عمر در حالی که اشک چشمانش را پاک می کرد برگشت و به أمیر المؤمنین علیه السّلام عرض کرد: مرا ببخشید ! أمیر المؤمنین علیه السّلام فرمود: «آیا تو نبودی که صدا زدی: محمّد کشته شده است، به دین قبلی خود برگردید ؟!! عمر گفت: این کلام را ابوبکر گفته است ! در اینجا بود که این آیه نازل شد: «ان الذین تؤلوا منکم یوم التقی الجمعان انما استز لهم الشیطان» !. (سوره آل عمران: آیه 155. اثبات الهداه: ج 2، ص 364 - 365) امام صادق علیه السّلام می فرماید: در جنگ احد أمیر المؤمنین علیه السّلام در حال دفاع از پیامبر صلّی اللَّه علیه و آله بودند، و دیگر اصحاب فرار می کردند. آن حضرت همچون شیر غضبناک از قفای گریختگان رفت و اول به عمر بن خطاب رسید که به اتفاق عثمان و حارث بن حاطب و عده ای دیگر به سرعت فرار می کردند. حضرت فریاد بر آورد: ای جماعت، بیعت شکستید و پیامبر صلّی اللَّه علیه و آله را تنها گذاشتید و به سوی جهنّم می گریزید ؟ عمر بن خطاب می گوید: علی را دیدم یا شمشیر پهنی که مرگ از آن می چکید و چشمانش از خشم مانند دو قدح خون بود، یا مانند دو کاسه روغنی که آتش در او افروخته باشند می درخشید، و فهمیدم که اگر به ما برسد به یک حمله ما را خواهد کشت. این بود که جلو رفتم و عرض کردم: «یا اباالحسن، تو را به خدا سوگند می دهم که دست از ما برداری، که عرب را عادت است که گاهی می گریزد و گاهی حمله می کند. زمانی که حمله می کند تلافی گریختن را می نماید». پس آن حضرت ما را رها کرد، و به خدا قسم چنان ترسی از آن حضرت در دل من افتاد که تاکنون از دلم خارج نشده است. (بحار الانوار: ج 20، ص 53 - 54. قلائد النحور: ج شوال، ص 77) در این جنگ بر بدن مبارک أمیر المؤمنین علیه السّلام هنگام حمایت از پیامبر صلّی اللَّه علیه و آله 90 جراحت بر صورت، سر، سینه ، شکم، دست و پای مبارک رسید. جبرئیل نازل شد و عرض کرد: «یا محمّد، به خدا قسم این عمل علی بن ابی طالب مواسات است». پیامبر صلّی اللَّه علیه و آله فرمود: «این بدان جهت است که من از اویم و او از من است. جبرئیل عرض کرد: و من از شما دو بزرگوارم ». (بحار الانوار: ج 20،) #کانال_تقویم_شیعه

متن آذری سرود «سلام فرمانده» : ⮜ بند 1 : جانانیم   امام زمانیم سنسیز بوعالمین   یوخ ذوق وصفاسی غملیدور هواسی قورتار بوفراقی ای زهرا(س) بالاسی ❖ سلام فرمانده ❖ سنه سلام اولسون بو مهدویلردن سلام فرمانده سنه سلام اولسون آقا بوآذریلردن سلام فرمانده ⮜ بند 2 : آقا گل سنه فدا   هوادارین اوللام علمدارین اوللام گرفتارین اوللام علی بن مهزیارین اوللام دوزدی آزدی سیننیم اما سردارین اوللام ❖ سلام فرمانده ❖ سنه سلام اولسون بو مهدویلردن سلام فرمانده سنه سلام اولسون آقا بوآذریلردن سلام فرمانده ⮜ بند 3 : باخما که سیننیم آزدی آدون هر یئرده گله قیام ایلرم باخما که سیننیم آزدی باکری تک گلرم امری تمام ایلرم باخما که سیننیم آزدی صف اوچ یوز اون اوچ عاشقده دوروب سلام ایلرم باخما که سیننیم آزدی آزدی سیننیم ولی بوجانیمی من فدا ایلرم باخما که سیننیم آزدی من شهادتدن اوتور فقط خدا خدا ایلرم باخما که سیننیم آزدی گئجه گوندوز سنه من فقط دعا ايلرم ❖ سلام فرمانده ❖ سنه سلام اولسون بو مهدویلردن سلام فرمانده سنه سلام اولسون آقا بوآذریلردن سلام فرمانده ⮜ بند 4 : عهد باغليرام          سنه من مفید اولام عهد باغلیرام     باش وئریب شهید اولام عهد باغلیرام چون سلیمانی همچوسربازان گمنام روسفیداولام عهد باغليرام که اولارام    من فدائی نظام ایکاش که چون حاج قاسم من اوز عهدیمده قالام گل بوفراقی باشه وئر آقا!! قويما قالا دیده لری گریان سیدعلی نائب برحقین یوللارا گوزتیکیب سنه قربان ❖ سلام فرمانده ❖ سنه سلام اولسون بو مهدویلردن سلام فرمانده سنه سلام اولسون آقا بو آذریلردن سلام فرمانده

17 شوال: جنگ خندق، معروف به جنگ احزاب در این روز در سال 5 ه’ غزوه خندق (احزاب) و کشته شدن عمرو بن عبدود به دست أمیر المؤمنین علیه السّلام به وقوع پیوست، و این جنگ در زمستان به وقوع پیوست در این جنگ مسلمانان تعداد مسلمانان3000 نفر و تعداد شهدای مسلمانان 6 نفر بود. تعداد کفار 10000 نفر بود ولی تعداد مقتولین کفار ذکر نشده است. در این جنگ مسلمانان داخل مدینه در اطراف شهر خندقی کندند. در اثنای این کار منافقین جسارتها به پیامبر صلّی اللَّه علیه و آله نمودند و عمرو بن عبدود مبارز طلبید ولی کسی جرأت نکرد. عمر بن خطاب از شجاعتهای عمرو سخن گفت، و در مردم ایجاد ترس کرد . عبد الرحمن بن عوف گفت: «اگر عمرو بر ما چیره شود همه ما را خواهد کشت. بهترین راه این است که محمّد را دست بسته تحویل آنها دهیم»!! در چنین شرائطی پیامبر صلّی اللَّه علیه و آله فرمود: آیا دوستی هست که شر این دشمن را کفایت کند ؟ آقا و مولایمان اسد اللَّه الغالب علی بن ابی طالب علیه السّلام فرمود: من به مبارزه او می روم. پیامبر صلّی اللَّه علیه و آله سکوت کردند، و تا سه بار این کلام را فرمودند، و هر سه بار امیر المؤمنین علیه السّلام برای مبارزه اعلام آمادگی نمودند. آخر الامر پیامبر صلّی اللَّه علیه و آله اجازه فرمودند و أمیر المؤمنین علیه السّلام حرکت کردند. در این هنگام پیامبر صلّی اللَّه علیه و آله فرمود: «برز الایمان کله الی الشرک کله». بعد از آن که عمرو بن عبدود اسلام اختیار نکرد و دست از جنگ برنداشت، أمیر المؤمنین علیه السّلام او را به یک ضربت از پا در آورد. در این حال صدای تکبیر مسلمین بلند شد و پیامبر صلّی اللَّه علیه و آله فرمود: مبارزه علی بن ابی طالب صلّی اللَّه علیه السّلام در روز خندق از اعمال امت من تا روز قیامت افضل است (کشف الغمه: ج 1. بحار الانوار: ج 20) .«کانال تقویم شیعه » بانشر معارف اسلامی علوی، مبلغ تشیع باشیم https://eitaa.com/taqvim_shiaa

17 شوّال وفات ابا صَلت هروی رَحِمَهُ الله در این روز در سال 207 هـ ثقه ی جلیل ابا صلت عبد السلام بن صالح هروی که اهل هرات بود پس از آزادی از زندان مأمون از دنیا رفت. (10) ابا صلت از اصحاب امام رضا علیه السلام و از خواص شیعیان بود، و کتاب «وفاة الرضا علیه السلام» تألیف اوست. در ایران دو قبر منسوب به آن بزرگوار است : یکی در بیرون شهر مشهد مقدّس، و دیگری در دروازه ری قم (11)، که قبر منسوب به او در قم طبق تحقیق اعتبار بیشتری دارد. بنابر قولی دیگر وفات او در 24 شوّال سال 236 هـ است. (12) 📚 منابع : 10. مستدرک سفینة البحار : ج 5، ص 224. کرامات رضویّه علیه السلام : ص 75. 11. مراقد المعارف : ج 1،ص 108 ـ 107. 12. تاریخ بغداد : ج 11، ص 82. تهذیب الکمال : ج 18، ص 81. #کانال_تقویم_شیعه

20 شوال : دستگیری امام کاظم علیه السّلام در این روز هارون ملعون به مسجد النبی صلّی اللَّه علیه و آله به ظاهر برای زیارت و در حقیقت برای دستگیر نمودن حضرت موسی بن جعفر علیه السّلام آمد و آن حضرت را از مدینه به بغداد فرستاد. (کافی: ج 2، ص 507. بحار الانوار: ج 48، ص 206) ۞ ۞ ۞

مشخصات علمی «علی بن مهزیار» در شعر «سلام فرمانده» علی‌ بن مهزیار اهوازی (دورقی / اهوازی)، (سده سوم هـ. ق)، از فقها، محدثان و دانشمندان معروف شیعه و از اصحاب علی بن موسی الرضا، محمد بن علی التقی، علی بن محمد النقی، و حسن بن علی العسکری بوده و احکام دینی را نزد آن‌ها فراگرفته و در برخی از مناطق، به‌ویژه در اهواز به عنوان نماینده او بوده‌است.   شیخ طوسی در رجال او را از یاران علی بن موسی الرضا می‌داند و می‌گوید: دانشمندی موثق و دارای اعتقادی درست بودو از یاران پیشوای نهم و دهم شیعیان نیز محسوب می‌شود. «علی بن مهزیار اهوازی رحمت‌الله علیه دانشمندی جلیل القدر، دارای روایات فراوان و ثقه است. اوراست سی و سه کتاب، مانند کتب حسین بن سعید با زیادت کتاب حروف القرآن، کتاب الانبیاء، کتاب البشارات.   او از سوی علی بن موسی الرضا جانشین «عبدالله بن جندب»، وکیل امام جعفر بن محمد الصادق و امام موسی بن جعفر الکاظم شد و توقیعاتی از جانب امام محمد بن علی التقی و امام علی بن محمد النقی به او رسید از سید بن طاووس در کتاب «ربیع الشیعه» نقل شده که محمد بن علی بن مهزیار از سفیران و نمایندگان حضرت ولی عصر(عجل الله تعالی فرجه) بوده است . #علی_ابن_مهزیار #علی_ابن_مهزیار_اهوازی

مشخصات علمی «علی بن مهزیار» در شعر «سلام فرمانده» علی‌ بن مهزیار اهوازی (دورقی / اهوازی)، (سده سوم هـ. ق)، از فقها، محدثان و دانشمندان معروف شیعه و از اصحاب علی بن موسی الرضا، محمد بن علی التقی، علی بن محمد النقی، و حسن بن علی العسکری بوده و احکام دینی را نزد آن‌ها فراگرفته و در برخی از مناطق، به‌ویژه در اهواز به عنوان نماینده او بوده‌است.   شیخ طوسی در رجال او را از یاران علی بن موسی الرضا می‌داند و می‌گوید: دانشمندی موثق و دارای اعتقادی درست بودو از یاران پیشوای نهم و دهم شیعیان نیز محسوب می‌شود. «علی بن مهزیار اهوازی رحمت‌الله علیه دانشمندی جلیل القدر، دارای روایات فراوان و ثقه است. اوراست سی و سه کتاب، مانند کتب حسین بن سعید با زیادت کتاب حروف القرآن، کتاب الانبیاء، کتاب البشارات.   علی علم فقه و شناخت احکام دینی را آموخت، و از علی بن موسی الرضا و محمد بن علی التقی روایت کرده‌است و از اصحاب خاص محمد بن علی التقی بشمار می‌رفت، و از جانب حضرت وکالت داشت. بدین گونه در نزد آن حضرت مقامی بس بزرگ یافت، و نیز از اصحاب علی بن محمد النقی هم بود، و در بعضی از نواحی وکیل علی بن محمد النقی بود. براساس برخی روایات وی در زمان حسن بن علی العسکری درگذشته‌است. بنابر روایات تاریخی هنگامی که مأمون خلیفه عباسی دستور داد تا علی بن موسی الرضا به عنوان ولیعهد او از مدینه عازم خراسان شود علی بن موسی الرضا در مسیر حرکت خود در روز شانزدهم صفر سال ۲۰۱ هـ. ق وارد اهواز شد و چند روزی در این شهر توقف نمود. بعداً در محل اقامت امام مسجدی به نام مسجدالرضا بنا گردید که علی‌ابن مهزیار وصیت کرد پس از مرگ او را در مسجد مذکور دفن کنند. در قسمت غربی بقعه وی و پیوسته به مقبره سالنی وجود دارد که احتمالاً همان مسجدی است که به آن اشاره شد. او از سوی علی بن موسی الرضا جانشین «عبدالله بن جندب»، وکیل امام جعفر بن محمد الصادق و امام موسی بن جعفر الکاظم شد و توقیعاتی از جانب امام محمد بن علی التقی و امام علی بن محمد النقی به او رسید از سید بن طاووس در کتاب «ربیع الشیعه» نقل شده که محمد بن علی بن مهزیار از سفیران و نمایندگان حضرت ولی عصر(عجل الله تعالی فرجه) بوده است . #علی_ابن_مهزیار #علی_ابن_مهزیار_اهوازی

25 شوال : شهادت امام صادق علیه السّلام امام صادق علیه السّلام در سال 148 ه’ در چنین روزی وفات یافت. (قلائد النحور: ج شوال، ص 139. اعلام الوری: ج 1، ص 514. جنات الخلود: ص 27. مستدرک سفینه البحار: ج 6، ص 66. کافی: ج 2، ص 377. ارشاد: ج 2، ص 180) 🏴 در شهادت حضرت نیمه رجب و نیمه شوال را هم گفته اند. (شرح احقاق الحق: ج 28،) 🏴 شهادت آن حضرت به سبب انگور زهر آلودی بود که منصور به آن حضرت خورانید. (مناقب ابن شهر آشوب: ج 4،) 🏴 مدت امامت آن حضرت 34 سال و عمر شریفشان 65 سال بود. 🏴 دوران امامت آن حضرت همزمان با هفت نفر از زمامداران غاصب بود که عبارتند از: هشام بن عبد الملک، ولید بن یزید بن عبد الملک، یزید بن ولید، ابراهیم بن ولید و مروان حمار از بنی امیّه و سفّاح و منصور دوانیقی از بنی عباس. فرزندان آن حضرت هفت پسر و سه دخترند: حضرت موسی بن جعفر علیه السّلام، اسماعیل، عبداللَّه، محمّد دیباج، اسحاق، علی عریضی (علی بن جعفر مدفون در قم) ، عباس، امّ فروه، اسماء، فاطمه. (مناقب ابن شهر آشوب: ج 4، ص 280) #شهادت_امام_صادق_علیه_السلام #شهادت_حضرت_امام_صادق #شهادت_امام_صادق_علیه_السلام_تسلیت_باد

 آتش زدن در خانه امام صادق علیه السلام توسط منصور منصور دوانيقي دومين طاغوت عباسي در 12 ذيحجه سال 136 هـ . ق بر مسند خلافت نشست و در ششم ذيحجه سال 158 هـ . ق از دنيا رفت، بنابراين 22 سال خلافت کرد. [تتمه المنتهی،133]  سالهاي آخر عصر امامت حضرت صادق (ع) (حدود 12 سال) در عصر خلافت منصور دوانيقي بود، و سرانجام به دستور او مسموم شده و به شهادت رسيد.  منصور جنايتکار، طاغوتي بسيار خونخوار بود، براي حفظ حکومت خودمردان و برجستگان بسيار از آل علي (ع) و سادات را کشت، و دستش تا مرفق به خون عزيزان اسلامخواه، آغشته بود. [شرح این واقعه را در تتمه المنتهی از صفحه 127تا147 بخوانید] . منصور چندين بار تصميم گرفت امام صادق (ع) را به قتل رساند، ولي موفق نمي شد تا سرانجام آن حضرت را مسموم نمود، در اینجا به نمونه ای از نقشه نافرجام وی اشاره می کنیم: سخن حکیمانه امام صادق علیه السلام بعد از آتش گرفتن خانه مفضل بن عمر مي گويد: منصور دوانيقي براي فرماندار مکه و مدينه حسن بن زيد پيام داد: خانه ي جعفر بن محمد (امام صادق عليه السلام) را بسوزان، او اين دستور را اجرا کرد و خانه ي امام صادق (ع) را سوزانيد که آتش آن تا به راهرو خانه سرايت کرد، امام صادق (ع) بيرون آمد و ميان آتش گام برمي داشت و مي فرمود:  انا بن اعراق الثري، انا بن ابراهيم خليل الله.  منم فرزند اسماعيل، که فرزندانش مانند رگ و ريشه در اطراف زمين پراکنده اند، منم فرزند ابراهيم خليل خدا (که آتش نمرود بر او سرد و سلامت شد). [اصول کافی،جلد 1،ص473.] . منبع:سوگنامه آل محمد،محمد محمدی اشتهاردی، .«کانال تقویم شیعه » بانشر معارف اسلامی علوی، مبلغ تشیع باشیم https://eitaa.com/taqvim_shiaa

امام صادق عليه السلام :  نيكى كردن و خوش خويى خانه ها را آباد و عمرها را زياد مى كند إنّ البِرَّ و حُسنَ الخُلقِ يَعْمُرانِ الدِّيارَ ، و يَزيدانِ في الأعْمارِ . [بحار الأنوار : 71/395/73 .] 🏴 شهادت جانسوز حضرت امام جعفر صادق علیه السلام بر عموم شیعیان جهان تسلیت باد 🏴

آخرین سفارشات امام صادق علیه‌السلام قبل از شهادت سفارش به صلة رحم و نماز بود از گفتنيهاي جالب اينكه: هنگام شهادت آن حضرت، دو موضوع (صلة رحم و نماز) ديده شده كه آن بزرگوار تأكيد و توجه بسيار به آن نمود: 1- هر وقت به هوش مي آمد از بستگان نزديك مي پرسيد و نام آنها را مي برد و مي فرمود: به فلاني و فلاني آنقدر پول بدهيد و حتي نام يكي از بستگانش را كه شمشير به رويش كشيده بود، ذكر كرد و فرمود: فلان مقدار پول به او بدهيد. يكي از كنيزان آن حضرت به نام «سالمه» عرض كرد: آيا به كسي كه با شما فرمود: مي خواهم مشمول اين آيه باشم كه خداوند مي فرمايد: والذين يصلون ما امرالله به ان يوصل و يخشون ربهم و يخافون سوء الحساب... اولئك لهم عقبي الدار. : «و آنانكه پيوندهائي را كه خداوند به آن امر كرده برقرار مي نمايد (يعني صله رحم مي كنند)... عاقبت نيك در سراي ديگر از براي آنها خواهد بود». (رعد - 21 و 22) 2- ابوبصير مي گويد پس از شهادت امام صادق (ع) براي عرض تسليت نزد ام‌حمیده (مادر امام موسی کاظم) رفتم او گريه كرد، من هم گريستم، گفت: اي ابوبصير! اگر امام صادق (ع) را هنگام شهادت مي ديدي چيز عجيبي، مشاهده مي كردي، او در آن وقت ديدگان خود را گشود و فرمود: ان شفاعتنا لا تنال مستخفا بالصلوة. : «شفاعت ما به او نرسد كه نماز را سبك بشمرد». انوار البهيه ص179-180. به اين ترتيب امام صادق (ع) آخرين پيامهاي خود را داد و وصيتهاي خود را به امام كاظم (ع) كرد و جان سپرد. «کانال تقویم شیعه » بانشر معارف اسلامی علوی، مبلغ تشییع باشیم https://eitaa.com/taqvim_shiaa

اول ذوالقعده ولادت حضرت معصومه سلام الله علیها و روز دختر حضرت فاطمه معصومه (ع) در اوّلین روز ماه ذى القعده سال 173 هـ ق،  25 سال بعد از تولد حضرت امام رضا (ع) در شهر مدینه منوّره چشم به جهان گشود. از میان فرزندان بزرگوار حضرت امام موسى بن جعفر(ع)، دو فرزند ایشان یعنى حضرت امام على بن موسى الرضا (ع) و حضرت فاطمه کبری (ع) ملقّب به معصومه، از ویژگی های خاص برخوردار بوده اند تا  ادامه دهنده خطّ امامت بعد از پدر باشند. آن حضرت به همراه امام رضا (ع) هر دو در دامان پاک یک مادر بزرگوار به نام حضرت نجمه خاتون (س) که از مهاجران مغرب بود، رشد و پرورش یافته اند. این در حالى است که پدر بزرگوارشان پیوسته در زندان هارون الرشید بسر مى بردند و سرانجام در همان زندان، هنگامى که حضرت معصومه (س) در سن ده سالگى بود، به شهادت رسیدند و از آن زمان به بعد حضرت معصومه (س) تحت مراقبت برادرش امام رضا (ع) قرار گرفت.[1] حضرت معصومه (س)، معصوم به معنایی که در مورد پیامبران و امامان به کار می رود نبوده، امّا ایشان دارای طهارت روح و کمالات معنوی بالایی بودند، به گونه ای که به زائرانش وعده بهشت داده شده است اطلاق «معصومه» بر فاطمه دختر موسی بن جعفر (ع) نام حضرت معصومه، فاطمه است. در کتاب های روایی و تاریخی نیز، از آن حضرت با عنوان فاطمه بنت موسى بن جعفر (ع) یاد شده است،[2] امّا صدها سال است که آن حضرت با این لقب مشهور هستند،[3] و این لقب نزد ایرانیان تبدیل به اسم برای ایشان شده است. حضرت معصومه (س)، معصوم به معنایی که در مورد پیامبران و امامان به کار می رود[4] نبوده، امّا ایشان دارای طهارت روح و کمالات معنوی بالایی بودند، به گونه ای که به زائرانش وعده بهشت داده شده است.[5] لازم به ذکر است که عصمت امر نسبی است. با توجه به روایاتی که در شأن و منزلت حضرت معصومه وارد شده است،[6] می توان مرتبه ای از عصمت – نه در حد ائمه- برای ایشان قائل شد. این مسئله در حق چنین بانویی بعید به نظر نمی رسد؛ چرا که این حد از عصمت به معنای دوری از گناه در زندگی عالمان بزرگ نیز فراوان مشاهده می شود. ورود حضرت معصومه (س) به قم در سال 2ظ ظ  هجرى قمرى در پى اصرار و تهدید مأمون عباسى سفر تبعید گونه حضرت رضا (ع) به مرو انجام شد و آن حضرت بدون این که کسى از بستگان و اهل بیت خود را همراه خود بیاورند راهى خراسان شدند. حضرت معصومه یک سال بعد از هجرت تبعید گونه حضرت رضا (ع) به مرو، در سال 201 هجری قمری، به شوق دیدار برادر و ادای رسالت زینبی و پیام ولایت، به همراه عده اى از برادران و برادرزادگان به طرف خراسان حرکت کرد و در هر شهر و محلى مورد استقبال مردم واقع مى شد. در شهر ساوه عده اى از مخالفان اهل بیت که از پشتیبانى مأموران حکومت برخوردار بودند، سر راه کاروان آنان را گرفته و با همراهان حضرت وارد جنگ شدند، در نتیجه تقریباً همه مردان کاروان به شهادت رسیدند، حتى بنابر نقلى حضرت (س) معصومه را نیز مسموم کردند. عصمت امر نسبی است. با توجه به روایاتی که در شأن و منزلت حضرت معصومه وارد شده است،می توان مرتبه ای از عصمت – نه در حد ائمه- برای ایشان قائل شد. این مسئله در حق چنین بانویی بعید به نظر نمی رسد؛ چرا که این حد از عصمت به معنای دوری از گناه در زندگی عالمان بزرگ نیز فراوان مشاهده می شود به هر حال، یا بر اثر اندوه و غم زیاد از این ماتم و یا بر اثر مسمومیت از زهر جفا، حضرت فاطمه معصومه (س) بیمار شدند و چون دیگر امکان ادامه راه به طرف خراسان نبود، قصد شهر قم را نمود. حدوداً در روز 23 ربیع الاول سال 2ظ 1 هجرى قمرى حضرت وارد شهر مقدس قم شدند. و در محلى که امروز «میدان میر» نامیده مى شود در منزل «موسى بن خزرج» فرود آمدند و افتخار میزبانى حضرت نصیب او شد. آن بزرگوار به مدت 17 روز در این شهر زندگى کرد. محل زندگی و عبادت آن حضرت در مدرسه ستیه به نام «بیت النور» بود که هم اکنون محل زیارت ارادت مندان آن حضرت است.[7] منبع : زندگانی حضرت معصومة علیها السلام (حیات الست) ؛ مهدی منصوری .«کانال تقویم شیعه » بانشر معارف اسلامی علوی، مبلغ تشیع باشیم #ولادت_حضرت_معصومه #یافاطمه_اشفعے_لے_فےالجنة💚 #میلاد_حضرت_معصومه_مبارڪ_باد💚

بپوشانید چشم ای اهل معنا که آید عصمت باری تعالی خدا افزوده لطف خود به مردم که آید حضرت معصومه در قم 💖🌹💖 میلاد مظهر عصمت و نجابت، حضرت فاطمه معصومه (س) و روز دختر بر تمام دختران عفیف ایران زمین مبارک باد💖🌹💖

قـم وپذيرش ولايت اهل‏بيت عليهم‏السلام  عَنْ أَنَسِ بْنِ مالِكِ قالَ : كُنْتُ ذاتَ يَوْمٍ جالِسا عِنْدَ النَبىِّ صلي الله عليه و آلهاِذْ دَخَلَ عَلَيْهِ عَلىُّ بْنُ أَبى طالِبٍ عليه السلامفَقال صلي الله عليه و آلهاِلَىَّ يا أَبَالْحَسَنِ، ثُمَّ اعْتَنَقَهُ وَ قَبَّلَ بَيْنَ عَيْنَيْهِ وَ قالَ: يا عَلىُّ اِنَّ اللّه َ عَزَّ اسْمُهُ عَرَضَ وَلايَتَكَ عَلَى السَماواتِ، فَسَبَقَتْ اِلَيْهَا السَّماءُ السّابِعَةُ فَزَيّنَها بِالْعَرْشِ، ثُمَّ سَبَقَتْ اِلَيْهَا السَّماءُ الرابِعَةُ فَزَيَّنَها بِالْبَيْتِ الْمَعْمُورِ، ثُمَّ سَبَقَتْ اِلَيْها السَّماءُ الدُّنيا فَزَّيَنَها بِالكَواكِبِ، ثُمَّ عَرَضَها عَلَى الاَرضينَ فَسَبَقَتْ اِلَيْها مَكَّةُ فَزيَّنَها بالْكَعْبَةِ، ثُمَّ سَبَقَتْ اِلَيهَا الْمَدينَةُ فَزَيَّنَهابى، ثُمَّ سَبَقَتْ اِلَيْهَا الْكُوفَةُ فَزَيَّنَهابِكَ، ثُمَّ سَبَقَتْ اِلَيْها قُمَّ فَزَّينَها بِالْعَرَبِ وَ فَتَح اِلَيْهِ بابا مِنْ أَبْوابِ الجَنَّةِ.  [ بحار الانوار: 60/212] انس بن مالك مى گويد: روزى خدمت پيامبر صلي الله عليه و آله نشسته بودم كه حضرت امير عليه السلاموارد شد، پيامبر صلي الله عليه و آله به ايشان فرمود: جلو بيا، بعد او را در آغوش گرفت و ميان دو چشم او را بوسيد و فرمود: اى على! خداوند ولايت تو را بر آسمانها عرضه كرد، آسمان هفتم براى پذيرش ولايت تو سبقت گرفت، پس خداوند آن را به عرش زينت بخشيد، سپس آسمان چهارم پيشى گرفت، و خداوند آن را با «بيت المعمور» زينت بخشيد، بعد آسمان دنيا سبقت گرفت، خداوند آن را به ستارگان آذين كرد، سپس ولايت تو را به زمينها عرضه كرد، پس مكه براى پذيرش آن پيشى گرفت و خداوند آن را با كعبه زينت بخشيد، بعد مدينه سبقت گرفت، خداوند آن را بواسطه من زينت بخشيد، بعد از آن كوفه پيشى گرفت و خدا آن را بواسطه تو زينت داد بعد قم براى پذيرش ولايت تو پيش قدم شد و خداوند آن را بواسطه عرب (اشعريها) زينت بخشيد و دربى از دربهاى بهشت را بسوى آن باز كرد. #میلاد_حضرت_فاطمه_معصومه #تولد_حضرت_معصومه_و_روز_دختر_مبارک

مقام شفاعت حضرت معصومه علیها السلام #میلاد_حضرت_معصومه_و_روز_دختر_گرامی_باد #میلاد_حضرت_معصومه_سلام_الله_علیها

نماز روز يكشنبه های ماه ذي قعده  نمازي براي توبه اين ماه آغاز ماههاى حرام است، كه حق تعالى در قرآن مجيد ذكر فرموده،و سيّد ابن طاووس روايتى نقل كرده كه‏ ذو القعده به هنگام سختى شديد گاه استجابت دعاست، و براى روز يكشنبه اين ماه نمازى با فضيلت بسيار از رسول خدا صلى اللّه عليه و آله‏ روايت كرده:مختصر آن فضيلت اين است كه،هركه آن را بجا آورد،توبه ‏اش پذيرفته حق و گناهش آمرزيده مى‏ شود، و طلبكاران او در قيامت از وى راضى گردند، و با ايمان از دنيا برود،و ايمانش از او گرفته نشود و قبرش وسيع و نورانى گردد و پدر و مادرش ازو او راضى شوند، و آمرزش حق نصيب پدر و مادر و فرزندان و نژاد او گردد،و روزى او توسعه يابد و فرشته مرگ در وقت مردن با او مدارا كند،و جانش را به آسانى بستاند،و كيفيت آن نماز چنين است: روز يكشنبه غسل بجا آورد و وضو بگيرد و چهار ركعت نماز بخواند، در هر ركعت سوره«حمد»را يك مرتبه و سوره«توحيد»را سه مرتبه و سوره«فلق»را يك مرتبه و سوره‏ «ناس»را يك مرتبه بخواند و پس از نماز هفتاد مرتبه اسغفار كند، و استغفار را با: لا حَوْلَ وَ لا قُوَّةَ إِلا بِاللَّهِ الْعَلِيِّ الْعَظِيمِ جنبش و نيرويى جز به خداى والاى بزرگ نيست ختم نمايد،سپس بگويد: يَا عَزِيزُ يَا غَفَّارُ اغْفِرْ لِي ذُنُوبِي وَ ذُنُوبَ جَمِيعِ الْمُؤْمِنِينَ وَ الْمُؤْمِنَاتِ فَإِنَّهُ لا يَغْفِرُ الذُّنُوبَ إِلا أَنْتَ . اى توانا،اى آمرزنده،گناهان من و همه مردان و زنان مؤمن را بيامرز،كه گناهان را جز تو كسى نمى‏ آمرزد. روايت شده هركه در يكى از ماههاى حرام سه روزى پى ‏درپى كه پنجشنبه و جمعه و شنبه باشد روزه بگيرد، ثواب نهصد سال عبادت‏ براى او نوشته شود.شيخ بزرگوار على بن ابراهيم قمى فرموده در ماههاى حرام گناهها و حسنات دوچندان مى‏ شود. مفاتيح الجنان با ترجمه استاد انصاريان #نماز_یکشنبه_ماه_ذی_القعده #نماز_ذی_القعده #نماز_یکشنبه_ماه_ذی_القعده🍃