ترقی در گفت‌وگو با آنا: رئیسی از فرصت دیدار با مقامات خارجی به‌خوبی استفاده کرد معاون سابق بین‌الملل حزب مؤتلفه گفت: خوشبختانه حجت‌الاسلام رئیسی توانست از فرصت سخنرانی مراسم تحلیف و دیدارهای خصوصی قبل و بعدازآن، به‌خوبی استفاده کند. رئیسی از فرصت دیدار با مقامات خارجی به‌خوبی استفاده کرد حمیدرضا ترقی در گفت‌وگو با خبرنگار حوزه سیاست داخلی گروه سیاست خبرگزاری آنا، پیرامون دیدارهای اخیر حجت‌الاسلام رئیسی با مقامات کشورهای خارجی گفت: مراسم تحلیف و شرکت نمایندگان کشورهای مختلف در این مراسم، برای تقویت روابط دیپلماتیک جمهوری اسلامی ایران و به‌خصوص رئیس‌جمهور جدید با کشورهای مختلف، بسیار مفید بود. وی افزود: چنین فرصتی کمتر با این تعداد و کیفیت در مدت‌زمان کوتاهی رخ می‌دهد. یقیناً دولت جدید می‌تواند از این فرصت برای معرفی و تبیین دیدگاه‌های خود در سیاست خارجی و آشنایی با دیدگاه کشورهای مهمان، استفاده‌های مطلوبی کرده و بستر را برای ارتباط جمهوری اسلامی ایران با این کشورها، فراهم کند. معاون سابق بین‌الملل حزب مؤتلفه با بیان اینکه استفاده از این شرایط برای هر رئیس‌جمهوری، فرصت مغتنمی است که باید از آن بهره کافی را ببرد، اظهار کرد: خوشبختانه حجت‌الاسلام رئیسی توانست از فرصت سخنرانی مراسم تحلیف و دیدارهای خصوصی قبل و بعدازآن، به‌خوبی استفاده کند. ترقی ادامه داد: دیدارهای اخیر رئیس‌جمهوری با مقامات بلندپایه خارجی یعنی رؤسای‌جمهور، و

نخست‌وزیران و رؤسای‌مجالس در کنار دیدار زیرمجموعه‌های حجت‌الاسلام رئیسی و سایر مقامات ایران با نمایندگان کشورهای خارجی، علاوه بر معرفی مواضع جدید جمهوری اسلامی ایران در عرصه بین‌المللی، نقش بسیار مؤثری در تنظیم روابط جهانی کشورمان در ایام پیش‌رو خواهد داشت و می‌تواند سبب گشایش در عرصه‌های مختلف برای تمام طرفین شود. وی با تأکید بر اهمیت برقراری ارتباط با کشورهای همسایه و آسیایی تصریح کرد: امیدوارم این گفت‌وگوها به‌خصوص با سران کشورهای همسایه و آسیایی، باعث گسترش روابط شود؛ متأسفانه در گذشته از طرف برخی مقامات ایران، برخورد خوبی با این کشورها نشده بود ولی ان‌شاءالله با مواضع مناسبی که حجت‌الاسلام رئیسی درخصوص برقراری روابط با همسایگان اتخاذ کرده و قراردادن این مسئله در رده اولویت اصلی سیاست خارجی توسط وی، ضعف‌ها در این بخش جبران شود. انتهای پیام/

*جمهوری اسلامی و خطر تکرار مشروطه* امسال درست، یکصد و پانزده سال از وقوع مشروطه می گذرد. هرساله به همین مناسبت سخنرانی ها و میزگردهای متعددی برپا شده و در باب زمینه ها، علل و شرایط شکل گیری آن و گاه ربط و نسبت میان مشروطه و انقلاب اسلامی سخن می گویند. امروز در نخستین روز نشست سه روزه "تاملی در باب مشروطه" که به همت انجمن جامعه شناسی سیاسی ایران برپا شد چند نفر از جمله، نگارنده دقایقی به بیان نکات مدنظر پرداختیم. نگاه من به مشروطه نه از جنبه تاریخی که از منظر حوزه علاقه مندی خود یعنی اندیشه و جامعه شناسی سیاسی و آسیب شناسی سیاست و جامعه امروز با بهره گیری از بستر تاریخ بود. مشروطه به دلیل مشابهت های متعدد با انقلاب اسلامی قابلیت تحلیل تطبیقی مناسبی دارد: ۱. ازجهت پیوند میان سه عنصر روحانیت، روشنفکران و توده جامعه در شکل گیری و پیروزی ۲. از جهت شعارهای بنیادینی چون عدالت و آزادی ۳. از جهت تلاش سامانمند جهت تحدید قدرت حکومت مستبد و نظارت بر آن ۴.‌از جهت پیگیری تشکیل حکومت قانون این اشتراکات تاریخی با لحاظ تفاوت های آن دو باعث می شود بتوان سرشت و سرنوشت دو جریان را مقایسه نموده و نسخه ای برای آینده انقلاب اسلامی نوشت. یک قرن اخیر عرصه چالش نظری میان چندین نظریه حاکمیت بوده که حاصل ناکامی های ملت و دولت در مقابل بیگانگان و مشاهده و آگاهی از پیشرفت های چشمگیر سایر ملت ها در دوره قاجار بوده و از مقصر دانستن اسلام و گرایش به زندگی سراسر غربی تا احیای کامل شریعت در تمام شوون و دشمنی با مظاهر غرب را دربرگرفته است. در این میان اندیشه های ضداسلامی چه غربی و چه شرقی به دلیل ناهمخوانی با باورهای مردم ایران چندان جایگاهی نیافته است. به همین دلیل قرن اخیر همواره شاهد چالش دو رویکرد کلان نظری بوده که در ذیل اندیشه اسلامگرایی تجلی یافته است: ۱. رویکرد حکومت اسلامی مطلقه و سلطنت ظل اللهی با دو زیر مجموعه حکومت با حاکم مطلق و حاکم مشروط ۲. رویکرد حکومت جمهوری سکولار این دو رویکرد همواره در چالش با یکدیگر به سر برده و تحولات مشروطه و پس از آن چون نظام قانونگذاری در مجلس مشروطه، اعدام شیخ فضل الله به توپ بستن مجلس، ملی شدن نفت و کودتای ۲۸ مرداد و... را شکل داده و معتقدان به هر طرف را در دوسوی خود قطب بندی نموده و یک دوقطبی هویتی اتدیشه بنیان را شکل داده است. چالش میان این دو جریان تا سال ۱۳۵۷ همچنان ادامه داشت اما به سبب بی یا کم توجهی یکی به مردم و دیگری به اسلام و بروز اندیشه جامع امام خمینی ره و پذیرش و مفصل بندی مناسب گفتمانی ایشان از مشترکات مقبول هردو گفتمان و افزودن نوآوری های فقهی و سیاسی به آنها گفتمان جدید "جمهوری اسلامی" موفق شد خود را به عنوان گفتمان غالب معرفی و به عنوان یک الگوی جدید حکومت جایگزین نظریات پیشین گردد. این گفتمان که دال های شناور هر دو گفتمان رقیب را به همراه نوآوری هایی تلفیق و به دال مرکزی گفتمان جمهوری اسلامی بدل کرده بود به سرعت حاکمیت عام یافت و دو گفتمان پیشین را ابتدا به اغما برد و پس به از احیا به زیر سایه خود هدایت کرد اما دال های شناور هر دو گفتمان همچنان در سپهر اندیشه ورزی انقلاب جدید حضور و نفوذ خود ادامه دادند. از آن زمان تاکنون به دلیل عدم مفصل بندی نظری مناسب از دال های گفتمان جمهوری اسلامی از یکسو و وام گیری مداوم از دال های دو گفتمان همچنان زنده به هر مناسبتی امکان زورآزمایی نظری آنان فراهم می شود و دوقطبی اندیشه محور یک قرن اخیر در قالبی تازه خودنمایی می کند. انقلاب فرهنگی در دانشگاه ها،‌ چالش انواع اسلام رحمانی و افراطی،‌ حداقلی و حداکثری،‌اختیارات رییس جمهور و رهبری، نظارت استصوابی و استطلاعی و عناوین متعدد دیگر نمونه های بارز این چالش عقیدتی در این سالها بوده است. نکته قابل توجه موضع میانه گرای گفتمان جمهوری اسلامی است که تلاش می کند با حفظ هردو گفتمان در ذیل خود همچنان دال مرکزی خود را تقویت نموده و اسیر هیچ یک از دو گفتمان نگردد. قدرت یابی گفتمان جمهوری خواه در دولت های اصلاحات و اعتدال و نفوذ گفتمان اسلام سنتی در دولت عدالتخواه فرصتی برای حامیان هردو گفتمان برای پردازش دیدگاه ها و بارخوانی مهمترین مولفه های نظری شان بود که با مدیریت گفتمانی در قالب گفتمان غالب جمهوری اسلامی گذر از مرحله دشوار سقوط در دال های گفتمان های رقیب به درستی و البته با هزینه فراوان ممکن شده است. به کانال گاه نوشت های خط سبز بپیوندید. https://t.me/sabzkhat کاهش سرمایه اجتماعی نظام،‌ در کنار چالش ناکارآمدی آشکار نظام در عرصه های عمومی، چالش مشارکت ‌، چالش مشروعیت و ... باعث شده رقبای گفتمانی جمهوری اسلامی سر از گریبان در آورده و از خود تحرک و تلاش نشان دهند و آنانکه در چهل سال گذشته زیر سایه گفتمان غالب، تقیه می کردند با صدای رساتری دال های شناور گفتمان های خود را برجسته سازند. چالش امروز جمهوری اسلامی

در کنار ضعف های اجرایی در حوزه های گوناگون، نداشتن یک چارچوب نظری منسجم به عنوان مانیفست گفتمان جمهوری اسلامی است که جز در سایه تبادلات نظری و برساخت هویت مبتنی بر ارزشهای جمهوری اسلامی ممکن نیست. امروزه جمهوری اسلامی دست کم از دو سو در تنگنای معرفتی است: یکی از جانب باورمندان به حکومت اسلامی مطلقه و دیگری باورمندان به جمهوری سکولار که یکی، دیگری را نفوذی و آن یکی دیگران را افراطی خطاب می کند. درک صحیح از چالش امروز و بحران فردای گفتمان جمهوری اسلامی که برای نکته سنجان در قالب بیانیه گام‌دوم قابل درک است ناظر به همین ضرورت تاریخی است. ضرورتی که اگر به درستی درک و تحلیل نگردد، استحاله جمهوری اسلامی به یکی از دو گفتمان حکومت مطلقه یا جمهوری سکولار یا تغییر ساختار آن در قالب گفتمانی دیگر به هیچ روی بعید و عجیب نخواهد بود چنانکه انتقال سریع از رویکرد اسلامگرای سنتی به جمهوری سکولار و سپس لاییک رضاخانی تنها به ۱۵ سال زمان نیاز داشت؛ تجربه ای که نمی توان از یاد برد و برای جمهوری اسلامی نیز نگران نبود. یکی از عرصه های امروزین این چالش گفتمانی را می توان در مرحله بندی ساخت تمدن نوین ایرانی اسلامی که از سوی رهبر انقلاب مطرح گردید جستجو نمود. ایشان مراحل تمدن سازی نوین را در پنج مرحله نظام، حکومت، دولت، جامعه و تمدن بیان کرده و بر ضرورت و امکان تحقق تمدن نوین تاکید کردند. انتخابات ۱۴۰۰ و تضعیف گفتمان جمهوری خواه سکولار (این گفتمان ها ارتباط مستقیمی با خود دولتمردان که ممکن است هیچ آگاهی نظری هم درباره شان نداشته باشند ندارد اما برای باورمندان به هریک از دیدگاه ها فرصت تبیین و ابراز دیدگاه هایشان را بهتر فراهم می سازد) فرصت تازه ای برای سربرآوردن گفتمان مطلق گرا فراهم ساخت تا با بهره گیری از دولت جدید، آن را به عنوان دولت اسلامی مدنظر در ساخت تمدنی تعبیر و خواهان جهش به مرحله چهارم یعنی جامعه اسلامی شوند. پاکسازی جامعه و فضای حقیقی و مجازی و تعابیر مشابه که با سرعت در حال بازتولیدند از جمله نشانه های این تلاش وافر گفتمانی است. اینک دولت سیزدهم را همچون دولت های یازدهم و دوازدهم که بخشی از دال های شناور گفتمان جمهوری خواه را برجسته نمود، می توان هم یک فرصت و هم یک تهدید گفتمانی برای "جمهوری اسلامی" تلقی کرد. فرصتی برای بازخوانی و بازسازی گفتمان جمهوری اسلامی و تضعیف دال های شناور مطلق گرا و جمهوری خواه به سود جمهوری اسلامی و تهدیدی برای افتادن در چارچوب نظری گفتمان رقیب و استحاله جمهوری اسلامی به حکومت اسلامی مطلقه. تجربه زیسته رییس دولت سیزدهم و بسیاری از همراهان او نشان از امکان بهره مندی از این فرصت است اما این فرصت با حرف و شعار به دست نخواهد آمد. دولت سیزدهم‌هم باید کارآمدی را احیا کند هم مشروعیت نظام را افزایش دهد هم دال مرکزی گفتمان جمهوری اسلامی را با برداشتی صحیح از بیانیه گام دوم بازخوانی و بازنویسی و مفصل بندی نماید و در این مسیر،‌ توهین و ناسزای هردو گفتمان رقیب را به جان بخرد و از مسیر میانه جمهوری اسلامی عدول نکند. به کانال گاه نوشت های خط سبز بپیوندید. https://t.me/sabzkhat

آسیا تایمز: دوران رنسانس تمدن ایران فرا رسیده است اکنون با آمدن دولت رئیسی، اینطور به نظر می‌رسد که ایران قصد دارد به ریشه‌های تاریخی و تمدنی خود در قالبِ روابط خارجی‌اش بازگردد و با تکیه بر آنها، عصر جدیدی را تعریف کند. پایگاه خبری «آسیاتایمز» در ارزیابی ریاست‌جمهوری آیت‌الله رئیسی نوشت: سید ابراهیم رئیسی به عنوان هشتمین رئیس‌جمهور ایران، سوگند ریاست‌جمهوری خود را ادا کرد. بسیاری از تحلیلگران بر این باورند که جمهوری اسلامی ایران، همزمان با روی کار آمدن ابراهیم‌رئیسی به عنوان رئیس‌جمهور جدید این کشور، به دلایل گوناگونی، وارد عصر جدیدی شده است. عصری که آیت ‌الله‌ خامنه‌ای رهبر انقلاب اسلامی ایران، در جریان سخنرانی اخیر، تا حدی به آن‌اشاره کردند. البته که آیت‌الله خامنه‌ای پیشتر و در جریان مذاکراتی که ختم به انعقاد توافق «برجام» شد نیز به کرات بر این مسئله تاکید داشت که غربی‌ها به وعده‌ها و تعهدات خود عمل نمی‌کنند و روشن شده که اعتماد به غرب، راهگشا نیست. بسیاری از ناظران و تحلیلگران بر این باورند که رویکرد جدید سیاست خارجی ایران در دولت جدید این کشور، تا حد زیادی روشن است؛ ایران نقطه تاکیدِ بسیار کمتری را بر کشور‌های غربی خواهد گذاشت. در عوض تلاش خواهد کرد تا پیوند‌های عمیق و گسترده‌ای را با سایر مناطق و کشورهای جهان تعریف کند». البته که این بدان معنا نیست که ایرانی‌ها قصد دارند با اروپا در صورتی که آنها تصمیم بگیرند به توافق برجام بازگردند، کاملا بی‌اعتنایی کنند. بدون تردید اگر اروپایی‌ها شروط ایران جهت احیای برجام را بپذیرند، ایران نیز به آنها توجه خواهد کرد. با این حال حداقل تاکنون، هنوز هیچ نشانه‌ای دال بر این مسئله، قابل مشاهده نیست. در سیاست داخلی، دولت رئیسی در مسئله اقتصاد، بیش از همه بر عدالت اجتماعی تاکید دارد و سعی خواهد کرد تا از اقتصاد نئولیبرالیستی فاصله بگیرد. از سویی، دولت رئیسی تا جای ممکن برای آن خواهد بود تا برای محرومان و اقشار آسیب پذیر در جامعه ایران، حریم امنی را ایجاد کند و به آنها خدمت‌رسانی داشته باشد. بسیاری از ناظران بر این باورند که در دوران ریاست‌جمهوری روحانی، دولت ایران عمده تلاش‌های خود را در مورد مسئله برجام و لغو تحریم‌ها علیه ایران معطوف کرد. این رویکرد بر خلاف توصیه‌های مکرر آیت‌الله خامنه‌ای مبنی بر عدم اعتماد به غرب، در پیش گرفته شد. در نهایت نیز شاهد بودیم که نتیجه این رویکرد، ایجاد بدترین شرایط اقتصادی برای ایران ظرف ۵۰ سال اخیر بود. به زعم بسیاری ازسیاستگذاران و دیپلمات‌های ایرانی، آیت‌الله خامنه‌ای معتقد به دیپلماسیِ پویا است. هیچ تردیدی در تهران وجود ندارد که دولت رئیسی نیز همچون دولت حسن روحانی، هدف «فشار حداکثری» دولت آمریکا و غرب خواهد گرفت. با این همه، باید توجه داشت که همه این مسائل، در عرصه آنچه که در زمینه معادلات جنوب غرب آسیا از اهمیت برخوردار هستند، بی‌اهمیت تلقی می‌شوند. «رِنه گروست» تاریخ نگار فرانسوی در اثر کلاسیک خود به نامِ «امپراطوری صحرانوردان» (۱۹۵۱)، به این نکته می‌پردازد که چگونه ایران خود را در طول قرن‌ها، مدام تجدید می‌کند و به نحو شگفت انگیزی شاهد نوعی تداوم تاریخی در این کشور هستیم. وی در این رابطه می‌گوید که دلیل اصلی این مسئله، قدرت و تمدن ایران است. درست به همین دلیل است که ایران در گذر سال‌ها توانسته تمام خارجی‌هایی را که در قالب‌های مختلف با آن تعامل داشته‌اند، در خود و فرهنگش، جذب کند. در شرایط کنونی، اینطور به نظر می‌رسد که ایران قصد دارد رنسانس تاریخی خود را با توجه به برخی پیوند‌هایی که با منطقه اوراسیا دارد، احیا کند و از این طریق، با آینده جدید و چند قطبی جهان، رو به رو شود. نباید فراموش کرد که کلیتِ تاریخی و تمدنی ایران، همواره نقش مهمی در ثبات و امنیت این کشور داشته است و به طورکلی باید ایران را نَه یک کشور، بلکه کلیتی تاریخی و تمدنی ارزیابی کرد. در این چهارچوب، قلمرو‌های فراوانی وجود دارند که از حیث تاریخی و زبان شناسی، با ایران، عمیقا ارتباط دارند: در شرق آناتولی، در آسیای مرکزی و افغانستان، در قفقاز، در غرب پاکستان، به وضوح شاهد این مسئله هستیم. در ادامه، به دلیل تعلقات مذهبی ایران به شیعه، مناطقی که در آنها شیعیان و دیگر اقلیت‌های قومی زندگی می‌کنند نیز با ایران ارتباط نزدیکی دارند که از جمله آنها می‌توان به عراق، سوریه، لبنان، یمن و خلیج‌فارس (بحرین و شیعیان عربستانی)،‌اشاره کرد. در این چهارچوب، به وضوح می‌توان مشاهده کرد که انسان‌ها در کشور‌های عربِ شیعه نظیر: عراق، لبنان، همچنین کشور‌های حاشیه خلیج، و افغانستان، پاکستان، هندوستان و آذربایجان، عمیقا و شدیدا، چشم به ایران دارند. ایران از محوریت قابل توجهی در چهارچوب مذهب شیعه نیز برخوردار است.

⭕️ این بود دولت قوی؟ ✍دکتر کوشکی 🔹انتشار اسامی وزرای پیشنهادی خیلی از حامیان جدی رئیسی را بهت زده و ناامید کرده است! 🔹 شعار رئیسی در انتخابات " دولت قوی " بود حال آن که فهرست پیشنهادی تداعی کننده دو خصلت است : خامی و خستگی !! برخی از وزرای پیشنهادی به شدت خام و بی تجربه اند و بعضی دیگر بسیار خسته و بی انگیزه ! ▪️و در این میان پرسشی که جناب رئیسی باید پاسخ بدهند این است که چگونه می توان از ترکیب "بی تجربگی و خستگی "به قوت و قدرت رسید؟؟ 🔹 وزیر پیشنهادی آموزش و پرورش : در حالی که حتی رئیس آموزش و پرورش یک شهرستان نبوده، برای اداره بزرگترین و پر مسئله ترین وزارتخانه کشور معرفی شده و باید بیش از یک میلیون فرهنگی را مدیریت کند! 🔹 وزیر پیشنهادی اقتصاد : اگر اقتصاد آخرین اولویت کشور و رئیسی بود باز هم معرفی«خاندوزی» به عنوان وزیر اقتصاد ظلم به اقتصاد و کشور و ملت بود! به بیان ساده آقای رئیسی قصد دارد سکان کشتی در حال غرق اقتصاد کشور را، آن هم در طوفانی ترین حالت به دست کسی بسپارد که حتی در یک رودخانه ، قایقی تفریحی را هدایت نکرده است! اگر یک دانشجوی سال اول پزشکی بتواند عمل پیوند قلب را با موفقیت انجام دهد وزیر پیشنهادی هم خواهد توانست اقتصاد کشور را به حداقل ثبات برساند! 🔹 وزیر پیشنهادی علوم : در صورت وزارت ایشان ، دانشگاهها کماکان در چنگال جبهه مشارکت و عوامل آن باقی خواهد ماند و برنامه های اصلاح طلبان برای تبدیل دانشگاهها به مراکز پرورش برانداز و ضدانقلاب ، با قدرت و قوت اجرا خواهد شد! وزارت علوم برای پاکسازی از تفکرات غربی ، عناصر غربزده و افراطیون جبهه مشارکت به وزیری انقلابی ، قاطع و متفکر نیاز دارد تا این وزرات خانه را از باتلاق ضدیت با اسلام و انقلاب نجات داده و به عرصه تولید علم و اندیشه دینی تبدیل کند. وزیر پیشنهادی بیشتر مناسب دولت روحانی است تا دولت انقلابی!! رئیسی.( یعنی فرهاد رهبر با همه تجارب و توانش بهتر از وزیر کم تجربه و معمولی معرفی شده نیست؟) واقعا تفاوت ایشان با وزیر علوم دولت دوازدهم چیست؟ 🔹 وزیر پیشنهادی ورزش : با حضور ایشان وزارت ورزش مانند گذشته اداره خواهد شد و امیدها برای ورود نگرش اسلامی و انقلابی به ساحت ورزش به باد خواهد رفت! 🔹 وزیر پیشنهادی نیرو : یکی از وفادار ترین وزرا و همراهان احمدی نژاد تا روز آخر! معروف به پسر حرف گوش کن احمدی نژاد! به نظر آقای رئیسی انگیزه ، توان و تخصص "سعید محمد"برای این پست بیشتر از محرابیان نبود ؟ 🔹 وزیر پیشنهادی میراث فرهنگی : به نظر آقای رئیسی ، جناب ضرغامی پس از ۱۰ سال اداره رسانه ملی ، انگیزه و حوصله اداره این وزارت خانه تخصصی را دارد؟ یعنی در تمام جبهه انقلاب یک نیروی متخصص و با تجربه در عرصه میراث فرهنگی پیدا نمی شود؟ 🔹آقای رئیسی عزیز ! با وجود نهی صریح رهبر انقلاب ، اصرار شما به انتخاب وزیر از میان نمایندگان مجلس ، خلاف شرع و مخالفت با ولی فقیه نیست؟ ❇️ به نظر می رسد تنها کسانی که از انتشار فهرست وزرای پیشنهادی رئیسی به شدت خوشحال شده و به رقص درآمده اند ، اصلاح طلبانی اند که برای شکست و سرنگونی دولت سیزدهم،دست بکار شده و لحظه شماری می کنند!

*اصلاح ساختار "وزارت اطلاعات" یک نیاز است یا یک ضرورت؟* گروه سیاسی : دکتر مجید سجادی پناه ، استاد دانشگاه در یاداشت پیش رو آورده است که ؛ *https://fesadnews.ir/?p=2745* 🔸آقای شمخانی دبیر شورای عالی امنیت ملی، چندی پیش اعلام کرده بود که "در کشور هیچ تهدید امنیتی متوجه هیچ مسئولی نیست. من مسئول امنیت کشور هستم. این که منافقان ترور می کردند مربوط به دهه 60 است و دیگر نمی توانند در این کشور ترور کنند. ضمن این که ما دستگاه های امنیتی قوی داریم، برای چه می ترسیم؟" 🔸در حالیکه آقای یونسی وزیر اطلاعات دولت اصلاحات برعکس ایشان معتقد است که در ۱۰ سال اخیر نفوذ موساد در بخش های مختلف کشور به حدی رسیده است که جا دارد همه مسئولین جمهوری اسلامی برای جان خودشان نگران باشند. 🔸مقایسه فرمایشات این دو فرد امنیتی کشور "شخصیت ها" را سردر گم می کند که بالاخره آیا باید نگران جانشان باشند یا نباشند؟! 🔸اما صرفنظر از تفاوت این دو دیدگاه مقام امنیتی کشور، اتفاقاتی نظیر ترورها و انفجارهای اخیر از یک سو و ادامه نبرد اطلاعاتی بین ایران و آمریکا ، اروپا و در راس آنها اسرائیل از سوی دیگر، اصلاح "ساختار" مهمترین نهاد امنیتی کشور را بیش از پیش در دوره فعلی ضروری می سازد. زیرا ما امروز در فضای جنگ تمام عیار اطلاعاتی با آمریکا و اسرائیل قرار داریم و این فضا ترکیبی از عملیات روانی و عملیات سایبری، تحرکات نظامی، دیپلماسی عمومی و القای رعب و وحشت است و در این نبرد لحظه‌ای نباید از اندیشیدن به آمریکا و تمرکز بر اسرائیل و تشخیص راهبردها و الگوی رفتاری آنها غافل بود. 🔸امروز در بسیاری از کشور ها پیچیده‌ترین و شگفت انگیزترین " *سازمان های اطلاعاتی* " را با توجه به نیازهای روز، مجدداً " *معماری* " و " *بروزرسانی* " می کنند تا وضعیت سیاسی، اجتماعی، اقتصادی، تاریخی و سنتی خود را ایمن و دست نخورده نگه دارند. اما گویا ترس از ایجاد " *قدرت متراکم* " که لحظه ای ما را در طراحی تشکیلات سازمان های این کشور و اجرای اصل 3 قانون اساسی یعنی "ایجاد نظام اداری صحیح و حذف تشکیلات غیرضرور" رها نمی سازد، باعث شده است که ما برخلاف بسیاری از کشورهای بزرگ دنیا بجای این که " *سازمان اطلاعاتی* " داشته باشیم، " *وزارتخانه اطلاعات* " تشکیل داده و وظائف منحصر به فرد آن را در بین دستگاه های دیگر به اشتراک بگذاریم تا مسئولیت نهایی در هنگام بروز یک حادثه امنیتی در بین آنها گم شود. همین کار را در مورد مبارزه با قاچاق کالا نیز انجام دادیم. یعنی وظائف گمرک را که در تمام کشورها، پیشانی مبارزه با قاچاق کالاست را از آن گرفیتم و در ستاد مبارزه با قاچاق کالا که متشکل از 24 سازمان است متمرکز نمودیم و امروز کسی در کشور نمی پرسد که آیا " *قانون مبارزه با قاچاق کالا"* که مجلس شورای اسلامی تصویب کرد و این وظائف را از گمرک ستاند و بین 24 سازمان توزیع کرد چقدر توانست جلوی ورود کالای قاچاق به کشور را بگیرد؟! 🔸براستی چرا باید وزیر اطلاعات آزادی عمل خود را در یک سازمان بزرگ اطلاعاتی مورد پسند نمایندگان مجلس قرار دهد و بخاطر ترس از سوال، استیضاح، تحقیق و تفحص " *روحیه محافطه کاری* " را در پیش بگیرد و یا برای گرفتن رای اعتماد نسبت به وزرای قبلی مجبور باشد برنامه خود را دقیقتر و عملیاتی تر بنویسد تا بتواند آرا بیشتری از نمایندگان را جذب نماید ،درصورتی که این برنامه منتشر شده او در سطح عموم، چقدر می تواند مورد بهره برداری و سو استفاده سرویس های اطلاعاتی دنیا قرار گیرد. 🔸نگاهی دقیق به این عنوان که همچنان در سایت زیر وجود دارد بیاندازید: " *متن کامل برنامه‌های آقای سیدمحمود علوی برای وزارت اطلاعات در خبرگزاری تسنیم منتشر شد"* 🔸آیا کارشناسان " *سرویس های اطلاعاتی* " بیگانه قادر نیستند از لابلای برنامه ها و سیاست های اعلام شده این وزیر محترم که در رسانه های عمومی منتشر شده است مسیر نفوذ را طراحی نمایند؟ 🔸به نظر می رسد با هماهنگ تر شدن قوا وقت آن رسیده است که این ساختار وزارتخانه بدور از هرگونه نگاه سیاسی مورد بازنگری جدی قرار گیرد. تا یک نماینده سی و چند ساله مجلس به اسم " *نظارت* " امکان دسترسی به سری ترین اسرار این نظام را نداشته باشند و یا وزیر اطلاعات این کشور برای گرفتن رای اعتماد و یا فرار از استیضاح برای خوشایند نمایندگان مجلس برنامه های خود را در یک اتاق شیشه ای در معرض دید عموم قرار ندهد. 🔸از سوی دیگر وزارتخانه ای که برخی از عملکردهایش محل اختلاف مسئولین ارشد نظام واقع می شود حتما یا در قانون تاسیس‌اش و یا در ساختار تشکیلاتی و یا جانمایی آن در حاکمیت، مشکلاتی وجود دارد. یعنی اگر در این وزارتخانه گزارشاتی تهیه شود که نباید به رئیس جمهور که وزیر اطلاعات یکی از اعضای کابینه دولت اوست داده شود حتما در جانمایی آن وزارتخانه در هئیت دولت اشتباهی صورت گرفته است و

اصرار بر ادامه این مسیر قطعا یا منجر به بروز تنش بیشتر در آینده و یا به رها شدگی و انفعال برای آن وزارتخانه منتهی خواهد شد. 🔸بنابراین بعد از گذشت 37 سال از تاسیس این وزارتخانه شایسته است که این ساختار مورد ممیزی قرار بگیرد و جانمایی آن در نظام اداری یکبار دیگر مورد بازنگری واقع شود. زیرا به نظر می رسد وزیر این وزارتخانه از نظر جایگاهی نباید همتراز با سایر وزرای دولت تلقی شود و اساساً نباید بگذریم امورات این وزارتخانه های اسیر نظام اداری و دیوان سالاری ناکارآمد کشور شود. فلذا پیشنهاد می گردد که در گام اول، این وزارتخانه به *سازمان تبدیل شده* و رئیس آن بعنوان *معاون رئیس جمهور* در کابینه عمل کند- یعنی درست همان کاری که به اشتباه بجای "اطلاعات" برای "محیط زیست" در تشکیلات اداری کشور انجام داده ایم- و درگام بعدی و شکل تکامل یافته ترآن ، این سازمان بعنوان یک نهاد مستقل از سه قوه، تعریف و به درستی در حاکمیت جانمایی شود. 🔸با عنایت به مراتب فوق وزیر پیشنهادی دولت سیزدهم نیز باید جرائت " *تغیر مسیر* " نه " *ادامه مسیر* " را داشته باشد. اسامی که در گمانه زنی ها به عنوان وزیر دیده می شود برخی از آنها از دور با سیستم های اطلاعاتی آشنایی دارند و در آینده بدلیل بی تجربگی آنها توسط همین ساختار اداره خواهند شد. در حالیکه برای تغییر کلیت این ساختار نیاز به یک *ابر مدیری* خواهد بود تا علاوه بر نزدیک کردن این مجموعه بزرگ به جایگاه اصلی خویش، بتواند در قامت یک معاون رئیس جمهور به کمرنگ کردن " *اطلاعات موازی* " در کشور اقدام و همچنین قادر باشد در مسیر " *استقلال وزارت اطلاعات"* نیز گام بردارد. 🔸انشالله با تحقق شعار ایجاد " *چتر نامرئی اطلاعات* " توسط دولت سیزدهم ما شاهد آن جمله معروف آقای شمخانی باشیم که " *هیچ تهدید امنیتی منبعد متوجه هیچ مسئولی در کشور نخواهد شد* ."

*🔻رهبر انقلاب؛* *خستگی مجموعه‌های درمانی یک مسئله نگران‌کننده دیگر است/حقیقتا باید از صمیم قلب از اینها تشکر کنم/لزوم تلاش مضاعف برای تهیه واکسن/آزمایش کرونا برای مردم رایگان انجام شود/ نیروهای مسلح با همه توان برای کمک به مردم وارد میدان شوید* *رهبر انقلاب:* *🔹واکسن چه از راه واردات و چه با تولید داخلی باید با تلاش مضاعف و به هر شکل ممکن تأمین شود و در اختیار همه مردم قرار بگیرد.* *🔹دستگاه‌ها برای رایگان شدن آزمایش کرونا فعالیت کنند. دولت و بیمه‌ها کمک کنند تا بیماریابی و آزمایش‌های تشخیص به صورت رایگان و وسیع در اختیار همه مردم قرار بگیرد.* *🔹با وجود کمبود یا نبود دارو در داروخانه‌ها و بیمارستان‌ها گفته می‌شود همان داروها در بازار آزاد با قیمت چند برابری فروخته می‌شود که این نشان‌دهنده مشکل در شبکه توزیع است و این مشکل باید حل شود.* *🔹نگذارید مجالس حسینی موجب شیوع بیماری، طعنه مخالفان و دشمنان شود. ملت و کشور به مجالس با برکت عزای سید الشهدا علیه السلام احتیاج دارند اما در برگزاری آنها باید شیوه‌نامه‌ها با کمال دقت و شدت مراعات شود.* *🔹نهضت مواسات، احسان عمومی و کمک‌های خیران، به مستحقان و افراد و مشاغل آسیب‌دیده باید اوج بگیرد، مرکز این کار یعنی مرکز شناسایی نیازمندان آبرومند و کمک و همیاری مردم به آنها نیز مساجد باشد.* *🔹رهبر انقلاب به نیروهای مسلح دستور دادند: با همه توان برای کمک به مردم وارد میدان شوید.* ‌✅💯✅💯✅💯✅