گاهی چشم های دلمان مثل چشم ظاهرمان
چیزیراخیالمیکند[میبیند دردنیایخودش]
که صلاحِمان نیست بایدسریعاقبل از اینکه
شوق بسازد به این پناهگاه پناه ببریم :
«یا خَیرَحَبیبٍ و مَحبوبٍ صَلِّ عَلی مُحمّدٍ و الهِ»
احساسات قلب باید
خرج کسی شود که از
نبودنش احساس ترس
کنیم و این حس و آن
شخص باید همیشگی
قلبهایمان باشد ..
نیاد ماه رمضان تمام شود
و ما یک هیچ از نفسی که
تمام قلبی که قرارِ فقط برای
دوست داشتنی های یک حقیقت
بتپش بیوفته تصرف شده باشه و
ما باز عقب باشیم ..
بنده خدایی در مشهد یادمان کرد
زبانم دوباره باز شد .. اقاجان فقط
برای شما باید این فکر و دل زبان
کار کند وگرنه با بوزینه های انسان
نما هیچ فرقی ندارد ..
در زندگی تان قلب هایی را انتخاب کنید
که با فشردن دست تان او ، قلب هایتان
به تپش بیوفتد ، و در روح تان و رگ های
وجودتان احساسی بوجود بیاید که چشم
هایتان عمق را در چشم هایش ساطع کند ..
هیچ حبیبی جز حسین نیست
تمام حبیب ها مظاهرشان بوی
حسین را گرفت و نور او شدند..
از هر مکانی و هر ذکری و هر راهی
باید به کربلا اشک شود و تا شکوفه
دهد .. آقای تمامِ ضمایر و اشاره ها و
تکانه ها و تپش های قلب های ما .. 🌿