من از این عادت ها می‌ترسم ؛ خدا نکند چشم های‌مان به دیدن تصاویرِ غم عادت کند ؛ خدا نکند گوش‌های‌مان به شنیدن صدای غم عادت کند ؛ خدا نکند انسان فقط به دعا عادت کند ؛

گفت آره این طوریاست وقتی آرزوهات رو صفحات قرآن لمس میکنه ، خودت رو برای به وقوع پیوستن‌ش آماده کن چون اون حواس‌ش به دانه‌های انار آرزوهای قلب‌ت هست ..

ما چگونه می توانیم با شما هم‌دردی کنیم در حالیکه در خانه و محل کار و خیابان ها در رفت و آمدیم ؟ درست است که روحِ‌مان در فکر شماست و قلب های ما برای شما با هر تپش‌ش اشکی برای چشم می‌سازد اما حس عادی شدن این حال، ما را می‌ترساند. ما با قلب و زبانِ‌ دعا میگوییم به فکر‌شما هستیم اما این کافی نیست .. صبر ما لب‌ریز شده ، گویی دستانمان در کربلای شما قطع شده ، گویی گلوی‌ما را بغضی مثل علی اصغر بریده ، گویی خیمه‌ی نیمه‌شب‌ های‌مان خراب شده، اما این زخم ها نشانه ی خوبی است ، چون خدا نیت های ما را درکنار تلاش های‌مان میبیند،راه ها بسته است اما ما در تلاشیم تا راهی باز شود و در آسمان شما نفس کشیدن را آزاد کنیم .. ما برای شما تجمع می‌کنیم ؛ دعا میکنیم ؛ اخبار شما را پیگیری میکنیم ، بدن های‌مان را درکنار افکارمان ورزیده می‌کنیم ، ما در حال تمرین برای یک نبرد هستیم .. سلاحِ نیمه شب های‌مان شده حزن و بکاء ، اما باز شرمنده ایم و باز ما نمی‌توانیم حسِ اضطراب قلوب شما را بچشیم ، روح‌مان با اشک به شما نزدیک می‌شود اما حال شما را نداریم ، در این میان نسیمی حس و حالِ ترس‌های‌تان و اقتدارتان‌را برای‌مان می‌آورد ، اضطراب شما رامیگیریم و بی‌قرار می‌شویم و با اشک و لبخند استقبال می‌کنیم و ما به دنبال یک مأمن آرام میگردیم اینجاست که تازه شما را می‌فهمیم اما این نسیم دائمی نیست، می‌رود ما دلمان برای حس‌های شما باز تنگ می‌شود چون این درد هاست که مارا منظم می‌کند برای تکالیف بزرگ و شما تکه‌ی اصلی تکالیف ما هستید .. آن نسیمِ غم های شما ما را برای خدا زیباتر می‌کند .. #فلسطین

#درخواستی‌از‌ گَلبَم .. 🌿 .‌🌑. .🌧. من هنوز همان آدمم که تو هنوز همان، همانِ اویی .. ‌ ‌برای #فلسطین

ما تمامِ خوبی‌های‌مان را که تو به ما هبه داده بودی به بهترین نحو تربیت کردیم تا برای تو ثمره دهد و میوه اش را قربانی مسیر تو کنیم تا با این ایثار حیات ادامه پیدا کند ..

ماه گرفتگی یعنی اگر ماه هم باشی و حواس‌ت اشتباهی به دنیا جلب بشه از نور خورشید باز می‌مونی و به میزان عدم توجه به‌خورشید، تاریک می‌شوی ..

•ابحث في داخلك عن الشمس لتصبح القمر الذي يضيء ليالي الناس المظلمة حتى لا يضيعوا طريقهم في ظلام الحياة وأن تكون أنت النجم الذي يجد طريقهم. هكذا كان عمار في صفین. وجهك و سلوكك و قلبك يريح الناس هذا حضور، عین الظهور • •در وجودتان به دنبال خورشید باشید تا ماه درخشان شب های تاریک مردم شوید تا راه را در سیاهی های تاریک زندگی گم نکنند و شما ستاره ی پیدا کردن مسیرشان باشید. عمار در صفین اینگونه بود. چهره ی شما و رفتار شما و قلب شما ، آرامش مردم می‌شود. این حضور شما بوی ظهور می‌دهد•

انسان را فصل هایی است مثل کره‌ی زمین، فصلی دارد که عُمْر در آن مثل سرزمینی است که‌بایدشما کشاورز و باغبان خوبی برای آن باشید و بهترین ها را کشت کنید،بیچاره آدمی که در فصل کسب فضیلت ها و یادگیریِ دین مشغول هرچه غیر این شده باشد .. ‌