آداب ارتباط با امام مهدی (عج)‌‌ :

ارتباط با امام زمان(عج) یک ارتباط فکری و عقیده‌ای که فقط در ذهن حضور دارد نیست ، فقط یک اندیشه ‌نیست ..! ‌

او یک انسان کامل است ؛ زنده و در جسم و روح در میان ما زندگی می‌کند ، ما را می‌بیند ، و ما هم او را میبینم .. ، او ما را می‌شناسد ولی ما او را نمی‌شناسیم ..

او هم دانه‌های تسبیح آفرینش است و هم نخ تسبیح خلقت است .. حضور او رزقِ تمام قلب‌هاست ، حیاتِ هر وجودی است ، او به تمام هستی احاطه‌ی وجودی دارد _ درد های همه را درک می‌کند گویی که ابتدا درد اول به او می‌رسد .. ‌

او ما را به سمتی که علاقه‌ی ماست و نیاز ماست هدایت می‌کند .. اختیار ما به او علاقه‌مند است .. منتهی اسیر خاصیت دنیا می‌شود و او از تمرد‌های ما وارد سرزمین بلاء می‌شود ..

همان‌طور که ستارگان امانِ اهل آسمان‌ند، امام زمان نیز امان قلب های مضطر اهل زمین است .. ‌

اگر امام نبود زمین و اهل‌ش نابود بودند ..

امام، زمین و اهلش را فراموش نمی‌کند ، زیان های آن ها را درک می‌کند ، متوجه انحطاط و سرگردانی اهل آن هست .. اگر فکر می‌کنید کاری نمی‌کند اشتباه می‌کنید _ او همراهِ قلوب مضطری که همیشه در سعی هستند قرار دارد و او همان سعی آن‌هاست تا به نقطه‌ای برسد که همه‌ی جهان خواهان حضورش باشند .. او همان مضطر است که حصن امان ماست تا با مقاومت با آغوش او برویم از هجوم شیاطین و نفس‌ها و فرعون‌ها .. این رویکرد استمرارش نوید پیروزی و ظهور است .. ‌ ‌

راه اصلیِ ارتباط با امام فقط تقوا است ، تقوای الهی در ساحت فردی و اجتماعی .. ما چون تقوا را مسئولیت پذیری و احساس تعهد نسبت به درد‌های کعبه‌ی قلب ها نمی دانیم _ دچار خطا نیز می‌شویم ..

اگر امام را میخواهی باید تقوا را بخواهی اگر تقوا را میخواهی باید مراقبت از تقوا را هم بخواهی و این خواستن یعنی یادگرفتن و عمل کردن .. ‌

تقوا هم حافظ است و از تو محافظت می‌کند و هم محفوظ است ؛ باید از او حفاظت کرد .. بدون حفاظت از تقوا ، تقوا حافظ نخواهد بود و این یک ارتباط دو طرفه است ..