#در_محضر_اهل_بیت
خانواده مقاومتی (۴۲) - ازدواج؛ آزادی یا محدودیت؟
بیحیایی سینمای ایران تا آنجاست که وقتی در فیلمی پدر با عصبانیت به دخترش میگوید: «اجازه خروج از کشور به تو نمیدهم»، دختر وقیحانه میگوید: «ازدواج کنم که بروم زیر یوغ فرد دیگری مثل تو؟!» این نتیجه نفهمیدن رابطه زناشویی در خانواده است.
بله؛ ازدواج محدودیت است و این محدودیت مثل آن است که دختر در خانه، کنیز مرد خود میشود. اما آیا کنیزی به معنی ظلم کردن مرد و مظلوم بودن زن است؟ نه! زن در خانه تحت ولایت مرد قرار میگیرد تا رشد کند. چطور وقتی ما در کلاسی ثبت نام میکنیم و در کنار محدود کردن خود پول هنگفت هم میدهیم، اعتراض نمیکنیم؟ پس اصل محدودیت مهم نیست، چگونگیاش مهم است:
النِّكَاحُ رِقٌّ، فَإِذَا أَنْكَحَ أَحَدُكُمْ وَلِيدَةً
فَقَدْ أَرَقَّهَا؛ فَلْيَنْظُرْ أَحَدُكُمْ لِمَنْ يُرِقُّ
كَرِيمَتَهُ¹
۱- وسائلالشیعه، ج ۲۰، ص ۷۹
#مسجد_بهتر
محل آرامش
دیگر بعد از سالها، تفاوت کار مردمی و کار فرمایشی کاملاً معلوم است. کار مردمی به نیازهای خلقالله میرسد و کار فرمایشی تنها به درد پر کردن پرونده آقایان میخورد. بسیج هم از اولش جزء کارهای مردمی بود. یکی از کارهایش هم شکاندن شاخ و شانه قلدرهاست که اینقدر دل ملت را خالی نکنند. به همین خاطر، دقیقاً جایش در مسجد است. مسجد برای تمام ابعاد زندگی مسلمانها پناه و خانه آرامش است. بسیج مسجد هم باید تابع همین حال و هوا باشد. محلهای که بسیج مسجد دارد باید آرامترین و دلخواهترین محل برای سکونت باشد.