بسم الله الرحمن الرحیم سلام امروز چهارشنبه سوم ذی الحجه الحرام۱۴۳۹ ادامه موضوعات معرفی بزرگان.مزار اهل معرفت.کلمات و دستور العملهای عرفانی.

فاش میگویم و از گفته خود دلشادم بنده عشقم و از هر دو جهان آزادم طایر گلشن قدسم چه دهم شرح فراق که در این دامگه حادثه چون افتادم ✅من ملک بودم و فردوس برین جایم بود آدم آورد در این دیر خراب آبادم سایه طوبی و دلجویی حور و لب حوض به هوای سر کوی تو برفت از یادم نیست بر لوح دلم جز الف قامت دوست چه کنم حرف دگر یاد نداد استادم کوکب بخت مرا هیچ منجم نشناخت یا رب از مادر گیتی به چه طالع زادم تا شدم حلقه به گوش در میخانه عشق هر دم آید غمی از نو به مبارک بادم می خورد خون دلم مردمک دیده سزاست که چرا دل به جگرگوشه مردم دادم پاک کن چهره حافظ به سر زلف ز اشک ور نه این سیل دمادم ببرد بنیادم @tareagheerfan👈

#ولادت_جوانی حضرت آیت الله العظمی سید جمال الدین گلپایگانی دوران کودکی را در سعید آباد سپری کرد. بیش از ۹ سال از عمر پربرکتش نمیگذشت که پدر بزرگوارش دار فانی را وداع گفت. وی چند سالی در سعیدآباد به چوپانی مشغول بوده؛ ولی روح بلندی که از پدر خود به ارث برده بود، او را بر آن داشت تا به اجداد بزرگ خود اقتدا کند. او در دوازده سالگی، در همان سامان نزد برادران بزرگوارش درس را آغاز کرد و مقداری از دروس مقدماتی را در وطن خود فراگرفت و برای ادامه تحصیل راهی گلپایگان شد. وی بیشتر علوم عربی، بلاغت و منطق را از علمای گلپایگان آموخت. میگویند: هر روز مسافت بین سعید آباد و گلپایگان را برای آموختن علم پیاده میپیمود. او چند سالی را در گلپایگان به تحصیل اشتغال داشت. در سال ۱۳۱۱ هـ . ق. در حالی که ۱۶ سال بیشتر نداشت، برای ادامه تحصیل عازم اصفهان گردید حاج آقاسید جمال الدین گلپایگانی در دوران جوانی که در اصفهان مشغول تحصیل علوم دینی بود، از محضر جهانگیرخان و آخوند کاشی درس سیر و سلوک آموخت و از آنها دستورهای اخلاقی و تهذیب نفس گرفت. وی پس از این که به نجف عزیمت نمود، به تحصیل دروس سیر و سلوک و اخلاق نزد اساتیدی همچون سید مرتضی کشمیری، شیخ محمد علی نجف آبادی و سید احمد کربلایی پرداخت، تا این که از جهت عظمت و مقام و تهذیب نفس از افراد انگشت شمار معاصر به حساب آمد.

#وفات سرانجام آیت الله العظمی حاج سید جمال الدین گلپایگانی در عصر روز دوشنبه ۲۹ محرم الحرام ۱۳۷۷ هـ . ق در ۸۲ سالگی چشم از جهان فانی فرو بست. وی وصیت کرده بودند که مرا در مقبرة العلما دفن کنید. اگر نشد در وادی السلام. وقتی جنازه را به عللی نتوانستند در مقبرة العلما دفن کنند، آن را به قبرستان وادی السلام آوردند، امّا جای مناسبی پیدا نکردند که او را دفن کنند، غیر از مکانی که در زمان حیاتش همیشه میآمد و در آنجا مینشست و فاتحه و دعا میخواند. از این رو، ایشان را همان جا دفن کردند. 🆔 @tareagheerfan

✅عالم عارف ایت الله کمیلی بر سر مزار قمرالفقهاء و جمال السالکین ایت الله العظمی سید جمال الدین گلپایگانی در وادی السلام نجف اشرف

#حال_مناجات 🔷آیت الله علامه سید محمد حسین حسینی طهرانی درباره سیدجمال الدین چنین میگوید: «از صدای مناجات و گریه ایشان همسایگان حکایاتی دارند. دائماً صحیفه مبارکه سجادیه در مقابل ایشان در اطاق خلوت بود و همین که از مطالعه فارغ میشد، به خواندن آن مشغول میگشت، آهش سوزان و اشکش روان و سخنش مؤثر و دلی سوخته داشت ... هفتهای یکی ـ دو بار به منزلشان میرفتم و یک ساعتی مینشستم، با آن که بسیار اهل تقیه و کتمان بود، ولی از حالات خود مطالبی برایم نقل میکرد. همین که متوجه میشد کسی وارد اتاق میشود ولو این که از اخص خواص او بود، جمله را قطع میکرد و به بحث علمی و فقهی مشغول میشد، تا شخص چنین پندارد که ما در این مدت مشغول مباحثه علمی بودهایم.»  🆔 @tareagheerfan

#تأثیر_عجیب_یک_برخورد 🌻آیت الله العظمی سید جمال الدین گلپایگانی رحمة الله علیه روزی شخصی سید را تعقیب کرد تا بداند چرا سید هر روز به وادیالسلام نجف میرود. میبیند هنگامی که سید به وادیالسلام میرسد، در مکانی مینشیند و مشغول اذکار و اوراد خویش میشود. آن شخص ناگهان متوجه میشود از جایی که سید نشسته است نسیم خنکی توأم با بوی عطر میوزد. در آن هوای گرم تابستان نجف این شخص خیلی لذت میبرد، وقتی سید حرکت میکند او هم به تعقیب سید ادامه میدهد، در حالی که وزیدن بوی خوش از طرف سید همچنان ادامه دارد. هنگامی که سید وارد نجف میشود یک نفر سید را میبیند و با او مصافحه میکند، شخصی که به دنبال سید بوده متوجه میشود که آن نسیم خنک معطر قطع شد. سید رویش را به عقب بر میگرداند و به کسی که در تعقیبش بوده میفرماید: دیدی یک برخورد چه کرد! @tareagheerfan👈

#آنکه_عرفان_ندارد_هیچ_ندارد علامه طهرانی راجع به آیت الله سیدجمال الدین گلپایگانی میفرمود: حقیردر هفته یکی دو بار به خدمتش می رسیدم. و تا اندازه ای برای من گفتگو داشته در این حال که یک روز وارد شدم دیدم: در حالیکه به پشت روی تخت افتاده و سن به نود سال رسیده است، صحیفه کوچک خود را می خواند و اشک می ریزد و در عالمی از سرور و بهجت و نشاط و لذت است که حقاً زبان از وصف آن عاجز است. کأنّه از شدت انس با خدای تعالی در پوست نمی گنجد و می خواهد به پرواز در آید.  سلام کردم، گفت: بنشین! ای فلان کس از حالات من که تو خبر داری ( و در اینجا اشاره کرد به جمیع گرفتاری ها: از مرض فراوان و گرو رفتن منزل و غیرها )  عرض کردم: آری و سپس با یک تبسم ملیحی رو به من کرد و فرمود:  من خوشم خوش، کسی که عرفان ندارد نه دنیا دارد و نه آخرت. 🆔 @tareagheerfan

دو استاد برجسته عرفان و حکمت مرحومین علامتین آخوند کاشی و جهانگیر خان قشقائی رحمهما الله تربیت کننده ایت الله سید جمال الدین گلپایگانی 🆔 @tareagheerfan