بسم الله الرحمن الرحیم
سلام
امروز شنبه بیستم ذی الحجه الحرام۱۴۳۹
ادامه موضوعات معرفی بزرگان.مزار اهل معرفت.کلمات و دستور العملهای عرفانی.
با ما همراه باشید
#اساتید
حضرت ایت الله العظمی حاج اقا رحیم ارباب (۱۲۵۹ - ۱۳۵۵ش)، از علما و مجتهدین شیعه در شهر اصفهان. او شاگرد آخوند ملا محمد کاشیو میرزا جهانگیرخان قشقایی بود و مانند استاد خود، به جز در نماز عمامه بر سر نمی‌گذاشت. حاج اقا رحیم ارباب درفقه و اصول، هیئت و ریاضی، فلسفه و کلام، وعرفان تخصص داشت و در زمره آخرین دانشوران مکتب فلسفی اصفهان بود. وی نزدیک به یک قرن عمر کرد و شاگردان وی از علمای زمان خود بوده‌اند.
@tareagheerfan
#وفات
حاج آقا رحیم ارباب، جز چند سفر زیارتی، تمام عمر خود را در اصفهان و در حال تحصیل و تدریس علوم اسلامی گذراند.
سرانجام روح پر فتوح این عالم ربانی در روز عید غدیر، ۱۸ ذی الحجه ۱۳۹۶ قمری (۱۹ آذر ۱۳۵۵ شمسی) به ملکوت اعلی پیوست و پیکرش درتخت فولاد اصفهان نزدیک تکیه ملک به خاک سپرده شد.ایشان وصیت کرده بود در قسمتی دور افتاده از تخت پولاد دفن شود ولی پس از چند به خواست خداوند قبر ایشان در میان قبور شهداء انقلاب قرار گرفت.
@tareagheerfan
📚📚📚📚دوستان منتظر نکات نابی از ایشان که حتما در تهذیب شمارا کمک میکند باشید.📚📚📚
در محفل ایت الله العظمی ارباب از هر دري سخني مي رفت جز از ماديات و در كلام و خاطرش همه چيز مي گذشت جز زخارف دنيا. به راستي سنگ و زر نزدش يكسان بود و نيازش اندك و بارش نه بر دوش دنيابود و نه بر گرده مردم.(ضياء نور:114).
🔴 او زندگي بسيار زاهدانه و خالي از تجمل داشت. قوت غالبش نان ، ماست ، دوغ و پنير بود، از غذاهاي پختني كمتر استفاده مي كرد و مال قابل توجهي هم نداشت. از عوايد املاك و ارث پدري به اندازه مخارج بر مي داشت و بقيه را به كشاورزان مي داد. چند حبه اي كه از قريه شرودان ، مالك بود در تقسيم اراضي حكومت سابق از او گرفتند ولي نه از دولت و نه از زارعان ، چيزي مطالبه نكرد و آنها خود هر سال ، مختصر برنجي به ايشان مي دادند. ايشان به زارعاني كه آن زمين ها را گرفته بودند فرموده بود: من حلال كردم تا رزقتان حرام نباشد. دو دانگ خانه اي را كه از مال دنيا داشت به همسرش واگذار كرد تا به هنگام رحلت از دنيا نامش در زمره فقرا باشد.
@tareagheerfan
#احترام_به_سادات
🔰یکى از خصوصیّات ایشـان این بود که جلوتر از سـادات، مطلقاً راه نمى رفتند؛ حتى اگر کسانى عنوانِ شاگردى داشتند و سیّد بودند، حتماً باید آن سیّد جلو می‌رفت.
آیت الله ارباب آن‌قدر براى سادات ارزش قائل بودند که به دستور ایشان، در مدرسه امام صادق (علیه السلام) (در چهار باغ)، انجمن سادات تشکیل شد و به سادات اعلام کردند که «اگر عمامه نگذاشته اید، لااقل دکمـه سبـزى به لباستان بگذارید، زیرا دیگران موظف‌اند که احترام سادات را داشته باشند.»
@tareagheerfan