👆بخش‌هایی از دعای 45 صحیفه سجادیه خیلی زیباست 😭

آقاى انصارى قدس سره مى فرمود: پيش از آنكه كار على محمد باب به انحراف كشيده شود شبى شيطان بر يكى از طلاب سالك و با تقوا در حالى كه مشغول ذكر بوده، ظاهر مى شود و خود را ملكى معرفى مى كند و مى گويد: من مأمورم تو را ارشاد كنم. سپس تا دو سال وى را به دستورات اخلاقى و كارهاى نيك كمك و راهنمايى مى نمايد. مثلاً هنگام سحر او را براى نماز شب بيدار مى كند، يا به او مى گويد: برخيز براى فلان مؤمن كه گرفتار است دعا كن، يا اينكه او را در اول وقت متذكر نماز مى نمايد و... و در خلال آن مدت حتى به مكروهى نيز امر نمى كند تا آن طلبه كاملاً يقين كند كه او ملك است و بتواند وى را براى امر مهمى كه در نظر دارد برگزيند. پس از دو سال يك شب در حالى كه شمشيرى در دست داشت نزد وى آمده، او را از خواب بيدار مى كند و مى گويد: برخيز كه از طرف خداوند دستور آمده كه همين الآن گردن فلان عالم (يكى از علماى پرهيزگار و با حقيقت) را بزنى. اينك بسيار روشن است در نظر كسى كه دو سال به گمان خود توسط ملكى به كارهاى خوب ارشاد شده است، احتمال اينكه دستور دهنده شيطان باشد بسيار بعيد خواهد بود؛ لذا به منزل آن عالم رفته، وى را از خواب بيدار مى كند، امّا همين كه چشمش به او مى افتد مردد شده، با خود مى گويد: به چه مجوزى اين عالم را به قتل برسانم؟ فرداى قيامت در پيشگاه عدل الهى چه جوابى خواهم داشت؟ آنگاه از اينكه آن عالم را بى جهت از خواب بيدار نموده عذرخواهى مى كند و بدون هيچ اقدامى بر مى گردد. ايشان مى فرمود: در اينجا تنها چيزى كه باعث حفظ آن طلبه گرديد تقواى او بوده است. اگر انسان ملكه ى تقوا داشته باشد گرچه ندانسته در مهلكه اى گرفتار شود چه بسا همان تقوا او را از انحراف نگاه دارد. البته به نظر حقير علاوه بر تقوا، خود ملاقات با آن عالم ربانى نيز از اسباب حفظ او گرديده است؛ زيرا همين كه با او برخورد نموده، نورانيت آن مرد خدا، قواى شيطانى را ضعيف و قواى عقلانى را بيدار و او را از تصميمى كه داشته، منصرف ساخته است. اينكه در حديث وارد شده «النظر إلى وجه العالم عبادةٌ»  به جهت اين است كه عالم دائما قلبش متوجه خداست و هرگاه انسان با او برخورد كند از نورش بهره مند شده و متذكر مى گردد و اين باعث تقرب او مى شود. بنا بر اين علت نجات آن طلبه علاوه بر تقوا، نور خود آن عالم نيز بوده است. و اين معنا دقيق تر و مؤثرتر از ملكه ى تقوا مى باشد. آقاى انصارى در ادامه مى فرمودند: همين كه به خانه باز مى گردد شيطان كه هم چنان خود را ملك وانمود مى كرد آمده و با ناراحتى مى گويد: چرا امر خدا را به تأخير انداختى؟ به چه جرأتى نافرمانى كردى؟ برخيز و فورا فرمان الهى را اطاعت كن! مجددا حركت مى كند، امّا اين بار تا نزديك خانه كه مى آيد با خود مى گويد: به چه جهت در خانه ى اين عالم را بزنم و او را از خواب بيدار كنم؟ خود اين كار نيز گناه است! و از همان جا بر مى گردد. انسان هر قدر از شيطان دور گردد به خدا نزديك مى شود و هر مقدار از خداوند دور گردد به شيطان نزديك مى شود. شايد آيه ى شريفه كه مى فرمايد: «و من يعش عن ذكر الرحمن نقيض له شيطانا فهو له قرين» اشاره به همين معنا داشته باشد. انسان ناچار يا بندگى خدا مى كند و يا اطاعت شيطان. اگر بندگى خدا نكرد همان وقت بنده ى شيطان و قرين اوست و نمى تواند بين در بين باقى بماند. گويا در سرشت انسان نهفته است كه فرمان بردار باشد يا از حق و يا از باطل. اين بار نيز شيطان با عصبانيت آمده، مى گويد: عجب بنده ى جسورى هستى؟ به چه جرأتى نافرمانى خدا مى كنى؟ سپس او را تهديد بيشترى مى كند كه اگر فرمان نبرى چنين و چنان خواهد شد. و اين خود دليل واضحى است كه او شيطان بوده؛ زيرا ملك هيچ گاه عصبانى نمى شود. امّا اين دفعه كه به جهت نافرمانى از شيطان زودتر متنبه گشته است، حتى پا از خانه ى خود بيرون نمى گذارد و با خود مى گويد: اگر فرداى قيامت خداوند از من سؤال كند كه اين قدم ها را به چه قصدى برداشتى چه جوابى خواهم داشت؟ و از همان جا منصرف مى گردد. همين كه مى نشيند شيطان با عصبانيت عجيبى در حالى كه چشم هايش قرمز شده، مى آيد و مى گويد: تف به رويت، تو قابل نيستى! مى روم و على محمد را هدايت مى كنم. بعد از آن مستقيما به سراغ وى رفته، و در نهايت مرام باطلى را بنيان مى گذارد و عده اى را گمراه مى سازد كه فتنه اش هنوز هم باقى است.

داستانی زیبا از کتاب سفینة الصادقین آیت الله یعقوبی رحمت الله علیه

نماز شب چهارم ماه مبارک رمضان: هشت رکعت در هر رکعت حمد و بیست مرتبه انا انزلناه.... ✅ @tareagheerfan

الا لعنة الله علی القوم الظالمین. بازهم نسل یزیدیان یکی از جاماندگان قافله شهادت را به قافله عاقبت به خیری رسانید @tareagheerfan

نمازساده شب‌ پنجم ماه مبارک رمضان

نماز شب ششم ماه رمضان @tareagheerfan