روزی معاذ بن جبل ، گریان خدمت رسول خدا آمد و سلام کرد . حضرت بعد از جواب سلام فرمودند : ای معاذ ! چرا گریانی ؟ عرض کرد : یا رسول الله ! جوانی خوش سیما پشت در است و مانند مادری که در عزای طفل مرده اش می گرید ، بر جوانی اش گریه می کند و می خواهد خدمت شما برسد. پیامبر فرمودند : به او بگو داخل شود . وقتی داخل شد ، رسول خدا به او فرمودند : ای جوان ! چرا گریه می کنی ؟ جوان گفت چرا گریه نکنم و حال آن که گناهانی را مرتکب شده ام که اگر خداوند برای یکی از آنها مرا مواخذه کند ، داخل آتش سوزان جهنم می شوم و می بینم که خداوند مرا به زودی می کشد و هرگز نمی آمرزد . پیامبر فرمودند : آیا به خدا شرک ورزیده ای ؟ گفت : به خدا پناه می برم از این که شرک ورزیده باشم . حضرت رسول فرمودند : آیا کسی را کشته ای که خدا کشتن او را حرام کرده است ؟  گفت : نه  پیامبر فرمودند : خداوند گناهان تو را اگر به اندازه کوه ها هم باشد می آمرزد . جوان گفت : گناهان من از کوه ها هم بزرگ تر است . حضرت فرمودند : خداوند گناهان تو را می آمرزد ، اگر چه به اندازه هفت زمین و دریاهای آن و ریگ ها و درختان باشد  . جوان گفت : از آنها نیز بزرگ تر است . حضرت رسول از روی غضب به او فرمودند : وای بر تو ! گناهان تو بزرگتر است یا پروردگار تو ؟ آن گاه جوان به سجده افتاد و گفت : پروردگار من پاک و منزه است ، هیچ چیز بزرگ تر از پروردگار من نیست ، ای پیامبر خدا ، پروردگار من از هر چیزی بزرگ تر است . پیامبر خدا فرمودند : آیا غیر از خدای بزرگ کسی گناهان را می آمرزد ؟ عرض کرد : نه ، به خدا قسم یا رسول الله ! سپس ساکت شد . حضرت فرمودند : وای بر تو ای جوان ! آیا نمی خواهی یکی از گناهانت را برای من بگویی ؟ گفت : یا رسول الله ! من از هفت سالگی نبش قبر می کردم ، مرده ها را بیرون می آوردم و کفن آنها را می دزدیدم . روزی دختری از دختران انصار از دنیا رفت ، وقتی او را دفن کردند ، اطرافیانش رفتند ، شب که شد ، آمدم و نبش قبر کردم ، کفن او را ربودم و او را برهنه در کنار قبر رها کردم و چون می خواستم برگردم شیطان مرا وسوسه کرد تا با او زنا کنم و چنین کردم . سرانجام او را درقبرش گذاشتم و راه افتادم . ناگاه صدایی از پشت سر خود شنیدم که گفت : ای جوان ! وای بر تو از جزا دهنده ی روز جزا ، در روزی که از اعمال منو تو می پرسند ، چرا مرا از قبر بیرون آوردی و کفن مرا ربودی و مرا برهنه رها کردی و کاری کردی که من در صبح قیامت با جنابت برخیزم ؟ وای بر تو از آتش جهنم ! اکنون چنین می بینم که هرگز بوی بهشت را نمی شنوم ، شما مرا چگونه می بینید ای رسول خدا ؟ حضرت فرمودند : ای بدکار ! از من دور شو که می ترسم من هم به آتش تو بسوزم ؛ زیرا تو بسیار به آتش نزدیک شده ای . رسول خدا پیوسته این جمله را تکرار می کردند تا از پیش روی آن حضرت دور شدند . وقتی جوان این پاسخ را از رسول خدا شنید ، زاد و توشه اش را برداشت و به یکی از کوه های مدینه رفت و در آنجا مشغول عبادت شد و برای اینکه ذلت و کوچکی خود را نشان دهد ، هر دو دست خود را به گردن غل و زنجیر کرد و با عجز و ناله می گفت : ای پروردگار! تو مرا می شناسی و گناه مرا می دانی ، ای معبود من ! من امشب را به صبح رسانیدم در حالی که از توبه کنندگان و پشیمانان هستم . من بنده تو بهلول هستم که دست های خود را پیش روی تو به گردن غل کرده ام ، نزد پیامبر تو رفتم ؛ اما مرا از در خانه خود راند و خوف و ترس مرا زیاد کرد ، ازتو  می خواهم که به عزت و جلال و عظمت و جبروتت ، مرا نا امید نکنی و مرا از رحمت خو مایوس نگردانی . بهلول تا چهل شبانه روز دعا و مناجات می کرد و می گریست به طوری که حیوانات هم برای او گریه می کردند ، وقتی چهل روز تمام شد ، دست های خود را به سوی آسمان بلند کرد وگفت : پروردگارا ! با حاجت من چه کردی ؟ اگر دعای مرا مستجاب کردی و خطا و گناه مر اآمرزیدی به پیامبرت وحی فرما تا من بدانم و اگر دعای من مستجاب و آمرزیده نشده ام و می خواهی مرا عقاب کنی ، آتشی بفرست که مرا بسوزاند یا به بلا و عقوبتی مبتلا کن و مرا از رسوایی و فضیحت روز قیامت ، خلاص کن ، آن گاه خداوند بزرگ ، این آیه را فرستاد : « نیکان ، کسانی هستند که هرگاه کار ناشایستی از ایشان سر زند یا ظلمی به نفس خویش کنند ، خدا را یاد می آورند و از گناهان خود به درگاه خداوند توبه و استغفار می کنند . جز خدا هیچ کس نمی تواند گناه خلق را بیامرزد . » وقتی این آیه بر پیامبر نازل شد ، حضرت تبسم کنان بیرون آمدند و به اصحاب خود فرمودند: چه کسی مرا بر محل آن جوان تائب ، راهنمایی می کند ؟ یکی از اصحاب عرض کرد : یا رسول الله به ما خبر رسیده که او در فلان جا است ، سپس حضرت با یاران خود رفتند تا به آن کوه رسیدند . جوان را دیدند که میان دو سنگ ایستاده و دست هایش را به گردن بسته ، آفتاب صورتش را سیاه کرده و مژه های دو چشم او ریخته است و می گوید : ای خدای من

! تو خلقت مرا نیکو گردانیدی و صورت مرا زیبا ساختی ، ای کاش می دانستم با من چه خواهی کرد ! آیا مرا در آتش خواهی سوزاند یا در جوار رحمت خود سکنی خواهی داد ؟ خداوندا ! خطاهای من از آسمان و زمین و کرسی و عرش گسترده تو عظیم تر است ، آیا آنها را می آمرزی یا به واسطه آن ها مرا در روز قیامت رسوا و مفتضح خواهی نمود ؟ می گفت و می گریست و خاک بر سر خود می ریخت . اطراف او را حیوانات احاطه کرده بودند و پرندگان بالای سر او پرواز می کردند و به حال او می گریستند . رسول خدا نزد او رفتند ، دست های او را از گردنش باز کردند ، سر و صورت او را از خاک پاک کردند و به او فرمودند : ای بهلول ! بشارت باد بر تو که خداوند تو را از آتش جهنم نجات داد و در بهشت برینش مسکن داد ، آن گاه آیه نازل شده درباره او را برایش تلاوت کردند . رسول اکرم به اصحاب خود فرمودند : شما هم آن چنان که بهلول خطا ها و گناهان خود را تدارک کرد ، تدارک و جبران کنید @tareagheerfan

 حضرت آیت‌الله بهجت قدس‌سره بر این نکته تأکید داشت که «اگر ظهور حضرت حجت عجل‌الله‌تعالی‌فرجه‌الشریف نزدیک باشد، باید هرکس خود را برای آن روز مهیا سازد؛ از جمله اینکه از گناهان توبه کند». @tareagheerfan

 نماز شب بيست و دوم ماه شعبان : دو ركعت است و در هر ركعت بعد از حمد، سوره كافرون و توحيد، پانزده مرتبه خوانده مى شود. @tareagheerfan

علامه طباطبایی (رحمه الله) : توبه نظیر آب کری است که همه چیز را پاک می کند . وقتی خداوند از ذات گنهکار راضی شد ، گناه را به حسنه و کار نیک مبدل می سازد. @tareagheerfan

آیت الله فاطمی نیا سلمه الله تعالی: ‌ درقاموس خدا و اهل بيت (علیهم السلام) ، "تاحالا كجا بودي؟" وجود ندارد! هرزمان توبه كنيم و بازگرديم ، ما را راه ميدهند. پيغمبراكرم (صلی الله علیه و آله) سوگندي يادكرده است كه اين سوگند در منطقه اسم اعظم است؛ هرموقع عبارت "الله لا اله الا هو" آمد ، يعني منطقه ي اسم اعظم است ، اگر مطلب به اين سادگي بود كه حضرت قسم به اين بزرگي نميخوردند! پيامبر اكرم(صلی الله علیه و آله) فرمودند : " ولله الذي لا اله الا هو ، هربنده اي كه گمانش را به خدا نيكو كند ، خداوند طبق همان گمان با او رفتار ميكند. " حسن ظن داشته باشيد به خدا ! يقين بدانيد وقتي توبه ميكنيد ، خداوند شما را مي بخشد @tareagheerfan

علامه طباطبایی(رحمه الله) : سهل انگاری در شتافتن به سوی توبه ، و امروز و فردا کردن ، خود معصیتی است مستمر که هر لحظه تکرار می شود . @tareagheerfan

🌷سه دقیقه در مورد توبه سخنران:حجت الاسلام والمسلمین حسینی @tareagheerfan

بسم الله الرحمن الرحیم سلام موضوع امروز: نقش مراقبه و محاسبه در سیر الی الله

مراقبه یعنی انسان بعد از فهمیدن ارزش سیر الی الله وقتی قدم در راه خدا و خودسازی نهاد و توبه کرد و تصمیم راسخ گرفت باید همواره مراقب باشد که لحظه ای و قدمی غافل و منحرف نگردد. البته هرکس مراقبه اش به حسب حال و مقامش متفاوت است.بعضی باید مراقب باشند گناه نکنند.بعضی مراقب باشند مکروه انجام ندهندو....بعضی مراقب باشند لحظه ای از یاد دوست غافل نباشندو.. برای مراقبه شرایط خاصی است. که اجمالا ارکان مراقبه را عرض میکنیم ۱-سالک الی الله اول روز شرط میکند که مواظب و مراقب باشد تا خطا نکند.که به این موضوع مشارطه گویند ۲-در طول روز دائما مراقب است خطا نکند.که این را خاصتاً مراقبه گویند ۳-شب هنگام با خود وخدا خلوت نموده و روز خود را بررسی میکند اگر خطا کرده توبه کند و از خدا طلب هدایت بنماید اگر خطا نکرده خدا را شکر کند وطلب توفیق بیشتر بنماید.این را محاسبه گویند البته مراحل دیگری دارد که مجال اقتضاء گفتن ندارد @tareagheerfan

✍حضرت ابوالحسن موسی بن جعفر امام کاظم (علیه السلام) : از ما نیست کسی که هر روز به حساب خویش نرسد، پس اگر کار نیکی انجام داده از خدا بیش از آن را بخواهد و خدا را بر آن سپاس گوید.و اگر کار زشتی مرتکب شده از خدا طلب آمرزش کند وبه درگاه او توبه نماید. الاختصاص ص 21 🌷 @tareagheerfan