1️⃣ یک، محتاج است به اینکه هدف و سرمنزل سعادت را بشناسد. بداند به کجا مى‌‌‌خواهد برسد، بداند براى چه هدفى مى‌‌‌خواهد تلاش بکند، نقطۀ اتمام و پایان راه را از آغاز ببیند و راه آن را بداند. ..بداند که به‌سوى این هدف، از کدام راه باید رفت تا رسید و زودتر رسید و تحقیقاً رسید. 👇

ادامه دارد..

2️⃣ دو، و اینکه پرده‌‌‌هاى جهل و غرور و پندار و هر آن‌چیزى که گوهر بینش و خردِ او را در حجابى ظلمانى مى‌‌‌پیچد و نیروى دیدن و فهمیدن را از او مى‌‌‌گیرد، زائل گردد. 👇

3️⃣ سه، و اینکه در راه طولانى‌‌‌اش به‌سوى سعادت، در این راهى که دارد طى مى‌‌‌کند به‌طرف آن سرمنزل و پایان راه، از دغدغه‌‌‌‌‌‌ها و وسوسه‌‌‌هاى درونى، که توان‌‌‌فرساتر از عامل‌‌‌هاى بازدارندۀ برونى است، برَهد. 👇

4️⃣ تلاش خود را ثمربخش بداند، امیدوار باشد که این تلاش به جایى مى‌‌‌رسد. ..مطمئن باشد که تلاشش ثمربخش است، بداند هر کارى که مى‌‌‌کند، یک اثر مثبتى به‌جا مى‌‌‌گذارد، بداند هر گامى که برمى‌‌‌دارد، یک قدم به مقصد نزدیک مى‌‌‌شود. ❗ آن‌کسانى‌که امیدوار نیستند که تلاششان و حرکتشان به نتیجه‌‌‌اى منتهى خواهد شد، مسلّم به سرمنزل خوشبختى و رستگارى نمى‌‌‌رسند. 👇

5️⃣ لغزش‌‌‌ها و خطاهایش قابل جبران و مورد بخشایش باشد، این‌هم خیلى مهم است. انسان در طول زندگى و حرکتش اشتباهاتى دارد، خطاهایى دارد، اگر هر خطایى که انجام داد، به‌صورت یک جراحتِ غیر قابل التیامى بماند، به‌صورت یک عمل غیر قابل جبرانی بماند، انسان همیشه در دغدغه است که نکند باز یک خطاى دیگر بکنم و این خطاى دیگر، بیشتر مرا دور بیندازد از هدف؛ و از راه کنار بیندازد. همیشه مأیوس است از گذشته و همیشه بدبین است نسبت به آینده. 😔😔 👌 اما اگر بداند که خطاهاى او به‌شرط آنکه خودش درصدد جبران باشد، قابل جبران است؛ اشتباهات او مشروط بر اینکه خود او از آن اشتباهات پشیمان باشد، قابل صرف‌نظر شدن است؛ اگر اینها را بداند، شوق او، امید او، نشاط او و شور او چند برابر خواهد شد. (مغفرت و رحمت)👇

6️⃣ در همه حال، از دستاویزِ ⛓️ تکیه‌‌‌گاهى مورد اطمینان برخوردار باشد. بداند همه جا، در تمام شرایط، یک کمک‌‌‌کارى هست که مى‌‌‌تواند از او استفاده کند. عیناً مثل آدمى که نقشۀ جامعِ راه را در جیبش گذاشته، وارد راه شده، در این جاده‌‌‌‌‌‌ها دارد مى‌‌‌رود، اشتباه هم نمى‌‌‌کند البته، اما دغدغه هم ندارد. 👇

7️⃣ در مواجهه با دشمن‌‌‌‌‌‌ها و دشمنى‌‌‌‌‌‌ها از نصرت و مدد خدا برخوردار گردد؛ این‌هم یک شرط دیگر سعادت، خوشبختى و کامیابى‌ست‌‌‌.

8️⃣ بر جبهه‌‌‌‌‌‌ها و صف‌‌‌هاى مخالف برترى و رجحان داشته باشد، بداند که بالاخره برترى و رجحان و ارجحیت برای اوست. 💪 این‌هم خودش تأثیر عجیبى دارد در اینکه بتواند انسان این راه را با سهولت بیشترى طى کند. 👇

9️⃣ بر دشمنان راه و هدفش که مانع و خنثى‌‌‌کنندۀ تلاش اویند، پیروز گردد. 😟 آدم همۀ این تلاش‌‌‌ها را بکند، بعد هم شکست بخورد؟! اینکه به سعادت نمى‌‌‌رسد. 👌 پس یکى از مهم‌ترینِ عناصر سعادتمندى یک انسان، این است که آخرش پیروز بشود، غیر از این است مگر؟ مگر مکتب‌‌‌های دنیا براى پیروزى نمى‌‌‌کوبند؟ پس یکى از عناصر و عوامل سعادت انسانی، فردى، اجتماعى و گروهى، این است که در مواجهۀ با دشمن‌‌‌ها، بالاخره بر آنها پیروز بشود. 👇

🔟 عاقبت، از همۀ سختى‌‌‌‌‌‌ها و فشار‌‌‌ها و بند‌‌‌ها و حصار‌‌‌ها، رسته و به مقصود و منظور خود نائل گردد، برسد به آن سرمنزل. (فوز و فلاح) 👇

1️⃣1️⃣ در همه حال، در راه و در منزل، هم در راهِ هدف، هم در خود سرمنزلِ هدف، از ذخیره‌‌‌هایى که براى آدمى در این جهان مهیا گشته، بهره‌‌‌مند و برخوردار گردد. ☀️ برکات آسمان و زمین بر او ببارد، گندم زمین 🌾 و قطرۀ باران آسمان 🌧️ و ذخائر دریاها 🌊 و ذخائر جنگل‌‌‌ها و معدن‌‌‌هاى کوه‌‌‌‌‌‌ها و همۀ مواد حیاتى و غیرحیاتىِ لازم براى انسان و بالاتر از همه، منبع و معدن هوش و درک و خرد و استعداد و ابتکار آدمى، بر روى او گشوده بشود، از همۀ اینها استفاده کند. این‌هم یکى از چیزهایى‌ست که در سعادت انسان دخیل است.