🔘نظام الدین النیسابوري (متوفاي 728هـ.ق): وي نیز همانند فخر رازي در تفسیر سوره كوثر، بنابر قول سوم امام کاظم علیه السلام را به عنوان یکي از مصادیق کوثر بیان مي‌کند :نظر سوم آن است که مراد از کوثر، فرزندان رسول خدا هستند؛ عالم مملو از فرزندان رسول خداست؛ به قدري عالمان بزرگ از اهل بیت هستند که به شمارش نمي‌آیند حضرت باقر و صادق و کاظم و رضا و جواد و هادي و حسن عسكري علیهم السلام از آن علما هستند. تفسیر غرائب القرآن و رغائب الفرقان، اسم المؤلف: نظام الدین الحسن بن محمد بن حسین القمي النیسابوري الوفاة: 728هـ، دار النشر: دار الكتب العلمیة - بیروت / لبنان- 1416هـ - 1996م.، الطبعة : الأولی، تحقیق: الشیخ زكریا عمیران. تفسیر غرائب القرآن و رغائب الفرقان، ج 6، ص 576. 🔘ابن تیمیه حراني (متوفاي 728هـ.ق): وموسي بن جعفر علیهما السلام مشهور به عبادت و پرهیزگاري بود. ابن تیمیه الحرانی الحنبلي، ابوالعباس أحمد عبد الحلیم (متوفاى 728هـ)، منهاج السنة النبویة، ج 4، ص 57، تحقیق: د. محمد رشاد سالم، ناشر: مؤسسة قرطبة، الطبعة: الأولی، 1406 هـ. 🔘ابو الفداء (متوفاى732هـ ق): در سال 183موسی الکاظم فرزند جعفر صادق فرزند محمد باقر فرزند علي زین العابدین فرزند حسین بن علي بن ابي طالب در بغداد در زندان هارون از دنیا رفت . ایشان نزد سندي بن شاهک زندان بود و در زندان خواهرسندي خدمت به حضرت را به عهده گرفت .در مورد ایشان نقل شده است که وقتي نماز عشاء را مي‌خواند حمد الهي را به جاي آورده و او را ستایش گفته دعا مي‌کرد تا اینکه صبح مي‌شد؛ سپس نماز صبح را مي‌خواند و خدا را تا طلوع خورشید یاد مي‌کرد. سپس تا بالا آمدن روز مي‌نشست و کمي استراحت مي‌کرد و قبل از ظهر بیدار مي‌شد، سپس وضو گرفته و نماز مي‌خواند تا اینکه نماز عصر را به جاي آورد. سپس یاد خدا مي‌گفت تا نماز مغرب را به جا مي‌آورد. سپس بین نماز مغرب و عشاء نماز مي‌خواند .این روش ایشان بود تا زماني که از دنیا رفت. و ملقب به کاظم شد بدین سبب که به کساني که به او بدي مي‌کردند نیکي مي‌کرد ... و قبر او در آنجا مشهور و معروف است. در قسمت غرب بغداد مکاني بزرگ بر روي قبرش قرار دارد. أبو الفداء عماد الدین إسماعیل بن علي (متوفاى732هـ)، المختصر في أخبار البشر، ج 1 ، ص 158-157، طبق برنامه الجامع الكبیر. 🔘شمس الدین ذهبي (متوفاي 748هـ.ق): و موسي بن جعفر از سخاوتمند ترین حکماء و از عبادت کنندگان پرهیزگار بود و محل شهادت او در بغداد معروف است. الذهبي الشافعي، شمس الدین ابوعبد الله محمد بن أحمد بن عثمان (متوفاى 748هـ)، میزان الاعتدال في نقد الرجال، ج 6، ص 539، تحقیق: الشیخ علي محمد معوض و الشیخ عادل أحمد عبدالموجود، ناشر: دار الكتب العلمیة - بیروت، الطبعة: الأولی، 1995م. وي همچنین در کتاب دیگرش مي‌نویسد:موسي بن جعفر به خاطر کثرت عبادت و مجاهدت در راه خدا به «عبد صالح» ملقب شد. الذهبي الشافعي، شمس الدین ابوعبد الله محمد بن أحمد بن عثمان (متوفاى 748هـ)، سیر أعلام النبلاء، ج 6، ص 271، تحقیق: شعیب الأرناؤوط، محمد نعیم العرقسوسي، ناشر :مؤسسة الرسالة - بیروت ، الطبعة : التاسعة ، 1413هـ . ذهبي همچنین در تاریخ الاسلام چنین مي‌نویسد: موسي کاظم فردي صالح و عالم و عابد و در مسیر خدا بود. الذهبي الشافعي، شمس الدین ابوعبد الله محمد بن أحمد بن عثمان (متوفاى 748هـ)، تاریخ الإسلام و وفیات المشاهیر و الأعلام، ج 12، ص 417، تحقیق: د. عمر عبد السلام تدمرى، ناشر: دار الكتاب العربي- لبنان/ بیروت، الطبعة: الأولی، 1407هـ - 1987م. -----------❀❀✿❀❀--------- @tarikh_j

🔘ابن الوردي (متوفاى749هـ ق): کاظم نامیده شد: چرا کسي که به او بدي مي‌کرد، به او احسان مي‌کرد و روي قبرش مکاني بزرگ در قسمت غربي بغداد قرار دارد. ابن الوردي، زین الدین عمر بن مظفر (متوفاى749هـ)، تاریخ ابن الوردي، ج 1، ص 198، ناشر : دار الكتب العلمیة - لبنان / بیروت، الطبعة : الأولی، 1417هـ - 1996م. بو محمد یافعي (متوفاي 768هـ.ق): 🔘یافعي نیز پیرامون آن حضرت مي‌نویسد: در این سال ابوالحسن موسي کاظم فرزند جعفر صادق از دنیا رفت؛ او فردي صالح و عابد و بخشنده و صبور و داراي جایگاهي بزرگ بود؛ ایشان یکي از امامان دوازده گانه است که به اعتقاد شیعیان معصوم هستند؛ ایشان را به خاطر عبادت و تلاشش در راه خدا، عبد صالح مي‌خواندند، و بسیار بخشنده و کریم بود . الیافعي، أبو محمد عبد الله بن أسعد بن علي بن سلیمان، مرآة الجنان و عبرة الیقظان، ج 1، ص 394، ناشر: دار الكتاب الإسلامي- القاهرة - 1413هـ - 1993م .ابن صباغ مالکي(متوفاى 855هـ ق): 🔘ابن صباغ در کتاب الفصول المهمة مي‌نویسد: و او [موسي بن جعفر علیها السلام] نزد اهالي عراق به باب حوائج الي الله معروف بد چرا که در بر آورده شدن حاجات مسلمانان و رسیدن به مطلوب آنان و بر آورده شدن نیازمندي آنان و رسیدن به مقاصد آنان نتیجه حاصل مي شد. ابن صباغ المالكي المكي، علي بن محمد بن أحمد (متوفاى 855هـ)، الفصول المهمة في معرفة الأئمة، ج 2، ص 932، تحقیق: سامي الغریري، ناشر: دار الحدیث للطباعة و النشر ـ قم، الطبعة : الأولی، 1422هـ .) 🔘قرماني (متوفی 1019هـ ق): احمد بن یوسف قرماني نیز مي نویسد: او امامي بلند مرتبه و یگانه و حجت بود. در شبهایش ایستاده بود (کنایه از عبادت) و در روزها قاطع و روزه‌دار بود. به خاطر کثرت حلمش و گذشت از کساني که به او تعدي کرده‌اند کاظم نامیده شد. و او نزد مردم عراق به باب الحوائج مشهور بود چرا که هر کسي در بر آورده شدن حاجاتش به او متوسل مي‌شد به دست مي‌آورد. القرماني، أحمد بن یوسف، أخبار الدول و آثار الأول في التاریخ، ج 1، ص 337، (المتوفی: 1019هـ)، المحقق: الدکتور فهمي سعد، الدکتور أحمد حطیط، عالم الکتاب. 🔘نبهاني ( متوفاي 1350ه ق): یوسف بن اسماعیل نبهاني از علماي اهل سنت پیرامون آن حضرت مي نویسد: موسى کاظم یکی از اعیان بزرگان امامان از سادات ما آل بیت کرام و هادیان اسلام ـ رضی الله عنهم ـ بود. خداوند ما را به برکات آنان نفع دهد و ما را بر محبّت آنان و محبّت جد بزرگشان بمیراند. النبهاني، یوسف بن اسماعیل، جامع کرامات الأولیاء، ج 2، ص 495، مرکز أهل سنة برکات رضا فور بندر غجرات، هند، الطبعة الأولي، 2001م. 🔘خیرالدین زرکلي (متوفاي 1410هـ): موسی بن جعفر الصادق بن محمد الباقر، أبو الحسن: هفتمین امام از ائمه دوزاده گانه نزد شیعه. وي از سادات بني هاشم و عابدترین مردم زمان خویش بود و یکي از بزرگان علماي بخشنده بود. الزركلي، خیر الدین (متوفاي 1410هـ)، الأعلام قاموس تراجم لأشهر الرجال و النساء من العرب و المستعربین و المستشرقین، ج 7، ص 321، ناشر: دار العلم للملایین ـ بیروت، الطبعة: الخامسة،1980 م. 🔘محمد دیاب الإتلیدي (متوفاي 1425هـ ق): و او [موسي بن جعفر علیهما السلام] از لحاظ زهد در دنیا و دوري گزیدن از آن، به سبک عرب هاي ساده، بیابان‌نشین لباس مي پوشید. الإتلیدي، محمد دیاب، إعلام الناس بما وقع للبرامكة مع بني العباس، ص 118، المحقق: محمد أحمد عبد العزیز سالم، دار الكتب العلمیة - بیروت / لبنان - 1425هـ - 2004م. -----------❀❀✿❀❀--------- @tarikh_j

🔲#داستان _تاریخی مزي در تهذیب الکمال و خطیب بغدادي در تاریخ خود داستاني پیرامون برخورد خوب آن حضرت با یکي از نوادگان خلیفه دوم که نسبت به حضرت علي علیه السلام جسارت مي‌کرد را چنین نقل مي‌کند: حسن بن محمد (به سند خود) روایت کرده که مردي بود در مدینه از اولاد عمر بن خطاب که حضرت موسي بن جعفر علیهما السلام را مي‌آزرد و هرگاه آن حضرت را مي‌دید به او دشنام مي‌داد و به علي علیه السلام ناسزا مي‌گفت. روزي برخي از یاران و همنشینان آن حضرت عرض کردند: اجازه فرمایید ما این مرد تبهکار بد زبان را بکشیم؟ حضرت به سختي با این کار مخالفت کرد و آنان را از انجام این عمل بازداشت، و حال آن مرد را پرسید به آن جناب عرض کردند: جایي در اطراف مدینه به کشت و زرع مشغول است. حضرت سوار شده به مزرعه آن مرد آمد و هم چنان که سوار الاغش بود وارد کشت و زرع او شد. آن مرد فریاد زد: کشت و زرع ما را پامال نکن! حضرت همچنان سواره پیش رفت تا به نزد او رسیده پیاده شد و نزد آن مرد نشست و با خوشرویي به شوخي و خنده با او شروع کرد و به او فرمود: چه مبلغ خرج این کشت و زرع کرده‌اي؟ گفت: صد دینار. فرمود: چه مبلغ امید داري که از آن به دستت رسد و عایدت گردد؟ گفت: من علم غیب ندارم (که چه اندازه عایدم شد)! حضرت فرمود: من گفتم: چه مبلغ امید داري به تو برسد (و نگفتم: چه مبلغ به تو خواهد رسید) گفت: امید دارم دویست دینار از این مزرعه عاید من شود. حضرت کیسه‌اي درآورد که سیصد دینار در آن بود و فرمود: این را بگیر و کشت و زرع تو نیز به همین حال براي تو باشد و خدا آنچه امید داري از آن عایدت گرداند. راوي گوید: آن مرد برخاست و سر حضرت را بوسه زد و در خواست نمود از بي‌ادبي‌ها و بد زباني‌هاي او درگيرد. موسي بن جعفر علیه السلام لبخند زده بازگشت. (این جریان گذشت تا اینکه روزي) حضرت به مسجد رفت و آن مرد عمري هم نشسته بود، همین که نگاهش به آن حضرت افتاد گفت: «خدا مي‌داند رسالت خویش را در چه خانداني قرار دهد» رفقاي آن مرد به سرش ریخته گفتند: داستان چیست تو که جز این درباره‌ي این مرد مي‌گفتي (و هر گاه او را مي‌دیدي دشنام و ناسزا مي‌گفتي چه شد که اکنون یکسره عوض شدي و او را مدح و ستایش مي‌کني؟) گفت: همین است که اکنون گفتم و جز این چیزي نگویم و شروع کرد به دعا کردن درباره‌ي موسي بن جعفر علیه السلام. آنان با او به بحث و گفتگو پرداختند و او به همان گونه پاسخشان مي‌داد، همین که حضرت به خانه بازگشت به آن کساني که از او اجازه‌ي کشتن آن مرد عمري را خواسته بودند فرمود: کدام یک از این دو راه بهتر بود آنچه شما مي‌خواستید یا آنچه من انجام دادم؟ من کار او را با آن مقدار اصلاح كردم. المزي، ابوالحجاج یوسف بن الزكي عبد الرحمن (متوفاى742هـ)، تهذیب الكمال، ج 29، ص 45-46، تحقیق: د. بشار عواد معروف، ناشر: مؤسسة الرسالة - بیروت، الطبعة: الأولی، 1400 هـ - 1980 م. البغدادي، ابوبكر أحمد بن علي بن ثابت الخطیب (متوفاى463هـ)، تاریخ بغداد، ج 13، ص 30، ناشر: دار الكتب العلمیة – بیروت. 🖇پی نوشت: ▪️داستان بالا از داستان های مشهور پیرامون شخصیت#امام موسی کاظم علیه السلام در میان اهل سنٌت است،برخی از روایت های ذکر شده در کتاب های مذکور به همین داستان اشاره دارد ، تعابیر و عبارات مختلف به همراه زمان نقل قول در سنجش تاریخ نویسی مورخان اهل سنّت سبک و میزان تعهد یا عدم تعهد آنان در انعکاس واقعیت ها قابل توجه است . ▫️کتب تاریخی و حدیثی شیعه نیز داده های تاریخی فراوانی از شخصیت و زندگانی امام موسی کاظم علیه السلام دارد که از وحدت سیاق برخوردار است،برخلاف داده های موجود که برای تحلیل گر تاریخی که خواننده ی کل اخبار تاریخی است ،ازجمله اخباری پیرامون شخص هارون الرشید به عنوان شخصیت مکمل این گزارش ها تعجب آور است. -----------❀❀✿❀❀--------- @tarikh_j

#کتب_اهل_سنّت #امام_موسی_بن_جعفر علیه السلام تنظیم:سرکار خانم زهرا سادات حسینی -----------❀❀✿❀❀--------- @tarikh_j

#رویدادهای_تاریخی 🔹امروز 20 اسفند

1399

خورشیدی برابر با 26 رجب

1442

هجری و

10 مارس 2021

میلادی میباشد. ۱_ وفات حضرت ابوطالب عموي گرامي پيامبراسلام(صلی الله علیه و آله وسلم) به روايتي.(10 بعثت) ۲_ زادروز، ابوعبداللَّه محمد بن ابي المعالي معروف به ابن دُوبَيتي، مورخ و محدث مسلمان.(558 قمری) ۳_ درگذشت ابوالعباس شمس‏الدين احمد بن ابراهيم بن ابي‏بكر بن خلكان معروف به ابن خلكان، مورخ مشهور عرب(681 قمری) ۴_ تشكيل نيروي هوايي ايران فقط با هفت فروند هواپيما.(

1304

شمسی) ۵_ ترور و اعدام انقلابی، احمد كسروي، يكي از نويسندگان ضد مذهبي زمان طاغوت توسط فدائیان اسلام، که شهید نواب صفوی حکم ارتداد او را گرفته بود(

1324

شمسی) ۶_ خارج شدن ايران از سازمان سنتو که آمریکا ناظر آن بود و بجای آن به سازمان اقتصادی اکو پیوست.(

1357

شمسی) -----------❀❀✿❀❀--------- @tarikh_j

از پاریز تا پاریس شرح سفرهای گوناگون باستانی پاریزی به شرق و غرب این عالم خاکی است. او که بنا به‌گفته خود روزگارش بیشتر در سفر طی شده، شرح هفت سفرنامه خود را در کتابی باعنوان از «پاریز تا پاریس» یا «هفت‌شهر هفت‌جوش هفت‌رنگ» جمع‌آوری کرده است. نام اصلی کتاب نیز برگرفته از سفرنامهٔ اروپا است. عناوین این هفت سفرنامه به‌این ترتیب است: در کنار فرات (سفرنامهٔ عراق)، جشن هنر (سفرنامهٔ شیراز)، در خاک پاک (سفرنامهٔ پاکستان)، شهر تبریز است و کوی گلستان (سفرنامهٔ تبریز)، پرده‌هایی از میان پرده (سفرنامهٔ رومانی)، هزارهٔ بیهقی (سفرنامهٔ مشهد) و از #پاریز تا #پاریس (سفرنامهٔ اروپا). #سفرنامه -----------❀❀✿❀❀--------- @tarikh_j

محمدابراهیم باستانی پاریزی تاریخ‌دان، پژوهشگر، شاعر، مترجم، روزنامه‌نگار، موسیقی‌پژوه و استاد برجستهٔ دانشگاه تهران است. او تاریخ را با شعر و عناصر داستانی، نکات طنزآمیز و ضرب‌المثل درهم آمیخت و شیوهٔ بدیعی را در تاریخ‌نگاری پی‌انداخت که آثارش را خواندنی کرده است.به‌اعتقادِ تاریخ‌پژوهان و محققان، پاریزی سبک تازه‌ای را در تاریخ‌نویسی بنیان نهاد. او را مورخی ادیب می‌دانند که با استفادهٔ فراوان از عناصر داستانی، شعر، حکایت، اصطلاحات و باورهای عامیانهٔ کرمان و پاریز، به آثارش رنگ‌وبوی محلی بخشیده است. باستانی اهل پاریز بود؛ روستایی در سیرجانِ کرمان. زیر سایهٔ پدری اهل علم و شاعر رشد کرد. چیزی که در خانه‌ٔ «حاج‌آخوند» فراوان بود، دیوان شاعران بود و کتاب‌های تاریخ. کودکِ دلبند حاج‌آخوند تحت‌تأثیر محیط خانه و پدر به تاریخ و ادبیات علاقمند شده و این علاقه و دلبستگی او را به تحصیل در رشته تاریخ کشاند. در کنار تاریخ‌پژوهی‌، قریحهٔ سرشارش را با مطالعهٔ دیوان شاعران بارور کرد تا جایی که اکنون منتقدان و اهل ادب او را یکی از شاعران توانای معاصر می‌دانند. -----------❀❀✿❀❀--------- @tarikh_j

در بخشی از سفرنامهٔ پاکستان خود این‌چنین آورده است: در پاکستان نام‌های خیابان‌ها و محلات اغلب فارسی و صورت اصیل کلمات قدیم است. خیابان‌های بزرگ دو طرفه را شاه‌راه می‌نامند، همان که ما امروز اتوبان می‌گوییم!... نخستین چیزی که در سر بعضی کوچه‌ها می‌بینید تابلوهای رانندگی است. در ایران اداره‌ی راهنمایی‌و‌رانندگی بر سر کوچه‌ای که نباید از آن اتومبیل بگذرد می‌نویسد: عبور ممنوع و این هر دو کلمه عربی است، اما در پاکستان گمان می‌کنید تابلو چه باشد؟ راه‌بند! فارسی سره‌ٔ سره و مختصر و مفید، حداکثر سرعت را در آنجا حداکثر رفتار تابلو زده‌اند! و توقف ممنوع را پارکینگ‌بند اعلام کرده‌اند...این مغازه‌هایی را که ما قنادی می‌گوییم و معلوم نیست چگونه کلمه‌ٔ قند صیغه‌ٔ مبالغه و صفت شغلی قناد برایش پیدا شده و بعد محل آن را قنادی گفته‌اند؟ آری این دکان‌ها را در آنجا شیرین‌کده نامند. #سفرنامه تنظیم:سرکارخانم فاطمه غفاری -----------❀❀✿❀❀--------- @tarikh_j