از مهم‌ترین کاوش‌ها که شرح کامل آن را تانیا نوشته، بیرون آوردن #زیگورات_چغازنبیل از زیر خاک است، اما پیدا کردن گورهای سلطنتی ایلامی‌ها، گیرشمن‌ها را «به شدت ناامید» می‌کند. چون آن‌ها انتظار داشتند که به گنجینه‌هایی همانند آنچه در گور توت عنخ آمون، فرعون مصر، یافته شده، دست پیدا کنند. در هر حال، کم و بیش گزارش مفصلی درباره این حفاری، در لابه‌لای خاطرات تانیا گیرشمن دیده می‌شود و البته در همه آن سال‌ها «دردسرهای کوچک» همچنان ادامه می‌یابد و هر بار ماجرایی خواندنی پدید می‌آورد. #سفرنامه ┄┅═══••✾❀✾••═══┅┄ @tarikh_j  

دیدار تانیا با رضا خان تانیا گیرشمن می‌نویسد: به محض اینکه شاه هیأت باستان‌شناسی را از دور می‌بیند، می‌پرسد: «چیه، کیه؟» منظورش این بوده که آنها کیستند و اینجا چه می‌کنند؟ اطرافیان «مچاله و رنگ‌پریده و ترسان، در حالی که فقط به شاه چشم دوخته بودند» هیأت فرانسوی را معرفی می‌کنند. چند قدم بعد، باقی‌مانده طاقی را به شاه نشان می‌دهند. شاه نگاهی می‌اندازد و می‌گوید: «اینجا که طاق نیست.» همراه از همه‌جا بی‌خبر، پاسخ می‌دهد: «چرا اعلیحضرت، هنوز ابتدای طاق دیده می‌شود.» شاه از کوره درمی‌رود و می‌گوید: «دارم بهت می‌گم که طاق نیست.» همراه از ترس به لکنت می‌افتد و دستپاچه می‌گوید: «بله، بله، قربان، طاق نیست....پس از عزیمت شاه و همراهانش، خبرنگاران را نزد خود بردیم و با چای از آنها پذیرایی کردیم. خبرنگاران گفتند از موقعی که شاه را در سفرهایش به سراسر کشور همراهی کرده اند، این نخستین بار است که می بینند راضی است و از کسی تشکر می کند.» تانیا گیرشمن در پایان همین بخش می‌نویسد: «این دیدار تأثیری فراموش‌نشدنی بر ما گذاشت.» #سفرنامه تنظیم:فاطمه میری ┄┅═══••✾❀✾••═══┅┄ @tarikh_j

داستان شنیدنی اولین جهانگردان ایرانی، برادران امیدوار☘ برادران امیدوار به نام عیسی (برادر بزرگتر) و عبدالله اولین جهانگردان ایرانی هستند که توانستند به مدت ۱۰ سال به نقاط مختلف جهان سفر کرده و تحقیقات خود را انجام دهند. ☘شروع سفر برادران امیدوار با دوچرخه این دو برادر اولین سفر جهانگردی خود را جدای از هم و با دوچرخه شروع کردند. در سال ۱۳۳۰ شمسی ابتدا برادر بزرگتر امیدوار با دوچرخه کورسی ۲۶ سفر خود را به تنهایی شروع کرد. مسیر حرکت او، از تهران شروع شد، به سمت غرب و شمال غرب ایران و شهرهایی مانند میانه، تبریز، خوی و مرند حرکت کرد و از مرز بازرگان وارد ترکیه و شهر ارزه الروم گردید. از گردنه سیواس وارد آنکارا و در نهایت از آنجا به سمت استانبول رکاب زد. پس از استانبول مسیر خود را به سمت جنوب ترکیه و کشور سوریه ادامه داد و از حلب دیدن کرد. بعد از آن به سمت دمشق رهسپار گردید و در نهایت وارد کشور عراق شد. در عراق هم تا شهرهای بغداد، کربلا، سامرا، نجف و … دیدن کرد و از مرز خسروی وارد ایران شد. گذر از شهرهای کرمانشاه، همدان، قزوین وارد تهران گردید. کل این سفر دوچرخه سواری، ۴ ماه طول کشید. عبدالله نیز در سال بعد با یکی از دوستان خود، ایرانگردی با دوچرخه را به سمت شهرهایی همچون شمال، خراسان، بیرجند، قائن، زاهدان را پیمود. #سفرنامه ┄┅═══••✾❀✾••═══┅┄ @tarikh_j

☘بخشی از سفرنامه ما دو برادر بودیم …. دو برادر با قلبی به سطوت پولاد ، با روحی پرشور و امیدوار ، و با عزمی راسخ و تزلزل ناپذیر ! آنروز ، وقتی نخستین گام را بسوی سرزمین های دور و ناشناخته برداشتیم میدانستیم که در راه ما همه چیز هست ، رنج هست ، غم هست ، درد هست ، عذاب هست ، شکنجه هست ، و حتی مرگ هست ، اما اینها نمی توانستند روح جوان و شادمانه و مصمم ما را در هم بکوبند ، زیرا که ما پلهای پشت سر خود را ویران کرده بودیم ، و چشمان خود را از افق طالع فردا ، از افقی که می توانست پس از سالیان دراز ، ما را به آرزوهای دیرینه خود برساند بر نمی گرفتیم …..  کتاب سفرنامه برادران امیدوار وقایع سفر این دو برادر را به نقاط مختلف جهان همراه با نتیجهٔ پژوهش‌های انسان‌شناسی آنان ارائه می‌کند. #سفرنامه ┄┅═══••✾❀✾••═══┅┄ @tarikh_j

عبداله امیدوار مدت دو ماه را در قطب جنوب به سر برد و در آن زمان به عنوان اولین مسافر آسیایی قطب جنوب، نام برده شد. محدودیت‌های موجود برای دسترسی به قطب جنوب باعث شد که برادران امیدوار قادر به سفر هوایی نباشند. کشور شیلی از کشورهایی است که در قطب جنوب دارای پایگاه تحقیقاتی است. مسئولین دولتی کشور شیلی پذیرفتند که با برادران امیدوار برای انجام این سفر همکاری نمایند. البته به دلیل هزینه‌های زیاد، فقط با اعزام یکی از برادران امیدوار موافقت شد و به این ترتیب عبداله امیدوار به وسیله ناوگان دریایی شیلی همراه با یک گروه علمی به قطب جنوب راه یافت. در زمان این سفر (دهه ۴۰ شمسی) کسی موفق نشده بود که از هر دو قطب شمال و جنوب بازدید نمایند. عبداله امیدوار، حدود شش ماه در قطب شمال اقامت نموده و در مورد زندگی اسکیموها تحقیق نموده‌اند؛ بنابراین عبداله امیدوار اولین فردی است که هر دو قطب شمال و جنوب را دیده‌است و علی‌رغم گذشت بیش از ۴۰ سال از سفر او به هر دو قطب، شاید تا کنون نیز در این زمینه رکورددار باشد.» #سفرنامه تنظیم:فاطمه میری ┄┅═══••✾❀✾••═══┅┄ @tarikh_j

پیترو دلاّواله (1586-1652 میلادى) جهانگرد ایتالیایى بود که به کشورهاى ترکیه، ایران و هند سفر کرد. خاطرات سفرهاى خود را در بازدید از کشورهاى فوق به رشته تحریر درآورد.سفر دلاواله به ایران که از سال 1617م(25 ذیحجه‌ى 102ق) شروع و شش سال به طول انجامید و با دوران سلطنت شاه عباس کبیر همزمان است.این سفرنامه که به صورت نامه‌هاى متعددى نگارش یافته است، حاوى اطلاعات مهمّى درباره ایران دوره صفوى است. علاوه بر این، سفرنامه شامل تصاویرى، تخیلى است؛ ولى چوان نشان دهنده تصورات یک هنرمند هلندى و دیگر جهان‌گردان اروپایى در قرون 17 و 18 و 19 به ایران آمده مى‌باشد، به این ترجمه اضافه شده است تا به تصور ذهنى خواننده از نقاطى که نویسنده از آنها نام مى‌برد، کمک کند. پیترو دلاواله، جلد اوّل این سفرنامه که مربوط به ترکیه است را در سال 1650م در زمان حیات خود به چاپ رساند و جلد مربوط به ایران با نظارت چهار تن از پسران او در سال 1658م منتشر شد. #سفرنامه ┄┅═══••✾❀✾••═══┅┄ @tarikh_j

آجودان‌باشی، محمدحسین خان(یا حسین خان) مقدم مراغه‌ای ملقب به صاحب اختیار و نظام‌الدوله، نخستین شخصیت نظامی و سیاسی ایران بود که به مقام آجودان‌باشی رسید. او از اعقاب آقاخان مقدم از امیران مشهور دوره ی صفوی و خواهرزاده ی میرزا جعفر خان مشیرالدوله بود که در زمان فتحعلی شاه وارد دیوان قاجار گردید و در جریان جنگ های ایران و روس، فرماندهی قسمتی از قشون ایران را برعهده داشت و بر اثر خدماتی که در سپاه نایب‌السلطنه انجام داده بود و با مساعدت امیر نظام محمدخان زنگنه به سمت آجودان باشیِ «تمامتِ افواج نظام» برگزیده شد. موضوع کتاب سفری است که او با عنوان ماموریت از طرف دولت ایران به اروپا و انگلیس داشته است. شرح ماموریت محمد حسین‌خان آجودان‌باشی توسط عبدالفتاح گرومرودی که منشی وی بود، نوشته شده است. این کتاب مشتمل است بر گزارش های گیرایی از منازل عرض راه، اوضاع سیاسی امپراتوری عثمانی، اتریش، انگلیس، فرانسه و فعالیت ها و ماموریت هایی که آجودان‌باشی در هر یک از این کشورها انجام داده است. این کتاب به اهتمام محمد مشیری در سال 1356 توسط سازمان انتشارات اشرفی در تهران منتشر شده است. #سفرنامه ┄┅═══••✾❀✾••═══┅┄ @tarikh_j

فریا استارک در روز 31 ام ماه ژانویه در سال 1893 میلادی در شهر پاریس فرانسه چشم به جهان گشود. قطعا تعریف داستان زندگی یک جهانگرد سفرنامه نویس که یک قرن زندگی کرده است کمی دشوار و طولانی خواهد بود اما خلاصه ای زندگی او و اتفاق های مهم در زندگی اش را بررسی می کنیم. فریا در خانواده ای که تحصیلات هنری داشتند به دنیا آمد. مادر او یک ایتالیایی آلمانی تبار بود، پدر که اصالتی انگلیسی داشت یک نقاش بود و بیشتر وقت خود را برای نقاشی در شمال کشور ایتالیا می گذراند. پدر و مادر فریا به دلیل مشکلاتی که بایکدیگر داشتند از هم جدا شدند و این آغازی عجیبی برای زندگی فریای کودک بود. او در تولد 9 سالگی اش کتاب هزار و یک شب را هدیه گرفت و عاشق مشرق زمین شد او در سنین کودکی اغلب مریض بود و این فرصتی برای خواندن این کتاب برایش ایجاد می کرد. در سن 13 سالگی بر اثر حادثه در کارخانه ای در ایتالیا هنگامی که موهایش در یک ماشین در حال کار گیر کرد دچار آسیب دیدگی جدی از ناحیه صورتش شد به طوریکه 4 ماه در انتظار عمل پیوند پوست بود. او به یادگیری زبان فارسی و عربی پرداخت و مطالعات تاریخی بسیاری داشت و در دانشگاه لندن در رشته مطالعات مرتبط با شرق تحصیل کرد. او در جنگ جهانی اول در یکی از واحد های آمبولانس صلیب سرخ مشغول به کار بود. سفرهای او در اصل از سال 1931 آغاز شد. سفر به بیابان های غربی ایران که بسیار نیز خطرناک بود بخشی از ماجراجویی های زیاد او بود. در سال 1935 به بخش هایی از عربستان سفر کرد که تعداد انگشت شماری از کاشفان غربی پا به آن مناطق گذاشته اند. در طول جنگ جهانی دوم نیز در وزارت اطلاعات بریتانیا خدمت می کرد. در باقی سال های زندگی اش به سفرهای ماجراجویانه و خطرناک بسیاری در مناطق مختلف جهان همچون ترکیه، افغانستان و . . . مشغول بود. او در 9 ام ماه می سال 1993 چند ماه پس از جشن تولد 100 سالگی اش در آسولو ایتالیا درگذشت. #سفرنامه #ایران ┄┅═══••✾❀✾••═══┅┄ @tarikh_j

همسر عمادالملک اگرچه از خطرات راه آگاه است، نه تنها به این مسافرت می رود؛ بلکه به عنوان سرپرست کاروان چند زن دیگر ازجمله مادر، حاجیه آقا، بی بی فاطمه، دولت و فیروزه را نیز به همراه خود می برد. این زن علاوه بر این که یک شاهزاده قاجاری و آشنا به وضعیت خطرناک راه ها، دزدی و راهزنی وغیره است، به گفتۀ خودش سه سال نامزد ناصرالدین شاه بوده و هجده سال در دستگاه حکومت عمادالملک بوده است.  #سفرنامه -----------❀❀✿❀❀--------- @tarikh_j

بررسی متن سفرنامه نشان میدهد که مخاطب با روایت های صحیحی سروکار دارد. آنجا که زنی در میان کشتی مشغول بزک کردن شده، به حاجی ها طعنه میزند که آن ها را به معصیت انداخته است؛ اما از خودش نیز غافل نمیشود و میگوید من هم مشغول تماشا شده ام و میخندم. سپس از خداوند به دلیل غیبت کردن، طلب بخشش می کند. او حتی از ذکر وسوسه های شیطانی نیز غافل نمیشود و حالت شک و تردیدش نسبت به دینی که به گفته خودش از پدر و مادر به او رسیده، را ذکر می کند. #سفرنامه -----------❀❀✿❀❀--------- @tarikh_j

این کتاب با عنوان قراردادی «روزنامه‌چه سفر خیریت اثر سرکار نوابه علیه عالیه حاجیه شاهزاده خانم» به مکه مکرمه است. این شاهزاده خانم قاجاری سفر خود را از چهارشنبه بیست و یکم شعبان‌المعظم سال ۱۳۰۳ق شروع می کند و در یازدهم ذیحجه سال ۱۳۰۴ق به طبس برمیگردد. آنچه که در وهلۀ اول مهم بود، عنوان کتاب است. این سفرنامه در فهرست نسخ خطی سازمان اسناد و کتابخانه ملی با عنوان قراردادی «روزنامه سفر مکه» آمده است. #سفرنامه -----------❀❀✿❀❀--------- @tarikh_j

همسر عمادالملک بیش از هجده سال از ورودش به طبس میگذشت که تصمیم به این سفر میگیرد و در واقع در مدت این هجده سال، هیچ ملاقاتی با پدرش نداشته است و از آنجایی که مادرش نیز با او در طبس و در خانه عمادالملک زندگی میکرده، پدرش زن دیگری نیز اختیار میکند. لذا طبیعی است با توجه به این توضیحات برگزیدن عنوان همسر عمادالملک مناسب تر و گویاتر از دختر مبارک میرزا باشد. #سفرنامه -----------❀❀✿❀❀--------- @tarikh_j