حضرت ابوطالب(ع)سید البطحاء در روزگار غربت اسلام، حامی دین بود. دشمنان در طول تاریخ شبهاتی پیرامون ایمان او وارد کردند که با رجوع به اشعاری که از آن بزرگوار به یادگار مانده ،اقرار به ایمان او واضح است.
زندگی حضرت ابوطالب (ع) سراسر تسلیم در برابر خدای محمد(ص) بود. تاریخ گواهی میدهد او با از خودگذشتگی بی‌مثال خود از یک کفیل و حامی پا فراتر نهاد و با بذل جان، مال، فرزندان و فداکردن سروری و ریاستش بر قریش، در حمایت از رسالت محمد(ص) جهاد کرد. او به دلیل حفظ جان نبی (ص) و عمق بخشیدن به ریشه های درخت اسلام، هیچ گاه به شکل علنی از دین اسلام دفاع نکرد بلکه بیشتر حمایت مادی، روحی و اخلاقی از پیامبر(ص) و پیروان او میکرد. او یک مجاهد فی سبیل الله بود. عالم‌گیر شدن اسلام نتیجه جهاد او و جهادگرانی همچو اوست. به یاری خدا به زودی پرچم عدالت‌گستر آخرین فرزند بزرگ حامی پیامبر (ص)؛حضرت مهدی (عج) در عرصه هستی به اهتزاز در خواهد آمد.
🥀۲۶ رجب سالروز رحلت حضرت ابوطالب(ع)ابوالائمه(ع) تسلیت باد!🥀
ــــــــــ❁●❁●❀❀●❁●❁ـــــــــــ
@maharet
🏴🏴🏴🏴🏴🏴🏴
شهادت امام هفتم شیعیان امام موسی کاظم علیه السلام محضر امام زمان عج الله تعای فرجه الشریف و شیعیانشان تسلیت باد.
⚫️ مناقب و داده های تاریخی در زندگی وشخصیت بزرگوار# امام_ كاظم علیه السلام در كتاب های حدیثی و تاریخی اهل سنّت پراكنده یافت می شود.
اصلی ترین منبع 📚تاریخ بغداد و معتبرترین آنها📕 "صفة الصفوه و الصواعق" است. در كتابهای زیر نیز مطالبی درباره امام موسی كاظم علیه السلام آمده است: 📕تهذیب الكمال، 📕جامع كرامات الأولیاء، 📕ربیع الأبرار، المناقب، 📕وسیلة الخادم الی المخدوم،📕مقاتل الطالبیین، 📕مطالب السؤول، 📕الفصول المهّمه،📕 سبائك الذهب، 📕اخبار الدول، 📕اسعاف الراغبین،📕 نور الأبصار،📕 الأتحاف بحب الأشراف و📕 منهاج السنّه. که برای آشنایی به تعدادی از آنان اشاره می شود .گرچه تمام این کتاب ها به زبان عربی است اما در جهت کوتاه شدن وسهولت در مطالعه فقط ترجمه ی لفظ به لفظ بخش مورد نظر را ذکر می کنیم .
🔘ابن حجر هیثمي (متوفاي 973هـ.ق):
ابن حجر هیثمي نیز در کتاب الصواعق المحرقه خود که رد بر مذهب و مکتب شیعه مي‌باشد، پیرامون شخصیت موسي بن جعفر سلام الله علیهما مي نویسد:
موسي کاظم علم و معرفت و فضل و کمال را از پدرش به ارث برد و در اثر عفو و گذشت و بردباري که از خود نشان مي داد، ملقب به «کاظم» شد؛ نزد عراقي‌ها به «باب الحوائج نزد خدا» معروف بود و در زمان خودش عابدترین، عالم‌ترین و بخشنده‌ترین فرد بود.
الهیثمي، ابوالعباس أحمد بن محمد بن علي ابن حجر (متوفاى973هـ)، الصواعق المحرقة علي أهل الرفض و الضلال و الزندقة، ج 2، ص590، تحقیق عبد الرحمن بن عبد الله التركي- كامل محمد الخراط، ناشر: مؤسسة الرسالة - لبنان، الطبعة: الأولی، 1417هـ - 1997م.⬇️(تصویر اسکن)
🔘خطیب بغدادي، ابن خلکان، مزي و دیگر علماي اهل سنت پیرامون آن حضرت نوشته‌اند:
او سخاوتمند و بزرگوار بود و کسي که به او بدي مي‌کرد، کیسه‌اي هزار دیناري براي او مي‌فرستاد و کیسه‌هاي پول را به 300دینار و 400دینار و 200دینار بسته‌بندي مي‌نمود و میان فقراي مدینه تقسیم مي‌کرد؛ كیسه‌هاي پول ایشان بین مردم ضرب المثل بود و اگر کیسه‌اي از موسي بن جعفر علیهما السلام به فردي مي‌رسید، بي نیاز مي‌شد.
البغدادي، ابوبكر أحمد بن علي بن ثابت الخطیب (متوفاى463هـ)، تاریخ بغداد، ج 13، ص 28، ناشر: دار الكتب العلمیة – بیروت.
🔘🔝المزي، ابوالحجاج یوسف بن الزكي عبدالرحمن (متوفاى742هـ)، تهذیب الكمال، ج 29، ص 44، تحقیق: د. بشار عواد معروف، ناشر: مؤسسة الرسالة - بیروت، الطبعة: الأولی، 1400 هـ، 1980 م.
🔘🔝ابن خلكان، ابوالعباس شمس الدین أحمد بن محمد بن أبي بكر (متوفاى681هـ)، وفیات الأعیان و انباء أبناء الزمان، ج 5، ص 308، تحقیق احسان عباس، ناشر: دار الثقافة -لبنان.
🔘ابن سمعون (متوفاي 387هـ.ق):
وي پیرامون امام هفتم مي‌نویسد :
[حضرت] موسی كاظم در رجب سال صد و هفتاد و سه و یا صد و هفتاد و هشت هجري در بغداد مسموم شد و از دنیا رفت؛ و گفته شده است که او در حبس از دنیا رفت .
شافعي مي‌گفت: قبر موسي كاظم نوشداروي مجرب است.
ابن سمعون، أبو الحسن محمد بن أحمد بن إسماعیل بن عنبس البغدادي، أمالي ابن سمعون، ج 1، ص۱۲۵
🔘ابن جوزي حنبلي (متوفاى 597هـ ق
ابن الجوزي الحنبلي چنین مي‌نویسد:
موسی بن جعفر بن محمد بن علي إبن الحسین بن علي أبو الحسن الهاشمي علیهم السلام به خاطر عبادت و کوشش و شب زنده‌داري به عبد صالح نامیده شد. او فرد کریم و حلیمي بود و هنگامي که با خبر مي‌شد که فردي ایشان را اذیت کرده است، براي وي مالي را مي‌فرستاد.
ابن الجوزي الحنبلي، جمال الدین ابوالفرج عبد الرحمن بن علي بن محمد (متوفاى 597 هـ)، صفة الصفوة، ج 2، ص 184، تحقیق: محمود فاخوري - د.محمد رواس قلعه جي، ناشر: دار المعرفة - بیروت، الطبعة: الثانیة، 1399هـ – 1979م.
-----------❀❀✿❀❀---------
@tarikh_j
🔘فخر رازي (متوفاي 604 هـ.ق):
وي در تفسیر به اقوال مختلف پیرامون معناي کوثر در سوره كوثر، اشاره مي‌کند که امام کاظم علیه السلام یکي از مصادیق کوثر است چنانچه مي‌گوید :
نظر سوم آن است که مراد از کوثر، فرزندان رسول خدا هستند؛ بزرگاني از علما؛ مانند باقر و صادق و کاظم و رضا علیهم السلام از آنان هستند.
الرازي الشافعي، فخر الدین محمد بن عمر التمیمي، التفسیر الكبیر، ج 32، ص 117، ناشر: دار الكتب العلمیة - بیروت - 1421هـ - 2000م. ، چاپ اول.
🔘محمد بن طلحه شافعي (متوفاى 652 هـ ق):
پیرامون آن حضرت مي‌نویسد:
ابي الحسن، موسي بن جعفر الکاظم، امام کاظم سلام الله علیهما ... او امامي بزرگ قدر، عظیم الشأن، بسیار متهجد، اهل جدیت در كوشش، كسي كه كرامات او آشكار و به عبادت مشهور، و به طاعت مواظب بود. شبها را در حال سجود و قیام سپري مي‌كرد و روزها را با صدقه و روزه مي‌گذرانید و به خاطر شدت حلم و گذشتي كه نسبت به جسارت كنندگان به خود داشت، كاظم خوانده می‌شد. كسي را كه به او بدي مي‌كرد با نیكي و احسان پاداش مي‌داد. با جنایت كننده نسبت به خویش، با عفو و بخشش مقابله مي‌كرد. و به خاطر كثرت عباداتش عبد صالح نام گرفت، و در عراق به باب الحوائج إلي الله مشهور است. چرا كه كساني كه بوسیله او به خداي توانا متوسل مي‌شوند، از توسل خویش نتیجه مي‌گیرند. كراماتش عقلها را حیران مي‌كند.
الشیخ كمال الدین محمد بن طلحة الشافعي (متوفاى652هـ)، مطالب السؤول في مناقب آل الرسول (ع)، ص 447، تحقیق ماجد ابن أحمد العطیة.
🔘ابن أبي الحدید معتزلي (متوفاى 655هـ ق):
ابن ابي الحدید معتزلي از علماي اهل سنت و شارح کتاب نهج البلاغه پیرامون آن حضرت مي‌نویسد:
موسی بن جعفر بن محمد او همان عبد صالح است. [او] بین فقه و دین و پرهیزگاري و حلم و صبر جمع کرده بود.
ابن أبي الحدید المدائني المعتزلي، ابوحامد عز الدین بن هبة الله بن محمد بن محمد (متوفاى 655هـ)، شرح نهج البلاغة، ج 15، ص 172، تحقیق محمد عبد الكریم النمري، ناشر: دار الكتب العلمیة - بیروت / لبنان، الطبعة: الأول، 1418هـ - 1998م.
🔘ابن خلكان (متوفاي 681هـ.ق):
وي در كتاب «وفیات الأعیان» می‌نویسد:
ابوالحسن موسي کاظم فرزند جعفر صادق فرزند محمد باقر فرزند علي زین العابدین فرزند حسین فرزند علي بن ابي طالب (خداوند از او راضي باشد) یکي از امامان دوازده گانه [شیعیان] است که خدا از همه ایشان راضي باد .
ایشان بسیار بخشنده و کریم بود و گاهي به او خبر مي‌رسید که کسي او را آزار مي‌دهد؛ اما به نزد وي کیسه‌اي که در آن هزار دینار بود مي‌فرستاد؛ کیسه‌هاي پول را به 300 دینار و 400دینار و 200دینار بسته‌بندي مي‌نمود و میان فقراي مدینه تقسیم مي‌كرد.
إبن خلكان، أبو العباس شمس الدین أحمد بن محمد بن أبي بكر، وفیات الأعیان و أنباء أبناء الزمان، ج 5، ص 308، ناشر: دار الثقافة – لبنان، تحقیق: احسان عباس .
-----------❀❀✿❀❀---------
@tarikh_j
🔘نظام الدین النیسابوري (متوفاي 728هـ.ق):
وي نیز همانند فخر رازي در تفسیر سوره كوثر، بنابر قول سوم امام کاظم علیه السلام را به عنوان یکي از مصادیق کوثر بیان مي‌کند :نظر سوم آن است که مراد از کوثر، فرزندان رسول خدا هستند؛ عالم مملو از فرزندان رسول خداست؛ به قدري عالمان بزرگ از اهل بیت هستند که به شمارش نمي‌آیند حضرت باقر و صادق و کاظم و رضا و جواد و هادي و حسن عسكري علیهم السلام از آن علما هستند.
تفسیر غرائب القرآن و رغائب الفرقان، اسم المؤلف: نظام الدین الحسن بن محمد بن حسین القمي النیسابوري الوفاة: 728هـ، دار النشر: دار الكتب العلمیة - بیروت / لبنان- 1416هـ - 1996م.، الطبعة : الأولی، تحقیق: الشیخ زكریا عمیران.
تفسیر غرائب القرآن و رغائب الفرقان، ج 6، ص 576.
🔘ابن تیمیه حراني (متوفاي 728هـ.ق):
وموسي بن جعفر علیهما السلام مشهور به عبادت و پرهیزگاري بود.
ابن تیمیه الحرانی الحنبلي، ابوالعباس أحمد عبد الحلیم (متوفاى 728هـ)، منهاج السنة النبویة، ج 4، ص 57، تحقیق: د. محمد رشاد سالم، ناشر: مؤسسة قرطبة، الطبعة: الأولی، 1406 هـ.
🔘ابو الفداء (متوفاى732هـ ق):
در سال 183موسی الکاظم فرزند جعفر صادق فرزند محمد باقر فرزند علي زین العابدین فرزند حسین بن علي بن ابي طالب در بغداد در زندان هارون از دنیا رفت .
ایشان نزد سندي بن شاهک زندان بود و در زندان خواهرسندي خدمت به حضرت را به عهده گرفت .در مورد ایشان نقل شده است که وقتي نماز عشاء را مي‌خواند حمد الهي را به جاي آورده و او را ستایش گفته دعا مي‌کرد تا اینکه صبح مي‌شد؛ سپس نماز صبح را مي‌خواند و خدا را تا طلوع خورشید یاد مي‌کرد. سپس تا بالا آمدن روز مي‌نشست و کمي استراحت مي‌کرد و قبل از ظهر بیدار مي‌شد، سپس وضو گرفته و نماز مي‌خواند تا اینکه نماز عصر را به جاي آورد. سپس یاد خدا مي‌گفت تا نماز مغرب را به جا مي‌آورد. سپس بین نماز مغرب و عشاء نماز مي‌خواند .این روش ایشان بود تا زماني که از دنیا رفت. و ملقب به کاظم شد بدین سبب که به کساني که به او بدي مي‌کردند نیکي مي‌کرد ... و قبر او در آنجا مشهور و معروف است. در قسمت غرب بغداد مکاني بزرگ بر روي قبرش قرار دارد.
أبو الفداء عماد الدین إسماعیل بن علي (متوفاى732هـ)، المختصر في أخبار البشر، ج 1 ، ص 158-157، طبق برنامه الجامع الكبیر.
🔘شمس الدین ذهبي (متوفاي 748هـ.ق):
و موسي بن جعفر از سخاوتمند ترین حکماء و از عبادت کنندگان پرهیزگار بود و محل شهادت او در بغداد معروف است.
الذهبي الشافعي، شمس الدین ابوعبد الله محمد بن أحمد بن عثمان (متوفاى 748هـ)، میزان الاعتدال في نقد الرجال، ج 6، ص 539، تحقیق: الشیخ علي محمد معوض و الشیخ عادل أحمد عبدالموجود، ناشر: دار الكتب العلمیة - بیروت، الطبعة: الأولی، 1995م.
وي همچنین در کتاب دیگرش مي‌نویسد:موسي بن جعفر به خاطر کثرت عبادت و مجاهدت در راه خدا به «عبد صالح» ملقب شد.
الذهبي الشافعي، شمس الدین ابوعبد الله محمد بن أحمد بن عثمان (متوفاى 748هـ)، سیر أعلام النبلاء، ج 6، ص 271، تحقیق: شعیب الأرناؤوط، محمد نعیم العرقسوسي، ناشر :مؤسسة الرسالة - بیروت ، الطبعة : التاسعة ، 1413هـ .
ذهبي همچنین در تاریخ الاسلام چنین مي‌نویسد:
موسي کاظم فردي صالح و عالم و عابد و در مسیر خدا بود.
الذهبي الشافعي، شمس الدین ابوعبد الله محمد بن أحمد بن عثمان (متوفاى 748هـ)، تاریخ الإسلام و وفیات المشاهیر و الأعلام، ج 12، ص 417، تحقیق: د. عمر عبد السلام تدمرى، ناشر: دار الكتاب العربي- لبنان/ بیروت، الطبعة: الأولی، 1407هـ - 1987م.
-----------❀❀✿❀❀---------
@tarikh_j
🔘ابن الوردي (متوفاى749هـ ق):
کاظم نامیده شد: چرا کسي که به او بدي مي‌کرد، به او احسان مي‌کرد و روي قبرش مکاني بزرگ در قسمت غربي بغداد قرار دارد.
ابن الوردي، زین الدین عمر بن مظفر (متوفاى749هـ)، تاریخ ابن الوردي، ج 1، ص 198، ناشر : دار الكتب العلمیة - لبنان / بیروت، الطبعة : الأولی، 1417هـ - 1996م. بو محمد یافعي (متوفاي 768هـ.ق):
🔘یافعي نیز پیرامون آن حضرت مي‌نویسد:
در این سال ابوالحسن موسي کاظم فرزند جعفر صادق از دنیا رفت؛ او فردي صالح و عابد و بخشنده و صبور و داراي جایگاهي بزرگ بود؛ ایشان یکي از امامان دوازده گانه است که به اعتقاد شیعیان معصوم هستند؛ ایشان را به خاطر عبادت و تلاشش در راه خدا، عبد صالح مي‌خواندند، و بسیار بخشنده و کریم بود .
الیافعي، أبو محمد عبد الله بن أسعد بن علي بن سلیمان، مرآة الجنان و عبرة الیقظان، ج 1، ص 394، ناشر: دار الكتاب الإسلامي- القاهرة - 1413هـ - 1993م .ابن صباغ مالکي(متوفاى 855هـ ق):
🔘ابن صباغ در کتاب الفصول المهمة مي‌نویسد:
و او [موسي بن جعفر علیها السلام] نزد اهالي عراق به باب حوائج الي الله معروف بد چرا که در بر آورده شدن حاجات مسلمانان و رسیدن به مطلوب آنان و بر آورده شدن نیازمندي آنان و رسیدن به مقاصد آنان نتیجه حاصل مي شد.
ابن صباغ المالكي المكي، علي بن محمد بن أحمد (متوفاى 855هـ)، الفصول المهمة في معرفة الأئمة، ج 2، ص 932، تحقیق: سامي الغریري، ناشر: دار الحدیث للطباعة و النشر ـ قم، الطبعة : الأولی، 1422هـ .)
🔘قرماني (متوفی 1019هـ ق):
احمد بن یوسف قرماني نیز مي نویسد:
او امامي بلند مرتبه و یگانه و حجت بود. در شبهایش ایستاده بود (کنایه از عبادت) و در روزها قاطع و روزه‌دار بود. به خاطر کثرت حلمش و گذشت از کساني که به او تعدي کرده‌اند کاظم نامیده شد. و او نزد مردم عراق به باب الحوائج مشهور بود چرا که هر کسي در بر آورده شدن حاجاتش به او متوسل مي‌شد به دست مي‌آورد.
القرماني، أحمد بن یوسف، أخبار الدول و آثار الأول في التاریخ، ج 1، ص 337، (المتوفی: 1019هـ)، المحقق: الدکتور فهمي سعد، الدکتور أحمد حطیط، عالم الکتاب.
🔘نبهاني ( متوفاي 1350ه ق):
یوسف بن اسماعیل نبهاني از علماي اهل سنت پیرامون آن حضرت مي نویسد:
موسى کاظم یکی از اعیان بزرگان امامان از سادات ما آل بیت کرام و هادیان اسلام ـ رضی الله عنهم ـ بود. خداوند ما را به برکات آنان نفع دهد و ما را بر محبّت آنان و محبّت جد بزرگشان بمیراند.
النبهاني، یوسف بن اسماعیل، جامع کرامات الأولیاء، ج 2، ص 495، مرکز أهل سنة برکات رضا فور بندر غجرات، هند، الطبعة الأولي، 2001م.
🔘خیرالدین زرکلي (متوفاي 1410هـ):
موسی بن جعفر الصادق بن محمد الباقر، أبو الحسن: هفتمین امام از ائمه دوزاده گانه نزد شیعه. وي از سادات بني هاشم و عابدترین مردم زمان خویش بود و یکي از بزرگان علماي بخشنده بود.
الزركلي، خیر الدین (متوفاي 1410هـ)، الأعلام قاموس تراجم لأشهر الرجال و النساء من العرب و المستعربین و المستشرقین، ج 7، ص 321، ناشر: دار العلم للملایین ـ بیروت، الطبعة: الخامسة،1980 م.
🔘محمد دیاب الإتلیدي (متوفاي 1425هـ ق):
و او [موسي بن جعفر علیهما السلام] از لحاظ زهد در دنیا و دوري گزیدن از آن، به سبک عرب هاي ساده، بیابان‌نشین لباس مي پوشید.
الإتلیدي، محمد دیاب، إعلام الناس بما وقع للبرامكة مع بني العباس، ص 118، المحقق: محمد أحمد عبد العزیز سالم، دار الكتب العلمیة - بیروت / لبنان - 1425هـ - 2004م.
-----------❀❀✿❀❀---------
@tarikh_j
🔲#داستان _تاریخی
مزي در تهذیب الکمال و خطیب بغدادي در تاریخ خود داستاني پیرامون برخورد خوب آن حضرت با یکي از نوادگان خلیفه دوم که نسبت به حضرت علي علیه السلام جسارت مي‌کرد را چنین نقل مي‌کند:
حسن بن محمد (به سند خود) روایت کرده که مردي بود در مدینه از اولاد عمر بن خطاب که حضرت موسي بن جعفر علیهما السلام را مي‌آزرد و هرگاه آن حضرت را مي‌دید به او دشنام مي‌داد و به علي علیه السلام ناسزا مي‌گفت. روزي برخي از یاران و همنشینان آن حضرت عرض کردند: اجازه فرمایید ما این مرد تبهکار بد زبان را بکشیم؟ حضرت به سختي با این کار مخالفت کرد و آنان را از انجام این عمل بازداشت، و حال آن مرد را پرسید به آن جناب عرض کردند: جایي در اطراف مدینه به کشت و زرع مشغول است.
حضرت سوار شده به مزرعه آن مرد آمد و هم چنان که سوار الاغش بود وارد کشت و زرع او شد. آن مرد فریاد زد: کشت و زرع ما را پامال نکن! حضرت همچنان سواره پیش رفت تا به نزد او رسیده پیاده شد و نزد آن مرد نشست و با خوشرویي به شوخي و خنده با او شروع کرد و به او فرمود: چه مبلغ خرج این کشت و زرع کرده‌اي؟ گفت: صد دینار.
فرمود: چه مبلغ امید داري که از آن به دستت رسد و عایدت گردد؟ گفت: من علم غیب ندارم (که چه اندازه عایدم شد)! حضرت فرمود: من گفتم: چه مبلغ امید داري به تو برسد (و نگفتم: چه مبلغ به تو خواهد رسید) گفت: امید دارم دویست دینار از این مزرعه عاید من شود. حضرت کیسه‌اي درآورد که سیصد دینار در آن بود و فرمود: این را بگیر و کشت و زرع تو نیز به همین حال براي تو باشد و خدا آنچه امید داري از آن عایدت گرداند. راوي گوید: آن مرد برخاست و سر حضرت را بوسه زد و در خواست نمود از بي‌ادبي‌ها و بد زباني‌هاي او درگيرد. موسي بن جعفر علیه السلام لبخند زده بازگشت. (این جریان گذشت تا اینکه روزي) حضرت به مسجد رفت و آن مرد عمري هم نشسته بود، همین که نگاهش به آن حضرت افتاد گفت: «خدا مي‌داند رسالت خویش را در چه خانداني قرار دهد» رفقاي آن مرد به سرش ریخته گفتند: داستان چیست تو که جز این درباره‌ي این مرد مي‌گفتي (و هر گاه او را مي‌دیدي دشنام و ناسزا مي‌گفتي چه شد که اکنون یکسره عوض شدي و او را مدح و ستایش مي‌کني؟) گفت: همین است که اکنون گفتم و جز این چیزي نگویم و شروع کرد به دعا کردن درباره‌ي موسي بن جعفر علیه السلام. آنان با او به بحث و گفتگو پرداختند و او به همان گونه پاسخشان مي‌داد، همین که حضرت به خانه بازگشت به آن کساني که از او اجازه‌ي کشتن آن مرد عمري را خواسته بودند فرمود: کدام یک از این دو راه بهتر بود آنچه شما مي‌خواستید یا آنچه من انجام دادم؟ من کار او را با آن مقدار اصلاح كردم.
المزي، ابوالحجاج یوسف بن الزكي عبد الرحمن (متوفاى742هـ)، تهذیب الكمال، ج 29، ص 45-46، تحقیق: د. بشار عواد معروف، ناشر: مؤسسة الرسالة - بیروت، الطبعة: الأولی، 1400 هـ - 1980 م.
البغدادي، ابوبكر أحمد بن علي بن ثابت الخطیب (متوفاى463هـ)، تاریخ بغداد، ج 13، ص 30، ناشر: دار الكتب العلمیة – بیروت.
🖇پی نوشت:
▪️داستان بالا از داستان های مشهور پیرامون شخصیت#امام موسی کاظم علیه السلام در میان اهل سنٌت است،برخی از روایت های ذکر شده در کتاب های مذکور به همین داستان اشاره دارد ، تعابیر و عبارات مختلف به همراه زمان نقل قول در سنجش تاریخ نویسی مورخان اهل سنّت سبک و میزان تعهد یا عدم تعهد آنان در انعکاس واقعیت ها قابل توجه است .
▫️کتب تاریخی و حدیثی شیعه نیز داده های تاریخی فراوانی از شخصیت و زندگانی امام موسی کاظم علیه السلام دارد که از وحدت سیاق برخوردار است،برخلاف داده های موجود که برای تحلیل گر تاریخی که خواننده ی کل اخبار تاریخی است ،ازجمله اخباری پیرامون شخص هارون الرشید به عنوان شخصیت مکمل این گزارش ها تعجب آور است.
-----------❀❀✿❀❀---------
@tarikh_j
#کتب_اهل_سنّت #امام_موسی_بن_جعفر علیه السلام
تنظیم:سرکار خانم زهرا سادات حسینی
-----------❀❀✿❀❀---------
@tarikh_j
#رویدادهای_تاریخی
🔹امروز 20 اسفند
1399خورشیدی برابر با 26 رجب
1442هجری و
10 مارس 2021میلادی میباشد. ۱_ وفات حضرت ابوطالب عموي گرامي پيامبراسلام(صلی الله علیه و آله وسلم) به روايتي.(10 بعثت) ۲_ زادروز، ابوعبداللَّه محمد بن ابي المعالي معروف به ابن دُوبَيتي، مورخ و محدث مسلمان.(558 قمری) ۳_ درگذشت ابوالعباس شمسالدين احمد بن ابراهيم بن ابيبكر بن خلكان معروف به ابن خلكان، مورخ مشهور عرب(681 قمری) ۴_ تشكيل نيروي هوايي ايران فقط با هفت فروند هواپيما.(
1304شمسی) ۵_ ترور و اعدام انقلابی، احمد كسروي، يكي از نويسندگان ضد مذهبي زمان طاغوت توسط فدائیان اسلام، که شهید نواب صفوی حکم ارتداد او را گرفته بود(
1324شمسی) ۶_ خارج شدن ايران از سازمان سنتو که آمریکا ناظر آن بود و بجای آن به سازمان اقتصادی اکو پیوست.(
1357شمسی) -----------❀❀✿❀❀--------- @tarikh_j
از پاریز تا پاریس شرح سفرهای گوناگون باستانی پاریزی به شرق و غرب این عالم خاکی است. او که بنا به‌گفته خود روزگارش بیشتر در سفر طی شده، شرح هفت سفرنامه خود را در کتابی باعنوان از «پاریز تا پاریس» یا «هفت‌شهر هفت‌جوش هفت‌رنگ» جمع‌آوری کرده است. نام اصلی کتاب نیز برگرفته از سفرنامهٔ اروپا است. عناوین این هفت سفرنامه به‌این ترتیب است: در کنار فرات (سفرنامهٔ عراق)، جشن هنر (سفرنامهٔ شیراز)، در خاک پاک (سفرنامهٔ پاکستان)، شهر تبریز است و کوی گلستان (سفرنامهٔ تبریز)، پرده‌هایی از میان پرده (سفرنامهٔ رومانی)، هزارهٔ بیهقی (سفرنامهٔ مشهد) و از #پاریز تا #پاریس (سفرنامهٔ اروپا).
#سفرنامه
-----------❀❀✿❀❀---------
@tarikh_j
محمدابراهیم باستانی پاریزی تاریخ‌دان، پژوهشگر، شاعر، مترجم، روزنامه‌نگار، موسیقی‌پژوه و استاد برجستهٔ دانشگاه تهران است. او تاریخ را با شعر و عناصر داستانی، نکات طنزآمیز و ضرب‌المثل درهم آمیخت و شیوهٔ بدیعی را در تاریخ‌نگاری پی‌انداخت که آثارش را خواندنی کرده است.به‌اعتقادِ تاریخ‌پژوهان و محققان، پاریزی سبک تازه‌ای را در تاریخ‌نویسی بنیان نهاد. او را مورخی ادیب می‌دانند که با استفادهٔ فراوان از عناصر داستانی، شعر، حکایت، اصطلاحات و باورهای عامیانهٔ کرمان و پاریز، به آثارش رنگ‌وبوی محلی بخشیده است.
باستانی اهل پاریز بود؛ روستایی در سیرجانِ کرمان. زیر سایهٔ پدری اهل علم و شاعر رشد کرد. چیزی که در خانه‌ٔ «حاج‌آخوند» فراوان بود، دیوان شاعران بود و کتاب‌های تاریخ. کودکِ دلبند حاج‌آخوند تحت‌تأثیر محیط خانه و پدر به تاریخ و ادبیات علاقمند شده و این علاقه و دلبستگی او را به تحصیل در رشته تاریخ کشاند. در کنار تاریخ‌پژوهی، قریحهٔ سرشارش را با مطالعهٔ دیوان شاعران بارور کرد تا جایی که اکنون منتقدان و اهل ادب او را یکی از شاعران توانای معاصر می‌دانند.
-----------❀❀✿❀❀---------
@tarikh_j
در بخشی از سفرنامهٔ پاکستان خود این‌چنین آورده است: در پاکستان نام‌های خیابان‌ها و محلات اغلب فارسی و صورت اصیل کلمات قدیم است. خیابان‌های بزرگ دو طرفه را شاه‌راه می‌نامند، همان که ما امروز اتوبان می‌گوییم!... نخستین چیزی که در سر بعضی کوچه‌ها می‌بینید تابلوهای رانندگی است. در ایران اداره‌ی راهنمایی‌و‌رانندگی بر سر کوچه‌ای که نباید از آن اتومبیل بگذرد می‌نویسد: عبور ممنوع و این هر دو کلمه عربی است، اما در پاکستان گمان می‌کنید تابلو چه باشد؟ راه‌بند! فارسی سره‌ٔ سره و مختصر و مفید، حداکثر سرعت را در آنجا حداکثر رفتار تابلو زده‌اند! و توقف ممنوع را پارکینگ‌بند اعلام کرده‌اند...این مغازه‌هایی را که ما قنادی می‌گوییم و معلوم نیست چگونه کلمه‌ٔ قند صیغه‌ٔ مبالغه و صفت شغلی قناد برایش پیدا شده و بعد محل آن را قنادی گفته‌اند؟ آری این دکان‌ها را در آنجا شیرین‌کده نامند.
#سفرنامه
تنظیم:سرکارخانم فاطمه غفاری
-----------❀❀✿❀❀---------
@tarikh_j
#رویدادهای_تاریخی
🔹امروز 21 اسفند
1399خورشیدی برابر با 27 رجب
1442هجری و
11 مارس 2021میلادی میباشد. ۱_ 🌸مبعث پيامبر ختمي مرتبت حضرت محمد بن عبداللَّه(صلی الله علیه و آله و سلم)(سيزده سال قبل از هجرت) ۲_ آغاز دوره نبوت پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلم، از 27 رجب سال13 پیش از هجرت تا 28 صفر سال 11 قمری. ۳_ صدور پيام حضرت امام خميني درباره تحريم شركت در حزب شاهنشاهي رستاخيز.(
1353شمسی) ۴_ روزنامه اطلاعات در خبری، آمار کشته شدگان تظاهرات تبریز را 400 نفر اعلام کرد و در ادامه نوشت که روز گذشته حدود 10 نفر دیگر به جرم شرکت در بلوای اخیر تبریز دستگیر شدند.(
1356شمسی) ۵_ روز بزرگداشت نظامی گنجوی -----------❀❀✿❀❀--------- @tarikh_j
#عیدانه
🌸مبعث پيامبر ختمي مرتبت حضرت "محمد بن عبداللَّه"(ص)(سيزده سال قبل از هجرت)
حضرت محمد(ص) قبل از بعثت، در بعضي از اوقات براي تفكر و عبادت به غار حرا در كوهي واقع در شمال مكه پناه ميبرد تا اين كه در اين روز، فرشتهي وحي، جبرئيل امين، بر آن حضرت نازل شد و به آن حضرت بشارت نبوت و رسالت داد. اين واقعه به طور مشهور، در روز 27 رجب، سيزده سال قبل از هجرت و در سال چهلم عام الفيل برابر با سال 610 ميلادي روي داد. اولين آياتي كه بر حضرت نازل شد در ابتدا آيات نخستين سورهي علق و سپس مُدَّثر بود. آغاز اسلام و شروع بعثت با نام خدا، خواندن، قَلَم، قيام، هشدار، پاكي و اخلاص و بزرگداشت خدا شروع شد. بعثت كه به معني رستاخيز معنوي و انقلاب در همهي امور است با انقلاب فرهنگي آغاز گرديد. چرا كه پايه و اساس تحوّل فرهنگي به خواندن، نوشتن و پاك سازي و بهسازي فرهنگي بستگي دارد. در آن زمان محيط مكه و اطراف آن، چنان در لجنزار بتپرستي و خرافات و فساد غرق بود كه دعوت علني بر خلاف آن وضع، ممكن نبود. بلكه نياز به هستهي مركزي و دفاعي و اجتماع ياران وفادار و فداكار داشت. از اين رو، پيامبر بزرگ اسلام سه سال به طور محرمانه با افراد تماس ميگرفت و آنها را به اسلام دعوت مي‌نمود. پيامبر گرامي اسلام، پس از بعثت، نستوه و خستگيناپذير با جهل، كفر و ستم مبارزه كرد و پس از سه سال تبليغ مخفي و ده سال دعوت علني مردم به توحيد و ترويج آشكار دين اسلام در شهر مكه، به مدينه هجرت كرد و تا پايان عمر خويش در آن ديار ماند.
تنظیم: سرکار خانم مریم صفری
-----------❀❀✿❀❀---------
@tarikh_j