🌹 نـــ✒ــون وَ الْــــقَــلَــم 🌹 #آیه_های_جنون #قسمت_صد_و_چهارم #بخش_چهارم نگاهے بہ روزبہ مے اندازد و با لبخند عجیبے مے گوید:مبارڪت باشہ! در پناہ حضرت زهرا و امام رضا خوشبخت بشید! برقِ چشم هایش ضربان قلبم را بالا و پایین میڪند! نگاهش میڪنم و در دل میخوانم: "وَلا اَرے لِڪَسْرے غَیرَڪَ جابِراً" وَ براے دلشڪستگے ام،جبران ڪنندہ اے جز #تو نمے بینم... تو همان جبران ڪنندہ اے هستے ڪہ خدا برایم فرستادہ... جبران ڪنندہ ے تمامِ این بیست و یڪ سال سختے! آرام ڪردنِ این طوفان! شدہ اے جانُ،شیرین در تنم نشستہ اے... شدہ اے عشقُ،در قلبم نشستہ اے... شدہ اے آرامشُ،در زندگے ام نشستہ اے... در دل خدا را صد هزار مرتبہ شڪر میڪنم،براے آمدنش،براے بودنش،براے ماندنش... 💕💕💕💕💕💕💕💕💕💕💕💕💕💕 نگاهم را بہ آیات سورہ ے نور دوختہ ام،روزبہ ڪنارم نشستہ و نگاهش را بہ قرآن دوخته‌. همتا و یڪتا تور سفید رنگے بالا سرمان گرفتہ اند و شقایق،دخترخالہ ے روزبہ قند مے سابد. در عرض چند روز مراسم بلہ برون را گرفتیم و آزمایش و خریدهاے عقد را انجام دادیم. بهترین روزهاے زندگے ام را مے گذراندم،روزبہ برعڪس ظاهر و رفتارش در شرڪت بے اندازہ مهربان و با محبت رفتار مے ڪرد و گاهے هم شیطنت میڪرد! خجالت ڪشیدن هاے من و شیطنت هاے روزبہ! نگاهے بہ سفرہ ے عقدمان مے اندازم،با سلیقہ من و نازنین چیدہ شدہ! سفرہ ے براق سفید رنگے ڪہ تمام چیزهایے ڪہ رویش چیدہ شدہ اند سفید و صورتے ڪم رنگ هستند! دور تا دور سفرہ گل هاے رز منیاتورے صورتے و سفید چیدہ شدہ اند،مقابل آینہ ے بزرگے ڪہ درونش تصویر من و روزبہ نقش بستہ،ظرف بزرگ شیشہ اے قرار گرفتہ درونش مملو از گلاب است! گل برگ هاے صورتے درونش تلو تلو مے خورند و شمع هاے ڪوچڪ بہ رویشان نور ڪم رنگے مے پاشند. عطر گل ها و گلاب در فضا پیچیدہ،نبات هاے سفید رنگے ڪہ در ظرف دیگرے ڪنار ظرف گلاب قد علم ڪردہ اند بیشتر جلوہ نمایے میڪنند. مانتوے سادہ ے سفید رنگے بہ تن ڪردہ ام ڪہ تنها در بالا تنہ اش شڪوفہ هاے ڪوچڪ صورتے رنگ ڪار شدہ،چادر سفید رنگم هم با نقش گل هاے ریز و براق شیرے رنگ تزئین شدہ و تاجے از رزهاے صورتے روے سرم نشستہ! روزبہ هم جدا از ڪت و شلوار مشڪے رنگش،رنگ پیراهنش را با تمے ڪہ من دوست دارم و انتخاب ڪردہ ام ست ڪردہ! عرق روے پیشانے ام نشستہ،استرس عجیبے دارم توام با خوشحالے اے وصف ناپذیر! قلبم آرام و قرار ندارد! همہ دور تا دورمان ایستادہ اند و با لبخند در سڪوت تماشایمان میڪنند. نفس عمیقے میڪشم و دوبارہ نگاهم را بہ قرآن میدوزم و در دل صلواتے میفرستم. یاد حرف چند روز قبل روزبہ مے افتم! "وقتے بشینیم پاے سفرہ ے عقد همہ چیز فرق میڪنہ! بناے ما سازشہ آیہ! نہ تغییر! یعنے تو دارے بہ این روزبهے ڪہ همینطور میشناسے بلہ میگے و من بہ آیہ اے ڪہ همینطور میشناسم! ما همدیگہ رو همینطورے قبول ڪردیم! نہ من مجبورت میڪنم اونطورے ڪہ میخوام بشے و دست از اعتقادات بڪشے نہ تو بخواہ منو مجاب ڪنے اونطور ڪہ میخواے باشم! ما همینطور همو میخوایم و قبول ڪردیم آیہ! همیشہ اینو یادت باشہ و نخواہ تغییرش بدے! منم نمیخوام!" عاقد براے بار سوم مے گوید:دوشیزه خانم آیہ نیازے! براے بار سوم مے پرسم. آیا وڪیلم شما را با مهریہ ے معلوم بہ عقد دائم آقاے روزبہ ساجدے دربیاورم؟!" نفس در سینہ ام حبس میشود،سخت تر و شیرین تر از این #بلہ گفتن هم داریم؟! نساء با خندہ مے گوید:عروس زیر لفظے میخواد! سمانہ با لبخند بہ سمتم مے آید و جعبہ ے ڪوچڪے بہ دستم مے دهد و مے گوید:مبارڪت باشہ! لبخند میزنم و تشڪر میڪنم،چند ثانیہ بعد نفسم را بیرون میدهم و محڪم مے گویم:با اجازہ ے پدر و مادرم و عمو مهدے و فرزانہ جون بعلہ! همین ڪہ جملہ ام بہ پایان مے رسد،همہ صلوات مے فرستند و سپس محڪم ڪف مے زنند و تبریڪ مے گویند. قرآن را مے بندم و خجول لبم را مے جوم،عاقد از روزبہ هم بلہ را مے گیرد. چند ثانیہ بعد،مریم حلقہ ها را ڪہ داخل یڪ شاخہ گل سفید رنگ هستند بہ سمتمان مے آورد. شاخہ گل را مقابل روزبہ مے گیرد و بہ شوخے مے گوید:بفرمایید دوماد ڪوچیڪہ! این را ڪہ مے گوید حسام پوزخند میزند و بلند مے گوید:والا آقا روزبہ یڪے دوسالہ م از من بزرگترہ! ایشون داماد بزرگ حساب میشن! مریم چشم غرہ اے نثار حسام مے ڪند و سریع مے گوید:حسام خیلے خون گرم و شوخہ! روزبہ بدون توجہ حلقہ را برمیدارد و نگاہ مهربان و خندانش را بہ من مے دوزد. لب هایش را از هم باز میڪند:اجازہ هست؟! لبم را بہ دندان مے گیرم و دست چپم را مقابلش،آرام انگشت هاے ظریفم را میان دستِ مردانہ اش مے گیرد! ذوب میشوم از از این برخورد،گونہ هایم گل مے اندازند و دستم گرم میشود! ادامه دارد... 🍃🍃🍃🍃 ✍نویسنده: #لیلی_سلطانی Instagram:Leilysoltani