امام باقر عليه السلام: 🔺إنَّ أعْمالَ الْعِبادِ تُعْرَضُ عَلی نَبیِّكُمْ كُلَّ عَشیَّهِ خَمیس، فَلْیَسْتَحِ أحَدُكُمْ أنْ یُعْرِضَ عَلی نَبیِّهِ الْعَمَلَ الْقَبیح 🔺همانا تمام كارها و حركات بندگان در هر شب جمعه بر پیغمبر اسلام عرضه می گردد، پس حیاء كنید از این كه عمل زشت شما را نزد پیغمبرتان ارائه دهند. 📕وسائل الشّیعة ج 11 ص 391 m

☀️ به نام او که یادش آرام بخش دلهاست پروردگارا به ما دلی پر مهرو بخشش، زبانی نرم و نیتی خیر عطا فرما تا در پناه امن تو با رعایت حقوق دیگران و با تسلط بر اعمال و گفتارمان موجب آرامش در زندگی خود و دیگران باشیم سلام صبح شما به خیر و سلامت و نشاط 🌺(اللهم صل علی محمد وآل محمد وعجل فرجهم)🌺 🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹 ✅ سلام و ادب روز چهارشنبه زیبایتان به خیر 🌺اَلّلهُمَّ صَلِّ عَلی مُحَمَّد وَآلِ مُحَمَّد وَعَجِّل فَرَجَهُمْ🌺 ✅ ذکر روز چهارشنبه : یا حی و یا قیوم ( ای زنده و پاینده ) (۱۰۰مرتبه) 🍂🍂🍂🍂🍂🍂🍂 🍂🍂🍂🍂🍂🍂🍂🍂🍂🍂🍂🍂🍂 💎 اَللّهُمَّ نَوِّر قُلُوبَنا بِالْقُرآن اَللّهُمَّ زَیِّن اَخْلاقَنا بِزینَةِ الْقُرآن اَللّهُمَّ ارْزُقنا شَفاعَةَ الْقُرآن 🌹🌷🌼🌹🌷🌼🌹🌷🌼🌹🌷🌼🌹 آیات صفحه🌹(372)🌹را تلاوت کرده و به پیامبران واماممان و خانم فاطمه الزهرا (س)و خانم معصومه(س)هدیه می نماییم: ☀️ اعوُذُ بِاللهِ مِنَ الشَّیطانِ الرَّجیمِ بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ #تلاوت‌روزانه‌یک‌صفحه‌قرآن🕊👇 ┏━━━🍃═♥️━━━┓   @tartilvathdir96 ┗━━━♥️═🍃━━━┛

#ترجمه‌ی_سور‌ه‌ی_مبارکه‌ی_شعرا نوح گفت: من چه مى‌‏دانم كه اينان پيش از ايمان آوردنشان چه مى‏‌كرده‏اند! (112) حساب آنان بر عهده من نيست تا از اعمالشان جويا شوم. اگر اهل درك باشيد، درمى‏‌يابيد كه حسابشان تنها بر پروردگار من است، زيرا او درخور سزا دادن است. (113) و من هرگز مؤمنان را از خود نمى‏‌رانم؛ (114) زيرا من جز پيامبرى كه وظيفه‌‏اش هشدار دادن آشكار به مردم است، نيستم. (115) گفتند: اى نوح، سوگند ياد مى‌‏كنيم كه اگر از دعوت خود دست برندارى، قطعا از زمره سنگ‌سارشدگان خواهى شد. (116) نوح از ايمان آوردن قومش مأيوس شد و گفت: پروردگارا، قوم من، مرا تكذيب كردند؛ (117) پس با فرستادن عذاب، ميان من و آنان سخت جدايى بيفكن و مرا و همه مؤمنانى را كه با منند، از آن عذاب رهايى بخش. (118) پس بر قوم نوح عذاب نازل كرديم، و او و كسانى را كه با وى در آن كشتى انباشته از انسان‌‏ها و حيوانات بودند، نجات بخشيديم. (119) آن‏‌گاه پس از نجات نوح و يارانش، بقيّه را غرق كرديم. (120) به راستى در اين داستان نشانه‌‏اى است بر يكتايى خدا در تدبير هستى و حقانيّت رسالت پيامبران، ولى بيش‌تر مردم آن عصر نه به يگانگى خدا ايمان آوردند و نه به رسالت پيامبران. (121) و قطعا پروردگار توست آن مقتدر شكست‌‏ناپذيرى كه تكذيب‌‏كنندگان را مجازات مى‌‏كند، و اوست آن مهربانى كه به حكم مهربانى‌‏اش قرآن را فرومى‌‏فرستد تا مردم هدايت شوند و هدايت‏‌يافتگان را نجات بخشد. (122) قوم عاد نيز پيامبران را تكذيب كردند، (123) آن‌‏گاه كه برادرشان هود به آنان گفت: آيا از عذاب الهى پروا نمى‌‏كنيد؟ (124) من براى هدايت شما فرستاده شده‌‏ام و در ابلاغ پيام خدا امين و درستكارم. (125) پس، از خدا بترسيد و مرا فرمان بريد. (126) من از شما هيچ مزدى بر ابلاغ رسالت خود نمى‌‏خواهم؛ مزد من جز بر عهده پروردگار جهان‏‌ها نيست. (127) آيا به عبث، بى‏آن‏‌كه شما را نيازى باشد، بر هر بلندى خانه‌‏اى رفيع كه همچون علامتى نمايان است بنا مى‌‏كنيد؟ (128) و كاخ‌‏هاى رفيع و استوار براى خود مى‌‏سازيد بدان اميد كه جاودانه بمانيد؟ (129) و هنگامى كه شدّت عمل به خرج مى‌‏دهيد، هم‌چون گردن‌كشان زياده‌‏روى مى‌‏كنيد؟ (130) پس، از خدا بترسيد و مرا فرمان بريد. (131) و از آن‌‏كس كه شما را به نعمت‌‏هايى كه مى‌‏دانيد مدد كرده‌است، پروا بداريد؛ (132) همو كه شما را به دادن دام‌‏هاى فراوان و پسرانى چند مدد كرده‌است. (133) و شما را به بوستان‌‏ها و چشمه‌‏سارانى بسيار، يارى رسانده‌است. (134) آرى، از او پروا كنيد، زيرا من بر شما به سبب اين كفر و ناسپاسى از عذاب روزى بزرگ بيم‌ناكم. (135) عاديان گفتند: چه ما را پند دهى چه از پنددهندگان نباشى، براى ما يكسان است؛ بدان كه ما به تو ايمان نخواهيم آورد. (136) #تلاوت‌روزانه‌یک‌صفحه‌قرآن🕊👇 ┏━━━🍃═♥️━━━┓   @tartilvathdir96 ┗━━━♥️═🍃━━━┛

صفحه‌ی ۳۷۲ جزء #۱۹ #سوره‌_مبارکه_الشعرا #تلاوت‌روزانه‌یک‌صفحه‌قرآن🕊👇 ┏━━━🍃═♥️━━━┓   @tartilvathdir96 ┗━━━♥️═🍃━━━┛

تلاوت تدویر صفحه ۳۷۲ #تلاوت‌روزانه‌یک‌صفحه‌قرآن🕊👇 ┏━━━🍃═♥️━━━┓   @tartilvathdir96 ┗━━━♥️═🍃━━━┛

🎙ترجمه‌ گویای فارسی 📖صفحه ۳۷۲ #تلاوت‌روزانه‌یک‌صفحه‌قرآن🕊👇 ┏━━━🍃═♥️━━━┓   @tartilvathdir96 ┗━━━♥️═🍃━━━┛

🔸ترتیل صفحه ۳۷۲ با صدای استاد حامد ولی زاده 🔸مقام‌ : بیات #تلاوت‌روزانه‌یک‌صفحه‌قرآن🕊👇 ┏━━━🍃═♥️━━━┓   @tartilvathdir96 ┗━━━♥️═🍃━━━┛

#ترجمه‌ی_سور‌ه‌ی_مبارکه‌ی_شعرا نوح گفت: من چه مى‌‏دانم كه اينان پيش از ايمان آوردنشان چه مى‏‌كرده‏اند! (112) حساب آنان بر عهده من نيست تا از اعمالشان جويا شوم. اگر اهل درك باشيد، درمى‏‌يابيد كه حسابشان تنها بر پروردگار من است، زيرا او درخور سزا دادن است. (113) و من هرگز مؤمنان را از خود نمى‏‌رانم؛ (114) زيرا من جز پيامبرى كه وظيفه‌‏اش هشدار دادن آشكار به مردم است، نيستم. (115) گفتند: اى نوح، سوگند ياد مى‌‏كنيم كه اگر از دعوت خود دست برندارى، قطعا از زمره سنگ‌سارشدگان خواهى شد. (116) نوح از ايمان آوردن قومش مأيوس شد و گفت: پروردگارا، قوم من، مرا تكذيب كردند؛ (117) پس با فرستادن عذاب، ميان من و آنان سخت جدايى بيفكن و مرا و همه مؤمنانى را كه با منند، از آن عذاب رهايى بخش. (118) پس بر قوم نوح عذاب نازل كرديم، و او و كسانى را كه با وى در آن كشتى انباشته از انسان‌‏ها و حيوانات بودند، نجات بخشيديم. (119) آن‏‌گاه پس از نجات نوح و يارانش، بقيّه را غرق كرديم. (120) به راستى در اين داستان نشانه‌‏اى است بر يكتايى خدا در تدبير هستى و حقانيّت رسالت پيامبران، ولى بيش‌تر مردم آن عصر نه به يگانگى خدا ايمان آوردند و نه به رسالت پيامبران. (121) و قطعا پروردگار توست آن مقتدر شكست‌‏ناپذيرى كه تكذيب‌‏كنندگان را مجازات مى‌‏كند، و اوست آن مهربانى كه به حكم مهربانى‌‏اش قرآن را فرومى‌‏فرستد تا مردم هدايت شوند و هدايت‏‌يافتگان را نجات بخشد. (122) قوم عاد نيز پيامبران را تكذيب كردند، (123) آن‌‏گاه كه برادرشان هود به آنان گفت: آيا از عذاب الهى پروا نمى‌‏كنيد؟ (124) من براى هدايت شما فرستاده شده‌‏ام و در ابلاغ پيام خدا امين و درستكارم. (125) پس، از خدا بترسيد و مرا فرمان بريد. (126) من از شما هيچ مزدى بر ابلاغ رسالت خود نمى‌‏خواهم؛ مزد من جز بر عهده پروردگار جهان‏‌ها نيست. (127) آيا به عبث، بى‏آن‏‌كه شما را نيازى باشد، بر هر بلندى خانه‌‏اى رفيع كه همچون علامتى نمايان است بنا مى‌‏كنيد؟ (128) و كاخ‌‏هاى رفيع و استوار براى خود مى‌‏سازيد بدان اميد كه جاودانه بمانيد؟ (129) و هنگامى كه شدّت عمل به خرج مى‌‏دهيد، هم‌چون گردن‌كشان زياده‌‏روى مى‌‏كنيد؟ (130) پس، از خدا بترسيد و مرا فرمان بريد. (131) و از آن‌‏كس كه شما را به نعمت‌‏هايى كه مى‌‏دانيد مدد كرده‌است، پروا بداريد؛ (132) همو كه شما را به دادن دام‌‏هاى فراوان و پسرانى چند مدد كرده‌است. (133) و شما را به بوستان‌‏ها و چشمه‌‏سارانى بسيار، يارى رسانده‌است. (134) آرى، از او پروا كنيد، زيرا من بر شما به سبب اين كفر و ناسپاسى از عذاب روزى بزرگ بيم‌ناكم. (135) عاديان گفتند: چه ما را پند دهى چه از پنددهندگان نباشى، براى ما يكسان است؛ بدان كه ما به تو ايمان نخواهيم آورد. (136) #تلاوت‌روزانه‌یک‌صفحه‌قرآن🕊👇 ┏━━━🍃═♥️━━━┓   @tartilvathdir96 ┗━━━♥️═🍃━━━┛

نکته تفسیری صفحه ۳۷۲ مستکبران حتّی از انبیاء نیز توقّع طرد فقرای گمنامِ با ایمان را داشتند و همۀ انبیاء دست رد به این پیشنهاد می ‏زدند. خداوند در آیۀ ۲۸ سورۀ کهف به پیامبر اکرم (صلوات اللَّه علیه) دستور می ‏دهد: «وَ اصْبِرْ نَفْسَکَ مَعَ الَّذِینَ یَدْعُونَ رَبَّهُمْ بِالْغَداةِ وَ الْعَشِیِّ یُرِیدُونَ وَجْهَهُ وَ لا تَعْدُ عَیْناکَ عَنْهُمْ تُرِیدُ زِینَةَ الْحَیاةِ الدُّنْیا وَ لا تُطِعْ مَنْ أَغْفَلْنا قَلْبَهُ عَنْ ذِکْرِنا وَ اتَّبَعَ هَواهُ وَ کانَ أَمْرُهُ فُرُطاً» خود را با مؤمنانی که هر صبح و شام خالصانه خدا را می‏ خوانند قرار بده و به خاطر رسیدن به زینت‏ های دنیا از آنان چشم‏ پوشی نکن و از غافلان و هواپرستان و متجاوزان پیروی نکن.  جملۀ «مِنَ الْمَرْجُومِینَ» به جای «لنرجمنک»، نشان می ‏دهد که قبل از حضرت نوح نیز افرادی را سنگسار نموده بودند. پیام‌های سورۀ شعرا - آیات ۱۱۴ - ۱۱۸: ۱. با پیشنهادات و توقّعات نابه جای متکبّران، قاطعانه برخورد کنید. (طرد فقرای با ایمان جایز نیست، حتّی اگر به قیمت ایمان‏آوردن گروهی دیگر باشد) «وَ ما أَنَا بِطارِدِ»  ۲. ملاک ارزش، ایمان است، نه جایگاه اجتماعی و اقتصادی. «وَ ما أَنَا بِطارِدِ»  ۳. جاذبه باید در حدّ اعلی باشد، ولی دافعه تنها در موقع ضرورت لازم است. «وَ ما أَنَا بِطارِدِ»  ۴. بیم و هشدار و انذار انبیا، بیش از بشارت آنان است. در قرآن جمله‏ی «إِنْ أَنَا إِلَّا نَذِیرٌ» آمده، ولی جملۀ «ان انا الا بشیر» نیامده است.  ۵. ترساندن غافل از خطرها، بهترین شیوۀ ارشادی است. «إِنْ أَنَا إِلَّا نَذِیرٌ»  ۶. یکی از مهم‏ ترین حربه‏ های مخالفان انبیاء تهدید است. «مِنَ الْمَرْجُومِینَ»  ۷. سنگسار کردن، یکی از قدیمی ‏ترین انواع شکنجه ‏هاست. «مِنَ الْمَرْجُومِینَ»  ۸. در برابر تهدیدهای دشمن به خدا متوسّل شویم. «قالَ رَبِّ»  ۹. نالۀ حضرت نوح به خاطر تکذیب مکتب بود، نه تهدید و سنگسار. «رَبِّ إِنَّ قَوْمِی کَذَّبُونِ» و نفرمود: «یرجمون»  ۱۰. خشونت نااهلان، از عواطف پدری و برادری شما نکاهد. «إِنَّ قَوْمِی»  ۱۱. گره گشا خداست. «فَافْتَحْ»  ۱۲. اوّل برای حلّ مشکلات مردم و جامعه دعا کنید، بعد برای نجات خود. «فَافْتَحْ نَجِّنِی»  ۱۳. با وجود تهدید و خفقان، گروهی از مردم به انبیاء ایمان می ‏آوردند. «وَ مَنْ مَعِیَ مِنَ الْمُؤْمِنِینَ»  ۱۴. آنچه مهم است، همراهیِ عملی و مکتبی است، نه فیزیکی و ظاهری. «وَ مَنْ مَعِیَ مِنَ الْمُؤْمِنِینَ»  ۱۵. مؤمنین مشمول دعای انبیاء هستند. «نَجِّنِی وَ مَنْ مَعِیَ مِنَ الْمُؤْمِنِینَ»  ۱۶. ایمان به تنهایی کافی نیست، پیروی و همراهی لازم است. «وَ مَنْ مَعِیَ» چنان که در موارد دیگر نیز قرآن می ‏فرماید: «وَ الَّذِینَ آمَنُوا مَعَهُ» (هود، ۵۸، ۶۶ و ۹۴) حضرت هود مردم را هم به خدا متوجّه کرد: «فَاتَّقُوا اللَّهَ» هم به نبوّت: «وَ أَطِیعُونِ» و هم به معاد: «إِنِّی أَخافُ عَلَیْکُمْ عَذابَ یَوْمٍ عَظِیمٍ»  مراد از روز بزرگ در این جا، همان قیامت است، گرچه در داستان حضرت شعیب به دنیا نیز روز عظیم گفته شده است. «فَأَخَذَهُمْ عَذابُ یَوْمِ الظُّلَّةِ إِنَّهُ کانَ عَذابَ یَوْمٍ عَظِیمٍ» عذاب روز ابرِ آتش بار آنان را گرفت که آن عذاب روز بزرگی بود. (شعراء، ۱۸۹) پیام‌های سورۀ شعرا- آیات ۱۳۲ - ۱۳۶‌: ۱. تقوا بهترین راه تشکّر از خداوند است. «وَ اتَّقُوا الَّذِی أَمَدَّکُمْ»  ۲. هر کس خود می ‏داند چقدر مورد لطف خداوند قرار گرفته است. «أَمَدَّکُمْ بِما تَعْلَمُونَ»  ۳. کاخ ‏ها و ساختمان‏ های قوم عاد، با دامداری و باغ ‏ها و چشمه‏ ها همراه بود.«بِکُلِّ رِیعٍ آیَةً ... بِأَنْعامٍ ... جَنَّاتٍ وَ عُیُونٍ»  ۴. اگر آمادگی و قابلیّت نباشد، موعظۀ انبیاء نیز اثری ندارد. «سَواءٌ عَلَیْنا» منبع: محسن قرائتی، تفسیر نور، ج‏۸، صفحات ۳۴۱ - ۳۵۰ #تلاوت‌روزانه‌یک‌صفحه‌قرآن🕊👇 ┏━━━🍃═♥️━━━┓   @tartilvathdir96 ┗━━━♥️═🍃━━━┛