و دست های من برای در 
آغوش گرفتن درد های تو کوچک بودند.

دیر شد، 
گل پژمرده شد،
پرنده از تشنگی در قفس جان داد،
دیر شد،
نیا. 
اگر آمدی هم نمان.
خواستی بمانی هم دنبالم نگرد.
من نیستم.
دیر آمدی. 
خانه را که عوض کردم هیچ،
صاحب خانه ام عوض شد.