🔹آیت الله حائری شیرازی رحمت الله علیه🔹 🔸ماجرای عجیب امام کاظم علیه السلام و شطیطۀ نیشابوری🔸 شطیطه یک خانم نیشابوری است. اهالی نیشابور برای موسی بن جعفر علیه السلام وجوهات‌شان که شامل سکه‌های طلا می‌شد را فرستادند. شطیطه چهار سکه درهم سیاه فرستاد با یک کلاف نخ. فردی که به نمایندگی از اهل نیشابور به مدینه رفته بود، وجوهات را تحویل امام داد. حضرت نگاه به سکه‌ها کرد، کیسه، کیسه، کیسه طلا. حضرت فرمود: من قبول نمی‌کنم، ما نیازی نداریم، اینها را به صاحب‌شان برگردانید. حضرت فرمود: دیگر چیزی نیست؟ مرد نیشابوری گفت نه. بار دیگر امام فرمود: خوب فکر کن. مرد نیشابوری گفت بله، یک زنی وقتی من می‌خواستم بیایم یک کلافی داد و چند تا درهم سیاه، چون قابل شما را نداشت؛ من رویم نشد بیاورم. امام فرمود: همان را بیاور. حضرت سکه سیاه و کلاف را برداشت. بعد به او فرمود: بلند شو؛ رفتند یک مقداری پارچه آوردند، یک مقدار پول، گفت این را بده به آن خانم؛ بگو این پارچه از پنبه‌ای بود که ملک اجدادی ماست و خواهرم حکیمه به دست خودش این پنبه را رشته و این پارچه را بافته. این را دادم برای کفنت. از وقتی که این پارچه به تو می‌رسد تا وقتی این پول را مصرف کنی در حیات هستی. مقداری می‌ماند برای خرج بقیه مقدمات کفن و دفن. به او سلام برسان و بگو روز رفتن تو ما می‌آییم، و من بر تو نماز می‌خوانم. این فرد می‌گوید من برگشتم نیشابور. وقتی برگشتم همین‌هایی که پول طلا داده بودند، از امام موسی بن جعفر علیه السلام برگشته بودند و به عبدالله افطح رجوع کرده بودند. طبیعی بود که احساس می‌کردند پول شان هدر رفته اگر حضرت قبول کرده باشد. وقتی پول را به ایشان دادم خوشحال شدند که پول شان به ایشان برگشته. رفتم سراغ شطیطه، پارچه و سکه‌ها را به او دادم، سلام آقا را رساندم. [گفتم] درهم‌ها را تحویل گرفتند و آقا دعا کرد. من روزشماری می‌کردم ببینم این زن کی فوت می‌کند. روز نوزدهم شطیطه فوت کرد و من به علما گفتم حضرت مال هیچکس را قبول نکرد الا این زن. تجلیل عجیب و تشییع پرشکوهی از او شد و من می‌خواستم بدانم چه کسی بر او نماز می‌خواند. علما به صف ایستاده بودند، همه به صف ایستاده بودند، یک دفعه دیدم موسی بن جعفر علیه السلام آنجا حاضر شد؛ تکبیر را گفت و نماز را خواند و اینها هم گفتند شاید یکی از علما برای یک شهر دیگر بوده، آمدند جلو به احترام او. هیچکس نفهمید کی بود. حضرت نماز را بر او خواند. وقتی نمازش تمام شد، به من یک نگاهی کرد یعنی یادت آمد من وعده دادم؟ عملی کردم. زبانم بند آمده بود که حرفی بزنم. این دستگاه امام زمان است. سکۀ طلای آنها را نمی‌پذیرد اما کلاف آن زن را می‌پذیرد و شما می‌خواهید پذیرفته شوید. دستگاه پذیرش او دستگاه دقیقی است. ممکن است یک سرباز صفر شما را قبول کند، اما یک فرماندۀ بزرگتان را قبول نکند. ممکن است یک بی‌اسم و بی‌شهرت و بی‌عنوان و کفش بردار و آب بده و جاروکش و فرد بی‌قابلیتی را بپذیرد و خدمات او را قبول کند، اما یک معروفِ مشهورِ پر سابقۀ همه چیز تمام را قبول نکند. #انتشاردهید #جهادتبیین @soleimaniasemani

✅ تحلیل کارشناس مصری: 📍جنگ اوکراین بر مسیر مذاکرات تاثیر گذاشته و ممکن است خواسته های ایران را بیش از پیش کند/چگونه انتظار دارید ایران به تضمین آمریکا اعتماد کند درحالی که ایالات متحده بعد از حمله روسیه به اوکراین به جای عملی کردن تضمین های خود نسبت این کشور فقط دست به دعا بلند کرده است؟ @soleimaniasemani

🔴 *آشنایی با محله رساله دار پیشاور* (محلی که امروز حداقل ۸۰ نفر در آن به خاک و خون کشیده شدند) "کوچه رسالدار (رساله دار)" که حمله تروریستی امروز در آن رخ داده، همان محلی است که مرحوم «سلطان الواعظین شیرازی» در آن به مدت بیش از ۱۵ شب با جمعی از علمای اهل سنت پاکستانی و افغانستانی گفتگو و مناظراتی درباره "اثبات امامت"، "خلافت بلافصل حضرت علی(ع)" و "فضایل اهل‌بیت(ع)" انجام داد. آن جلسات در امام باره (حسینیه) مرحوم «عادل بیک رساله دار» برگزار می‌شد و مجموعه‌ بحث‌ها، در کتاب معروف " *شب‌های پیشاور*" جمع‌آوری و تاکنون علاوه بر چاپ‌های متعدد به زبان فارسی، بارها به زبان‌های مختلف ترجمه و منتشر شده است. حسینیه رسالدار (رساله دار) بعدها توسعه یافت و پیروان اهل‌بیت(ع) مسجدی نیز در آن احداث کردند. در سال ۱۳۵۷ ش. و دوران اوج مبارزات علیه رژیم ستمشاهی ایران، شیعیان شهر "پاراچنار" پاکستان برای راهپیمایی در حمایت از امام خمینی (قدس سره) به پیشاور رفته و پس از تظاهرات، در همین مسجد و حسینیه تجمع کردند. علامه شهید «سید عارف حسین حسینی» رهبری آن حرکت را بر عهده داشت. امام(ره) در آن روزها در پاریس بودند و یکی از شعارهای تظاهرات‌کنندگان پاکستانی، *دعوت از ایشان بود که به جای ماندن در پاریس به پاکستان بیایند*. آنان در شعارهای خود اعلام کردند: "شیعیان پاکستان، بویژه شیعیان پاراچنار، از امام محافظت خواهند کرد". بیشتر ساکنان محله رسالدار "قزلباش های شیعه پیشاور" هستند که به *زبان فارسیِ مخلوط به واژگان اردو، پشتو و انگلیسی* صحبت می‌کنند.

آیا این روزنامه ایرانی است ؟ آیا به این ها باید از مالیات مردم مسلمان ایران یارانه داد؟ آیا این آزادی است یا ولنگاری حکمرانی؟

مراسم با شکوه و حیرت انگیز مبعث رسول اعظم در یمن بگردید کرونا و امیکرون رو پیدا کنید

*نگاهی از زاویه ای دیگر* : گوینده یک واقعیت قلب شده را برملا می سازد و تا اینجای کار بسیار ارزنده است. اما همین گوینده از روی بی توجهی، جازدن دختر قهرمان فلسطینی به عنوان دختر اوکراینی را قدرت رسانه معرفی می کند و اینجای حرف او ایراد جدی دارد. در حالیکه این قدرت رسانه نیست بلکه ضعف بشری است، از یکطرف انسانهایی به خود اجازه می دهند یک واقعیت را وارونه جلوه دهند و از طرف دیگر منِ مخاطب به دلیل ضعف در کنترل ورودی های ذهن و افکار خود، اجازه می دهم به من دروغ بگویند. اگر بشر به فهم فاخر انسانی نائل شود اول به خود جرات دروغ گویی نمی دهد و هنگامیکه مخاطب قرار گرفت-خصوصا در دنیایی که در سیطره دروغگویان است- بخود اجازه پذیریش بدون تحقیق هر چیزی را نخواهد داد. پس این قدرت رسانه نیست بلکه ضعف انسانی ماست!

⭕️روایتی از بازدید سرزده رئیس جمهور از کارخانه ایران خودرو اعتراض و تعیین ضرب الاجل؛ نه از خودرویی رونمایی شد و نه از دستاوردی بازدید امیر شایانمهر، خبرنگار: ساعت ۹ صبح روزچهارشنبه برای پوشش اخبار هیات دولت به نهاد ریاست جمهوری رفته بودیم. بعد ازجلسه دولت خود را برای رفتن آماده می کردیم که به من و تصویربردارم اطلاع دادند بمانید، برنامه دیگری هم بایدپوشش داده شود. پرسیدم چه برنامه‌ای؟ کسی اطلاع نداشت یا نخواست اطلاعاتی بدهد. سوار بر ون راه افتادیم. عکاس و تصویربردار روابط عمومی نهاد هم همراهمان بودند. به همراه رئيس جمهور، تقریبا نامحسوس. در کل مسیر برخلاف مرسوم عبور و مرور کاروان شخصیت‌های سیاسی، نه کسی متوجه چیزی شد نه با کنجکاوی به نظاره ایستاد. حتم دارم کمتر کسی درخیابان‌های شهر، یا درون خودروهایی که در ترافیک کنارشان متوقف می‌شدیم و حتی پیک موتوری و نیسان آبی‌هایی که بی‌محابا از کنارمان گذشتند، حدس می‌زدند رییس جمهور سوار بر یکی از همین خودروهای ایرانی کناری است. به عنوان تنها خبرنگار همراه گروه در مسیر هم پرسیدم مقصد کجاست؟ درنهایت جواب شنیدم: «بازدیدی از پیش اعلام نشده، حوالی تهران.» وارد شرکت ایران خودرو که شدیم نه خبری از استقبال رسمی بود نه کسی منتظرمان. رفتار عادی همه نشان می‌داد واقعا کسی از حضور آقای رييسی در آنجا اطلاع ندارد. بعدا شنیدم هنگام ورود، وزیر صمت با قائم مقام مدیرعامل تماس گرفته که ما در کارخانه‌ایم، سریع خودت را به پارکینگ خودروها برسان. مدیرعامل شرکت هم بی‌خبر از همه جا در یکی از مهمترین روزهای کاریش، همان ساعت در فرودگاه بود تا برای عقد قرارداد فروش خودرو به ارمنستان برود. در این بازدید رییس جمهور نه از خودرویی رونمایی کرد، نه از دستاوردی بازدید. حتی کسی گزارشی پر طمطراق از عملکرد خودروساران هم به او نداد. رييسی به وضع موجود معترض بود. از ماندن هزاران خودرو درکارخانه گلایه کرد و بر خودورسازان خُرده گرفت. بعد دستوراتی داد و ضرب الاجلی تعیین کرد. @madare0120

🎥‏مناجات «شعبانیه» را خواندید؟ بخوانید آقا! 🔹 سخنان شنيدنی امام خمينی در مورد مناجات مشهور ماه شعبان #انتشاردهید @soleimaniasemani

🌷گرامی باد روز پاسدار ؛ بر آنان ڪہ از جنس شهیدان و هم پیمان با حسین(ع) و از نسل فصل سرخ استقامتند. #سپاه_پاسدار_انقلاب_است.🌺 #میلاد_امام_حسین(ع)🌸 #روز_پاسدار #مبارڪ_باد

🔹 چه بیارم، چه بگویم، چه بخوانم به ثنات؟ 🔹 پسر فاطمه فرمود که جانم به فدات 💐 میلاد با سعادت قمر منیر بنی هاشم، علمدار کربلا، حضرت ابالفضل العباس (علیه السلام) و روز جانباز را تبریک و تهنیت عرض می‌نماییم 💐

هفته‌ پیش، روسیه به #اوکراین حمله‌ کرد. عربستان چندین بار #یمن را بمباران کرد. آمریکا حمله‌ی هوایی دیگری به #سومالی داشت. و رژیم اشغالگر اسرائیل باز حملات موشکی مرگبار علیه #سوریه انجام داد. 🔸 در تحقیقی که الن مک‌لئود، تحلیل‌گر آمریکایی انجام داده، از دوشنبه دوم تا یکشنبه ۸ اسفند، پنج رسانه‌ی بزرگ آمریکایی، یعنی نیویورک تایمز، واشنگتن پست، فاکس نیوز، CNN و MSNBC در مجموع در طول یک هفته ۱۳۰۱ مطلب جداگانه به این چهار جنگ اختصاص دادند که از بین آن‌ها ۱۲۹۸ مطلب مربوط به حمله‌ی روسیه به اوکراین، دو مطلب مربوط به موشکباران سوریه توسط اسرائیل و یک مطلب مربوط به حمله‌ی هوایی آمریکا به سومالی بود. 🔹 هیچ مطلبی هم در مورد چهار شبانه‌روز حمله‌ی پیاپی سعودی‌ها به یمن منتشر نشد. در حالی‌که فاکس نیوز با ۳۰۸ مطلب (هر نیم ساعت یک محتوا) در مورد اوکراین سردمدار بود، تنها واشنگتن پست دو مطلب به موشکباران سوریه اختصاص داد و فقط نیویورک تایمز، یک‌بار حمله‌ی هوایی به سومالی را پوشش داد. 🔸 پوشش رسانه‌ای MSNBC از جنگ اوکراین در طی هفت روز، بیشتر از تمام پوشش جنگ یمن توسط این شبکه در طی هفت سال بود. جدا از مسئله‌ی پوشش، نکته‌ی دیگری که اهمیت حیاتی دارد، زاویه‌ی دید و لحن پوشش خبری جنگ‌هاست. 🔹 امروز رسانه‌ها سرشارند از تصاویر حملات وحشیانه‌ی روس‌ها، آن هم نه با لحنی به‌ظاهر بی‌طرف و گزارش‌گر، بلکه کاملاً از نگاهی عاطفی و همراه با همدردی. در واقع این اولین بار است که جنگ را از نگاه قربانیان آن می‌بینیم. 🔸 هرگز چنین رویکردی را در گزارشگری از جنگ‌هایی که کشورهای غربی یا متحدانشان شروع کردند و درگیرشان هستند، شاهد نبوده‌ایم و نخواهیم بود. 🔹 برای نمونه، هنگامی که آمریکا به #افغانستان حمله کرد، مدیر CNN به‌ تمام کارکنان آن ابلاغ کرد که رنج مردم افغانستان را کم‌اهمیت جلوه بدهند چرا که تمرکز زیاد روی نتایج حمله یا سختی‌های مردم گمراه‌کننده است. 🔸 یا #ژولین_آسانژ و #چلسی_مینینگ به‌دلیل نشان دادن تصاویر قربانیان جنگ‌های آمریکا به حبس محکوم شدند. مثال دیگر این‌که رسانه‌های جریان اصلی هرگز حتی از کلمه‌ی اشغال در مورد #فلسطین استفاده نمی‌کنند. در حالی‌که در جنگ اوکراین، قربانیان در مرکز توجه قرار گرفته‌اند. 🔹 یا مثلاً این‌که با وجود ممنوعیت مطلق و احکام سنگین برای استفاده از کوکتل مولوتوف در کشورهای غربی یا سرزمین‌های اشغالی، شاهد گزارش‌های ستایش‌گرانه‌ی رسانه‌ها از ساختن و استفاده از کوکتل مولوتف در اوکراین هستیم. 🔸 هرچند در این روزها شاهد عریان شدن #نژادپرستی نهادینه و شرم‌آور غربی‌ها درباره‌ی این بحران بودیم. گفتمان رایج نه تنها سعی دارد جنگ را امری عادی، طبیعی و مرسوم در کشورهای جنوب جهانی جلوه بدهد و از این طریق جنگ در اوکراین را استثنایی کند، بلکه اعمال خشونت بر مردم غیرسفید را هم عادی‌سازی کرده و بدین ترتیب جان آن‌ها را کم‌اهمیت شمرده و ازشان انسانیت‌زدایی می‌کند. اما مسئله فقط نژادپرستی نیست. 🔹 از خاطر نبریم که بمباران و جنگ و کشتار در #یوگوسلاوی، که کشوری اروپایی و سفید مشابه اوکراین است، نه تنها مذموم نبود بلکه ستایش شده و مدام از لزوم آن سخن می‌رفت. 🔸 متخصصان رسانه معتقدند که هم میزان پوشش خبری و اهمیتی که به جنگ‌ها داده می‌شود و هم در نحوه و کیفیت این پوشش دو اصل اساسی نقش عمده ایفا می‌کنند: ۱- چه کسی مرتکب این اعمال می‌شود. ۲- چه کسی قربانی آن‌هاست. 🔹 اگر عامل جنگ از دشمنان باشد، خصوصاً دشمنی به‌بزرگی روسیه، و با نشان دادن خباثت‌ها و جرایم آن‌ها بشود سرمایه‌ی سیاسی جمع و دشمن را بی‌اعتبار کرد، قربانیان در رسانه‌ها اهمیت پیدا می‌کنند و جانشان باارزش می‌شود. به‌ویژه اگر که مانند اوکراین این قربانیان متحد و طرفدار آمریکا باشند. 🔺 اما اگر به‌دست آمریکا یا متحدانش کشته شوید، نباید انتظار هیچ شکلی از حمایت یا همدلی از سوی رسانه‌ها را داشته باشید. مخصوصاً اگر کمونیست، مسلمان یا نماینده‌ هر شکل دیگری از «جان‌های بی‌ارزش» برای رسانه‌ها باشید. (+)

🔴پناهگاهی امن در ایران جهت تقویت واردات 🔹با پایان جنگ تحمیلی قانون برنامه اول توسعه در سال ۱۳۶۹ تدوین و فعالیت مناطق آزاد تجاری از سال ۱۳۷۲ آغاز شد. درحال حاضر ۹ منطقه آزاد مصوب در کشور وجود دارد که مناطق فعال مجموعا ۷۲۰ هزار هکتار وسعت دارند. در سال‌های ۱۳۹۲ تا ۱۳۹۸ سهم مناطق آزاد در صادرات غیرنفتی کشور حدود یک درصد و در تولید یک درصد، در جذب سرمایه‌گذاری مستقیم خارجی حدود ۱۰ درصد و در اشتغالزایی کل کشور حدود ۴ درصد بوده است. 🔹یعنی با وجود اینکه وسعت مناطق آزاد بیش از ۳ برابر وسعت شهرک‌ها و نواحی صنعتی کشور بوده، اما میزان اشتغال در شهرک‌های صنعتی بیش از ۳ برابر اشتغال در مناطق آزاد کشور است. میزان واردات کالا از طریق مناطق آزاد نیز حدود ۲ برابر صادرات کالا از این مناطق به خارج از کشور است. 🔹بسیاری از مسئولان این آمار و ارقام را نتیجه‌ تحریم‌های ظالمانه می‌دانند اما بررسی تجربه موفق سایر کشورها نشان می‌دهد که ضعف مدیریتی و سیاستگذاری‌های نادرست سهم قوی‌تری نسبت به تحریم‌ها در این نتایج دارد. کشورهایی مثل چین، مالزی و کره ی جنوبی رقم های بالای صادرات و سرمایه گذاری خود را مدیون مناطق آزاد تجاری خود هستند تا جایی که در برخی سالها تا ۸۰ درصد صادرات مالزی از طریق این مناطق بوده است. 🔹 درواقع ایران با اعطای امتیازات یکسان در حوزه‌های صنعتی و غیرصنعتی، معافیت‌های غیرهدفمند و ریسک پایین دلالی از یک طرف و مشکلات پیرامون تولید و صادرات از طرف دیگر، جذابیت فعالیت‌های غیرتولیدی در مناطق آزاد را به‌شدت افزایش داده است. درحالی‌که در مناطق اقتصادی موفق دنیا، امتیازات به صورت هدفمند و در راستای اهداف اصلی این مناطق و در راستای افزایش تولید و صادرات اعطا شده است. 🔹متاسفانه مناطق آزاد ایران به پناهگاهی امن جهت تقویت واردات تبدیل شده‌اند که سالانه مبالغ هنگفتی از منابع ارزی کشور را به خارج از مرزها منتقل می‌کند. آیا مسئولین سیاست های تشویقی و تنبیهی مناطق آزاد را تغییر میدهند؟