🎤👈 آیت الله شبیری زنجانی 🔷 حجة الاسلام آقای آل طه، خطیب و واعظ موفّق و معروف نقل کرد: من منزل سید مصطفی برقعی منبر می رفتم. 🔷 در مجلس روضه برقعی نسوان (زنان) غلبه داشتند و مردها نیز شرکت می کردند. مردها در قسمتی از حیاط و اتاقها می نشستند. 🔷 مرحوم علاّمه طباطبایی هم در روضه شرکت می کرد. یک وقت من از منبر پایین آمدم. مرحوم علاّمه از سید مصطفی پرسید چند سال است که در اینحا روضه خوانده می شود؟ سید مصطفی گفت: هشتاد یا هشتاد و پنج سال. 🔷 علاّمه پرسید: آیا این محوطه حیاط از هشتاد سال پیش همین گونه بود یا اینکه تعییر و توسعه ای یافته است؟ سید مصطفی گفت: یک بخش ملحق و ترمیم شده، ولی قسمتهایی که شما نشسته اید و این آجرها، از هشتاد سال پیش است. 🔷 سید مصطفی رفت و علاّمه آهسته به من فرمود: اینکه درباره اینجا سؤال کردم، علّتش این بود که قسمتی که هشتاد سال دیوار آجرش روضه شنیده اند، با قسمت ترمیمی یا توسعه یافته، فرق می کند. 📚 جرعه ای از دریا، ج 2 ص 641 ❌کپی با ذکر منبع👈 حاج شیخ جعفر توسلی

❌👈 فلسفه ذکر مصیبت 🎤👈شهید مطهری رحمة الله علیه 🔷 جوانى از من پرسيد: اگر بناست مكتب امام حسين عليه السلام إحيا بشود، آيا ذكر مصيبت امام حسين هم ضرورتى دارد⁉️ 🔷 گفتم بله، دستورى است كه ائمه اطهار به ما داده ‏اند و اين دستور فلسفه‏ اى دارد و آن اينكه هر مكتبى اگر چاشنيى از عاطفه نداشته باشد و صرفاً مكتب و فلسفه و فكر باشد، آن‏قدرها در روحها نفوذ ندارد و شانس بقا ندارد. 🔷 ولى اگر يك مكتب چاشنيى از عاطفه داشته باشد، اين عاطفه به آن حرارت مى ‏دهد. معنا و فلسفه يك مكتب، آن مكتب را روشن مى‏ كند، به آن مكتب منطق مى‏ دهد، آن مكتب را منطقى مى ‏كند. 🔷 بدون شك مكتب امام حسين منطق و فلسفه دارد، درس است و بايد آموخت اما اگر ما دائماً اين مكتب را صرفاً به صورت يك مكتب فكرى بازگو كنيم حرارت و جوشش گرفته مى‏ شود و اساساً كهنه مى ‏گردد. 🔷 اين، بسيار نظر بزرگ و عميقانه ‏اى بوده است، يك دورانديشى فوق ‏العاده عجيب و معصومانه ‏اى بوده است كه گفته ‏اند براى هميشه اين چاشنى را از دست ندهيد؛ چاشنى عاطفه، ذكر مصيبت حسين بن على عليه السلام يا امير المؤمنين يا امام حسن يا ائمه ديگر و يا حضرت زهرا سلام اللَّه عليها. اين چاشنى عاطفه را ما حفظ و نگهدارى كنيم. 📚 مجموعه آثار، ج ۱۸ ص ۵۷ ❌کپی با ذکر منبع👈 حاج شیخ جعفر توسلی

📣👈 عارف سالک حاج آقا توسلی رضوان الله تعالی علیه 🔶 امام حسین علیه‌السلام نفرموده: اگر شراب خواری به مجلس روضه آمد، بیرونش کنید. نورانیت امام حسین علیه‌السلام اصلاحش می کند. ❌کپی با ذکر منبع👈 حاج شیخ جعفر توسلی

❌👈 آرزوی شهید کربلا 🎤👈 آیت الله خرازی 🔶 حجة الاسلام حاج شیخ عبدالعلی قرهی از حجة الاسلام حاج شیخ جواد کربلایی نقل کرد که مرحوم میرزا محمدحسن شیرازی رحمة الله علیه (صاحب فتوای تحریم تنباکو) در مکاشفه ای حبیب بن مظاهر رحمة الله علیه را دیدند و از ایشان پرسیدند: شما می خواهید برای چه به دنیا برگردید؟ 🔶 فرمود: برای سه کار: شرکت در مجلس عزای امام حسین علیه السلام، به تشنگان آب بدهم و صلوات بفرستم. 📚 روزنه هایی از عالم غیب، ص 187 ❌کپی با ذکر منبع👈 حاج شیخ جعفر توسلی

🎤👈 حاج آقا مجتهدی: آرزوی عجیب حبیب بن مظاهر ❌کپی با ذکر منبع👈 حاج شیخ جعفر توسلی

🎤👈 حاج آقا فاطمی نیا 🔶 علاّمه طباطبایی از استادشان آیت الله میرزا علی قاضی رحمة الله علیه نقل نمودند که ایشان گفته اند: تمام فیض ها از مسیر حضرت أباعبدالله علیه السلام به عالم می رسد؛ و پیشکار ایشان هم حضرت أبوالفضل علیه السلام هستند. 📚 نکته ها از گفته ها، ج 1 ص 154 ❌کپی با ذکر منبع👈 حاج شیخ جعفر توسلی

🖤 قَالَ سَيِّدُ الْعَابِدِينَ عَلِيُّ بْنُ الْحُسَيْنِ: إِنَّ لِلْعَبَّاسِ عِنْدَ اللَّهِ تَبَارَكَ وَ تَعَالَى مَنْزِلَةً يَغْبِطُهُ بِهَا جَمِيعُ الشُّهَدَاءِ يَوْمَ الْقِيَامَةِ. 🖤 امام سجاد علیه السلام فرمودند: برای عباس علیه‌السلام نزد خداوند جایگاهی است كه در روز قيامت همه‌ی شهداء به آن غبطه می‌خورند. 📚کامل الزیارات، ص ۲۵۶ ❌کپی با ذکر منبع👈 حاج شیخ جعفر توسلی

🎤👈 عارف سالک حاج آقا توسلی رضوان الله تعالی علیه 🖤 برای تبلیغ در ماه محرم به روستای کِرمِجگان قم رفته بودم. اهالی آنجا روز عاشورا مراسم تعزیه خوانی را به صور مفصل برگزار می کنند. 🖤 خیمه درست می کنند؛ چقدر زیبا و با چه پارچه هایی؛ چه ظروفی؛ یک بساطی که از بیان آن عاجز هستم. در این تعزیه، لشکر ابن سعد به خیمه ها حمله می کنند و شروع می کنند به غارت و آتش زدن خیمه ها. ♠️ من چیزی با خودم گفتم که حالا می گویم غلط کردم و آن وقت هم گفتم غلط کردم. یک وقت به خودم گفتم که چرا این پارچه ها، این ظرفها را دیگر آتش زدند؛ اینها را می دادند به فقرا؛ این پارچه ها حیف نیست، این ظرفها حیف نیست⁉️ 🖤 یک وقت کسی بلند در گوشم گفت:«حیف امام حسین بود. اینها حیف نیست». برگشتم، کسی را ندیدم. فهمیدم اسراری هست. 🖤 اهالی گفتند:حاج آقا، یک سال این نذر را که خیمه گاه را درست می کنیم، انجام ندادیم. صدمه دیدیم. 🖤 از آنوقت، عهد کردیم که ما و اولاد ما این بساط را در زمستان و تابستان برگزار کنیم. خرج دارد، ولی خداوند می دهد. ❌کپی با ذکر منبع👈 حاج شیخ جعفر توسلی

✅👈 چگونه در روز عاشورا به همدیگر تسلیت بگوییم؟ 🖤 حضرت امام باقر علیه‌السلام فرمود این چنین تسلیت بگویید:«عَظَّمَ اللَّهُ أُجُورَنَا بِمُصَابِنَا بِالْحُسَيْنِ علیه‌السلام وَ جَعَلَنَا وَ إِيَّاكُمْ‏ مِنَ‏ الطَّالِبِينَ‏ بِثَأْرِهِ مَعَ وَلِيِّهِ الْإِمَامِ الْمَهْدِيِّ مِنْ آلِ مُحَمَّدٍ علیهم‌السلام». 🖤 خداوند پاداش ما را به سبب مصیبتی که از حسین علیه‌السلام به ما رسیده، بزرگ گرداند و ما و شما را از کسانی قرار دهد که در کنار ولیّ و جانشین او، امام مهدی از خاندان پیامبر علیهم‌السلام به خونخواهی او بر می‌خیزند. 📚 کامل‌الزیارات، ص 175 ❌کپی با ذکر منبع👈 حاج شیخ جعفر توسلی

🎤👈 حاج آقا قرائتی 🖤 توفيقى بود چند عاشورا كربلا بودم. روز عاشورا مردم كربلا عزادارى را زود تمام كرده و به استقبال هيئت طويريج‏ (طويريج شهرى است در چهارفرسخى كربلا) مى‏ روند. 🖤 من علماى زيادى را ديدم كه پابرهنه در اين هيئت شركت كرده و به سر و سينه مى ‏زدند، از جمله شهيد محراب آيت ‏اللّه مدنى. 🖤 از ايشان پرسيدم: راز اين قصه چيست؟ فرمودند: سيد بحرالعلوم كه از علماى بزرگ نجف بود، براى زيارت به كربلا آمده بودند. در مسير راه حرم، به تماشاى هيئت عزاداراى طويريج مى ‏ايستد. 🖤 ناگهان مردم مى‏ بينند سيد بحرالعلوم عبا و عمّامه را به كنارى گذارده و به داخل جمعيّت رفته و يا حسين! يا حسين مى ‏كند. طلبه ‏ها مى ‏روند آقا را از داخل جمعيّت نجات دهند تا زير دست و پا له نشود؛ امّا اجازه نمى ‏دهند. 🖤 بعد از عزادارى مى ‏بينند سيّد در آستانه غش كردن است، علّت اين حركت را مى ‏پرسند؟ سيّد مى‏ گويد: همين كه مشغول تماشاى هيئت بودم، حضرت مهدى عليه السلام را ديدم كه با پاى برهنه و سر بدون عمامه، در ميان عزاداران به سر و سينه مى‏ زند، من شرم كردم كه تماشاچى باشم. 📚 خاطرات حجة الاسلام قرائتى، ج ‏1 ص 66 ❌کپی با ذکر منبع👈 حاج شیخ جعفر توسلی

🖤 حاج ملاّ سلطان على روضه‏ خوان تبريزى كه از جمله عبّاد و زهّاد بود، گفت: در عالم رؤيا به حضور حضرت بقيّة اللّه علیه السلام مشرّف شدم. 🖤 عرض كردم: مولانا! آيا آن‏چه در زيارت ناحيه مقدّسه ذكر شده كه مى ‏فرماييد:«فَلأَنْدُبَنَّكَ‏ صَبَاحاً وَ مَسَاءً وَ لأَبْكِيَنَّ عَلَيْكَ بَدَلَ الدُّمُوعِ دَماً»، اى جدّ غريبم! من هر صبح و شام بر تو گريه مى‏ كنم و به جاى اشك، خون گريه مى ‏كنم، صحيح است⁉️ 🖤 فرمودند: بلى! صحيح است. عرض كردم: آن مصيبتى كه به جاى اشك، خون گريه مى‏ كنيد، كدام است؟ 🖤 آيا مصيبت حضرت على اكبر است؟ فرمودند: نه! اگر على اكبر زنده بود او هم در اين مصيبت، خون گريه مى‏ كرد. 🖤 گفتم: آيا مصيبت حضرت عبّاس است؟ فرمودند: نه! بلكه اگر حضرت عبّاس زنده بود، او هم در اين مصيبت، خون گريه مى‏ كرد. 🖤 عرض كردم: لابد مصيبت حضرت سيد الشّهداست. فرمود: نه! اگر حضرت سيّد الشّهدا عليه السّلام زنده بود، ايشان هم در اين مصيبت، خون گريه مى‏ كردند. 🖤 عرض كردم: پس اين كدام مصيبت است⁉️ 🖤 فرمودند: آن مصيبت اسيرى عمه ام حضرت زينب سلام الله علیها است. 📚 عبقری الحسان، ج ‏2، ص 458 ❌کپی با ذکر منبع👈 حاج شیخ جعفر توسلی