#یوما_یجعل_الولدان_شیبا… مزمل/۱۷ عصر عاشورا بود... اسب ها به خیمه ها نزدیک می شدند... #روضه_های_قرآنی #تلک_الایام #لبیک_داعی_الله @telkalayyam

#یا_جواد_هل_سقی_ابی_ام_قتل_عطشانا یادداشت سال ۱۳۹۱ قراره برم مسافرت... یه مسافرت یه روزه... صندلی رو می ذاره جلوی در که روش وایسه و منو از زیر قرآن رد کنه... قرآنو بالا میاره و روی انگشتاش می ایسته که قدش بلندتر بشه... همین که بهش نزدیک می شم بغضش می ترکه.... بلند بلند گریه می کنه و خودشو می اندازه توی بغل من... محکم بغلش می کنم... چی شده دخترم؟ چرا گریه می کنی؟.... - بابا نرو...من طاقت دوری تو ندارم... دوباره براش توضیح می دم... زود برمی گردم بابا جون... آخه کارم واجبه.... - می دونم اما چی کار کنم طاقت دوری تو ندارم نازش می کنم...بوسش می کنم...دلداریش می دم... دوس داری وقتی برگشتم چی برات بخرم؟... بالاخره آروم می شه... خداحافظی می کنم میام دم در سوار ماشین می شم... ماشین روشن می شه.... راه می افته... پابرهنه با گریه ی بلند می دوه جلوی ماشین.... گریه هاش جوریه که انگار همین الان قلبش از حرکت... شیشه رو پایین می کشم... چی شد دوباره بابا جون؟ - بابایی نرو...نرو... بابا جون آخه نمی شه که نرم...باید برم... - پس یه دیقه پیاده شو منو محکم بغل کن بعد برو.... ... #روضه_های_خانگی @telkalayyam

#لقد_کان_لکم_فی_رسول_الله_أسوة_حسنة احزاب/21 خانه ی دخترش که می رفت در می زد… به اهل خانه سلام می داد.. . . . لب و دهان حسینش را زیاد می بوسید… گلویش را نیز... #روضه_های_قرآنی #تلک_الایام #لبیک_داعی_الله @telkalayyam

#من_المومنین_رجال_صدقوا_ما_عاهدوا_االله… بعضی هایشان هم هستند که شش ماهشان بیشتر نیست... #روضه_های_قرآنی #تلک_الایام #لبیک_داعی_الله @telkalayyam

#یا_کاشف_الکرب_عن_وجه_الحسین عمود خیمه ی سقا را که پایین کشید علی اصغر را برد که دشمن سیرابش کند... #تلک_الایام #لبیک_داعی_الله @telkalayyam

#لعلک_باخع_نفسک_الا_یکونوا_مومنین شعرا/3 این ها دیگر ایمان نمی آورند... گلوی اصغرت را این قدر به تیرهایشان نزدیک نکن !... #روضه_های_قرآنی #تلک_الایام #لبیک_داعی_الله @telkalayyam

#العطش_قد_قتلنی_و_ثقل_الحدید_قد_اجهدنی… مادرها معمولاً برای بوسیدن فرزندشان مشکلی ندارند. هرچقدر هم که فرزندشان بزرگ شود به محض دلتنگی و دیدار تازه کردن آنها را در آغوش می کشند و می بوسند. بابا ها ولی این طور نیستند. مخصوصاً اگر فرزندشان پسر باشد. تا وقتی کوچک است راحت بچه را می بوسند و در آغوش می گیرند اما وقتی پسر بچه بزرگ می شود آداب خاصی بین روابط عاطفی پدر و پسر حکم فرما می شود. نمی توانم روی این حس پدر و فرزندی اسمی بگذارم. یک چیزی بین حیا و شاید غرور و چند حس دیگر است که باعث می شود یک پدر هرچقدر هم که جوانش را دوست داشته باشد و توی دلش قربان صدقه ی او برود اما در ظاهر یک رفتار سنگین از خودش ابراز کند. ممکن است پسر طوری تربیت شده باشد که هر از گاهی دست یا پیشانی پدر را ببوسد اما پدرها از این هم محدودترند... یک پدر معمولاً نمی تواند هر وقت که دلش خواست پسر نوجوان یا جوانش را در آغوش بکشد و ببوسد. همیشه باید یک بهانه ای برای این کار دست بدهد... باید یک فرصتی پیدا شود... یک بهانه ای مثل برگشت از سفر؛ مثل خداحافظی؛ مثل خدای نکرده بیماری و گرفتاری شدید... یا خلاصه از این قبیل... #قبل_از_خداحافظی #روضه_های_خانگی #لبیک_داعی_الله @telkalayyam

#هو_الذی_یصورکم_فی_الارحام_کیف_یشاء دوست داشت چشم هایت را یک جوری نقاشی کند و توی صدایت یک نازی بگذارد که وقتی می آیی از بابا اجازه ی میدان رفتن بگیری یکی یکی موهای بابا سفید شود و کمرش... .............. فاستأذن أباه و أذن له... #روضه_های_قرآنی #تلک_الایام #لبیک_داعی_الله @telkalayyam

#و_الو_استقاموا_علی_الطریقه_لاسقیناهم_ماءا_غدقا جن/۱۶ 1. و نزد پدر بازگشت: زخم های بسیار بدو رسیده. گفت ای پدر، تشنگی مرا کشت و سنگینی آهن تاب از من ببرد. شربت آبی هست تا بر دشمن قوت یابم؟... . . . 2.... به بانگ بلند گفت ای پدر! این جد من پیغمبر است که جامی پر به من نوشانید که دیگر تشنه نشوم و گفت بشتاب! بشتاب! که تو را {نیز} جامی آماده است.... ............... کتاب آه/ صفحه ی 362 و #روضه_های_قرآنی #تلک_الایام #لبیک_داعی_الله @telkalayyam

#لا_تلقوا_بایدیکم_الی_التهلکه بقره/195 شگفت مهلکه ای است معرکه ی عشق ؛ که خدا فرمود : لا تُلقوا- بأیدیکم- إلی التّهلکة و تو از مرکب بدون دست افتادی ... #روضه_های_قرآنی #تلک_الایام #لبیک_داعی_الله @telkalayyam

#و_خسف_القمر_و_جمع_الشمس_و_القمر قیامت.۸و۹ و کنار علقمه قیامت شده بود! نوشته ی: #مریم_داعی_زنجانی #روضه_های_قرآنی #حسینیه_دل #لبیک_داعی_الله @telkalayyam

#حتی_دخل_الماء -فلما أراد أن يشرب غرفة من الماء ، ذكر عطش الحسين وأهل بيته ،- #فرمی_الماء مقاتل سیدالشهدا علیه السلام را که می خوانی یک جاهایی را انگار نقطه چین گذاشته اند. نقطه چین هایی که به ظاهر، بود و نبودشان لطمه ای به جمله ی خبری وارد نمی کند اما به قول ما طلبه ها یصح السکوت علیه هم نیستند. یکدفعه به خودت می آیی و می بینی کلی از متن را نفهمیده ای که چه جوری خوانده ای و ذهنت گیر کرده توی آن نقطه چین ها و مانده ای که با چه کلمه و ترکیبی پرشان کنی… به ذهنم رسید اگر توفیقی بود و عمری، می شود یک دهه هر روز روضه ی این نقطه چین ها را بنویسم. اصلا شاید بشود یک مقتل جمع کرد از این نقطه چین ها. اسمش را هم مثلا گذاشت سپیدخوانی عاشورا… یا روضه های سپید… . یکی از این جاها داستان دست بردن ماه منیر بنی هاشم علیه السلام داخل آب شریعه است… . اینجا حتی تاریخ نویس ها که قاعدتا باید تاریخ را بگویند و رد شوند انگار که غیرتی شده باشند سعی کرده اند روایتگری را کنار بگذارند و تحلیلگر شوند و خلاصه یک جور این نقطه چین ها را پر کنند… . خبر این است که حضرت دست در آب فرو برد و مشت آبی برداشت و بعد آب را روی آب ریخت… حالا اینکه چرا این کار را کرده قاعدتا نباید ربطی به تاریخ نویس ها داشته باشد اما تاریخ نویس ها اینجا حتی بی آنکه پرانتز باز کنند، نوشته اند یاد لب های تشنه ی برادرش افتاد… حتی نگفته اند شاید…انگار که این خبر را نمی شود با شاید و لابد نوشت… باید نقطه چین را جوری پر کنند که تبدیل به متن خبر بشود… بعضی ها هم ذکر عطش الحسین را با کاف مشدد نوشته اند و گفته اند تشنگی برادرش را به یاد آب انداخت… . این از تاریخ نویس ها… اهل علم و معرفت به این جا که رسیده اند کولاک کرده اند…سرفصل باز کرده اند… روضه خوان ها این جور جاهاست که مشتشان باز می شود و معلوم می شود چه در چنته دارند… شاعرها چندصد سال است که هنوز دارند از این مشت پر آب مضمون بیرون می کشند و انگار هنوز که هنوز است آن مضمون دلچسب و گوارایی که باید از آب در نیامده است… یک جاهایی از مقتل هست که هیچ خبری نیست اما انگار همه ی خبرها انجاست… مجبوری این جور جاها بمانی و بمانی و تصویر را خودت برای خودت بسازی… مجبوری این جور جاها توقف کنی و ببینی حضرت عباس تو چه شکلی است… چه شخصیتی دارد… رابطه ی تو با او چیست… فاصله ات با او چقدر است… انگار هر سال محرم می آید و می رود تا تو یک بار دیگر این تصویرها را کامل کنی و این نقطه چین ها را با کلمه های بهتری پر کنی… هی خودت را به صحنه نزدیک تر کنی... جلوتر بیایی... شاید از نزدیک بهتر بتوانی ببینی… خبر یک جمله بیشتر نیست: ماه منیر بنی هاشم دست در آب برد سپس آب را روی آب ریخت… . #روضه_های_سپید #سپیدخوانی_عاشورا #لبیک_داعی_الله @telkalayyam

اما تو آب را به حرم رساندی… #روضه_های_تصویری #لبیک_داعی_الله @telkalayyam

#قم_اللیل_الا_قلیلا #ان_لک_فی_النهار_سبحا_طویلا امشب زیاد بیدار بمان امشب قرآن زیاد بخوان امشب با من زیاد حرف بزن... روز سختی در پیش داری حسین!... #روضه_های_قرآنی #تلک_الایام #لبیک_داعی_الله @telkalayyam

#فاخلع_نعلیک_انک_بالواد_المقدس_طوی طه/۱۲ کهنه پیراهنت را هم... انگشترت را هم... #روضه_های_قرآنی #تلک_الایام #لبیک_داعی_الله @telkalayyam

#یوتون_الزکوه_و_هم_راکعون مائده/۵۵ ساربان خوب می دانست تو فرزند چه کسی هستی... #روضه_های_قرآنی #تلک_الایام #لبیک_داعی_الله @telkalayyam

#الذین_جعلوا_القرآن_عضین حجر/۹۱ تازه بعد از اینها بود که اسب ها را نعل تازه زدند… #روضه_های_قرآنی #تلک_الایام #لبیک_داعی_الله @telkalayyam

#کل_ارض… فرمود اگر یاری ام نمی کنی برو یک جایی که کربلا نباشد. #حتی_بیشتر #لبیک_داعی_الله @telkalayyam

#پیدا_نمی_کنم دنبال جایی می گردم که صدای غریبی ات را نشنوم… #حتی_بیشتر #لبیک_داعی_الله @telkalayyam

#فلما_اسلما_و_تله_للجبین… صافات/103 و معجزه این بود که خنجر این بار برید... #روضه_های_قرآنی #تلک_الایام #لبیک_داعی_الله @telkalayyam

#شنیدم_پیکرت_غارت_شد_ای_عشق امروز از قتلگاه تو هیچ کس دست خالی برنگشت... #حتی_بیشتر #لبیک_داعی_الله @telkalayyam

#بابا_دو_بخش_دارد بابا دو بخش دارد یک بخش روی نیزه یک بخش توی صحرا... http://2-7.blogfa.com/post/21 #حتی_بیشتر #لبیک_داعی_الله @telkalayyam

#کلما_مال_الحسين_يمينا_مال_الفرس_یمینا یک روی سکه این است که مصیبت های عاشورا را نمی شود توی یک روز خواند. باید یک دهه بیاییم هر روز گلچین کنیم روضه ها را و با هر کدامشان جدا جدا بسوزیم. این سکه اما روی دیگری هم دارد. ما هرچقدر هم که غافل باشیم و آلوده و گنهکار بالاخره از باقیمانده ی آن طینت آسمانی خلق شده ایم… توی این دهه هر روز یکی از اصحاب و اهل بیت و بنی هاشم می آیند و حواس ما را از روضه ی اصلی پرت می کنند. نمی گذارند با تنهایی و غربت امام تنها بمانیم… نمی گذارند چشم تو چشم شویم با امام. یک دهه قلبمان را آماده می کنند که کم کم آن هم فقط چند لحظه و برای چند صحنه ی کوتاه با امام خلوت کنیم… کاری که امام توی مسیر سفر و توی این دهه با خواهر و اهل بیتش کرد… نه شب خیمه زد توی کربلا تا اهل بیتش اماده شوند برای لحظه ی خداحافظی… تازه وقتی شب آخر توی خیمه داشت شمشیر تیز می کرد و زیر چشمی نگاهش به خواهر بود و شعر از بی وفایی دنیا می خواند، چیزی نمانده بود که خواهرش قالب تهی کند… این همه اذن میدان گرفتن، این همه تصویرهای ناب، این همه شیرین زبانی ها، این همه… مدام ما را به خودشان مشغول می کنند… اما عاشورا به جایی می رسد که روضه فقط روضه ی امام است… چشم باز می کنی می بینی همه ی آن روضه هایی که یک دهه با آن ها سوخته ای و آرزو کرده بودی با هر کدامشان قالب تهی کنی در برابر این روضه هیچ است… .تنهایی یک امام مهربان مظلوم تشنه… صحنه ای نیست که بشود… تا لحظه ی آخر روضه ها می آیند و سپر می شوند.. آن لحظه های آخر ،طفل شیرخواره حتی آنقدر توی گهواره بیقراری می کند که حواس تو را پرت کند… توی گودال قتلگاه حتی نوجوان امام مجتبی علیه السلام خودش را باشتاب می رساند و دستش را می گیرد جلوی صورت امام که تو در آن حالت نگاهت به چشم های امام نیفتد… حتی آن لحظه که امام از اسب به زمین می افتد آن لحظه ی تطؤک الخیول بحوافرها… آن لحظه های قد رشح للموت جبینک… حتی توی آن لحظه های جانسوز هم امام چشمش را برمی گرداند به سمت خیمه ها (تدیر طرفا خفیا الی رحلک و بیتک)… که باز حواس تو را پرت کند… حتی آن لحظه های و الشمر جالس… کربلا پر است از صدای شیون و ناله ی زن ها و کودکان ناشرات الشعور و لاطمات الوجوه… الهی هیچ وقت تنهایی امامت را نبینی… آن هم امامی که زیباست…امامی که مهربان است… تشنه است.. بدنش پر از زخم است… چشم های نافذی دارد… از نفوذ چشم هایش همین را بگویم که فرستاده ی عمر سعد آمده بود که پیامی به امام برساند… سلاحش را تحویل داده بود و وارده خیمه ی امام شده بود… نوشته اند که دیگر به سپاه عمرسعد برنگشت و همان جا ماند… الهی هیچ وقت امامت را تنها نبینی…. چند تا صحنه ی کوتاه است در عاشورا که انگار اجازه می دهند برای چند لحظه آن هم از دور تنهایی امام را ببینیم... قلم من تاب ندارد از وقف لیستریح ساعتا بگوید… اما یک تصویر هست که دوست دارم اگر قرار بود برای غربت امامم جان بدهم برای این صحنه باشد… صحنه ای که تنهایی و زیبایی و ایستادگی و شکوه و غربت و …همه را با هم دارد… عاشورا به لحظه ای رسیده بود که امام از فرط زخم و خستگی و عطش روی اسب به سمت راست متمایل می شد و اسب هم به سمت راست متمایل می شد تا امام بر خاک نیفتد …. امام به سمت چپ متمایل می شد و اسب هم به سمت چپ متمایل می شد تا…. این روضه از زبان باد شنیدنی تر است… حالا قرن هاست که باد وقتی توی پرچم بالای گنبدش می پیچد روضه ی همین لحظه را می خواند: کلما مال الحسین یمینا مال الفرس یمینا و کلما مال الحسین یسارا مال الفرس یسارا…. قرن هاست که امام تنهاست…. و زیر این گنبد دعا مستجاب است… #لبیک_داعی_الله #روضه_های_سپید @telkalayyam

#زینب_می_ماند_و… تمام شد... باباها امشب علی اصغرهایشان را به خانه می برند و تحویل مادرها می دهند صحیح و سالم... سقاها و علمدارها امشب برمی گردند خانه هایشان که مادرها و خواهرها دور قد و بالایشان بگردند... #حتی_بیشتر #لبیک_داعی_الله @telkalayyam

#کلمة_الله_هی_العلیا و حسین کلمه ی خداست بر بلندای نیزه ... #روضه_های_قرآنی #تلک_الایام #لبیک_داعی_الله @telkalayyam