🏴 سلام و صلوات خدا بر اسرای کربلا 🔹 دعایی که در #سحر شب #جمعه، در #مفاتیح_الجنان وارد شده، بسیار #دعای حکیمانه و عجیبی است: «یا مَن فَتَق العقولَ بمعرفته و أطلقَ الألسُن بحمده»؛ [ترجمه: ای کسی که عقل‌ها را با معرفت خود گشودی و زبان‌ها را با حمد خود پاسخ‌گو کردی]. وقتی #انسان چیز بسیار عجیبی می‌بیند، خود به خود می‌پرسد این چیست؟ از کجا آمده؟ چه کسی این را ساخته؟ در زمان قدیم که هواپیما خیلی کم بود، اگر صدایی از بالا بلند می‌شد، همه می‌دویدند پشت‌بام و نگاه می‌کردند و تعجب می‌کردند که این چی بود که با این صدا آمد و از بالای سر ما ردّ شد؟! 🌍 خب هر روز، ما درونِ چیزی هستیم و داریم می‌گردیم و می‌چرخیم - یعنی کره‌ی زمین- ولی هیچ به روی خودمان نمی‌آوریم!. آن‌هایی که #عقل دارند، عقل‌شان با #توجه به این چیزها درب و سرپوشش کنار می‌رود و پاسخ‌گوی به #کبریا و #عظمت الهی می‌شوند، یعنی همان "و اطلق الألسن بحمده"؛ خود به خود در اثر #فهم و #شعوری که به ما دادی، به #توصیف و #تکریم تو در می‌آییم. مانند زنان #مصر که با دیدن جمال جناب #یوسف، از خود بی‌خود شدند و به جای میوه، دست خودشان را قطع کردند و ملتفت نشدند!. ما که سینه می‌زنیم و می‌گوییم: "حسین #حسین " یا می‌گوییم: "یا امام #زین_العابدین " این بزرگواران این‌طور بودند. اگر این‌طور نبودند، امام #سجاد در سفر #شام و در آن #مصیبت‌های بزرگ، باید نمازش قضا می‌شد!، ولی به جای این‌که یک #نماز قضا بشود، اصلاً زبانش از #یاد خدا #غافل نمی‌شد! #زینب کبری می‌فرمود: "ما رایت إلّا جمیلا"؛ هر چی دیدیم خوبی دیدیم! این همان حالت عجیب از خود بی‌خود شدن بود که خداوند به این‌ها داده بود. ۸۰/۲/۳ ☑️ مرحوم آیت الله سید ابراهیم خسروشاهی کانال تذکرة الاولیاء @tezkar

‍ #حضرت_زیـنـب علیهاالسلام از برخی تاریخ نگاران نقل شده که می‌نویسند: «تهجد و شب زنده‌داری زینب علیهاالسلام در تمام مدت عمرش، حتی شب یازدهم محرم، ترک نشد. از #امام_سجاد علیه‌السلام روایت شده که فرمود: در آن شب عمه‌ام زینب را دیدم در جامه نماز نشسته و مشغول عبادت است. مرحوم بیرجندی در کبریت احمر می‌گوید: از برخی مقاتل معتبر از #امام_سجاد علیه‌السلام نقل شده که فرمود: عمه‌ام زینب با تمام مصیبتهایی که بر او وارد شده بود، از کربلا تا شام هیچ گاه نوافل خود را ترک نکرد. نیز روایت کرده که چون #امام_حسین علیه‌السلام برای وداع زینب آمد، از جمله سخنانی که به او فرمود این بود: «یا اختاه! لا تنسنی فی صلاة اللیل»؛ خواهر جان مرا در نماز شب فراموش نکن. درباره شب عاشورای #زینب علیهاالسلام از کتاب مثیرالاحزان از فاطمه، دختر #امام_حسین علیه‌السلام نقل شده که درباره #حضرت_زینب می‌گوید: «و اما عمتی زینب، فانها لم تزل قائمة فی تلک اللیلة - ای عاشرة من المحرم - فی محرابها تستغیث الی ربها، و ما هدأت لنا عین و لا سکنت لنا زفرة.» و اما عمه‌ام زینب، پس وی همچنان در آن شب در جایگاه عبادت خود ایستاده بود و به درگاه خدای تعالی استغاثه می‌کرد، و در آن شب چشم هیچ یک از ما به خواب نرفت و صدای ناله ما قطع نشد.» #امام_سجاد می‌فرماید: «ان عمتی زینب علیهاالسلام کانت تؤدی صلواتهامن قیام الفرائض و النوافل عند سیرالقوم بنا من الکوفه الی الشام و فی بعض المنازل کانت تصلی من جلوس فسألتها عن سبب ذلک، فقالت.» «اُصَلّی من جلوس لشدة الجوع و الضعف منذ ثلاث لیال، لانها کانت تقسم ما یصیبها من الطعام علی الاطفال لان القوم کانوا یدفعون لکل واحد منا رغیفا واحدا من الخبز فی الیوم و اللیلة.» عمه‌ام زینب هنگامی که لشکر، ما را از کوفه به شام می‌برد، نمازهای واجب و مستحب خود را ایستاده به جا می‌آورد و در برخی منازل نشسته نماز می‌خواند، سبب و علت آن را از او پرسیدم، گفت: نشسته نماز می‌خوانم چون سه شب است بسیار گرسنه بوده و ضعف و سستی مرا در بر گرفته؛ برای اینکه آنچه از طعام و خوراک به او می‌رسید، میان کودکان قسمت می‌نمود. چون لشکر به هر یک از ما در روز و شب یک گرده نان می‌داد. از دعایی که از #حضرت_زیـنـب علیهاالسلام به یادگار مانده است می‌توان دریافت که دریای دل او چه امواج مصیبتی را تحمل کرده است؛ و کوهسار اراده پولادین او در برابر چه توفانهای کوبنده‌ای ایستاده است. با خدای خود می‌گوید: «یا عماد من لا عمادله و یا سند من لاسند له یا من سجد لک سواد اللیل و بیاض النهار و شعاع الشمس و خفیف الشجر و اوی الماء یا اللّه یا اللّه یا اللّه ». ای پناهگاه کسی که جز تو پناهی ندارد! ای تکیه گاه کسی که جز تو پشتوانه ای نمی شناسد! ای خدایی که سیاهی شب و سپیدی روز و روشنایی خورشید و صدای آرام درخت و آب برای تو سجده می کنند! ای خدا! ای خدا! ای خدا! منبع: #نمازشب_کلید_حل_مشکلات. @tezkar

🏴 سلام و صلوات خدا بر اسرای کربلا 🔹 دعایی که در #سحر شب #جمعه، در #مفاتیح_الجنان وارد شده، بسیار #دعای حکیمانه و عجیبی است: «یا مَن فَتَق العقولَ بمعرفته و أطلقَ الألسُن بحمده»؛ [ترجمه: ای کسی که عقل‌ها را با معرفت خود گشودی و زبان‌ها را با حمد خود پاسخ‌گو کردی]. وقتی #انسان چیز بسیار عجیبی می‌بیند، خود به خود می‌پرسد این چیست؟ از کجا آمده؟ چه کسی این را ساخته؟ در زمان قدیم که هواپیما خیلی کم بود، اگر صدایی از بالا بلند می‌شد، همه می‌دویدند پشت‌بام و نگاه می‌کردند و تعجب می‌کردند که این چی بود که با این صدا آمد و از بالای سر ما ردّ شد؟! خب هر روز، ما درونِ چیزی هستیم و داریم می‌گردیم و می‌چرخیم - یعنی کره‌ی زمین- ولی هیچ به روی خودمان نمی‌آوریم!. آن‌هایی که #عقل دارند، عقل‌شان با #توجه به این چیزها درب و سرپوشش کنار می‌رود و پاسخ‌گوی به #کبریا و #عظمت الهی می‌شوند، یعنی همان "و اطلق الألسن بحمده"؛ خود به خود در اثر #فهم و #شعوری که به ما دادی، به #توصیف و #تکریم تو در می‌آییم. مانند زنان #مصر که با دیدن جمال جناب #یوسف، از خود بی‌خود شدند و به جای میوه، دست خودشان را قطع کردند و ملتفت نشدند!. ما که سینه می‌زنیم و می‌گوییم: "حسین #حسین " یا می‌گوییم: "یا امام #زین_العابدین " این بزرگواران این‌طور بودند. اگر این‌طور نبودند، امام #سجاد در سفر #شام و در آن #مصیبت‌های بزرگ، باید نمازش قضا می‌شد!، ولی به جای این‌که یک #نماز قضا بشود، اصلاً زبانش از #یاد خدا #غافل نمی‌شد! #زینب کبری می‌فرمود: "ما رایت إلّا جمیلا"؛ هر چی دیدیم خوبی دیدیم! این همان حالت عجیب از خود بی‌خود شدن بود که خداوند به این‌ها داده بود. ۸۰/۲/۳ ☑️ مرحوم آیت الله سید ابراهیم خسروشاهی(از شاگردان توحیدی مرحوم علامه ی طباطبایی ره) کانال تذکرة الاولیاء @tezkar