پسرانِ رهبران! ✅یکی از ویژگی های بارز مقاومت فلسطین، حضور فرزندان و خانواده های رهبران مقاومت و حماس در لیست شهدا و مبارزه آنها در خط مقدم نبرد است حضور پسران چند فرمانده قسام در عملیات روز ۷ اکتبر و شهادت آنها مثل محمد شبانه، ترور برخی از اعضای خانواده رهبران در دوران جنگ ۷ اکتبر مثل اسماعیل هنیه و اخیرا هم شهادت پسران سه رهبر حماس پس از آتش بس از جمله پسر خلیل حیه که اکنون رهبر حماس محسوب میشود، نمونه هایی از این داستان است. در آخرین مورد پسر غازی حمد شخصیت مهم‌ حماس و عضو شورای اصلی این جنبش در تونل های رفح بشهادت رسید که نشان داد او جزو نیروهای ویژه حماس در تونل های جایی بوده که بیش از دو سال در اشغال بوده و حتی علی رغم دو آتش بس در ماه های اخیر، باز آنجا را ترک نکرده است. 🔥اینها همگی تایید بر این ادعاست که مقاومت و رهبرانش جزئی از مسیر اند. ✳️همانگونه که هنیه بعد ترور ۳ فرزندش در دل شهر غزه پس از حدود ۷ ماه بعد ۷ اکتبر در پاسخ به خبرنگاری در مورد چرایی عدم ترک نوار غزه یا تغییر شهر از غزه به مکان امن و... توسط فرزندانش گفته بود: خون آنها رنگین تر از هیچ جوان فلسطینی نیست و این بهایی است که هر خانواده اهل غزه برای آزادی پرداخته است و خدا رو بابت این توفیق شاکرم... 🔴و #خط_تحلیل اینجاست که چرا یک ملت حاضر است بها و هزینه بدهد. @Thirdintifada

حلمي كان بسيطاً واضحاُ كالمشنقه! ❗️همچو چوبهِ دار رؤياى من فاش بود و ساده! ✳️محمود درویش @Thirdintifada

#خط_تحلیل ⚠️⚠️ باید دقت داشت که هر چه آواره کردن اهالی نوارغزه سخت و پر از موانع است، الحاق کرانه باختری به ‌اسرائیل بالاخص شمال و شرق(دره اردن) بواسطه وجود شهرک‌ها، نوع نگاه سیاسی تشکیلات خودگردان، ‌پراکندگی جمعیتی مقاومت در اردوگاه‌ها و... ممکن‌تر است. هدفی که در دو عملیات اخیر ارتش اسرائیل در کرانه باختری کاملاً عیان و مشخص است. تخریب خانه‌ها، کوچاندن و بستن جاده‌ها بخشی از این روند است. 🔥 عملیات ۵ سنگ، اهمیت ویژه‌ای در آینده نظم کرانه باختری خواهد داشت.‌ چیزی که خودش نشان دهنده ممکن نبودن رویای راه‌حل دو دولتی است. @Thirdintifada

محله شیخ رضوان شهر غزه @Thirdintifada

#وحدت ❗️شهید؛ نه تأویل، نه تقلیل ✍️ محسن قنبریان| ماجرای درجِ عکسِ شهیده «نیلوفر قلعه‌وند» در رسانه وابستهٔ به رهبری و حواشیِ آن، بهانه‌ای شد برای بازکاوی در نسبت شهادت با دو چیز: یکی پیشینهٔ گفتار و کردارِ شهدا، دیگری هم روایت‌های رسمیِ پسینی یا روتوش‌های رسانه‌ای از ایشان. ❗️مسئله فقط «حجاب» نیست؛ برخی شهدا ممکن است دارای شغل یا سبکِ زیستِ شبهه‌دار هم بوده باشند! بلکه مسئله فقط أفعال و فروعات فقهی هم نیست؛ ممکن است قهرمانانی در جبههٔ مقاومت باشند که به عقیدهٔ حقّ (تشیّع) بار نیافته، و برخی حتّی تعریض یا تعرّضی به أهل مذهب حقّ هم ثبت کرده باشند! از آن طرف، برخی از شهدای شاخص در دفاع مقدّس مواضعی متفاوت از مواضعِ رسمیِ نظام دارند دربارهٔ بعض نهادها، شخصیت‌ها، رویدادهای سیاسی و مانند این، که رسانه‌های رسمی گاهی تمایلی به تبلیغِ آن‌ها ندارند! 🔻سه‌رویکرد در مواجهه با این چالش‌ها 1️⃣ رویکرد تصحیح و تأویل: رویکردی که همّتش مراقبت از ذهن جامعه است. چون شهادت را مقامی مقدّس و جامعه را به آن معتقد می‌داند؛ لذا شهادت را نقطهٔ تثبیت گرفته و هرچه غیر از ارزش‌های معمول و مواضعِ رسمی است را در مورد شهدا سانسور کرده یا به تأویل می‌برد؛ تا مبادا ارزش‌ها تضعیف یا بر ناهنجاری‌ها صحّه گذاشته شود! این ملاحظه فقط به تصرّف در تصویرِ اجتماعیِ شهید در بیّناتی مانندِ حرمتِ کشفِ حجاب - که تصریح قرآن است -  خلاصه نمی‌شود؛ چه‌بسا تشخیص دهد مواضعِ سردار سلیمانی مثلاً در مورد دخترانِ کم‌حجاب یا آقای رفسنجانی هم نباید شنیده شود! یا مخالفتش با کنشِ سیاسیِ نمایندگیِ ولیّ‌فقیه در انتخابات دوّم خرداد هم روایت نشود. امتدادِ این رویکرد سرانجام همهٔ شهدا را اصول‌گرایانی مثل خود تصویر خواهد کرد! 2️⃣ رویکرد تصویب و تأیید: برخلافِ رویکرد اول، رویکردی پلورالیستی است که همّتش تکیه بر تکثّرها و مخالفت با قرائت‌های رسمی است؛ حجاب یا بی‌حجابی، اعتقاد به مذهبِ حقّ یا بی‌اعتقادی به آن و مانند این، برایش کاملاً مساوی است. سرانجامِ شهادت را شاهد می‌گیرد که پس هیچ‌یک از ارزش‌ها در کمالِ نهایی مؤثر نیست و نهایت این مهمّ است که در جبههٔ حقّ باشد و دیگر هیچ! گرایش‌های گذارطلب از قرائت‌های مشهور و رسمی بعضاً در این دسته هستند؛ از جریان‌های وحدت‌گرای مقابل با قرائتِ مشهور از نقشِ عقیده و تشیّع، یا مخالفِ قرائتِ رسمیِ نظامِ سیاسی و ارزش‌های آن. 3️⃣ رویکرد تفصیلی: شهادت را نقطهٔ اوجِ کمالِ انسانی می‌داند و خداوند را جبران‌کنندهٔ گذشتهٔ او که صورتِ أعمالِ ناترازش را پاک می‌کند اما پیشینهٔ برجای‌مانده نزد ما چه؟! این پیشینه و آثارِ برجای‌مانده؛ عکس‌های پروفایل و صفحاتِ مجازی تا رسالهٔ دکتری و مکتوبات یا مصاحبه‌ها و مواضع‌اش را فرامی‌گیرد. این رویکرد به‌جای تصحیحِ سابقهٔ شهید و تأویل‌بردنِ پیشینه به دل‌خواهِ رسمی، یا تصویب و تأییدِ هرچه بوده، روی شعور اجتماعی حساب می‌کند. بین «بیّنات» (مثل وجوب حجاب) با «نظریات» (مثل مواضعِ فکری و سیاسی) فرق می‌گذارد؛ هم شهادت را لازمهٔ عصمتِ ماقبل نمی‌گیرد و راهِ بررسی و حتی تخطئه را باز می‌گذارد؛ هم خود را جای نخبگان و افکارِ عمومی نمی‌نشاند و شهید را به دل‌خواه روتوش نمی‌کند. مثلاً عکسِ بی‌حجابِ آن شهیده را - وقتی محترمه و بخشیده شده است - علنی نمی‌کند، ولی تصویری که جامعه او را بدان شناخته هم روتوش نمی‌کند؛ به‌جایش خطای بی‌حجابی را در کنارِ صواب و ثوابِ شهادت روایت می‌کند تا ارزش‌ها تضعیف نشود. مانند علی (ع) که کشته‌های صفّین را - گرچه همه شیعهٔ اعتقادی نبودند - «برادرانِ خود»، «ملاقات‌کنندهٔ پروردگار»، «دریافت‌کنندهٔ همهٔ أجر» و «بهشتی» خواند؛ شهدای جبههٔ مقاومت را شهید می‌خواند. (به‌خصوص که لحظهٔ «مَنْ يَمُتْ يَرَنِي» را شاهد نبوده است تا تقصیر یا انکارِ ولایت برایش ثابت شده باشد!)؛ اما هم‌زمان از مذهبِ حقّ و نقشِ اعتقاد در راه‌یابی به درجاتِ کمال می‌گوید. به نکاتِ قابلِ نقد درمکتوباتِ شهدا هم عالمانه می‌پردازد. شهیدان بروجردی و متوسّلیان و سلیمانی و دیگران را به سطحِ قرائتِ رسمیِ اصول‌گرایی یا کلیشه‌های تلویزیونی یا حزب‌اللهی زمانهٔ کنونی تقلیل نمی‌دهد؛ همان‌طور که بودند روایت‌شان میکند، تفاوتِ رأی با ایشان در مواضع را مؤدّبانه طرح می‌کند و می‌گذارد افکار عمومی قضاوت کرده و رشد کند. اگر چنین رویکردی به‌بهانهٔ قداستِ شهدا تخطئه شود، ناگزیر راه برای سانسور و تأویلِ شهدا به قرائت‌های غالب و مرسوم، باز می‌شود. ................................................. *«هرکس در لحظهٔ مرگ امیرالمؤمنین را می‌بیند.»؛ آیت‌الله شاه‌آبادی در «رشحات البحار» توضیح داده است که چگونه مؤمن از طریقِ بیعت با امام مدارجِ کمالش تکمیل، و منافق و کافر با ردّ بیعت، درکاتِ خویش را طی خواهند کرد. @Thirdintifada

بقایی سخنگوی وزارت امور خارجه: ✳️در جریان سفر اقای عراقچی به فرانسه، دیداری بین وزیر امور خارجه و خانم اسفندیاری انجام شد، حال ایشان خوب بود و ما امیدواریم روندی که آغاز شده هرچه زودتر منجر به آزادی و بازگشت ایشان به کشور شود. @Thirdintifada

پسرانِ رهبران! ✅یکی از ویژگی های بارز مقاومت فلسطین، حضور فرزندان و خانواده های رهبران مقاومت و حماس در لیست شهدا و مبارزه آنها در خط مقدم نبرد است حضور پسران چند فرمانده قسام در عملیات روز ۷ اکتبر و شهادت آنها مثل محمد شبانه، ترور برخی از اعضای خانواده رهبران در دوران جنگ ۷ اکتبر مثل اسماعیل هنیه و اخیرا هم شهادت پسران سه رهبر حماس پس از آتش بس از جمله پسر خلیل حیه که اکنون رهبر حماس محسوب میشود، نمونه هایی از این داستان است. در آخرین مورد پسر غازی حمد شخصیت مهم‌ حماس و عضو شورای اصلی این جنبش در تونل های رفح بشهادت رسید که نشان داد او جزو نیروهای ویژه حماس در تونل های جایی بوده که بیش از دو سال در اشغال بوده و حتی علی رغم دو آتش بس در ماه های اخیر، باز آنجا را ترک نکرده است. 🔥اینها همگی تایید بر این ادعاست که مقاومت و رهبرانش جزئی از مسیر اند. ✳️همانگونه که هنیه بعد ترور ۳ فرزندش در دل شهر غزه پس از حدود ۷ ماه بعد ۷ اکتبر در پاسخ به خبرنگاری در مورد چرایی عدم ترک نوار غزه یا تغییر شهر از غزه به مکان امن و... توسط فرزندانش گفته بود: خون آنها رنگین تر از هیچ جوان فلسطینی نیست و این بهایی است که هر خانواده اهل غزه برای آزادی پرداخته است و خدا رو بابت این توفیق شاکرم... 🔴و #خط_تحلیل اینجاست که چرا یک ملت حاضر است بها و هزینه بدهد. @Thirdintifada

ستون #بدون_روتوش روزنامه ایران ۱۱ آذر ۱۴۰۴ #خط_تحلیل ❗️بیشترین واردات با کمترین وابستگی! موضوع کمک‌های نظامی، سیاسی و اقتصادی آمریکا به اسرائیل در چند دهه اخیر مسأله‌ای نیست که بتوان آن را منکر شد و تأثیر آن بالاخص در توانمندی نظامی و تاب‌آوری ارتش اسرائیل در جنگ‌های مختلف از جمله طی دو سال اخیر در پژوهش‌های مختلف مورد بحث و تأیید قرار گرفته است. ✳️اخیراً آماری مفصل و رسمی از سوی مرکز شورای روابط خارجی آمریکا (CFR) منتشر شده که داده‌های جالبی دارد. بر اساس آن، اسرائیل از زمان تأسیس جعلی‌اش، بزرگ‌ترین دریافت‌کننده تجمیعی کمک‌های خارجی ایالات‌متحده بوده و بیش از ۳۰۰ میلیارد دلار (با احتساب تورم) در مجموع (اقتصادی و نظامی) دریافت کرده، رقمی که به شدت شوکه‌کننده است. 🔥آمریکا طی سال‌های ۱۹۷۱ تا ۲۰۰۷ کمک‌های اقتصادی قابل‌توجهی به اسرائیل ارائه داد، اما اگر آن دوران را فاکتور بگیریم، تقریباً تمام کمک‌های کاخ سفید تا امروز یعنی حدود ۲۷۹ میلیارد دلار صرف حمایت از ارتش اسرائیل شده است. ❗️جالب است بدانیم یکی از تفاوت‌های ویژه اسرائیل نسبت به دیگر بازیگرانی که آمریکا به آنها کمک نظامی می‌کند، مجاز بودن به استفاده از بخشی از کمک‌ها برای خرید تجهیزات از شرکت‌های نظامی داخلی اسرائیل است! یعنی آمریکا به دولت اسرائیل کمک بلاعوض می‌کند تا ارتش اسرائیل از شرکت‌های سهامی زیرمجموعه وزارت جنگ اسرائیل، تجهیزات بخرد! این مزیت به هیچ‌‌یک از سایر دریافت‌کنندگان کمک‌های نظامی آمریکا اعطا نشده و آنها ملزم به خرید از شرکت‌های آمریکایی هستند. البته قرار است این مزیت خرید داخلی در چند سال آینده به تدریج حذف شود. طبق گزارش‌ها، کمک‌های آمریکا ۲۰ درصد از بودجه نظامی اسرائیل را در سال‌های قبل از ۷ اکتبر ۲۰۲۳ تشکیل می‌داده است. ✅در بخش دیگری از گزارش مرکز CFR، نموداری منتشر شده که میزان واردات سلاح کشورهای منطقه را نشان می‌دهد. در این نمودار، میان سلاح‌های وارداتی از آمریکا و غیرآمریکا برای هر کشور در منطقه تفکیک و میزان واردات سلاح در اسرائیل، مصر، عراق، کویت، قطر، عربستان و امارات در یک مقیاس مشترک از سال ۲۰۰۰ تا ۲۰۲۵ مقایسه شده است. 🔴در این جدول، ستون قرمز‌رنگ میزان واردات سلاح از آمریکاست. مقایسه نمودارها نشان می‌دهد سهم سلاح‌های آمریکایی در سلاح‌های وارداتی اسرائیل، بیش از هر کشور دیگر منطقه و ۷۸ درصد است! این میزان برای مصر ۳۴ درصد، عراق ۵۲ درصد و عربستان ۶۴ درصد است. ✅اما این نمودار یک لایه پنهان دیگری هم دارد و آن اینکه حجم واردات سلاح کشورهایی مثل قطر، عربستان، مصر و اخیراً کویت! بیش از اسرائیل است و برخی حتی فاصله زیادی با رژیم صهیونیستی دارند. درست است که اسرائیل در واردات سلاح، بسیار به آمریکا و بیش از هر کشور دیگری وابسته است که یک دلیل آن کمک‌های نظامی آمریکاست، اما جزو کمترین‌ها در واردات سلاح قرار دارد. در حقیقت اسرائیل با بهره‌گیری از ظرفیت و سرمایه‌گذاری‌های آمریکا در صنعت نظامی با وارد کردن سلاح، توان داخلی را به مرور افزایش داده تا جزو خودمتکی‌ترین‌ها در مقایسه با رقیبان عربی خودش در منطقه باشد. ❗️بر اساس گزارش‌ها، تخمین زده می‌شود اسرائیل بین ۶۵ تا ۷۵ درصد نیازهای نظامی را در داخل تولید می‌کند. ⏺در پایان خوب است به یک قانون تصویب شده در کنگره آمریکا در سال ۲۰۰۹ تحت عنوان «برتری کیفی نظامی» (Qualitative Militar Edge) در روابط اسرائیل و آمریکا اشاره کنیم. طبق این قانون که به طور مخفف به QME مشهور شده است، آمریکا باید اطمینان حاصل کند که هر گونه سلاحی که به سایر کشورهای خاورمیانه ارائه می‌دهد، اسرائیل و برتری نظامی او را به خطر نمی‌اندازد. در چندین مورد، این امر مستلزم آن شده است که ایالات‌متحده به‌عنوان بخشی از فروش‌های بزرگ‌تر تسلیحات منطقه‌ای، تسلیحات جبرانی را در اختیار اسرائیل قرار دهد https://irannewspaper.ir/8900/5/141766 @Thirdintifada

عراقچی در گفتگو با برنامه عمانی «مع موسی الفرعی»: مجری: ❗️ آیا این بدان معناست که اکنون بار دیگر باب میانجی‌گری میان ایران و طرف‌های دیگر در حال گشوده‌شدن است؟ عراقچی: ✅باب مذاکره و میانجی‌گری همیشه باز است و این امکان در هر زمان وجود دارد، مشروط بر آنکه قواعد رعایت شود. اصل نخست دیپلماسی و مذاکره این است که دو طرف با نیت واقعی برای تبادل منصفانه و برابر به میز مذاکره بیایند. اما اگر هدف یکی از طرفین تحمیل خواسته‌های خود باشد، چنین مذاکره‌ای شکل نمی‌گیرد و ثمری ندارد. علت اصلی مشکل در روابط ایران و آمریکا، که مانع آغاز مذاکرات در حال حاضر است، رویکرد آمریکا مبتنی بر تحمیل خواسته‌ها و زیادی خواهی های آن است. متأسفانه ما بارها این رفتار را در تعاملاتمان با آنها دیده‌ایم. اگر طرف آمریکایی آمادگی خود را برای یک توافق عادلانه و متوازن، مبتنی بر منافع متقابل نشان دهد، جمهوری اسلامی ایران قطعاً موضوع را بررسی خواهد کرد. ما هیچ‌گاه میز مذاکره را ترک نکرده‌ایم، زیرا دیپلماسی جزئی اصیل از رویکرد و اصول ماست. @Thirdintifada

عراقچی در گفتگو با برنامه عمانی «مع موسی الفرعی»: مجری: ❗️عالیجناب، پوزش می‌خواهم اگر سؤال من کمی تند باشد، اما نکته‌ای که درباره ایران مشاهده می‌شود این است که از زمان بنی‌صدر در اواخر دهه هفتاد میلادی و اوایل دهه هشتاد، و حتی تا دوره احمدی‌نژاد، تقریباً هر رئیس‌جمهور یا مقام بلندپایه‌ای که از دولت خارج می‌شود، خود را در جایگاه «اپوزیسیون» معرفی می‌کند؛ و این موضوع گویی نشانه‌ای از مشکلی در سازوکار اداره حاکمیت و تصمیم‌گیری در ایران است. عراقچی: 🔴 آنچه شما گفتید فقط مختص ایران نیست. می‌توانم نمونه‌هایی از کشورهای متعدد بیاورم که در آنها نیز چنین پدیده‌ای وجود داشته است؛ برخی افراد پس از پایان دوره مسئولیت‌شان به مخالفان تبدیل می‌شوند و مواضعی متفاوت اتخاذ می‌کنند، و این امر طبیعی است. رئیس‌جمهور احمدی‌نژاد و دیگر رؤسای جمهوری پس از ترک منصب، ممکن است دیدگاه‌ها و مواضع خاص خود را داشته باشند؛ و این دیدگاه‌ها در داخل ایران قابل تحمل و قابل جذب است و بخشی از نظام موجود به شمار می‌رود. ❌تنها استثنا بنی‌صدر بود که سرانجام کارش به خیانت کشید و از کشور گریخت. اما سایر مسئولان همه در چارچوب نظام باقی مانده‌اند و نظرات خود را بیان می‌کنند. این در حقیقت نشانه‌ای از پویایی، انعطاف‌پذیری و گشودگی نظام است؛ زیرا اگر چنین نبود، آن‌گاه می‌شد مشروعاً درباره نقاط خلل و ضعف پرسش کرد. @Thirdintifada