🔸#درس_نوشت ا #هفته_پژوهش ☑️ سلوک پژوهش - بخش اول 📝آیت الله جوادی آملی 🔹 چند نكته است كه برای #پژوهشگر و محقق لازم است كه اگر آن نكات ملحوظ باشد، وقتی پژوهشگر و محقق ساخته شد، آن‌گاه پژوهش و تحقیق هم خود به خود ساخته می شود. 1️⃣ نكته اول این است كه همه ما یك #ظرفیت_خاص داریم. آن انسان كامل است كه می‌ تواند مظهر اسمای حسنای الهی باشد و همه چیز را به اذن خدا بداند، وگرنه ما بر اساس ﴿وَقَدْ خَلَقَكُمْ أَطْوَارًا﴾، هر كدام با ظرفیت خاصی خلق شدیم (این مطلب اول). 2️⃣ مطلب دوم آن است كه این جریان «رَحِمَ اللّه ُ امرَءً عَرَفَ قَدرَهُ»، گذشته از اینكه صبغه انشایی و دعا دارد، صبغه اخباری هم دارد؛ خدا كسی را رحمت می ‌كند و عنایت خاص الهی شامل كسی می‌ شود كه بفهمد #برای_چه_خلق_شده_است! نه آن هدف كلی كه ﴿مَا خَلَقْتُ الْجِنَّ وَاْلإِنْسَ الا لِیعبُدون﴾؛ نه! بلکه این آقا اصلاً برای چه خلق شده، برای كار علمی خلق شده یا برای كار عملی و اگر كار علمی است، رشته ‌اش چه است و تا چه حد است؛ «رَحِمَ اللّه ُ امرَءً عَرَفَ قَدرَهُ». حالا كه ذات اقدس الهی به شما آقایان این توفیق را داد كه بر اساس آن گرایش و بینشی كه خدا به شما مرحمت كرده است در خدمت قرآن و عترت باشید، باید این ظرفیت را حفظ بكنید. 3️⃣ مطلب سوم همان است كه اگر كسی ظرفیت خود را با چیزها و كالاهای بی خود پر كند، از آن كالای اصلی می ‌ماند. اگر درختی را شما با آب شور تغذیه كردید، بعد بخواهید با آب شیرین این را بپرورانید نمی ‌شود؛ این یك مقدار آب می خواست، به آن دادید و خشك هم شد!