۲۵ آبان‌ماه؛ سالروز حماسه خون و شهادت مردم اصفهان لشکر ۱۴ امام حسین (ع) شهرت خط‌شکنی داشت که نشان شجاعت و ایمان بود و سر در اصفهان را درخشان کرده بود. شجاعتی که ریشه در یقین داشته باشد حقیقی است و در سخت‌ترین شرایط نیز از دست نمی‌رود. روز ۲۵ آبان‌ماه ۱۳۶۱ پس از ۱۱ قرن که از تولد آخرین حجت خدا در کره زمین می‌گذشت، نشانه‌های صدق وعده‌های قرآن و احادیث ظهور بیشتری یافت و عصر جاهلیت ثانی تاریک‌ترین روزهای خویش را طی می‌کرد و این خود نشانه‌ای دیگر بود. مگر نه اینکه فجر سایه هنگامی سر می‌رسد که شب کامل شده باشد؟ با تشییع پیکر مطهر ۳۷۰ شهید در تاریخ ۲۵ آبان ۱۳۶۱، روز حماسه و ایثار و شهادت اصفهان رقم خورد. گردان‌های عزادار لشکر ۱۴ امام حسین (ع) در مناطق عملیاتی جبهه‌های نبرد با دسته‌های سینه‌زنی در خطوط جنگی و یگان‌ها به راه افتادند و مروری شدند بر رخدادهای جنگ‌های صدر اسلام. نجوای عزاداری برای سرور و سالار شهیدان همه ‏جا به گوش می‌رسید. نیروهای عراقی که از حمله رزمندگان ایرانی در ماه محرم می‌ترسیدند، در آماده‌باش کامل بودند. در پاییز ۱۳۶۱ چند تیپ و لشکر از سپاه و ارتش از جمله لشکر امام حسین (ع) اصفهان مأموریت پیدا کردند تا در منطقه عملیاتی موسیان برای انجام عملیات محرم سازمان‌دهی شوند. در ساعت ۲۲ دهم آبان ۱۳۶۱، عملیات محرم با رمز یا زینب (س) در منطقه عملیاتی موسیان و شرهانی، زبیدات، جنوب شرقی دهلران در غرب عین‏‌خوش با اهدافی نظیر آزادسازی ارتفاعات حمرین در جنوب دهلران و دسترسی به امکانات نفتی داخل خاک عراق و شهرک زبیدات آغاز شد. اهداف عملیات تا نزدیکی‌های سحر تأمین شد و الحاق نیروها با موفقیت انجام شد؛ ولی در منطقه دیگر درگیری، بر اثر بارندگی و طغیان آب شکاف ایجاد شد و رزمندگان تلاش کردند تا دشمن نتواند به آن نقطه دست پیدا کند. با روشن شدن هوا، هواپیماهای عراقی با تمام توان حمله کرده و با ریختن بمب و راکت تلاش کردند مانع ادامه عملیات شوند که در همین حین، نیروی هوایی جمهوری اسلامی ایران وارد صحنه شد و پاسخ مناسبی به نیروی هوایی رژیم بعث داد. عملیات تا چهار روز ادامه پیدا کرد و با خارج کردن جاده دهلران - عین‏‌خوش به طول ۱۰۰ کیلومتر از زیر دید و تیر دشمن، تأمین امنیت شهرهای موسیان، دهلران و پادگان عین‌‏خوش، دشت اژیه و دهکده‌های اطراف آن و آزادسازی کوه‌ها، منابع نفتی موسیان، بیات و حوضچه‌های نفتی زبیدات، تلمبه‌خانه و ۷۰ قطعه چاه، تأمین امنیت قسمتی از مرز به طول ۵۰ کیلومتر و اسارت ۳۴۰۰ عراقی با موفقیت پایان یافت. در جریان این عملیات بیش از ۳۰۰ نفر از جوانان اصفهانی به درجه رفیع شهادت رسیدند. چند روز بعد در تاریخ ۲۵ آبان‏ ۱۳۶۱، میدان امام خمینی (ره) اصفهان میعادگاه ۳۷۰ شهید جان‌برکف شد و مردم سربلند دیار نصف جهان، پیکرهای چاک‏ چاک عزیزانشان را بر شانه‌هایشان تشییع کردند. آن روز برای حضور این شهیدان در گلستان شهدای اصفهان فضای کافی وجود نداشت؛ به همین دلیل جلسه‌ای با حضور هیئت اجرایی، ریاست دادگاه انقلاب و هیئت امنای گلستان شهدا برگزار شد و طی آن مقرر گردید با مذاکره، صاحبان منازلی که در جنوب مقبره یوشع نبی قرار داشتند به یک مجتمع مسکونی متعلق به بنیاد مسکن و هتل کوثر انتقال داده شوند. کار انتقال و تخریب منازل با کمک جهاد سازندگی، شهرداری و مردم انجام شد و ۳۳۰ قبر برای دفن شهدای عملیات محرم آماده شد، اما رویداد دیگری در بعدازظهر همان روز اصفهانی‌ها را در تاریخ حماسه و ایثار ایران‌زمین جاودانه‌تر کرد. همان مردمی که صبح جوانان رشید خود را به خاک سپرده بودند، بعدازظهر جوانان دیگر خود را راهی جبهه‌های حق علیه باطل کردند تا خاطره عملیات را دوباره زنده کنند. به‌واسطه همین از خودگذشتگی‌ها بود که نام اصفهان در تاریخ پرافتخار ایران و انقلاب اسلامی ماندگار شد. حضرت امام خمینی (ره) در مورد این روز تاریخی فرمودند: «همین چند روز پیش فقط در شهر اصفهان حدود ۳۷۰ نفر را تشییع کردند، مع‏ذلک همین شهیدداده‌ها و داغ‏دیده‌ها به خدمت خود به اسلام ادامه می‌دهند. در کجای دنیا می‌توانید جایی را مانند استان اصفهان پیدا کنید؟» مقام معظم رهبری نیز در آن ایام طی مصاحبه‌ای در وصف اصفهان، فرمودند: «من شنیدم در اصفهان هفت نفر از بچه‌های یک مادر شهید شده‌اند و وی گریه نمی‌کند، آیا چه کسی توانسته است به او بگوید که تو که هفت فرزند و سه دامادت شهید شده‌اند، بعد از این‌ها خانه‌ات را هم بفروش برو پشت جبهه‌ها هم با جانت و هم با پولت کار کن؟ اصلاً کدام کلام و کدام درسی قادر است چنین روحیه‌ای را در یک انسانی ایجاد کند؛ بنابراین این‌ها کار هیچ‌ کسی نیست، بلکه فضای کار انقلاب و فضای انقلابی است که می‌تواند چنین معجزه‌ای داشته باشد.»