📚 مسافرت به خارج از شهر در ایام نوروز 💠 سؤال: قصد داریم که ایام نوروز به همراه خانواده برای تفریح به خارج از شهر برویم، با توجه به تداخل ایام نوروز با ماه رمضان، آیا روزه ما باطل می شود؟ ✅ جواب: اگر سفر شما کمتر از مسافت شرعی* باشد، روزه صحیح بوده و باید آن را ادامه بدهید ولی اگر قصد دارید بیشتر از مسافت شرعی از شهر خارج شوید، می توانید به گونه ای برنامه ریزی کنید که هنگام اذان ظهر در وطن باشید که در این صورت اگر کارهایی که روزه را باطل می کند انجام نداده باشید، روزه شما صحیح است. ------------------------ * مسافت شرعی یعنی چهل و یک کیلومتر، هر چند به صورت رفت و برگشت، آن هم اگر مسیر رفت آن از 5 .20 کیلومتر کمتر نباشد. #احکام #روزه ~•┈┈••✾•✨‌🌸✨•✾••┈┈•~ 🌷با‌طلاب‌پاسخگو‌همراه‌باشید🌷 🌹 @Tollabe_pasokhgoo ~•┈┈••✾•✨‌🌸⁩✨•✾••┈┈•~

▪️ هیجده نکته درباره ام المؤمنین حضرت خدیجه سلام الله علیها ۱. اول زنى که به رسول خدا (صلّى‌اللّه‌علیه‌وآله) ایمان آورد . ۲. بانویی که پیامبر اکرم (صلّى‌اللّه‌علیه‌وآله) درباره اش فرمود: «افضل زنان بهشت است» . ۳. زنى که خداوند از طریق جبرئیل و پیامبر (صلّى‌اللّه‌علیه‌وآله) به او سلام مى رساند . ۴. همسرى که سالها بعد از وفاتش پیامبر اکرم (صلّى‌اللّه‌علیه‌وآله)، نام او را مى برد و ستایش و دعا مى کرد، و گاهى در فراق او اشک مى ریخت و به زنان خود مى فرمود: خیال نکنید مقام شما بیش از اوست، زمانى که همۀ شما کافر بودید، او به من ایمان آورد. او مادر فرزندان من است . عایشه مى گوید: هرگاه مى خواستیم خود را نزد پیامبر (صلّى‌اللّه‌علیه‌وآله) عزیز جلوه دهیم ستایش از خدیجه (علیها السلام) مى کردیم . ۵. بانویى که تا زنده بود، رسول خدا (صلّى‌اللّه‌علیه‌وآله) با دیگرى ازدواج نکرد . بانویى که عاشق کمال بود و به همین دلیل، همین که از صداقت و امانت حضرت محمد(صلّى‌اللّه‌علیه‌وآله) باخبر شد، شخصى را با اموال خود براى تجارت به سراغ حضرت فرستاد، و طى یک قرارداد، اموال را همراه یک غلام براى تجارت به شام در اختیار حضرتش قرار داد . ۶. خدیجه، تنها یک همسر نبود، بلکه در حقیقت، یار و همراه و بازوى صادقى براى پیامبر اکرم (صلّى‌اللّه‌علیه‌وآله) بشمار مى رفت . ۷. خداوند، بسیارى از ناگوارى هاى پیامبر عزیز (صلّى‌اللّه‌علیه‌وآله) را از طریق خدیجه آسان مى فرمود : اموال این بانو در پیشبرد اهداف پیامبر اکرم (صلّى‌اللّه‌علیه‌وآله)، نقش مهمى داشت. ۸. او در راه حمایت از رسول خدا (صلّى‌اللّه‌علیه‌وآله)، آخرین فداکارى و ایثار را از خود نشان داد . ۹. پیامبر اکرم (صلّى‌اللّه‌علیه‌وآله) بعد از وفات خدیجه، گاه و بیگاه گوسفندى ذبح و گوشت آن را میان دوستان خدیجه تقسیم مى کرد و بدین وسیله نام و یاد او را گرامى مى داشت . ۱۰. کمالات خدیجه از یک سو، وفاى رسول خدا (صلّى‌اللّه‌علیه‌وآله) از سوى دیگر، کار را به جایى رساند که عایشه مى گوید: هرگز پیامبر عزیز (صلّى‌اللّه‌علیه‌وآله) از خانه بیرون نمى رفت، مگر ستایشى از خدیجه مى نمود. ۱۱. خدیجه، زیباترین زنان قریش بود. ۱۲. اموال خدیجه در سه سالى که مسلمانان مکّه در محاصره اقتصادى کفار قرار گرفتند، نقش مهمى داشت. ۱۳. خدیجه، بانویى با اراده، عاقل و شریف بود. شخصى را نزد حضرت محمد (صلّى‌اللّه‌علیه‌وآله) فرستاد و پیام داد که من به خاطر شرافت و قرابت و امانت و صداقت و اخلاق، به تو علاقه پیدا کرده ام. پیامبر عزیز (صلّى‌اللّه‌علیه‌وآله) مسأله را با عموهاى خود مطرح کرد، مقدمات ازدواج حضرت آماده شد، و با اینکه فرزندان متعددى از پیامبر اکرم(صلّى‌اللّه‌علیه‌وآله) پیدا کرد، ولى پس از فوت پیامبر (صلّى‌اللّه‌علیه‌وآله) تنها، فاطمۀ زهرا (علیها السلام) به یادگار ماند. ۱۴. خدیجه (علیها السلام) به قدرى محبوب رسول اکرم (صلّى‌اللّه‌علیه‌وآله) بود که در تاریخ مى خوانیم، پیرزنى خدمت پیامبر (صلّى‌اللّه‌علیه‌وآله) رسید و مورد لطف قرار گرفت، همینکه خارج شد، عایشه پرسید: این پیرزن کیست‌؟ حضرت فرمود: کسى است که در زمان حیات خدیجه (علیهاالسلام) به منزل ما مى آمد و با او رفت و آمد داشت، اکنون ما باید همان پیمان دوستى آنان را حفظ‍‌ نماییم؛ زیرا که خودش پیمانى از ایمان انسان است. ۱۵. خدیجه (علیهاالسلام) بیست و پنج سال در خدمت رسول اکرم (صلّى‌اللّه‌علیه‌وآله) بود و در سن شصت و پنج سالگى از دنیا رفت. رسول خدا (صلّى‌اللّه‌علیه‌وآله) بیست شتر جوان، مهریۀ خدیجه (علیهاالسلام) کردند ولیکن خطبه عقد را ابوطالب، عموى حضرت خواندند . ۱۶. و بالاخره، دنیا جاى ماندن نیست، خدیجه (علیهاالسلام) نیز، همچون دیگران از دنیا رفت و پیامبر اکرم(صلّى‌اللّه‌علیه‌وآله) را در سوگ خود نشاند. هنگام دفن خدیجه (علیهاالسلام)، رسول خدا (صلّى‌اللّه‌علیه‌وآله) وارد قبر شد و به یاد او گریست و در محلۀ «حجون» به خاک سپرده شد. ۱۷. خدیجه (علیها السلام) کسى بود که خداوند، رسول گرامى خود را مأمور مى کند تا بشارت بهشت به او دهد . ۱۸. خدیجه (علیها السلام) کسى بود که امام حسین(علیه‌السلام) بر سر قبر او آمد و گریست و مشغول نماز و مناجات شد، سپس دست به دعا برداشت. 📚منبع: قرائتی محسن، کتاب عمره، ص ۴۶ شب وفات ام المومنین حضرت خدیجه سلام الله علیها تسلیت باد 🌹 @Tollabe_pasokhgoo ▪️

❓آیا این تعبیر درست است که اسلام با اموال حضرت خدیجه(س) و شمشیر حضرت علی(ع) پیش رفته است؟ 🎙پاسخ #استاد_شهید_مطهری 👆 #دفاع_از_رسول_اکرم #پاسخ_به_شبهات_ملحدین #پاسخ_شبهه_خشونت_در_اسلام 🟥 @tollabe_pasokhgoo

❓آیا روزه و رمضان در ادیان و ملل گذشته نیز سابقه دارد؟ ✍ پاسخ : درباره‌ی این‌که، ماه رمضان در امت‌های گذشته به همین نام «رمضان» نامیده می‌شده نمی‌توان به طور قطع پاسخ مثبت داد، برخى می‌گویند: «رمضان» نامى است که اسلام بر این ماه گذاشته است و بنابر نظر دیگر (که مشهورتر است)، از زمان جاهلیت بر این نام بوده است.[1] ابن درید می‌گوید: وقتی که خواستند اسامی ماه‌ها را از لغت قدیمی آن انتقال دهند، آن ماه‌ها را به زمان‌هایی نام‌گذاری کردند که آن ماه مخصوص، اتفاقاً در آن زمان واقع شد، برای نمونه، ماه رمضان مصادف شد با گرمای شدید که به همین نام (یعنی رمضان) نامیده شد.[2] اما با توجه به این‌که اولاً: این انتقال اسامی قبل از اسلام بوده است و ثانیاً: مردم عصر جاهلی، حج را در ماه آن انجام می‌دادند[3] و اسم آن‌را می‌دانستند و ثالثاً: ماه‌های حرام را نیز می‌شناختند[4] و رابعاً: قرآن نیز به ماه رمضان اشاره کرده است[5] که به طور معمول باید برای مردم آشنا بوده باشد تا به آن اشاره کند، همه‌ی این قرائن دلالت دارد که ماه رمضان پیش از اسلام نیز به همین نام نامیده می‌شده است. درباره‌ی روزه در ادیان گذشته، در قاموس کتاب مقدّس می گوید: به طور کلّی در تمام اوقات در میان هر طائفه و هر ملّت و مذهب، در موقع ورود اندوه و زحمت غیر مترقّبه معمول بوده است ... . قوم یهود غالباً در موقعى که فرصت یافته می خواستند اظهار عجز و تواضع در حضور خدا نمایند، روزه مى‏داشتند، تا گناهان خود را اعتراف نموده، به واسطه روزه و توبه، رضاى حضرت اقدس إلاهى را تحصیل نمایند.[6] از جملۀ «الَّذِینَ مِنْ قَبْلِکُمْ» -در آیۀ شریفۀ: «کُتِبَ عَلَیْکُمُ الصِّیامُ کَما کُتِبَ عَلَى الَّذِینَ مِنْ قَبْلِکُمْ»؛[7] اى افرادى که ایمان آورده‏اید! روزه بر شما نوشته شده، همان‏گونه که بر کسانى که قبل از شما بودند نوشته شد تا پرهیزکار شوید- استفاده می شود که امّت هاى گذشته داراى آئین و دین بوده اند. البته‏ نه همه آنها، و قرآن کریم معین نکرده که این امّت ها کدام هستند، چیزى که هست از ظاهر جمله: «کَما کُتِبَ ... » بر مى‏آید که امّت هاى نامبرده اهل ملّت و دین بوده‏اند که روزه داشته‏اند، و از تورات و انجیل موجود در دست یهود و نصارا هیچ دلیلى که دلالت کند بر وجوب روزه بر این دو ملت دیده نمى‏شود، تنها در این دو کتاب فرازهایى است که روزه را مدح مى‏کند، و آن را عظیم مى‏شمارد. اما خود یهود و نصارا را مى‏بینیم که تا عصر حاضر در سال چند روز به اشکالى مختلف روزه مى‏گیرند، یا از خوردن گوشت و یا از شیر و یا از مطلق خوردن و نوشیدن خوددارى مى‏کنند. بر اساس روایات نیز، روزه‌ی ماه رمضان بر امت‌های گذشته واجب نبوده و فقط انبیاء آنان در ماه رمضان روزه می‌گرفته‌اند. حفص از حضرت امام صادق(ع) روایت نموده که آن‌حضرت فرمود: «آفریدگار روزه‌ی ماه رمضان را بر امت‌هاى گذشته واجب ننموده بود». راوى عرضه داشت پس مفاد آیه‌ی شریفه‌ی «یا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا کُتِبَ عَلَیْکُمُ الصِّیامُ کَما کُتِبَ عَلَى الَّذِینَ مِنْ قَبْلِکُمْ» چیست؟ حضرت فرمود: «روزه‌ی ماه مبارک رمضان فقط بر پیامبران واجب بوده و تنها امت اسلام است که بر همه‌ی پیروان توحید برترى یافته و در انجام این فریضه با پیامبران دیگر در یک تراز قرار گرفته است».[8] همچنین در قرآن کریم داستان روزه زکریا و قصه روزه مریم از سخن گفتن آمده است. و در غیر قرآن مسئله روزه از اقوام بى دین نیز نقل شده است، همچنان که از مصریان قدیم و یونانیان و رومیان قدیم و حتى وثنى‏هاى هندى تا به امروز نقل شده است که هر یک براى خود روزه‏اى داشته و دارند، بلکه مى‏توان گفت عبادت و وسیله تقرب بودن روزه از امورى است که فطرت آدمى به آن حکم مى‏کند.[9] پاورقی： [1]. کبیر مدنی، سید علیخان، ریاض السالکین فی شرح صحیفة سید الساجدین، محقق و مصحح: حسینی امینی، محسن، ج 6، ص 10 – 11، دفتر انتشارات اسلامی، قم، چاپ اول، 1409ق. [2]. به نقل از: ابن منظور، محمد بن مکرم، لسان العرب، ج 7، ص161، دار صادر، بیروت، 1414ق. [3]. بقره، 189. [4]. بقره، 217. [5]. بقره، 185. [6]. مصطفوى، حسن‏، تفسیر روشن، ج ‏2، ص 372، مرکز نشر کتاب، تهران، 1380ش.‏ [7] بقره، 183. [8]. شیخ صدوق، فضائل الاشهر الثلاثه، محقق و مصحح: عرفانیان یزدى، غلامرضا، ص 124، کتاب فروشی داوری، قم، 1396ق. [9] طباطبائی، سید محمد حسین، المیزان، ترجمه، موسوی همدانی، سید محمد باقر، ج ‏2، ص 7 و 8، دفتر انتشارات اسلامی، قم، 1374ش. ♻در ثواب نشر این متن شریک باشید♻ 💎کانال طلاب پاسخگو🔻 @tollabe_pasokhgoo

🔰برداشت های نادرست از برنامه «زندگی پس از زندگی» قسمت اول 🌿 آیا خوب و بد زندگی رو میتونیم بر اساس تجربه های نزدیک به مرگ بفهمیم ؟ ⚠️ ما به هیچ عنوان دنبال رد کردنِ اصل تجربه های نزدیک به مرگ نیستیم! تو این مجموعه میخوایم به این مطلب برسیم که چرا این تجربه‌ها باید با ملاک صحیح، که همون دین باشه ارزیابی بشه. #زندگی_پس_از_زندگی #تجربه_نزدیک_به_مرگ 📚#سطح_عمومی 🔻اگه بنظرت برای دیگران هم مفیده، براشون بفرست🔻 رادیو سایه‌بان در شبکه‌های اجتماعی @radiosayeban

🔻در روزه، واجب است نیت، استمرار داشته باشد #احکام #روزه ~~~•┈┈••✾•✨⁦🌸⁩✨•✾••┈┈•~~~ 🌷با‌طلاب‌پاسخگو‌همراه‌باشید🌷 🌹@Tollabe_pasokhgoo ~~~•┈┈••✾•✨⁦🌸⁩✨•✾••┈┈•~~~

❓آیا انسان می‏تواند از نظر شرعی با خویشاوندانی که وظایف شرعی را انجام نمی‌دهند، قطع رفت و آمد نمایند؟ ✍پاسخ همه مراجع: قطع #صله_رحم جایز نیست ولی اگر احتمال بدهید که ترک معاشرت و رفت و آمد موجب خودداری او از ارتکاب معصیت و باعث بیداری او می‌شود، می‌توان موقّتاً آن را (به عنوان امر به معروف و نهی از منکر) ترک کرد.[1] 🔹تبصره 1. ترک معاشرت در صورتی است که با مراتب دیگر، نتواند از معصیت جلوگیری کند و اگر بشود با شیوه‌های دیگر نهی از منکر کرد، ترک معاشرت جایز نیست. 🔹تبصره 2. اگر نوع خاصی از صله رحم (مثلاً رفت و آمد) با خویشاوند موجب تأیید کار حرام وی یا تشویق آنها بر ارتکاب منکر می‌شود یا مفسده داشته باشد و موجب ابتلای خود فرد به گناه می‌شود، آن نوع صله رحم جایز نیست ولی فرد موظّف است به شیوه دیگری صله رحم (مانند سلام رساندن) را انجام دهد. 🔹تبصره 3. بهتر است در امر به معروف و نهی از منکر اقوام و آشنایان با روش دلسوزانه که مفید و مؤثر مانند موعظه و نصیحت زبان خوش به همراه احسان آنها را ارشاد کرد. #احکام #امر_به_معروف #نهی_از_منکر ♦️پاورقی: [1]. امام، توضیح المسائل، م 2807 و استفتاءات، ج 1، امر به معروف، س 12 و 17و 18و 19؛ خامنه‌ای، اجوبه،‌ س 1058 و 1071؛ سیستانی، توضیح المسائل، ج 1، م 2287؛ صافی، سایت، احکام امر به معروف؛ مکارم، احکام ویژه، ش 141 و استفتاءات، ج 1، س 1156 و ج 3، س 1750 و 1751؛ تبریزی، استفتاءات، س 2227؛ بهجت، ‌استفتاءات، معاشرت، س 850 و امر به معروف، س 481؛ فاضل، استفتاءات، ج 1، س 940 و 941 و 942. ~•┈┈••✾•✨⁦🌸⁩✨•✾••┈┈•~ 🌷با‌طلاب‌پاسخگو‌همراه‌باشید🌷 🌹@Tollabe_pasokhgoo ~•┈┈••✾•✨⁦🌸⁩✨•✾••┈┈•~

❓علامت قبولی #روزه چیست؟ 🎙پاسخ #استاد_شهید_مطهری 👆 🌸 @Tollabe_pasokhgoo

🌙جلسه درس اخلاق دهه دوم ماه مبارک رمضان 🎤سخنران: حضرت استاد فروغی زمان: از پنجشنبه ۲ فروردین تا یکشنبه ۱۲ فروردین ۱۴۰۳ هر شب از ساعت ۲۱:۳۰ برادران و خواهران. مکان: تهران، خیابان امام خمینی(ره)، خیابان شیخ هادی، هاتف، محمدبیک، پلاک۶۴ 💎کانال طلاب پاسخگو🔻 @tollabe_pasokhgoo