📸 پیکر آیت الله عبد الامیر قبلان رئیس مجلس اعلای اسلامی شیعیان لبنان با حضور شخصیت های دینی و سیاسی تشییع و تدفین شد. @tollabolkarimeh

دعای هر روز ماه صفر @tollabolkarimeh

آنان باک دارند که شکم را قبله‌گاه و دنیا را مقصد می‌دانند. @tollabolkarimeh

🔸🔸یادداشت جدید حجت الاسلام حامد کاشانی چرا سکوت؟ طالبان یا پنجشیر؟ دوستانی که مرا می‌شناسند، بدبینی و مخالفت مرا نسبت به طالبان می‌دانند، اما از طرفی نسبت به جریان مقاومت پنجشیر نیز تردیدهای جدی و ... وجود دارد، مثلا هر دو گروه سابقه شیعه کشی یا حداقل پرونده اتهام سنگین شیعه کشی دارند، گرچه احتمالا خشونت طالبان بیشتر باشد. لذا این نزاع را به نفع مردم مظلوم افغانستان نمی‌دانم و برای آن مردم مظلوم خاصه، زنان، کودکان و به تاکید شیعیان افغانستان به شدت نگرانم. (چون شیعیان قبلا بیشتر مورد آزار و وحشی‌گری قرار گرفته اند و اکنون نیز بیشتر در معرض خطرات فراوانند) اکنون نیز نگرانم با ایجاد جنگ فرقه ای باز جان مردم مظلوم، هزاره‌ها و فارس زبانان، تاجیک‌ها و بویژه شیعیان در خطر افتد. اما توقعمان از دستگاه دیپلماسی نظام این است که با عقلانیت مسایل را رصد کند، در رسانه ملی، طالبان یا هیچ گروهی را شبه تطهیر نکند و مردم مظلوم و مخصوصا خانواده های شهدای مدافع حرم افغانستان را دلگرم کنند و موجب دلشکستگی بازماندگان جانباختگان جنایات سالهای قبل طالبان و... نیز نشوند. به هر حال هیچ یک از دو طرف این جنگ حق نیستند. بهترین کمک تلاش برای جلوگیری از درگیری نظامی و کوشش برای‌ تحقق حق مشارکت واقعی عمومی مردم افغانستان در سرنوشت خود است نه لزوما حمایت از پیروز قدرتمند فعلی. پیروز فعلی باید رصد و نگاه مراقبت سنگین ما را روی سرش حس کند تا طمعش برای جنایت علیه ما یا مظلومان کشورش برانگیخته نشود. پ.ن: البته دولت فعلی تازه معرفی شده عمدتا پشتون و طالب و برخی با سابقه جنایت سنگین (مانند حقانی) هستند و فعلا خبری از رضایت و مشارکت عمومی هم نیست. باید منتظر باشیم ببینیم، آینده چه می‌شود. خدا به خیر کند. @tollabolkarimeh

آشیانهٔ پرنده‌ها کلاس درس طبیعت به ماست. مادر تا زمانی که جوجه‌هایش سر از تخم در بیاورند، حامی آشیانه‌ است. بعد از بیرون آمدنشان زیر پر و بالشان را می‌گیرد تا از آب و گل در بیایند؛ راه پرواز را نشانشان می‌دهد و رهایشان می‌کند. پرنده، خودش تجربه می‌کند. به دل حادثه می‌زند؛ اوج می‌گیرد و فرود دارد. من هم این‌گونه آموخته‌ام که بگذار فرزندت خودش بیاموزد. تو راه را نشان بده؛ بگذار پرواز کند و از تجربه‌ها درس بیاموزد. بند وابستگی را از پایش باز کن، تا اوج گرفتنش را ببینی. از دور ایستادم و نظاره کردم. اما این میان موانعی هم پیدا می‌شود؛ مثل پدر مهربانی که دلش نمی‌آید دخترجانش از گل نازک‌تر بشنود. نمی‌گذارد تلخی حقیقت، به‌کام دردانه‌اش بنشیند و خیلی چیزهای دیگر. مادرانهٔ من مادرانه‌ای کافیست، عاشقانه دارد؛ نیش دارد به‌حد اعتدال. اندازهٔ هر چیز که کم یا زیاد شد، بدقواره می‌شود. قانونی نانوشته نیست که مادر، بار زندگی فرزندان را به‌دوش بکشد تا آخرین لحظات نفس کشیدنش. به‌قدر کفایت مادری کند کافیست؛ به‌قدر کفایت! 🖋 #بهار_سمنان #طلبه_نوشت #مادرانه @tollabolkarimeh

#روایت_زنان_گمنام_کربلا این اصلا عجیب نیست که پسرعمویی برود به خواستگاری دخترعمویش، تاریخ پر است از این ازدواج‌های فامیلی، اصلا قدیمی‌ترها می‌گفتند عقد دخترعمو و پسرعمو را توی آسمان‌ها بسته‌اند. پسرعمو اسمش مسلم بوده، پدرش را شما حتما شما می‌شناسید، نابینا بوده و ماجرای درخواستش از امیرالمومنین (ع) را حتما شنیده‌اید: عقیل دستش تنگ بوده و برای همسر و فرزندهایش پولی که بشود زندگی را بگذراند، نداشت. از امیرالمومنین(ع) خواست که کمی سهمش از گندم بیت المال را سه کیلو بیشتر کند. فقر طوری عقیل و مسلم و باقی فرزندانش را رنجور کرده بود که رنگ صورتشان عوض شده بود و حال پریشانی داشتند. باقی ماجرا را هم می‌دانید. راستی یادم رفت بگویم عقیل برادر امیرالمومنین (ع) بود و چند سال بعد از این ماجرا پسرش به خواستگاری دختر همین امیر رفت. رقیه، دختر علی (علیه السلام) بود و مسلم خواستگارش شده بود. من دوست داشتم از لابه‌لای صفحه‌های تاریخ ماجرای ازدواج این دو و بعد قصه زندگی شان را پیدا کنم و برای‌تان روایتش کنم اما تاریخ خیلی کم حوصله‌تر از این‌هاست که زندگی همه آدم‌ها را در حافضه خودش نگه دارد. مسلم سال‌ها بعد وقتی امیرالمومنین (ع) شهید شده بود و هم حسن بن علی (ع) هم به دست همسرش کشته شده بود، پرچم اباعبدالله را برداشت و به کوفه رفت تا دعوت مردم را راستی آزمایی کند اما هیچ وقت از کوفه برنگشت. رقیه همسر مسلم و خواهر ناتنی امام حسین(ع) بود. او و فرزندانش همراه همراه امام از مدینه به مکه آمده بودند و بعد در کاروان ماندند تا خبر شهادت مسلم رسید و بعدترش تا ظهر عاشورا خیمه ای در بین خیمه های امام داشتند. این حتما از بد اقبالی ماست که شخصیتی مثل رقیه را کمتر میشناسیم و اطلاعات مان از ایشان حداقلی است. نهایت تلاش‌مان این است که او را در پس چهره همسر و فرزندانش بشناسیم. تلاش کنیم تصور کنیم کسی که فرزند امیرالمومنین (ع) باشد، چطور آدمی می‌شود، همسر مسلم بن عقیل بودن یعنی چه و مادری که فرزندانی مثل فرزندان او تربیت کند چطور مادری است. فرزندان مسلم را که می‌شناسید، همان ها که در شب عاشورا جزو اولین کسانی بودند که گفتند امام زمان‌مان را ترک نمیکنیم حتی اگر کشته شویم. ما از این سوی تاریخ شبه زنی را میبینیم که فرزندانش را برای زمان پر آشوب و التهاب خودش خوب تربیت کرده بود، خانه اش را برای زندگی همسری که یک فعال سیاسی-اجتماعی بوده خوب امن کرده بود و در این میان خودش را چنان محکم ساخته بود که ماجرای کربلا و سخت ترین غم تاریخ نتوانست کمرش را بشکند و باورش را متزلزل کند. یادتان هست که، رقیه همسرش را در مسیر کربلا از دست داد، فرزندانش را در روز عاشورا پرپر دید، شاهد شهادت برادرزاده‌هایش (قاسم و علی اکبر و علی اصغر) بود، چشمش به آمدن برادرش عباس(علیه السلام) از علقمه خشک شد و عزیزترین عضو خانواده‌اش حسین (علیه السلام) را در گودال قتلگاه دید. رقیه گرچه در خاطر ما شخصیتی خیلی محو دارد اما حضورش در کربلا و ماجرای اسارت اهل بیت، حضوری پررنگ است. آن چنان پررنگ و اثرگذار که می توان او را همپای خواهرش زینب، پشتوانه ای برای زنان و کودکان کاروان دانست. ✍حجت الاسلام و المسلمین محمدرضا جوان آراسته @tollabolkarimeh

《لیستنقذ عبادک من الجهاله و حیرة الضلالة》 مرا از شهر آدم های بی کوله و پرچم نجات بده #مینیمال‌هایی_برای_اربعین #تلک_الایام @tollabolkarimeh