معلومات مظفرالدین شاه در ریاضیات از جمع و منهای ساده تجاوز نمیکرد و حتی به ضرب و جدول ضرب نرسیده بود و اعداد و اوزان را بخوبی تشخیص نمیداد و قادر به شمردن اعداد بزرگ نبود.
روزی شاه دستور داد هزار سکه طلا به احمد خان خواجه مادرش (شکوه السلطنه) به جهت خوشخدمتی ببخشند.
امینالسلطان صدراعظم به کارگزاران خزانه دستور داد صد سکه اشرفی را در بشقابی بگذارند و به منظر شاه برسانند و اگر شاه اجازه داد آن مبلغ اشرفی را به احمد خانِ خواجه تحویل دهند.
مظفرالدین شاه از دیدن صد سکه طلا در بشقاب عصبانی و متحیر شد و گفت: من دستور داده بودم هزار اشرفی به این خواجه بدهید چرا رفتهاید این همه اشرفی طلا آوردهاید! این تعداد بسیار زیاد است و لازم نیست به یک خواجه بیارزش حرمسرا داده شود!
سپس شاه یک مشت از اشرفیها را برداشت و به خواجه بخشید و امر کرد مابقی را به خزانه بازگرداندند و کسی جرات نکرد به شاه بگوید هزار سکه بسیار بیش از اینهاست!
زنده یاد عبدالحسن نوایی در مقدمه کتاب مرآت الوقایع مظفری مینویسد: سفرنامههای مظفری از سفرنامههای ناصری چندان سستتر و بیمحتواتر نيست. اين پدر و پسر گويی تعمد يا تعهد داشتند كه يک كلمه حرف حسابی كه به درد اهل تاريخ بخورد و روشنگر مطالبی در سياست داخلی و خارجی باشد، ننويسند!
علیاصغر شمیم در کتاب ایران در دوره سلطنت قاجار در توصیف مظفرالدین شاه مینویسد: تاریخ او را فردی سادهلوح، سهل القبول، متلون المزاج، مسخره و مضحکهپسند میشناسد که از لحاظ فکر، کودکی سالخورده بیش نبود!
پادشاه شخصاً دارای هیچ علمی نبود و از اطلاعات سیاسی و تاریخی و غیره که لازمه جهانداریست، بیبهره بود و از این رو، عاقبتاندیشی حتی برای خود و اخلاف (اولاد) خویش هم به خاطرش خطور نمیکرد تا چه رسد به آبادانی ملک و مملکت!
@tonnel_zaman 🌐
مدال طلا به شکل گل شش پر در محوطه اشکانی وستمین در ۸۰ کیلومتری جنوب شهرستان ساری که شامل بقایاي استقرار، گورستان شرقی، گورستان غربی، قلعه و گورستان اسلامی میباشد، کشف شد. و در موزه تاريخ ساری نگهداری میشود.
@tonnel_zaman
پل ساسانی خیرآباد در ۱۳۰ متری چهار طاقی خیرآباد از توابع شهرستان گچساران قرار دارد. این پل تاریخی متعلق به دوران حکومت ساسانیان است و در تاریخ ۱۳ آبان ۱۳۸۶ با شمارهی ثبت ۱۹۷۵۰ بهعنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسید.
@tonnel_zaman
تاریخ نگاران، پس از سنگ تراشی ، سبدبافی با رشتههای گیاهی را کهنترین صنعتی میدانند که انسان با آن آشنا شده است و نمونههای حصیر یافت شده در عراق، که احتمالا ً متعلق به ۵۰۰۰ سال پیش از میلاد مسیح است بازگو کننده قدمت حصیر بافی است.
در مناطق عرب نشین به علت فراوانی درختان نخل، هنر صنعت حصیر بافی به موازات شغل کشاورزی رواج یافته است و انواع سبدها، محصولات کاربردی و زیراندازها با کاربرد نوارهای تهیه شده از برگ درخت خرما تولید میشود. مروزه محصول حصیرخوزستان به عنوان یک هنر صنعت در اغلب مناطق ایران شناخته شده است.
در بافت محصول حصیر خوزستان، رشتههای خوص (برگهای جوان درخت خرما) به تناوب از زیر و روی یکدیگر میگذرند و در اثر پیوستگی و درگیری آنها با یکدیگر، نوعی حصیر نازک تولید میشود.
@tonnel_zaman
سمقاور؛ روستایی که معادله مهاجرت را تغییر داد
سمقاور روستای منبت کاری در استان مرکزی، که حالا مقصد جوانان مهاجر و جویای کار شده است. روستای ثبت ملی شده سَمقاوُر تنها روستای ایران است که تقریبا همه اهالی آن منبت کار هستند و در سالهای دور و نزدیک با تلاش بیوقفه و ذوق روستاییان هنرمندش، حرکت در مسیر توسعه و مهاجرت معکوس را آغاز کرده است.
روستای سمقاور شهرستان کمیجان از کانونهای هنر منبت ایران است و بیش از ۳۰۰نفر در قالب ۸۰ کارگاه به صورت حرفهای به تولید منبت اشتغال دارند.
@tonnel_zaman
خانه فرهنگ و هنر یزد ؛
یکی از خانه های تاریخی بافت فهادان یزد میباشد که با نام « خانه مهدی ملک زاده » ثبت شده است و در ایامی نه چندان دور ، نقش محل سکونت ۴ نسل از نسل ملک زاده را داشته است . قدمت این خانه ، به دوره قاجار می رسد و در سال ۱۳۹۳ هـ.ش به مدت چند سال ، مورد مرمت و بازسازی قرار گرفته است.
خانه هنر یزد ، در تاریخ ۲۸ دی سال ۱۳۷۹ هـ.ش به عنوان یک اثر ملی در فهرست آثار ایران به ثبت رسیده است.
@tonnel_zaman
خانه ی دکتر صدقیانی؛
یکی از زیبا ترین خانه های تاریخی تبریز است، این خانه در دوران حکومت قاجار ساخته شده است و معماری خیره کننده ی این خانه هر بیننده ای را شگفت زده می کند. این ساختمان یکی از مجموعه ساختمان های دانشکده معماری دانشگاه هنر اسلامی بود. گفته می شود در این خانه که صاحبش دکتر صدقیانی که از مردان شاخص آن دوران بود اموالی از لوئیی شانزدهم نگهداری می شد. این خانه در زمان جنگ تحمیلی بر اثر بمباران آسیب جدی دیده بود و بخش های زیادی از آن هم تخریب شده بود. اما در طی سال های اخیر بر اثر ترمیم و بازسازی این خانه دوباره شکوه و جلال خود را بدست آورده است .
این خانه با چند خانه ی تاریخی اطراف خود ادغام شده و مجموعه خانه های تاریخی را بوجود آورده اند که هم اکنون در اختیار دانشکده معماری تبریز قرار داردخانه صدقیانی دردوازده بهمن ماه سال هزاروسیصدو هشادو بک به عنوان یکی از آثار های ارزشمند ملی به ثبت رسید.
@tonnel_zaman
مهر با نقش نیمتنه سه برگزیده و نوشته «مانی، حواری عیسی مسیح»
میانرودان، سنگ بلور،
دوره ساسانی، قطر ۲/۹ سانتیمتر
کتابخانه ملی فرانسه
@tonnel_zaman
عزیزخان مکری در کنار مظفرالدین میرزا ولیعهد
نقاشی منسوب به محمد حسن خان افشار
حوالی 1240 خورشیدی
موزهی لوور
@tonnel_zaman
حمام گلشن یزد در میدان میرچخماق، قرار گرفته است. بر سردر حمام، میراث فرهنگی نوشته ای نصب کرده است که حاکی از ساخت بنا در سال ۱۲۴۲ می باشد. این حمام، با توجه به تاریخ مذکور، متعلق به دوره فتحعلی شاه قاجار است.
این بنا از دو حمام بزرگ و کوچک تشکیل شده که هر یک شامل سربینه و گرم خانه است. حمام بزرگ، علاوه بر اینها، فضای چال حوض دارد. این دو حمام در زمینی نامنظم قرار گرفته اند، اما همه فضاهای آنها قاعده ای منظم و هندسی دارند. سربینه حمام بزرگ را، که قاعده هشت دارد، گنبدی مرتفع می پوشاند. در میانه این فضا، کف به شکل هشت ضلعی پایین نشسته و حوضی به شکل هشت گوش تزیینی در میانه آن است.
حمام کوچک نیز سربینه ای دارد با طرحی مشابه با سربینه حمام بزرگ. این فضا قاعده هشت و نیم هشت و غرفه هایی با قاعده نیم هشت در اضلاع کوچک و غرفه هایی با قاعده مستطیل در اضلاع بزرگ خود دارد. سربینه در امتداد یکی از محورهای فرعی خود به میان در راه دارد.نورگیر میانه سقف و چهار نورگیر اطراف آن به زیبایی و به صورتی منظم روشنایی سربینه را تامین می کنند. در هر وجه، با قاعده نیم هشت و در چهار وجه دیگر، با قاعده مستطیل است.
@tonnel_zaman
نمایی از ساختمان کنسولگری بریتانیا در شهر بوشهر در دوره قاجار
از سال ۱۷۶۳ کمپانی هند شرقی بریتانیا در بندر بوشهر حضور یافت زیرا به لحاظ تجاری حائز اهمیت بود. بعدها بریتانیا با کریمخان زند مشکل پیدا کرد. از اینرو تجارت خود را در بندر بصره متمرکز کرد اما با تصرف بصره توسط کریم خان، بریتانیاییها در سال ۱۷۷۸ پایگاه تجاری خود در خلیج فارس را دوباره در بوشهر مستقر کرده و از آن پس تا حدود یک قرن بهطور مستمر به افزایش نفوذ خود در خلیج فارس مشغول بودند.
@tonnel_zaman
عمارت کوشک احمدشاهی از نمایی متفاوت
آخرین و شاعرانهترین بنای دوران قاجار با خصوصیات منحصر بفرد و جاذبه و آراستگی که در باغ تاریخی نیاوران ساخته شده، کوشک احمدشاهی متعلق به دوره احمدشاه -هفتمین و آخرین پادشاه سلسله قاجار- است.
"کوشک" در لغت به معنای قصر و هر بنای رفیع، بلند، بارگاه و سرای عالی است و در اصطلاح به بنایی گفته میشود که در میان باغ قرار گرفته و از داخل بنا بر چهار طرف منظر دارد.
@tonnel_zaman