پس از پایان جنگ سپاه دشمن به خیمه گاه امام حسین علیه السلام حمله کردند و زیورآلات زنان را به غارت بردند و همه ی زنان، کودکان و امام سجاد (ع) که به دلیل بیماری نتوانستند در جنگ شرکت کنند را در یک جا جمع کرده و تمامی خیمه ها را به آتش کشیدند. امروزه در عراق و برخی شهرهای ایران در عاشورا برای عزاداری خیمه آتش می زنند که دقیقا به همین علت تاریخی می باشد. هم اکنون نیز در همین محل، بنایی به مساحت ۲۰۰۰ متر مربع با چندین گنبد سبز رنگ منسوب به خیمه گاه ساخته شده که پیش از این به آن اشاره کردیم. این خیمه گاه بارها مورد بازسازی قرار گرفته است. 💠 @torbatkarblA

قسمت های مختلف خیمه گاه امام حسین (ع) در ابتدای ورود به این محل، بنایی منتسب به خیمه حضرت ابوالفضل (ع) به چشم میخورد که تداعی کننده لقب پاسدار خیمه ها برای آن حضرت است. بعد از گذر از این مکان در دو طرف شانزده طاق کوچک می بینید که به یاد جهاز شتران ساخته شده است. بعد از گذر از قسمت طاق ها به بنای سرپوشیده ای می رسید که اتاق های کوچکی در اطراف آن وجود دارد. بنای وسط این سالن مربوط به خیمه امام حسین (ع) و خیمه های اطراف مربوط به سایر یاران می باشد. در این سالن دو محراب نیز به چشم می خورد که یکی از آن ها به محراب امام حسین (ع) و دیگری به محراب امام زین العابدین (ع) معروف است. یک چاه نیز در این بنا وجود دارد که به چاه حضرت عباس معروف است که به زیر زمین می رسد و داخل آن آب دارد. خیمه گاه حضرت زینب (س) نیز در پشت خیمه برادر قرار گرفته و خیمه همسر امام نیز سمت چپ ورودی و خیمه حضرت قاسم (ع) نیز در سمت راست قرار دارد. برای اینکه به راحتی به محل خیمه گاه دسترسی پیدا کنید می توانید از درب باب الزینبیه یا باب القبله خارج شوید و از طریق خیابانی که از کنار تل زینبیه شروع می شود به خیمه گاه امام حسین (ع) برسید. در نظر داشته باشید که مانند حرم، همراه داشتن تلفن همراه یا دوربین برای ورود به این مکان ممنوع می باشد. 💠 @torbatkarblA

تاریخچه ساخت خیمه گاه امام حسین (ع) اطلاعات دقیقی برای ساخت این بنا موجود نیست اما بر اساس برخی روایات موجود، نخستین بنا از خیمه گاه توسط فردی به نام عبدالمؤمن دده از نسل سید ابراهیم مجاب در قرن دهم هجری ساخته شد. او تعدادی درخت خرما در کنار این بنای کوچک کاشت که بعدها به نخلستان دده شهرت پیدا کرد. سپس در سال ۹۹۶ قمری فردی به نام جهان کلامی کربلایی شاعر قرن دهم، این بنا را مرمت کرد به گونه ای که هم اکنون نیز تاریخ مرمت در سنگ مرمر محراب وجو۰۹د دارد. در دوران سلطنت ناصرالدین شاه قاجار نیز بازسازی هایی در این بنا اتفاق افتاد. شخصی به نام عبدالحسین تهرانی از جانب ناصرالدین شاه برای بازسازی عتبات عالیات در ۱۲۷۶ قمری نماینده شد و در کنار بازسازی حرم امام حسین (ع) به بازسازی خیمه گاه نیز پرداخت. از جمله گزارش های قدیمی که در مورد خیمه گاه وجود دارد، مربوط به گزارش یک گردشگری آلمانی به نام «کارستن نیبور» است که در سال ۱۷۶۵ میلادی در سفری که به غرب آسیا داشت وارد کشور عراق شد و از کربلا دیدن کرد. او می گوید بنای ویرانه ای به عنوان خیمه گاه در خروجی کربلا به سمت کوفه وجود داشته است و بنای قدیمی کوچکی که به قبر قاسم بن حسن و برخی شهدای کربلا منسوب بوده در نزدیکی این خیمه گاه وجود داشته است.

جدیدترین تغییرات و اقدامات عمرانی خیمه گاه حسینی هنگامی که حکومت صدام حسین در عراق سقوط کرد بناهای زیارتی عراق درحال بازسازی بوده اند. یکی از این مکان های زیارتی که درحال بازسازی بوده است خیمه گاه عاشورا بوده است. این بنای قدیمی که در طول قرن‌های سیزدهم و چهارم هجری ایجاد شده بود پس از سقوط حکومت صدام بازسازی و توسعه یافت. از جمله تغییرات مهمی که در بازسازی این بنا انجام شد می توان به مواردی مانند: ساخت گنبد بزرگ و چند گنبد کوچک که هر کدام نشانه یک خیمهگاه است و احداث صحن مسقف در خیمه‌ گاه امام حسین در کربلا اشاره کرد. آخرین طرح بازسازی که بر روی خیمه‌ گاه امام حسین انجام شد، ساخت چند ضریح کوچک در چند نقطه خیمه‌ گاه بود. این ضریح‌ ها به همت ستاد بازسازی عتبات عالیات در مکان‌هایی که متعلق به به خیمه‌ های امام حسین(ع) حضرت عباس(ع)، امام زین العابدین(ع)، خیمه گاه حضرت زینب (س) و قاسم بن حسن است، انجام شد. حدود ۳ سال پیش طرحی اجرا شد که در آن تغییرات عمرانی دیگری در خیمه گاه کربلا ایجاد کردند. در این طرح چهار ضریح مطهر تعویض شده است و خیمه ها به شکل خیمه های عربی قدیمی طراحی شده اند. حائز اهمیت است که سقف خیمه گاه حسینی به مساحت هزار و دویست متر مربع با بهترین نوع کاشی کربلایی که مزیّن به برخی سور و ادعیه می باشد، کاشیکاری شده است 💠 @torbatkarblA