شفابخشی تربت امام حسین(علیه‌السلام) شفای محمدبن‌مسلم توسط شربت تربت محمدبن‌مسلم از کوفه به مدینه رفت درحالی‌که بیمار شده بود و نمی‌توانست از خانه بیرون رود. حضرت باقر(علیه‌السلام) شربتی به غلام دادند و فرمودند تا این شربت را نخورده برنگرد! غلام شربت را برد و محمدبن‌مسلم نوشید سپس گفت مولایم فرموده با من خدمت او بیا! محمد گوید: با خودم فکر کردم چگونه خودم را به محضرش برسانم با اینکه نمی‌توانم از جایم تکان بخورم! اما لحظاتی پس از نوشیدن آن شربت احساس کردم مانند کسی هستم که از بند آزاد شده باشد. با چشم گریان خدمت حضرت رفتم و دست و سر ایشان را بوسیدم، حضرت فرمود: چرا گریه می‌کنی؟ عرض کردم: «جُعِلْتُ فِدَاکَ أَبْکِی عَلَى اغْتِرَابِی وَ بُعْدِ الشُّقَّهِ وَ قِلَّهِ الْقُدْرَهِ عَلَى الْمُقَامِ عِنْدَکَ أَنْظُرُ إِلَیْکَ»، به‌جهت غربت و سفر دور و طولانی و اینکه توانم برای حضور در خدمت شما و نگریستن به وجودتان کم است. @torbatkarblA

حضرت فرمود: اما توانِ کمِ تو، خداوند دوستان و موالیان ما را این‌گونه قرار داده و سریع ایشان را به بلا و مشکلات دچار می‌کند. اما غربتی که گفتی، مؤمن در دنیا و بین این مخلوقاتِ منکوس (و وارونه) غریب است. اما نسبت به دوری مسافت امام حسین(ع) را اسوه خود قرار بده که در زمینی دور کنار فرات است. اما اینکه گفتی دوست داری نزدیک ما باشی و ما را ببینی، تو نمی‌توانی این کار را بکنی ولی خدا خواستۀ دلت را می‌داند و بر همین اساس پاداشت می‌دهد. سپس فرمود: آیا به زیارت امام حسین(ع) می‌روی؟ عرض کردم: بله، با ترس می‌روم! حضرت فرمود: هرکه با ترس بیشتری به زیارت او برود ثوابش بیشتر خواهد بود و… سپس فرمود: شربتی که برایت فرستادم چگونه بود؟ عرض کردم: شهادت می‌دهم که شما اهل بیت رحمتید، وقتی غلام آن را آورد نمی‌توانستم روی دو پای خود بایستم و از خودم مأیوس بودم! تا آن شربت را نوشیدم عافیت یافتم. حضرت فرمود: در آن شربت مقداری از خاک قبر جدّم حسین بود و آن خاک بهترین درمان‌گر و شفادهنده است! ما از آن شربت به فرزندان و زنانمان می‌دهیم پس همۀ خوبی‌ها را در آن می‌بینیم. عرض کردم: ما هم از مخلوط تربت قبر حسین(ع) می‌نوشیم! حضرت فرمود: شما چنین و چنان می‌کنید و برکت و اثر آن خاک از بین می‌رود. وگرنه اگر کسی آدابش را رعایت کند با خوردن آن، در همان لحظه شفا می‌یابد… کامل الزیارات، ص۲۷۵ @torbatkarblA

شفای ناصبی به برکت تربت امام حسین علیه‌السلام شخصی گوید در مسجد جامع مدینه مشغول نمازخواندن بودم و دو نفر کنارم نشسته بودند، یکی از آنها که لباس سفر بر تن داشت به دیگری گفت: فلانی خبر داری که خاک قبر حسین [علیه‌السلام] درمان هر دردی است؟ من از اینجا فهمیدم که «کَانَ بِی وَجَعُ الْجَوْفِ»، دردی در درون بدنم داشتم و با هر چیزی که درمان کردم نتیجه نداد، پس از درمانش مأیوس بودم. در کوفه پیرزنی به‌نام سلمه همسایۀ من بود، روزی به من گفت: ای سالم، چه شده که می‌بینم هر روز بیماری‌ات بیشتر می‌شود؟! آیا دوست داری به اذن پروردگار درمان شوی؟ گفتم: بله! ظرف آبی برایم آورد و من نوشیدم و خوب شدم. بعد از چند ماه به او گفتم: چطور مرا درمان کردی؟ گفت: با یکی از دانه‌های این تسبیح! و در دستش تسبیحی از خاک کربلای ابی‌عبدالله بود. گفتم: «یَا رَافِضِیَّهُ! دَاوَیْتِینِی بِطِینِ قَبْرِ الْحُسَیْنِ؟! فَخَرَجَتْ مُغْضَبَهً»، ای رافضیه، با خاک قبر حسین [علیه‌السلام] مرا درمان کردی؟! و با عصبانیت از خانه او خارج شدم. پس به‌خدا قسم بیماری‌ام بدتر از حالت قبلی به من برگشت. الخرائج و الجرائح @torbatkarblA

چرا تربت قبر امام حسین(ع) می‌خوریم اما اثر ندارد؟! شفانگرفتن جابر از تربت جابربن‌یزید جعفی گوید: خدمت امام باقر(علیه‌السلام) رسیدم و عرضه داشتم: به دو درد متضادّ هم مبتلا شدم که هرگاه یکی را درمان می‌کنم دیگری شدّت می‌یابد! حضرت فرمود: «عَلَیْکَ بِتُرْبَهِ الْحُسَیْنِ بْنِ عَلِیٍّ». عرض کردم: «کَثِیراً مَا اسْتَعْمَلْتُهَا وَ لَا تُنْجِحُ فِیَّ»، زیاد استفاده کردم اما فایده نداشته است! پس آثار غضب را در چهرۀ حضرت مشاهده کرده و گفتم: از سخط و خشم شما به خدا پناه می‌برم! حضرت برخواست و درون خانه رفت و برگشت و چیزی به‌مقدار یک دانه آورد و فرمود: این را بخور. به‌محض اینکه خوردم دردم از بین رفت و خوب شدم، پس عرض کردم: این چه بود؟ حضرت فرمود: از همان چیزی بود که تو گفتی هیچ تأثیری در تو نداشته است! … سپس آدابی را بیان فرمودند @torbatkarblA

عوامل بی‌اثرشدن خاک کربلا یکسری عوامل باعث می‌شود خاک کربلا اثربخشی‌اش را از دست بدهد؛ از جمله: ضعف اعتقاد و باور: گاهی ما خاک قبر حضرت را با قصد آزمایش و امتحانی می‌خوریم و باور صددرصدی نداریم که خداوند شفای همۀ مریضی‌ها را در این خاک مقدس قرار داده است؛ چنانچه نقل شده: «لأنّکم تستعملون التربه بقصد التجربه» رعایت‌نکردن آداب: گاهی نیز نگه‌نداشتن حرمت و رعایت‌نکردن آداب این خاک شریف باعث می‌شود نورانیت و برکت و خواص آن کم‌رنگ شده یا از بین برود. @torbatkarblA

آداب تربت امام حسین(علیه‌السلام) روایت محمدبن‌مسلم… آدابی که امام باقر(ع) به جابر آموختند ای جابر، وقتی می‌خواهی تربت را برداری: آخر شب بردار؛ با آب خالص غسل کن؛ پاکیزه‌ترین لباس کهنه‌ات را بپوش؛ با سُعد خودت را خوشبو کن؛ وارد حریم قبر شو و قسمت بالاسر بایست؛ چهار رکعت نماز بخوان در دو رکعت اول: در رکعت اول یک حمد و یازده مرتبه کافرون در رکعت دوم یک حمد و یازده مرتبه قدر در قنوت: «لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ حَقّاً حَقّاً، لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ عُبُودِیَّهً، وَ رِقّاً، لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ وَحْدَهُ وَحْدَهُ، أَنْجَزَ وَعْدَهُ، وَ نَصَرَ عَبْدَهُ، وَ هَزَمَ الْأَحْزَابَ وَحْدَهُ، سُبْحَانَ اللَّهِ مَالِکِ السَّمَاوَاتِ وَ مَا فِیهِنَّ وَ مَا بَیْنَهُنَّ، سُبْحَانَ اللَّهِ ذِی الْعَرْشِ الْعَظِیمِ وَ الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعالَمِینَ» در دو رکعت دوم: در رکعت اول یک حمد و یازده مرتبه توحید در رکعت دوم یک حمد و یازده مرتبه نصر در قنوت همان دعای پیشین را بخوان سپس سجده شکر برو و هزار بار بگو «شکراً»؛ سپس بلند شو و دستت را روی تربت بگذار و بگو: «یَا مَوْلَایَ یَا ابْنَ رَسُولِ اللَّهِ إِنِّى آخُذُ مِنْ تُرْبَتِکَ بِإِذْنِکَ، اللَّهُمَّ فَاجْعَلْهَا شِفَاءً مِنْ کُلِّ دَاءٍ، وَ عِزّاً مِنْ کُلِّ ذُلٍّ، وَ أَمْناً مِنْ کُلِّ خَوْفٍ، وَ غِنًى مِنْ کُلِّ فَقْرٍ، لِی وَ لِجَمِیعِ الْمُؤْمِنِینَ وَ الْمُؤْمِنَاتِ»؛ پس با سه انگشتت سه مرتبه از خاک بردار و در پارچه‌ای نظیف یا ظرفی شیشه‌ای قرار ده؛ سپس آن را با عقیقی مهر کن که رویش نوشته شده باشد: «ما شاءَ اللَّهُ، لا قُوَّهَ إِلَّا بِاللَّهِ، أَسْتَغْفِرُ اللَّهَ». پس خداوند وقتی از نیت صادقانه‌ات آگاه باشد، با سه بار برداشتن فقط هفت مثقال خاک برداشته می‌شود و اثر شفابخشی را در آن قرار می‌دهد. @torbatkarblA

توضیح ضروری :وهابی ها در شبکه های ضد شیعه دائما این جملات را تکرار می کنند : هرگونه توسل به غیر خدا و تبرک حرام و شرک است و تبرک و استشفای به تربت امام حسین علیه السلام را نیز شرک می دانند.حضرت استاد قزوینی در ادامه این بحث مطالبی از کتب اهل سنت نقل می کنند که در آنها حتی بال مگس و ادارار شتر به عنوان شفا مطرح می شود. و یا مردم باقی مانده آب غسل میت ابن تیمیه به جهت استشفا نوشیدند .و یا خاک قبر بخاری را به جهت تبرک بردند. عجبا که تبرک و استشفای به آب غسل میت ابن تیمیه شرک شمرده نشود یا تبرک به خاک قبر بخاری اشکالی ندارد و تبرک به خاک مطهر سبط رسول خدا سید و سالار شهیدان حضرت اباعبدالله الحسین (سلام خدا بر او باد) با آن عظمت شخصیت شرک شمرده شود. ؟! @torbatkarblA

در یکی از شبکه های وهابی شنیدیم که کارشناس این شبکه، می گفت: شیعیان معتقد هستند که تربت امام حسین علیه السلام برای هر دردی شفا است. اگر واقعا چنین است، چرا شما به پزشک مراجعه می‌کنید؟ چرا بیمارستان ها و درمانگاه‌های خود را تعطیل نمی کنید. @torbatkarblA

پاسخ: تفاوت بین شفا و دوا متأسفانه این کارشناس وهابی فرق دوا و شفا را تشخیص نداده است، در غیر این صورت چنین اشتباهی را مرتکب نمی شد. تردیدی نیست که «شفا» به دست خداوند است؛ و این خداوند است که در برخی از چیزها شفا قرار داده است؛ از جمله در قرآن، عسل و... و از جمله در خاک کربلا. از نظر لغت شفاء؛ یعنی رسیدن و آمدن بهبودی است. و به نوعی معنای آن حاصل مصدری است. و می توان گفت شفاء امری است که با آمدنش درد پایان می یابد. چنانچه راغب اصفهانی در مفردات خود به همین قضیه اشاره کرده است. ترجمه مفردات راغب ج‏2 @torbatkarblA

اما «دوا» که جمع آن «ادویه» می شود، به هر چیزی که بیماری را با آن درمان می کنند گفته می شود. دواء: مایتداوی به، و «دَاوَاهُ‏» عالجه: الدَّوَاء- جمع‏ أَدْوِیة: دارو، آنچه که بیماری را با آن درمان کنند. خلاصه این که شفا یافتن؛ یعنی بهبودی از بیماری، حال گاهی بهبودی به وسیله مداوا و معالجه با دوا است و گاهی بدون مداوا و به وسیله معجزه و... است؛ البته گاهی در محاوره به جای یکدیگر نیز به کار برده شده است؛ اما معنای حقیقی این دو باهم تفاوت دارند. @torbatkarblA

خاک کربلا، شفای هر دردی است همان طور که گفتیم، خداوند در برخی از چیزها در این دنیا «شفا» قرار داده است که در ادامه با سند و مدرک به آن ها اشاره خواهیم کرد. یکی از چیزهایی که طبق روایات اهل بیت علیهم السلام، خداوند شفا در آن قرار داده است، خاک مقدس و ملکوتی کربلای معلا است که خداوند به خاطر جانفشانی های سید الشهداء علیه السلام و یاران وفادار آن حضرت، این اثربخشی را به خاک کربلا عطا کرده است. منبع:‌سایت موسسه ولی عصر (عج) - آیت الله حسینی قزوینی @torbatkarblA