ما واقعا هنر کرده‌بودیم...
ما هنر کرده‌بودیم که با وجود زخم‌های بسیارمان، هنوز مهربان بودیم. ما هنر کرده‌بودیم که با وجود تمام دلخوری‌ها و رنج‌هایی که در ما اقامت داشت، همچنان لبخند می‌زدیم و دلمان نمی‌آمد کسی را برنجانیم و بانیِ شکستنِ هیچ دلی باشیم.
ما هنر کرده‌بودیم که خودمان بغض داشتیم و برای شادی و موفقیت دیگران دعا می‌کردیم.
ساده و بی‌شیله بودن هنر می‌خواست و ما از هنر لبریز بودیم، می‌خندیدیم و می‌بخشیدیم و کاری به کار هیچ‌کس نداشتیم...
#ماهور
@U_Yekzan
#کافه_نادری
الان اونجاییم
که احمد محمود میگه:
سال‌هاست منتظر آمدن
روزهای بهترم
ولی نمی‌دانم چرا هنوز هم
دیروزها بهترند...
@naderi_cafe | قهوه سرد
#هیوا
از یک‌جایی به بعد، دیگر ناراحت نشدم و از همان‌جا به بعد بود که بیشتر خوش گذشت و بیشتر فهمیدم که زندگی دقیقا چیست.
زندگی دقیقا خوشحال بودنِ در لحظه بود. اینکه به این باور رسیده‌باشی که دلخوری و اندوه، هیچ فایده‌ای ندارد و بگردی و در بدترین چیزها هم دلایلی برای شادی و دلگرمی و لبخند پیدا کنی، حتی اگر ناچیز، حتی اگر کوچک. تو باید بلد باشی لذت ببری. باید از موانع جهانت پله بسازی و از غصه‌هایت قصه ببافی و با لبخند برای آدم‌ها تعریف کنی و آنان را به این باور برسانی که زندگی زیباست، وقتی خودت به زندگی، زیبا نگاه کنی...
@hiva_channel
آدم‌ها اولش درکت می‌کنند و با تو کنار می‌آیند و تمام خصوصیات و روحیات تو در ذهنشان تحمل‌کردنی‌ست و دوست‌داشتنی! به مرور اما، خسته می‌شوند و دلزده می‌شوند و تازه به حرف تو می‌رسند که می‌گفتی: به من نزدیک نشوید! مرا از نزدیک نمی‌شود دوست داشت، من از هرچه دور دوست داشتنی‌تر و خواستنی‌تر و بی‌آزار ترم.
باید پذیرفت که بعضی آدم‌ها را برای رفاقت و صمیمیت نیافریده‌اند و بعضی معماها همان بهتر که حل نشده باقی بمانند و بعضی آدم‌ها همان بهتر که از دور عزیز باشند و به دل بنشینند و دوست داشته‌شوند...
#ماهور
@U_Yekzan
اگر بی‌ملاحظه نیستی و هر حرفی را قبل از گفتن، ده بار بالا و پایین می‌کنی و قادر نیستی با آدم‌های برخاسته از پایین‌ترین سطوح ادب، شبیه به خودشان رفتار کنی و در مقابل بی‌انصافی و ناسزا، احساس ناتوانی می‌کنی و توانایی توهین کردن به دیگران را نداری، به خودت افتخار کن.
من واقعا به تو افتخار می‌کنم، به اینکه آدم‌های زلالی مثل تو در این جهان هستند و میانگین شرافت و شعورِ جغرافیایی که در آن نفس می‌‌کشم را بالاتر می‌برند. به اینکه نانجیبی و بی‌حرمتی را یاد نگرفته‌اند و می‌شود روی انسانیت و حضور خالصانه‌شان حساب کرد.
چرا خودت را سرزنش می‌کنی و فکر می‌کنی بی‌عرضه‌ای؟ کدام عرضه؟ با عرضه‌اند که هیچ‌کس از نیش زبان و رفتار و آزارشان در امان نیست و در گوی کائنات، هزار قلب شکسته و ذهن ناآرام به حسابشان ثبت شده و دیر یا زود تاوان پس خواهند داد؟ یک جایی کائنات دست به کار می‌شود و برای آنان که عمیقا توسط آدمی شکستند و نخواستند و نتوانستند بد باشند و قلبی را برنجانند، آستین بالا می‌زند و حساب پس می‌گیرد.
خوب می‌کنی که بد نیستی، خوب می‌کنی که توهین نمی‌کنی، خوب می‌کنی که شب‌ها غمگین و رنجیده، اما با وجدانی آسوده به خواب می‌روی و صبح روز بعد، هزار دلیل برای فراموش کردن و خوب شدن و زیستن داری...
#ماهور
@U_Yekzan