#مجله_نایت
وقتی تصمیم می گیری یه عادت جدید توی خودت ایجاد کنی و سبک زندگیت رو تغییر بدی...
باید با تموم وجودت بخوای که رشد کنه و تا به وجود اومدنش ازش مراقبت کنی...
و احتمالا تا یه مدت میوفتی توی دره ناامیدی، جایی که نتیجه نمی بینی و می خوای بیخیال بشی...
اما همونجاست که باید ادامه بدی و بدونی که خیلی زود شرایط تغییر میکنه، چون تلاشی که گذاشتی هدر نرفته، فقط زیر خاکه و دیده نمیشه و خیلی زود خودش رو نشون میده...
@night_mag
#کافه_نادری
این نوشته صادق هدایت
یه درس بزرگی هست برای هممون:
یادم باشد
که تنهاییم را برای خودم نگه دارم
و بغض‌های شبانه‌ام را
برای کسی بازگو نکنم
تا ترحم دیگران را
با اظهار علاقه اشتباه نگیرم
یاد من باشد
که فقط برای سایه‌ام بنویسم...
@naderi_cafe | قهوه سرد
#ماهور
من به هیچ‌کس قول ندادم همیشه عالی باشم، خطا نکنم، زمین نخورم، عاقلانه رفتار کنم، بی‌نظیر باشم!
من هیچ سوگندی نخورده‌ام مبنی بر این که همیشه حالم خوب باشد و کم نیاورم و جا نزنم و در هر شرایطی قوی باشم. از من توقع نداشته باشید شبیه به اسطوره‌ای بی‌نقص رفتار کنم و خودم را محدود کنم تا شما از دیدن نقاب یک آدم یکپارچه و همه چیز تمام، لذت ببرید! من هزار تکه‌ام و هر تکه‌ام به فراخور شرایط و روحیات و طاقتی که در آن لحظه دارم، یک جور رفتار می‌کند. از من نخواهید خودم نباشم و تمام مدت ادای آدم‌های بی‌تفاوت و مستحکم و قوی را در بیاورم و درونم پر از بغض‌های نیمه کاره باشد. از من نخواهید همان مسیری را طی کنم که همه طی کرده‌اند و همان روحیات و علایقی را داشته‌باشم که همه دارند! از من نخواهید از خودم دست بکشم و با روحیات خودم بیگانه شوم و به سبک دیگران پیش بروم و آدمِ دیگری باشم...
من همینم! همانی که سعی می‌کند به شیوه‌ی خودش و نسبت به توانایی‌های پنهانِ وجودش، بهترین باشد، کسی را آزار ندهد، دلی را نشکند، اتفاقات خوبی را رقم بزند و خورشیدِ جهان خودش باشد...
@Mahoor_Channel
#کافه_نادری
فردا خواهم‌رفت و تمام شهر را قدم خواهم‌زد. اصلا برایم اهمیتی ندارد که کجای مسیرِ تشویش ایستاده‌ام و چند مسئله برای حل شدن باقی مانده! فردا بهترین لباسم را به تن خواهم کرد، با آرامشِ تمام، مقابل آینه خواهم‌ایستاد، بهترین عطرم را خواهم‌زد، گوشی و هندزفری‌ام را برخواهم‌داشت و از خانه بیرون خواهم‌رفت. امیدوارم باران ببارد و کوچه‌ها و خیابان‌ها، بوی خاک نم‌گرفته بگیرد و امیدوارم تمام آدم‌هایی که در مسیر می‌بینم آمادگی لبخند عمیق و بی‌هوای یک غریبه را داشته‌باشند...
فردا برای هیچ چیز عجول نخواهم‌بود و نگران هیچ دیر شدن و بازگشتنی نخواهم‌شد و با طمانینه از تماشای شهر و آدم‌ها و آسمان و خیابان، لذت خواهم‌برد. بس است هرچقدر دغدغه‌مند بودم و بس است هرچه دلخوشی‌هام را به تعویق انداختم. فردا تمام شهر را قدم خواهم‌زد و موزیک گوش خواهم‌داد و به آدم‌ها لبخند و حس خوب خواهم‌بخشید و نفس‌های عمیق خواهم‌کشید و تمام سلول‌های تنم را از حصار نبایدها رها خواهم‌کرد و خوشحال خواهم‌بود.
فردا وسط پائیزی‌ترین نقطه‌ی شهر، خودم را در آغوش خواهم‌کشید...
@naderi_cafe | نسیم