سفر سه روزه هفته گذشته محمد شیاع السودانی ( دوشنبه ۲۴دی ماه ۱۴۰۳ شمسی) نخست وزیر عراق به انگلیس حاوی پیام‌های گوناگونی بود. این سفر در حالی انجام گرفت که لندن در وضعیت دشوار اقتصادی قرار گرفته است. برخی معتقدند سفر السودانی به لندن و دیدار با هیئت‌های اقتصادی این کشور می‌تواند بخشی از رکود موجود بر اقتصاد انگلیس را کاهش دهد. بخش دیگر مذاکرات عراق و انگلیس به امضای توافقنامه‌های حدودا ۱۲ میلیارد پوندی امنیتی و دفاعی مربوط بود. یکی از بندهای این توافقنامه‌ها بازسازی پایگاه هوایی «القیاره» عراق توسط انگلیسی‌ها است. این پایگاه را در سال 2020 ائتلاف بین‌المللی موسوم به ضد داعش به ارتش عراق تحویل داده بود اما براساس توافقنامه امضا شده میان کی‌یر استارمر، نخست وزیر انگلیس و محمد شیاع السودانی، نخست وزیر عراق، انگلیسی‌ها بار دیگر فعالیت‌های خود را در این پایگاه از سر خواهند گرفت. بازسازی پایگاه هوایی «القیاره» بیش از 500 میلیون پوند هزینه برای لندن در پی خواهد داشت. این پایگاه هوایی در 58 کیلومتری جنوب شهر موصل واقع شده است. به نظر می‌رسد شراکت عراق و انگلیس برای فعال‌سازی این پایگاه هوایی ذیل توافقی قرار می‌گیرد که در آن بر خروج نیروهای ائتلاف بین المللی از عراق تاکید شده بود. مقامات عراقی بارها تاکید کرده بودند پایان فعالیت‌های ائتلاف بین المللی در عراق،‌ آغاز روابط استراتژیک دفاعی و نظامی را با دیگر کشورها رقم خواهد زد. در بخش دیگر توافقنامه منعقد شده میان استارمر و السودانی به پیمان دفاعی مشترک اشاره دارد. برخی منابع در رابطه با جزئیات این توافق ادعا دارند که بخشی از پیمان دفاعی مشترک میان انگلیس و عراق به دفاع و حمایت مشترک در برابر دشمن اشاره می‌کند، بر این اساس هر کشور یا عنصر متخاصمی که علیه عراق یا انگلیس حمله‌ای انجام دهد یا آغازگر جنگی باشد، طرف دیگر باید در دفاع از آن وارد شود. در صورتی که چنین پیمانی امضا شده باشد عراق و انگلیس در حقیقت دشمنان مشترکی برای خود تعریف خواهند کرد. در بخش دیگر توافق جامع عراق و انگلیس، شرکت‌های انگلیسی موظف خواهند شد تا مین روبی در سراسر عراق را انجام دهند. در صورتی که مین روبی در استان بصره عملیاتی شود می‌تواند بر پیشرفت اتصال خط آهن شلمچه - بصره تاثیر مثبتی بگذارد. ارزش این توافقنامه نیز 300 میلیون پوند عنوان شده است. همچنین یک شرکت انگلیسی مسئولیت اتصال شبکه برق عربستان سعودی به جنوب عراق به ارزش 1.2 میلیارد پوند را برعهده خواهد گرفت. علاوه بر این شرکت دیگری خطوط آهن جدیدی را به ارزش 82 میلیون پوند برای عراق احداث خواهد کرد. جمعی از شرکت‌های انگلیسی نیز با تشکیل یک ائتلاف اقتصادی در پروژه‌های زیست محیطی عراق مانند بهبود کیفیت آب آشامیدنی و آبیاری مزارع کشاورزی به ارزش 5.3 میلیارد پوند، پروژه آب شیرین کن در بصره به ارزش 3.3 میلیارد پوند و بهبود کیفیت آب بغداد به ارزش 655 میلیون پوند سرمایه گذاری خواهند کرد. ادامه👇👇

علاوه بر موارد فوق، همزمان با سفر نخست وزیر عراق به لندن، شرکت BP یا بریتیش پترولیوم بر سر توسعه میادین نفتی کرکوک با هیئت اقتصادی عراق به توافق رسید. این توافق نگرانی بسیاری را برای کردهای عراق به همراه داشت تا جایی که روابط اربیل و بغداد را در آستانه ورود به یک بحران قرار داد. در صورتی که پروژه توسعه میادین نفتی کرکوک توسط BP تحقق یابد تولید نفت کرکوک از حدود 400 هزار بشکه در روز به 800 هزار خواهد رسید. پیش از امضای این قرارداد، حامیان دولت اقلیم کردستان عراق حملات رسانه‌ای را علیه وزیر دارایی دولت عراق سازماندهی کرده بودند. با سفر السودانی به لندن مشخص شد که دلیل حملات رسانه‌ای علیه وزیر دارایی عراق، روی میز بودن توافق میان دولت عراق و بریتیش پترولیوم است.

در سفر السودانی به لندن، برخی مناطق اقتصادی عراق از فهرست قرمز (پر خطر) شرکت‌های اقتصادی و سرمایه گذاری انگلیسی حذف شدند. عمده مناطق مزبور استان‌های سنی نشین چون، بخشی از استان الانبار، صلاح الدین و نینوا بود که در لیست مناطق پر خطر جهت سرمایه گذاری شرکت‌های انگلیسی بشمار می‌رفتند. مناطقی از بغداد به جز شهرک صدر، استان‌های کربلا، نجف، واسط، میسان، بابل، دیوانیه و ذی قار در لیست زرد رنگ قرار گرفتند. مناطق اقلیم کردستان عراق در زمره مناطق زرد رنگ قرار دارند. مناطق مرزی جنوبی، غربی و شرقی عراق نیز همچنان در لیست پر خطر قرار دارند. با استناد به این تقسیم‌بندی که توسط وزارت خارجه انگلیسی انجام گرفته است؛ عمده مناطق شیعه و کردنشین عراق از این پس شاهد نفوذ اقتصادی مضاعف انگلیسی‌ها خواهد بود. محمد شیاع السودانی در حال به سفر سه روزه خود به لندن پایان داد که به اعتقاد برخی رسانه‌های عراقی، کشورش ناجی حزب کارگر (حزب حاکم بر کابینه انگلیس) خواهد بود. در مقابل، برخی دیگر با اشاره به تلاش لندن برای عدم برقراری ثبات در عراق عمده قراردادهای امضا شده را صرفا توافقاتی بر روی کاغذ قلمداد می‌کنند که به احتمال فراوان به مرحله اجرا نخواهند رسید.

📌سفر به لندن؛ در راستای فاصله گیری از مقاومت و تضعیف حشد؟ مدتی است عراق با فشار‌های سیاسی داخلی و خارجی مبنی بر انحلال حشد الشعبی و گروه‌های مقاومت عراقی مواجه است. گفته می‌شود آمریکا و شرکایش این گروه‌ها را وابسته به ایران می‌دانند و به دنبال انحلال آن‌ها یا دست کم ادغام حشد در وزارت دفاع هستند. در این راستا برخی تحلیلگران معتقدند وضعیت منطقه به خصوص بعد از سقوط حکومت بشار اسد در سوریه، دولتمردان عراق را دچار ابهام و نگرانی کرده است. در واقع دولتمردان عراقی نگران این هستند که آن‌چه در سوریه رخ داد، در عراق نیز تکرار شود. به همین جهت حاضرند امتیازاتی به طرف‌های خارجی (خصوصا ایالات متحده و رژیم صهیونیستی) بدهند تا در عراق تغییرات ساختاری رخ ندهند. در مقابل برخی دیگر نیز معتقدند فشار‌های خارجی (به محوریت واشنگتن) با هماهنگی برخی از سیاستمداران عراقی صورت می‌گیرد تا متحدین آمریکا در عراق به پشتوانه این فشار‌های خارجی بتوانند مقاومت را تحت فشار قرار داده و بسیج مردمی عراق را در ارتش ادغام کنند. ♦️توافق راهبردی بغداد و لندن حاوی چه پیامی است؟ این تحلیلگران معتقدند سفر السودانی و توافق راهبردی با لندن حاوی این پیام است که رویکرد عراق در راهبرد و سیاست خارجه تغییر کرده است. به بیان این گروه از تحلیلگران، دولت فعلی به دنبال دور ساختن (دور نگه داشتن) عراق از جنگ و درگیری است و السودانی در سفر خود به لندن می‌خواهد این پیام را بدهد که عراق بعد از سال‌ها چالش امنیتی و مبارزه با تروریسم، به دنبال ثبات و توسعه و ترمیم و ایجاد ساختار‌های اقتصادی برای پیشرفت و توسعه خود بوده و از هر گونه تنش و درگیری اجتناب می‌کند. این تحلیلگران استدلال می‌کنند، السودانی که با حمایت‌های گروه‌های نزدیک به ایران (چارچوب هماهنگی شیعه) به قدرت رسید، امروز با اینگونه سفرها، به دنبال سیاست فاصله گرفتن از ایران بوده و تلاش می‌کند در کشور‌های دیگر – مانند کشور‌های غربی – به دنبال برسازی و جا انداختن این گزاره باشد که عراق کشوری مستقل و به دور از نفوذ و دخالت خارجی از جمله ایران به شمار می‌رود. 🔻رسانه‌های عراق در خصوص این سفر چه گفتند؟ این سفر در شبکه‌های اجتماعی عراق نیز بازتاب متفاوتی داشت. برخی چهره‌های سیاسی عراق، از زبان بدن و نحوه نشستن السودانی در برابر همتای بریتانیایی خود « استارمر» ابراز خرسندی و غرور می‌کردند. به عنوان نمونه «عالیه نصیف» از نمایندگان شاخص پارلمان عراق در این خصوص نوشت: «نوع نشستن السودانی در جلسه با همتای خود در لندن، بیانگر منزلت رئیس یک دولت مقتدر و مورد احترام جامعه جهانی است. انتظار داریم در این سفر قرارداد‌های مهمی منعقد شود که به عراق جایگاه معتبری در جهان خواهد بخشید، جایگاهی که عراق سزاوار آن است.» 🔻سودانی به دنبال چیست؟ عده‌ای دیگر معتقدند السودانی در شرایط خیلی بدی به قدرت رسید؛ و با چالش‌های بسیاری در عراق مواجه بوده است. این گروه به دنبال اثبات این انگاره هستند که السودانی برای تقویت استقلال خود از ایران و متحدانش تلاش می‌کند با کلیه قدرت‌های منطقه‌ای و فرامنطقه‌ای روابط متوازنی برقرار سازد. از این منظر، نخست وزیر عراق دولتمردی است که اولویتش صرفا منافع ملی عراق بوده و آنچه برای او اهمیت دارد بهبود وضعیت اقتصادی و اجتماعی عراق است تا سطح زندگی مردم عراق را ارتفا دهد. در این راستا این تحلیلگران بر این باورند علیرغم نفوذ سیاسی احزاب ایران، السودانی با بهبود روابط با کشور‌های حاشیه خلیج فارس و ترکیه و نشان دادن بی طرفی مثبت در پرونده اخیر سوریه به دنبال تعادل در روابط خارجی عراق است. وجه مشترک همه این تحلیل‌ها در این است که السودانی تلاش می‌کند عراق را از تنش و درگیری در منطقه غرب آسیا دور نگه دارد. در همین راستا، گروهی از تحلیلگران اعتقاد دارند ایران و محور مقاومت در خلال جنگ اخیر تضعیف شده‌اند که اوج آن را می‌توان در وضعیت حماس در غزه و حزب الله در لبنان مشاهده کرد. همین گروه در ادامه توصیه می‌کنند که در وضعیت جدید، عراق باید از ایران و مقاومت فاصله بگیرد تا خود را از آسیب‌های احتمالی مشابه دور نگه دارد. در واقع این گروه معتقدند عراق نفت خیز متحد ایران و همچنین شریک استرتژیک واشنگتن است و باید همان رویکرد «روابط متوازن» با تهران و واشنگتن را ادامه دهد و همزمان به دنبال تعمیق روابط خود با کشور‌های ثروتمند خلیج فارس و کشور‌های غربی باشد. @UKstudies کانال مطالعات بریتانیا

موضع ایران نسبت به سیاست‌های منطقه‌ای و جهانی عراق؟ در میان همسایگان ایران‌زمین، عراق طولانی‌ترین مرز زمینی را با ایران دارد. از طرف دیگر پیوند‌های تاریخی، اجتماعی و فرهنگی میان دو ملت ایران و عراق به قدری عمیق است که سیاست‌های جاری دولت‌ها نمی‌تواند فاصله زیادی بین دو کشور ایجاد کند. به عبارت دیگر، تا زمانی که «رأی مردم» در تنظیم سیاست‌های تهران و بغداد تأثیرگذار باشد، روابط دو کشور نزدیک و دوستانه خواهد ماند. هرچند که دشمنان دو ملت همواره با جنگ شناختی و سیاست‌های نرم رسانه‌ای و ... در اذهان مردم ایران و عراق به دنبال ایجاد نگرش منفی نسبت به یکدیگر بوده‌اند. موضع جمهوری اسلامی ایران همواره حمایت از استقلال ملت‌ها بوده؛ ایران همیشه حامی ملت‌های مظلوم در برابر استعمار قدرت‌های خارجی است و از ثبات و پیشرفت همسایگان خود از جمله عراق حمایت می‌کند. جمهوری اسلامی حضور نظامیان آمریکائی در منطقه را عامل بی ثباتی و پیشرفت واقعی ملت‌ها می‌داند و اعتقاد دارد آمریکا و شرکای غربی آن، به دنبال «تأمین منافع اسرائیل در منطقه» و - با ارائه الگو‌های ناکارآمد - به دنبال «سرقت منابع طبیعی و سرمایه‌های کشور‌های منطقه» هستند. به عبارت ساده‌تر جمهوری اسلامی طرفدار گسترش روابط عراق با کلیه کشورهاست و آن را گامی در مسیر افزایش وزن دیپلماتیک بغداد در سطح منطقه و جهان می‌داند. از همین منظر، تهران از عراق با عزت، قدرتمند و با ثبات حمایت می‌کند و طرفدار دولت و ملت قوی در عراق است. به عقیده جمهوری اسلامی ایران، یک دولت قوی و مستقل در عراق، ضامن ثبات و پیشرفت در این کشور است و در همین راستا باید در برابر زورگویی‌ها و اهرم‌های فشار کشور‌های منطقه‌ای و فرامنطقه‌ای ایستادگی کند. @UKstudies

بازهم خلاصه تر؛ در سفر السودانی به لندن چه گذشت؟ در سفر به انگلستان، نخست وزیر عراق با پادشاه، نخست وزیر و همچنین برخی مقامات و رسانه‌ها دیدار و مصاحبه داشت. پیش از آغاز سفر، «باسم العوادی» سخنگوی دولت عراق این سفر را «بسیار مهم» خواند که شامل ۱۳ جلسه اقتصادی، ۸ جلسه رایزنی سیاسی، ۱۰ جلسه رسانه‌ای و فرهنگی و هم چنین دیدار با جامعه عراقی‌های مقیم لندن خواهد بود. به گفته وی، روابط بغداد و لندن «به حالت [باشکوه خود در]گذشته باز می‌گردد.» گرچه باسم العوادی مشخصا مرجع زمانی گذشته را تشریح نکرد؛ اما شواهدی که برشمرد ناظر بر سال ۱۹۱۴ است که نیرو‌های وابسته به ملکه بریتانیا سرزمین عراق را اشغال کردند! سخنگوی دولت عراق با تمجید از نقش لندن در همکاری با نهاد‌های نظامی عراق اضافه کرد: «بریتانیا از سال ۲۰۱۴ با انجام حدود ده هزار حمله هوائی، ۱۴۰۰ پایگاه گروه تروریستی داعش را مورد هدف قرار داد. علاوه بر آن طی ۱۱ سال اخیر، یکصد و یازده هزار سرباز عراقی را آموزش داده است.» بر اساس پروتکل دیرینه انگلیس، استقبال پادشاه بریتانیا از نخست وزیر محمد شیاع السودانی در اولین روز از آغاز سفر خود به لندن، اهمیت دیدار و میهمان را نشان می‌دهد. لندن این شعار را مطرح کرد: «هرچند هوا سرد است، اما استقبال از السودانی گرم است.» السودانی با چارلز سوم پادشاه بریتانیا در کاخ باکینگهام در لندن دیدار کرد. در این دیدار همکاری‌های دو جانبه بین عراق و بریتانیا بررسی شد؛ و راهکار‌های توسعه همکاری در زمینه‌های اقتصادی و عمرانی مورد بحث قرار گرفت. در این دیدار، السودانی از عزم عراق برای تحکیم و توسعه روابط سازنده دو جانبه در تمامی زمینه‌ها تأکید کرد و آن را در راستای منافع متقابل و پایدار دو کشور دانست. در مقابل، پادشاه بریتانیا بر اهمیت و عمق رابطه تاریخی دو کشور و لزوم تقویت آن در سطوح مختلف تأکید کرد. مهم‌ترین برنامه سودانی در لندن چه بود؟ مهم‌ترین برنامه السودانی در این سفر، دیدار با نخست وزیر انگلستان بود. او در دیدار با «استارمر» توافقنامه شراکت راهبردی میان بغداد و لندن را امضا کرد. در بیانیه مشترک این دو دولت، بر تقویت همکاری دفاعی و امنیتی بین عراق و بریتانیا تأکید شد که شامل آموزش نظامی، ظرفیت سازی، اصلاحات ساختاری و مبارزه با تروریسم برای تضمین امنیت و ثبات است. تقویت همکاری در سطح فرهنگی و اجتماعی نیز شامل مواردی مانند همکاری‌های آکادمیک، بورسیه‌های تحصیلی، افزایش همکاری رسانه‌ای، مبارزه با مهاجرت غیرقانونی و... می‌شود. نخست وزیر بریتانیا بعد از دیدار با السودانی اظهار داشت: «عراق سیاست مستقل و متوازن خود را حفظ کرده است. با وجود چالش‌ها و تحولاتی که در منطقه مواجه است، دولت السودانی منافع عالی عراق را بالاتر از همه ملاحظات قرار می‌دهد.» وی در ادامه افزود: «توافقنامه شراکت راهبردی برای اولین بار میان دو کشور امضا می‌شود. این سند، در حوزه‌های مختلف نقشه راه توسعه روابط دو جانبه میان ما خواهد بود.» در مقابل، نخست وزیر عراق اظهار داشت: «همکاری در پروژه‌های راهبردی مانند جاده توسعه و پروژه بزرگ بندر فاو به همه‌ی کشور‌های منطقه پیشنهاد شده است؛ و ما به مشارکت اقتصادی معتقدیم.» وی همچنین اذعان داشت همکاری سه جانبه بین عراق، مصر و اردن اتحاد یا یک محور نیست، بلکه هدف آن مشارکت و تقویت روابط است. السودانی در ادامه افزود: «رابطه ما با آمریکا، یک رابطه ساختار یافته و راهبردی است. ما به توافقنامه استراتیک پایبند هستیم.» @UKstudies کانال مطالعات بریتانیا

📌جزئیات شراکت راهبردی میان بغداد و لندن ♦️مهم‌ترین بخش از سفر السودانی به لندن، امضای قرارداد «شراکت راهبردی» میان بریتانیا و عراق بود. بخشی از این قرارداد شامل تفاهم‌نامه‌هایی برای توسعه همکاری در زمینه‌های مختلف بوده و بخش دیگری ناظر به قرارداد‌های مشخص اقتصادی جهت خرید اقلام خاص یا همکاری در پروژه‌های مشخص بوده است. ارزش بسته معاملاتی امضا شده در این قرارداد ۱۲.۳ میلیارد پوند برآورد می‌شود و مهم‌ترین بند‌های آن عبارتند از: ۱. مهاجرت و جرائم سازمان یافته ۲. فرهنگ و آموزش ۳. حمایت از زنان، صلح و امنیت ۴. تغییرات اقلیمی و محیط زیست ۵. همکاری‌های ورزشی ۶. پاکسازی مناطق آلوده به مین؛ به ارزش ۳۳۰ میلیون پوند ۷. بازسازی پایگاه هوائی «القیارة»؛ به ارزش ۵۰۰ میلیون پوند ۸. ایجاد زیرساخت‌های مناسب در حوزه تأمین و حفاظت از آب‌های زیرزمینی و تأمین آب شرب و آب کشاورزی در جنوب و غرب عراق؛ به ارزش ۵.۳ میلیارد پوند ۹. پروژه آب رسانی و نمک زدایی در استان بصره؛ به ارزش ۳.۳ میلیارد پوند ۱۰. اتصال شبکه برق بین عراق و عربستان سعودی؛ به ارزش ۱.۲ میلیارد پوند ۱۱. بهبود شبکه برق عراق از طریق ایجاد نیروگاه‌های فرعی؛ به ارزش ۸۲ میلیون پوند ۱۲. توسعه شبکه ریلی عراق؛ با هزینه ۸۲ میلیون پوند ۱۳. تأمین آب بهداشتی برای ۳ میلیون نفر و ساخت تصفیه‌خانه در استان حله؛ به ارزش ۲۶۰ میلیون پوند ۱۴. تأمین بهداشت محیطی مناسب برای آب و ارائه راه حل برای فاضلاب در بغداد؛ به ارزش ۶۵۵ میلیون پوندی ۱۵. پروژه توسعه اینترنت ۵جی در عراق؛ به ارزش ۴۱۰ میلیون پوند ۱۶. فروش ۶۲ دستگاه مناسب برای آتش‌نشانی؛ به ارزش ۲۷.۵ میلیون پوند ۱۷. توسعه تکنولوژی ارتباطی بی‌سیم و وایرلس؛ به ارزش ۹۸ میلیون پوند ۱۸. فروش تجهیزات الکترونیکی پیشرفته برای پایانه‌های مرزی (زمینی و هوایی)؛ به ارزش ۶۶.۵ میلیون پوند ۱۹. توافق مشترک برای پایان دادن به سوختن گاز در عراق تا پایان سال ۲۰۲۸ و تغییر به اقتصاد کم کربن تا سال ۲۰۳۰، ۲۰. یادداشت تفاهم نامه با شرکت بریتیش پترولیوم در رابطه با ارزیابی امکان توسعه مجدد یکپارچه میدان کرکوک و میادین همجوار با بازسازی و توسعه چهار میدان شرکت نفت در شمال در کرکوک به گفته نخست وزیر بریتانیا، با امضای این قرارداد میزان همکاری‌های اقتصادی دو کشور بیش از ۱۰ برابر افزایش خواهد داشت! به همین جهت، این سفر برای طرفین از اهمیت به سزایی برخوردار است. ضمن این که به صورت رسمی بریتانیا قرارداد «همکاری دو جانبه» در امور نظامی و امنیتی با عراق منعقد کرد. @UKstudies کانال مطالعات بریتانیا

ما با روسیه توافق راهبردی امضا کردیم همزمان عراق با انگلیس توافق راهبردی امضا کرد و میدانیم که روس‌ها خصم خود را انگلیسیها میدانند و بالعکس

اینو دیگه کسی فکر نمی‌کرد هنوز در بریتانیای کبیررررررر😂 وجود داشته باشه @UKstudies کانال مطالعات بریتانیا

📌سفیر جدید ایران در انگلیس ♦️بقائی سخنگوی وزارت خارجه ۱۵ بهمن گفت: سید علی موسوی مدیر کل حقوقی وزارت‌خارجه به‌عنوان سفیر جدید ایران در انگلیس انتخاب شده است @UKstudies کانال مطالعات بریتانیا

📌پشیمانی انگلیسی‌ها از برگزیت ♦️نتایج یک نظرسنجی جدید نشان می‌دهد که بیشتر مردم انگلیس برگزیت را نه یک موفقیت، بلکه سرابی می‌دانند که وعده‌های آن محقق نشده و تنها بحران‌های اقتصادی، سیاسی و اجتماعی برای این کشور به همراه داشته است. بر اساس تحقیقات موسسه یوگاو، تنها ۶ درصد از پاسخ‌دهندگان معتقدند که برگزیت تاثیر بسیار مثبتی بر اقتصاد انگلیس داشته است؛ این درحالی است که ۳۵ درصد از تاثیرات آن به شدت ناراضی هستند و ۳۰ درصد نیز آن را کاملاً منفی ارزیابی کرده‌اند. همچنین ۳۶ درصد از پاسخ‌دهندگان بر این باورند که برگزیت به شدت هزینه‌های زندگی را افزایش داده و ۳۴ درصد نیز از کاهش نفوذ دیپلماتیک انگلیس در اروپا ابراز نگرانی کرده‌اند. در بخش دیگری از این نظرسنجی، ۴۵ درصد از افرادی که در همه‌پرسی سال ۲۰۱۶ به خروج از اتحادیه اروپا رأی دادند، اذعان کرده‌اند که برگزیت حتی در کنترل قوانین داخلی انگلیس نیز تأثیر چندانی نداشته است. این در حالی است که کنترل قوانین یکی از اصلی‌ترین شعارهای حامیان خروج از اتحادیه اروپا بود. پروفسور «جان کرتس»، تحلیلگر مسائل سیاسی معتقد است که برگزیت بیش از آنکه یک پیروزی برای استقلال انگلیس باشد، یک بحران ملی بوده است. وی در گفت‌وگو با نشریه گاردین اظهار داشت: «امروز حتی کسانی که از برگزیت حمایت کردند، اذعان می‌کنند که این تصمیم بیشتر یک شکست بوده است تا موفقیت.» استارمر نخست‌وزیر انگلیس که در جریان همه‌پرسی برگزیت از مخالفان خروج این کشور از اتحادیه اروپا بود، به صورت چراغ خاموش در حال اجرای سیاست‌هایی برای ترمیم روابط با اتحادیه اروپا است. او تاکنون چندین ملاقات با مقام‌های ارشد اتحادیه اروپا داشته و به دنبال راه‌هایی است تا پیامدهای منفی برگزیت را جبران کند. انگلیس از زمان خروج از اتحادیه اروپا در ژانویه ۲۰۲۰، با چالش‌های جدی در زمینه‌های اقتصادی و تجاری روبه‌رو بوده است. کاهش سطح تجارت بین‌المللی، خروج سرمایه‌گذاران از بازار انگلیس، بحران کمبود نیروی کار و افزایش قیمت‌ها تنها بخشی از پیامدهای برگزیت است. همچنین بسیاری از تحلیلگران بر این باورند که برگزیت باعث تشدید شکاف‌های اجتماعی و افزایش بیگانه‌هراسی در این کشور شده است. هرچه زمان بیشتری از اجرای برگزیت می‌گذرد، مردم انگلیس بیشتر به این نتیجه می‌رسند که این تصمیم برای کشورشان زیان‌بار بوده است. نتایج نظرسنجی یوگاو بیانگر این واقعیت است که نارضایتی عمومی از برگزیت با گذشت پنج سال از این رویداد نه‌تنها کاهش نیافته، بلکه روزبه‌روز تشدید شده است. مردم انگلیس اکنون بیش از هر زمان دیگری به این درک رسیده‌اند که چگونه با وعده‌های فریبنده استقلال اقتصادی و رفاه اجتماعی، به خروج از اتحادیه اروپا ترغیب شدند، اما در عمل چیزی جز مشکلات اقتصادی، افزایش هزینه‌های زندگی و کاهش نفوذ بین‌المللی نصیبشان نشد. این سرخوردگی جمعی، برگزیت را به یکی از بزرگ‌ترین اشتباهات تاریخی انگلیس در حافظه عمومی تبدیل کرده است. @UKstudies کانال مطالعات بریتانیا