عکس روز نجومی ناسا آیا واقعاً این دو کهکشان جذب یکدیگر می‌شوند؟ بله، از نظر گرانشی جذب هم می‌شوند، و حاصل به شکل قلب نمادین عظیمی به نظر می‌رسد - حداقل در حال حاضر. در تصویر این جفت کهکشان با نام‌های NGC 4038 و NGC 4039، معروف به کهکشان‌های آنتن، فهرست‌بندی شده‌اند. از آنجایی که تنها 60 میلیون سال نوری از ما فاصله دارند و با استانداردهای بین کهکشانی نزدیک ما هستند، این جفت یکی از بهترین کهکشان‌های برهم‌کنشی در آسمان شب هستند. جاذبه قوی آنها حدود یک میلیارد سال پیش زمانی شروع شد که به طور غیرعادی از نزدیکی یکدیگر عبور کردند. از آنجایی که این دو کهکشان برهم‌کنش می‌کنند، ستارگان آنها به ندرت با هم برخورد می‌کنند، اما وقتی گازهای بین ستاره‌ای آنها با هم برخورد می‌کنند، ستاره‌های جدیدی تشکیل می‌شوند. برخی از ستاره‌های جدید قبلاً شکل گرفته‌اند، به عنوان مثال، در آنتن‌های بلندی که از دو طرف این دو رقصنده بیرون آمده‌اند. تا زمانی که ادغام کهکشان‌ها کامل شود، احتمالاً بیش از یک میلیارد سال بعد، میلیاردها ستاره جدید ممکن است شکل گرفته باشند. #نجوم #ستاره #کهکشان #فضا #ناسا #apod اورانوس را با دوستانتان به اشتراک بگذارید. سایت ما: https://uranus.ir ایتا، بله، سروش، گپ، آی‌گپ، تلگرام، اینستاگرام، ایکس و روبیکا: @uranus_mag

خوشه ستاره‌ای کروی 47 توکان، جواهری از آسمان جنوب است. این خوشه که به نام NGC 104 نیز شناخته می‌شود، در هاله کهکشان راه شیری ما به همراه حدود 200 خوشه ستاره‌ای کروی دیگر پرسه می‌زند. دومین خوشه کروی درخشان (بعد از امگا قنطورس) که از زمین دیده می شود، 47 Tuc در فاصله 13000 سال نوری از ما قرار دارد. در آسمان می‌توان آن را با چشم غیر مسلح نزدیک به ابر ماژلانی کوچک در صورت فلکی توکان مشاهده کرد. این خوشه متراکم از صدها هزار ستاره در حجمی به وسعت حدود 120 سال نوری تشکیل شده است. در این پرتره تلسکوپی شفاف، ستارگان غول قرمز در حومه خوشه به راحتی به صورت ستاره‌های زرد رنگ قابل تشخیص هستند. خوشه کروی فشرده 47 توکان همچنین خانه ستاره‌ای با نزدیک‌ترین مدار شناخته شده به دور سیاهچاله است. #نجوم #ستاره #کهکشان #فضا #ناسا #apod اورانوس را با دوستانتان به اشتراک بگذارید. سایت ما: https://uranus.ir ایتا، بله، سروش، گپ، آی‌گپ، تلگرام، اینستاگرام، ایکس و روبیکا: @uranus_mag

محققان برای اولین بار دانه های نخود را در خاک شبیه سازی شده ماه کاشتند. خاک ماه برخلاف زمین، فاقد مواد آلی مغذی و میکروارگانیسم‌های مهم برای رشد گیاه است. این مورد به چالش‌های دیگری مانند کاهش گرانش، تشعشع و عناصر سمی اضافه می شود. رشد موفقیت آمیز گیاهان در ماه مزایای ملموسی دارد زیرا منبعی پایدار و مغذی برای فضانوردان آینده فراهم می کند و نیاز به تامین مجدد غذاهای بسته بندی شده از زمین را کاهش می دهد. علاوه بر این، جو نازک ماه برای ما زمینی‌های وابسته به اکسیژن مناسب نیست، بنابراین گیاهان روی ماه نیز می‌توانند منبع هوای قابل تنفس برای فضانوردان آینده باشند. از آنجایی که خاک ماه برای گیاهان زمینی مناسب نیست تغییر خواص شیمیایی و فیزیکی خاک می‌تواند حضور میکروارگانیسم‌های مفید را تسهیل کند. محققان موفق شدند بذر نخود را تا ۷۵ درصد در خاک شبیه‌سازی شده ماه پرورش دهند. این خاک شبیه‌سازی شده در واقع مخلوطی است که ترکیب گرد و غبار واقعی ماه را تقلید می‌کند. در روز سیزدهم، همه بذرها جوانه زده بودند اما کمبود کلروفیل و همچنین سایر علائم استرس، از دست دادن سطح برگ و غیره را نشان دادند. بر اساس این مطالعه جدید، این اتفاق می تواند به دلیل ظرفیت ضعیف خاک برای نگهداری آب باشد. نخودها همچنین در آزمایش به 120 روز نیاز داشتند تا بالغ شوند، در حالی که روی زمین معمولاً فقط 100 روز طول می کشد تا این اتفاق بیافتد. اورانوس را با دوستانتان به اشتراک بگذارید. سایت ما: https://uranus.ir ایتا، بله، سروش، گپ، آی‌گپ، تلگرام، اینستاگرام، ایکس و روبیکا: @uranus_mag

پیشنهاد بحث گروه: اگر روزی ناگهان در خبرها اعلام گردد توانسته‌ایم پیام‌هایی از تمدنی فرازمینی دریافت کنیم و متقابلا می‌خواهیم در پاسخ پیامی برای آنها ارسال نماییم، پیام شما برای فرازمینی‌ها چه خواهد بود؟ توجه داشته باشید که این پاسخ در سطح بین‌المللی است و پیام عزیزان بهتر است جامع و فارغ از بسیاری از موارد محلی و شخصی باشد. نشانی گروه برای بیان نظرات: https://eitaa.com/joinchat/3081175735Ca930f05425 اورانوس را با دوستانتان به اشتراک بگذارید. سایت ما: https://uranus.ir ایتا، بله، سروش، گپ، آی‌گپ، تلگرام، اینستاگرام، ایکس و روبیکا: @uranus_mag

باکتری‌های مضر ممکن است رؤیای انسان‌ها برای سکونت در مریخ را از بین ببرند. نتایج مطالعه جدیدی نشان می‌دهد که سفر به مریخ پیچیده‌تر شده است، زیرا باکتری‌های مضری که روی انسان یافت می‌شوند می‌توانند در شرایط سخت این سیاره فعال باشند. بقای این باکتری‌ها می‌تواند برای ماموریت‌های آینده مشکل‌ساز باشد، زیرا موجوداتی که زنده می‌مانند می‌توانند در محیط مریخ جهش پیدا کنند و انسان‌هایی که آن‌ها را با خود باز می‌گردانند، دوباره آلوده کنند. علاوه بر این، نمی‌دانیم که انسانها در مریخ چگونه با عفونت مقابله خواهند کرد، زیرا سیستم ایمنی انسان در طول پرواز فضایی تحت استرس و اختلال قرار می‌گیرد. این مطالعه چهار میکروب شایع بیماری‌زا را در محیط محرک مریخ شناسایی کرد. علی رغم کمبود آب، فشار جو پایین، سطوح بالای پرتو ماوراء بنفش و نمک‌های سمی در محیط اطراف، باکتری‌ها برای دوره‌های مختلف زنده ماندند - و حتی برخی از آن‌ها قادر به رشد بودند.

دانشمندان چهار میکروب را انتخاب کردند که به طور معمول بدون آسیب بر روی ما زندگی می‌کنند، اما در صورت فشار می‌توانند به پاتوژن‌ها (ارگانیسم‌هایی که باعث بیماری می‌شوند) تبدیل شوند. بررسی‌های دیگر نشان دادند که بسیاری از گونه‌های باکتریایی که روی بدن انسان زندگی می‌کنند می‌توانند روی شهاب سنگ‌ها رشد کنند. این موضوع برخی از دانشمندان را به این فکر واداشت که چگونه این میکروب‌ها می‌توانند در مریخ زنده بمانند. فضاپیمای ناسا دریاچه‌ای باستانی را در سیاره سرخ پیدا کرد که اسرار زیادی در خود دارد، به گونه‌ای که در ابتدا، دانشمندان تصور می‌کردند که سطح مریخ نمونه‌ها را از بین می‌برد. اتفاقی که در عوض افتاد غافلگیری کامل بود. زکریا: در ابتدا فکر می‌کردیم که بقایای سنگی اثر سمی روی سلول‌ها می‌گذارد، بنابراین رشد آن‌ها را محدود می‌کند، اما در عوض، دیدیم که برعکس است. سه گونه از این میکروب‌ها زنده ماندند و سودوموناس آئروژینوزا به مدت ۲۱ روز به طور پیوسته رشد کردند، اما دانشمندان هیچ ایده‌ای ندارند که این میکروب چگونه زنده مانده است.

میماس، قمر متعلق به سیاره زحل، از رازی پنهان در اعماق خود پرده برداشت. ستاره شناسان کشف کرده اند که قمر کوچک زحل به نام میماس ممکن است اقیانوس مایعی را در زیر پوسته یخی ضخیم خود جای داده باشد و بنابراین ممکن است شرایط مناسب برای زندگی را داشته باشد. کشف جدید نشان می‌دهد که این قمر "کاندید اصلی" برای یافتن منشأ حیات است. کارشناسان بر این باورند که حیات روی زمین میلیارد‌ها سال پیش در دریا‌های اولیه مشابه این قمر آغاز شده است. ستاره شناسان بر این باورند که آب مایع در میماس، حدود ۵ تا ۱۵ میلیون سال پیش شکل گرفته است و آن را بسیار جوانتر از اقیانوس‌های زمین می‌کند، که تصور می‌شود بیش از چهار میلیارد سال سن دارند. برخلاف همه انتظارات، به نظر می‌رسد میماس اقیانوسی در ۲۰ تا ۳۰ کیلومتری زیر پوسته بیرونی یخی خود دارد؛ بنابراین به خانواده قمر‌هایی می‌پیوندد که تصور می‌شود اقیانوس‌های زیرسطحی دارند: مانند قمر اروپا و گانیمد سیاره مشتری، و تیتان و انسلادوس سیاره زحل. دکتر نیک کوپر گفت: "میماس قمر کوچکی است که تنها حدود ۴۰۰ کیلومتر قطر دارد و سطح دهانه دار آن هیچ نشانه‌ای از اقیانوس پنهان در زیر خود ندارد. این کشف میماس را به یک باشگاه انحصاری قمری دارای اقیانوس اضافه می‌کند که از جمله آن‌ها قمر انسلادوس و اروپا هستند، اما با تفاوتی منحصر به فرد: اقیانوس آن به طرز قابل توجهی جوان است و تخمین زده می‌شود که تنها پنج تا ۱۵ میلیون سال سن داشته باشد. اورانوس را با دوستانتان به اشتراک بگذارید. سایت ما: https://uranus.ir ایتا، بله، سروش، گپ، آی‌گپ، تلگرام، اینستاگرام، ایکس و روبیکا: @uranus_mag

عکس نجومی امروز ناسا سحابی‌های سیاره‌نمای Heckathorn-Fesen-Gull 1 (HFG1) و Abell 6 در صورت فلکی ذات‌الکرسی بقایای آخرین مرحله عمر ستاره متوسطی مانند خورشید ما هستند. سحابی‌های سیاره‌نما با وجود شکل‌شان، هیچ شباهتی با سیارات واقعی ندارند. HFG1 که در قسمت پایین سمت چپ عکس مشخص شده قرار دارد، توسط منظومه ستاره‌ای دوتایی V664 Cas که از یک ستاره کوتوله سفید و یک ستاره غول سرخ تشکیل شده است، ایجاد شده است. هر دو ستاره در حدود نیمی از روز زمینی به دور مرکز جرم خود می‌گردند. V664 Cas که همراه کل سحابی با سرعتی حدود 300 برابر سریع‌تر از سریع‌ترین قطار روی زمین حرکت می‌کند، موج ضربه‌ای به شکل قوسی آبی ایجاد می‌کند. این موج به شدت با محیط بین ستاره‌ای اطرافش در مناطقی که کمان در درخشان‌ترین حالت است، تعامل دارد. پس از تقریباً 10000 سال، سحابی‌های سیاره‌نما به دلیل فقدان نور فرابنفش ساطع شده توسط ستاره‌هایی که آنها را ایجاد می‌کنند، نامرئی می‌شوند. سحابی‌های سیاره‌نما با نمایش اشکال و ساختارهای زیبا، اجرام مورد علاقه عکاسان نجومی هستند. #فضا #نجوم #ناسا #سحابی #سحابی_سیاره_نما #ستاره اورانوس را با دوستانتان به اشتراک بگذارید. سایت ما: https://uranus.ir ایتا، بله، سروش، گپ، آی‌گپ، تلگرام، اینستاگرام، ایکس و روبیکا: @uranus_mag

برای اولین بار در ۲ سیارک آب کشف شد پژوهشی که در «موسسه تحقیقات جنوب غربی» انجام شده، برای اولین بار مولکول‌های آب را روی دو سیارک شناسایی کرده است. دانشمندان «موسسه تحقیقات جنوب غربی» با استفاده از داده‌های «رصدخانه استراتوسفری اخترشناسی فروسرخ» یا «سوفیا» که پروژه مشترک ناسا و «آژانس فضایی آلمان» است، برای اولین بار مولکول‌های آب را روی سطح یک سیارک کشف کردند. به نقل از ساینمگ، دانشمندان چهار سیارک غنی از سیلیکات را با استفاده از دستگاه «FORCAST» برای تفکیک نشانه‌های طیفی فروسرخ میانی بررسی کردند که نشان‌دهنده وجود مولکول‌های آب در دو مورد از آنهاست. پژوهشگر ارشد این پروژه گفت: سیارک‌ها بقایای فرآیند تشکیل شدن سیاره هستند. بنابراین، ترکیبات آن‌ها با توجه به جایی که در سحابی خورشیدی تشکیل شده‌اند، متفاوت است. توزیع آب روی سیارک‌ها از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است، زیرا می‌تواند نحوه انتقال یافتن آب به زمین را آشکار کند. سیارک‌های بدون آب یا خشک سیلیکات، نزدیک به خورشید تشکیل می‌شوند، اما مواد یخی در فاصله دورتری از خورشید به هم می‌پیوندند. درک کردن مکان سیارک‌ها و ترکیبات آن‌ها به ما می‌گوید که چگونه مواد در سحابی خورشیدی از زمان شکل‌گیری توزیع شده و تکامل یافته‌اند. توزیع آب در منظومه شمسی ما، اطلاعاتی را پیرامون نحوه توزیع آب در سایر منظومه‌های خورشیدی ارائه می‌دهد و از آنجا که آب برای حیات روی زمین ضروری است، نشان می‌دهد که در کدام قسمت از منظومه شمسی و فراتر از آن باید به دنبال حیات باشیم. ایتا، بله، سروش، گپ، آی‌گپ، تلگرام، اینستاگرام، ایکس و روبیکا: @uranus_mag

سیارک تازه کشف شده‌ای در طی یک برخورد بسیار نزدیک در این هفته به طور ایمن از بین زمین و ماه گذشت. روز دوشنبه (23 بهمن)، سیارکی به نام 2024 CY1 از فاصله 121148 کیلومتری زمین عبور کرد که حدود 31 درصد از میانگین فاصله بین ماه و زمین ( 384400 کیلومتر) است. بر اساس پروژه تلسکوپ مجازی، نزدیک شدن این سیارک در ساعت 10:54 به وقت ایران اتفاق افتاد. سیارک 2024 CY1 اخیراً در 20 بهمن، تنها سه روز قبل از نزدیک شدن به آن، کشف شد. ستاره شناسان این سیارک را با استفاده از تلسکوپ Pan-STARRS 2 واقع در نزدیکی قله هالیکالا در جزیره مائویی هاوایی مشاهده کردند. بر اساس گزارش The Watchers، این دهمین سیارک شناخته شده ای است که در سال 2024 با فاصله 1 ماه از کنار زمین عبور کرده و سومین سیارک در این ماه است. اورانوس را با دوستانتان به اشتراک بگذارید. سایت ما: https://uranus.ir ایتا، بله، سروش، گپ، آی‌گپ، تلگرام، اینستاگرام، ایکس و روبیکا: @uranus_mag

چرا ناسا غبار صفحات خورشیدی را در مریخ تمیز نمی‌کند؟ چرا ناسا مکانیزمی برای تمیز کردن غبار صفحات خورشیدی مریخ‌نوردهای خود در مریخ نمی‌سازد؟ مهندسان مطمئناً می توانند چنین سیستمی را طراحی کنند، اما اضافه کردن آن مستلزم فدا کردن فضا یا وزنی است که برای علم در نظر گرفته شده است. کاوشگر بینش ناسا از دو صفحه خورشیدی تغذیه می‌کرد که یکی از آنها… https://uranus.ir/educational/صفحات-خورشیدی-غبار-گرفته-مریخ/ #بینش #پشتکار #روح #صفحات_خورشیدی #فرصت #مریخ #ناسا اورانوس را با دوستانتان به اشتراک بگذارید. سایت ما: https://uranus.ir https://uranus.ir ایتا، بله، سروش، گپ، آی‌گپ، تلگرام، اینستاگرام، ایکس و روبیکا: @uranus_mag