🔹️ خطر سِر شدگی! در برابر جسارت به قرآن، در صف بی تفاوت ها نباشیم ▫️https://vaavmag.ir/2023/05/3829/ ▫️@vaavmag

🔻خطر سِر شدگی! ▫️دربرابر جسارت به قرآن، در صف بی‌تفاوت‌ها نباشیم 🔸نمرود وقتی می‌خواست ابراهیم نبی علیه‌السلام را در آتش بیندازد، دستور داد روزها هیزم جمع کنند و بعد آتشی خیره‌کننده برپا کرد. مَثَل معروفی‌ست که در همان زمان، گنجشکی با نوکش قطره‌ای آب بر می‌داشت، می‌آورد و روی آتش می‌ریخت و این کار را با هر سختی، بارها انجام داد. به گنجشک گفتند از این چند قطره آب مقابل این حجم عظیم آتش، چه کاری بر می‌آید؟ جواب داد که خدای ابراهیم می‌تواند آتش را برای پیامبرش گلستان کند و نیازی به من ندارد؛ اما می‌خواهم در این هنگامه‌ای که برپا شده، در صف خاموش‌کنندگانِ آتش ابراهیم باشم؛ نه در صف آن‌هایی که ایستادند و تماشا کردند. 🔹این نخستین بار نیست که در جوامعی که مدعی احترام به عقاید هستند، مجوز چنین اعمال زشت و جنایتکارانه‌ای صادر می‌شود. اما تکرار این جسارت‌ها به مقدسات نه تنها مسلمانان بلکه به مقدساتی که مورد احترام همه‌ی ادیان الهی است چه آسیبی به افکار عمومی وارد می‌سازد؟ توهین به مقدسات، ماجرای ساده‌ای نیست؛ با هر رذالت دیگری فرق می‌کند. یک ترور روانی است که ذهن و روح میلیون‌ها نفر را به خشن‌ترین شکل ممکن هدف قرار می‌دهد. برای همین است که در نمونه‌های تاریخی، واکنش‌ به هتاک‌ها متفاوت و بدون اغماض بوده است. زمان فتح مکه، وقتی که پیامبر رحمت صلی‌الله‌علیه‌و‌آله حتی قاتلین حضرت حمزه سیدالشهدا را عفو کردند، دستور مجازات هتک‌کنندگان را دادند به طوری که در غیرقابل بخشش بودن آن هتاکان فرمودند حتی اگر به پرده‌ی کعبه آویزان شده باشند. باید مجازات شوند. 🔸عالم، ربّ دارد و حکیمانه تدبیر می‌کند؛ خدا برای دفاع از حق و حقیقت و برای محافظت از کلامش، به هیچ بنده‌ای نیاز ندارد اما هر صحنه‌ای در عالم برای سنجش عیار و عمل ماست. بی‌تفاوت‌شدن نسبت به هتک مقدسات و مخصوصا قرآن که همه‌ی هستی مسلمانان است، زنگ هشدار بزرگی است؛ هم خودمان را باید از ورطه‌ی بی‌تفاوتی نجات بدهیم، هم به اطرافیان اهمیت موضوع را یادآوری کنیم. با هر روشی که هر کدام از دستمان بر می‌آید مثلا یادداشت بنویسیم، در شبکه‌های اجتماعی با هشتگ‌های داغ شده کاربران مسلمان در جهان همراه شویم؛ در تجمع اعتراضی شرکت کنیم؛ پست و عکس از قرآن به اشتراک بگذاریم. خلاصه آن‌که، نسبت خودمان را با این صحنه مشخص کنیم. در صف معترضان به هتک حرمت قرآن باشیم، نه در صف بی‌تفاوت‌ها. 🆔 @vaavmag 🔗 https://vaavmag.ir

🔹️ اگر غذا ها آدم بودند یا چگونه هنر ضد انسان می شود ؟ ▫️https://vaavmag.ir/2023/05/3830/ ▫️@vaavmag

🔻اگر غذاها آدم بودند یا چگونه هنر ضد انسان می‌شود؟ ✍️صغری عاشوری 🔸این روزها تصویرسازی‌های طنزگونه‌ای با عنوان «غذاها اگر آدم بودند» در فضای مجازی دست به دست می‌شوند که با استقبال کاربران همراه بوده زیرا ایده‌ای جالب در خود دارد. اما این ایده‌ی جالب، آیا در خدمت انسان است یا ضد آن؟ 🔹تمام اندیشمندان جهان در عصرهای مختلف از کانت گرفته تا علامه‌ جعفری در یک موضوع اشتراک نظر دارند و آن قائل بودن ذات و روح برای اثر هنری است. روح دمیده‌شده در هر اثر هنری برگرفته از افکار، اندیشه و نگاه خالق آن اثر است. 🔸اندیشمندان غربی چون کانت، بر این باور بودند که روح آثار هنری خصوصا نگارگری‌ها و تصویرسازی‌ها برگرفته از طبقه‌ی اجتماعی هنرمند است. بر این اساس قشر معمولی یا کارگری جامعه ظاهرگرا دانسته می‌شدند زیرا از سلیقه‌ی فرهیختگانی که آن را متعلق به ثروتمندان جامعه می‌دانستند فاصله داشتند. لذا در آثار هنری که مادی‌گرایانه و همسو با اندیشمندان غربی است، واضحا آنچه بروز پیدا می‌کند دوگانه‌ای است مادی‌گرایانه از فقیر و غنی، زشت و زیبا، چاق و لاغر، شهری و روستازاده. 🔹حال، امتداد این نوع تفکر را در تصویر‌هایی که این روزها با عنوان «لازانیا اگر آدم بود، سیرابی اگر آدم بود و...» قابل مشاهده است. در این تصاویر ارزش‌گذاری‌ انجام شده بر زنان و مردان، برگرفته از آن آیه‌ی قرآن نیست که می‌فرماید «به یقین فرزندان آدم را کرامت دادیم». در آیه‌ی ۷۰ سوره‌ی اسراء خداوند کرامت انسان را در دوگانه‌های مادی‌گرایانه شرط نمی‌کند بلکه آن را امتیازی برای تمام انسان‌ها با هرجنس و نژاد و ملیتی می‌داند و این‌گونه در فرهنگ عمومی انسان‌ها کرامت انسانی را متعلق به تمام انسان‌ها می‌داند. 🔸هنر، ظاهرگرا نیست و هنرمند هم نباید ظاهربین باشد. اثر هنری آینه‌ای است که اندیشه‌های هنرمند را به جامعه منعکس می‌کند و این اندیشه‌ها را در فرهنگ عمومی جامعه و روزمرگی انسان‌ها جاری می‌سازد. تعجب ندارد اگر در محاورات گفت‌وگوی معمولی مردم، مرد کوتاه قامتی که موی سر و صورت ندارد به دلیل تصویرسازی انجام‌شده به «سیرابی»؛ با نام "سیرابی" خطاب شود. تعجبی ندارد زنی پوشش اجتماعی خود را منطبق با مدهای خارجی انتخاب کند، زیرا در تصویرسازی انجام شده زنان شیک‌پوش با استانداردهای ابژگی، دامن کوتاه، آرایش صورت و رقاصه در تصاویر لازانیا، فلفل دلمه و آش رشته معرفی شدند! 🔹هنرمند خالق اثر هنری است و اندیشه‌ی خود از معنای زندگی را به سان روحی در اثر هنری خلق شده‌اش می‌دمد. هنرمندی متعهد است که اندیشه‌اش بر مدار کرامت انسان‌ها باشد و اثر خلق شده‌اش انسان‌ها را به سوی کرامت انسانی‌شان رشد دهد نه آن‌که دوگانه‌ای باطل و معطوف به بدنمندی و ثروت را در زندگی انسان‌ها بیش از پیش رواج دهد و پررنگ‌تر کند. 🆔 @vaavmag 🔗 https://vaavmag.ir

🔹️ « نیکان » با اغماض پرامید و رو به جلو ▫️https://vaavmag.ir/2023/05/3831/ ▫️@vaavmag

🔻«نیکان»، با اغماض پرامید و رو به جلو ✍️ مصطفی قاسمیان 🔹سریال «نیکان» که این روزها روی آنتن شبکه‌ی ۳ سیما می‌رود، از آثار نسبتا باکیفیت تلویزیونی طی ۲، ۳ سال اخیر است. ماجرای دختر نوجوانی به نام «نیکان» که پس از فرار پدر و زندانی شدن مادرش در پی تقلب در تولید محصولات دارویی، ناگهان در گردابی از مشکلات می‌افتد. 🔸اثری که از قصه‌ای پرکشش بهره می‌برد و حول شاه‌پیرنگی با موضوع جامعه‌پذیری که هنوز در آثار تلویزیونی، تکراری و دستمالی نشده، چند خرده‌داستان مرتبط را روایت می‌کند. این داستان‌ها عوارض طبیعی گره اصلی قصه به شمار می‌روند و ابعاد دراماتیک مختلف آن را به تصویر می‌کشند. از این رو قصه‌ی «نیکان» حتی‌الامکان استاندارد و طبیعی است و دست خالقان نیز تاکنون در آن پیدا نبوده است. تمهیدات داستانی نویسندگان برای طرح تدریجی موانع مختلف پیش روی «نیکان» در مسیر رضایت گرفتن از شاکیان والدینش، جذاب و قابل توجه است و تعادلی را که آن‌ها میان تیره‌روزی و کامیابی شخصیت اصلی ایجاد کرده‌اند، احتمالا می‌توان از علل اصلی موفقیت این اثر برشمرد. 🔹علاوه بر آن، فیلمنامه‌ی سریال نیز برای شخصیت‌ها تدارک مناسبی دارد و آن‌ها را سفید نیافریده. این شخصیت‌های خاکستری و بعضا سیاه، امکان خلق قصه‌ای را برای سازندگان فراهم کرده که در حد و اندازه‌های یک سریال تلویزیونی ایرانی، غیرقابل پیش‌بینی باشد. هرچند اگر بعضی محدودیت‌های رایج سیما وجود نداشت، مؤلفه‌های اولیه‌ی بیشتری برای جذاب‌تر شدن «نیکان» در قصه‌ی آن هست که می‌توانست مورد استفاده‌ی سازندگان قرار گیرد و این سریال را به نمونه‌ی کمیابی از یک داستان ایرانی بلوغ تبدیل کند. 🔸گروه بازیگران خوب «نیکان» به نسبت محصولات یکی دو سال اخیر سیما جلب توجه می‌کند و به قدر محصولی در رده‌ی الف فاخر مانند «آتش و باد» مناسب است؛ هرچند کارگردان در بازی گرفتن از آن‌ها، توفیق ویژه‌ای ندارد و به نظر می‌رسد بازی‌های خوب سریال، بیشتر حاصل درک درست بازیگران است، نه هدایت فیلمساز. چراکه به خلاف نقش‌آفرینی درجه‌یک پژمان بازغی و شقایق فراهانی، بازی هنرپیشه‌هایی مثل «نیکان» و برادر خردسال او، موفق نیست و جزو نقاط ضعف اثر به شمار می‌آید. 🔹از دیگر نکاتی که در «نیکان» به چشم می‌آید، موسیقی آن است که شباهت فراوانی به موسیقی «زخم کاری» دارد؛ گویی سازندگان تلاش کرده‌اند تا از رهگذر مشابه‌سازی آن با سریال پربیننده‌ی محمدحسین مهدویان، طرفی ببندند، اما یادآوری آن برای مخاطب، به پاشنه آشیل «نیکان» تبدیل شده، چراکه ناخودآگاه در ذهن مخاطب، مقایسه بین دو اثر را رقم می‌زند. 🔸سریال «نیکان» ساخته‌ی علی سراهنگ، در نهایت از کیفیت ساخت مناسبی برخوردار است و به نسبت محصولات رایج این مدیوم، اثری شسته‌رفته از آب درآمده که می‌تواند مخاطب را به خوبی با خود همراه کند. حال باید منتظر پایان‌بندی آن ماند و دید این محصول باکیفیت چگونه خاتمه خواهد یافت. 🆔 @vaavmag 🔗 https://vaavmag.ir

🔹️ویکتوریا سکرت چگونه با تحقیر زنان پول به جیب می زند ؟ ▫️https://vaavmag.ir/2023/05/3832/ ▫️@vaavmag

🔻ویکتوریا سکرت چگونه با تحقیر زنان پول به جیب می‌زند؟ ✍️فاطمه امی 🔹تیتر نیویورک تایمز «فرشتگان در جهنم: زن ستیزی در ویکتوریا سیکرت» است. سایت گاردین هم این تیتر را زده: «ویکتوریا سکرت یک فانتزی خطرناک به زنان می‌فروشد». انگار این روزها دیگر همه از پشت پرده ویکتوریا سکرت خبر دارند. 🔸ویکتوریا سکرت بزرگترین فروشگاه آمریکایی است که به صورت تخصصی لباس زیر زنانه و اقلام زیبایی و آرایشی می‌فروشد و سال‌هاست که با فشن شو یا همان نمایش مد و لباس شناخته می‌شود. صنعت درآمدزایی که بلای جان زنان در تمام دنیا شده است. نمایشی که این برند آمریکایی راه انداخت، بسیار فراگیر شد. دختران بسیار لاغر با پوست و اندام‌هایی به ظاهر بی‌نقص در لباس‌هایی عجیب اما جذاب به لحاظ جنسی بر روی فرش قرمز و صحنه‌ی نمایش، توجه مردم را به خود جلب می‌کنند. 🔹مشکلی که در پس این ماجرا وجود دارد به تغییر استانداردها و ایجاد تصویر جدید از زن زیبا برمی‌گردد. در واقع این فروشگاه مشغول فروش و ایجاد الگویی از جذابیت برای زنان شده است. الگویی که البته مردان بیشتر آن را می‌پسندند. این نمایش هرساله با نشان دادن دختران بسیار لاغر که تحت رژیم‌های گرسنگی و تمرینات سخت بوده‌اند، با پوست سفید و بی‌نقص، قدهای بلند و مواردی از این قبیل؛ استانداردهایی غیرقابل دست‌یابی برای زنان ایجاد کرده که آن‌ها را تحت فشار قرار می‌دهد. 🔸در واقع از یک سو فشار جسمی و روانی بر روی خود دختران مدل که تبدیل به کالای جنسی متحرک شده‌اند و خیل در صف دختران و زنان در سرتاسر جهان که در آرزوی مدل شدن، چشم به قوانین این برند دوخته‌اند و از سوی دیگر پیامی که برای باقی زنان و دختران دارد؛ باب اعتراض و اتهام به ویکتوریا سیکرت را باز کرد. رسانه‌ها کمپین تحریم این نمایش فانتزی را به دلایلی مانند: هراس از چاقی، عدم تنوع نژادی، مسائل محیط زیستی و ایجاد یک الگوی غلط برای زنان منتشر کردند. 🔹سال ۲۰۱۷ برای ویکتوریا سیکرت کابوس بود. زنان و فعالان این حوزه کم‌کم فهمیده‌ بودند چه کلاه بزرگی بر سرشان رفته است. اعتراض به نبودن مدل‌هایی با سایزهای مختلف و فانتزی بودن مدل‌ها و لباس‌هایی که به نمایش گذاشته می‌شود، باعث شد محبوبیت این برند ۴۶ ساله کم شود. مسئله‌ای که به صاحبان این فروشگاه عظیم فشار آورد تا در سال‌های اخیر تنوعی در نمایش‌های خود ایجاد کنند اما این‌بار همه می‌دانند که این اقدامات تنها تقلایی برای بازاریابی و افزایش فروش است. 🆔 @vaavmag 🔗 https://vaavmag.ir

🔹️تب تند جراحی بینی: از بینی عروسکی تا لب شتری ▫️https://vaavmag.ir/2023/05/3833/ ▫️@vaavmag

🔻تب تند جراحی زیبایی: از بینی عروسکی تا لب شتری ✍️سجاد بلوکات 🔸جو «زیبا شدن به هر قیمت» در آسیا روز به روز در حال گسترش است. ترکیه، ایران، عراق، حتی کره و چین. اوضاع قدری عجیب شده است که میل به مدیریت بدن و تغییرات ظاهری در کشورهای شرقی گوی رقابت را از غربی‌ها ربوده. سوغات کتاب قانون ابن سینا و علوم خوارزمی و شیخ طوسی که روزگاری از شرق به غرب ترجمه می‌شد حالا دوباره در حال بازگشت به زادگاهش یعنی ایران است اما با یک تفاوت مهم؛ این بار ایران نه مقصد مهم جراحی‌های بزرگ، بلکه مقصد سودآوری برای جراحی‌های زیبایی شده است. از بینی عروسکی تا لب شتری تا سه نقطه! از پزشکان مهم و برند تا جراحان معمولی حتی با شرایط پرداخت قسطی! 🔹اوضاع اینقدر دارک و پیچیده شد که دیاکو عباسی، دبیر شورای راهبری گردشگری سلامت ایران سال گذشته در گزارشی اعلام کرد که بیشترین مراجعه‌ی بیماران خارجی به ایران برای عمل زیبایی، پیوند اعضا، چشم‌پزشکی و درمان ناباروری بوده است. حالا شاهد از غیب رسیده و دانا، اینفلوئنسر تیک‌تاکی، داستان جراحی بینی خود در ایران را به اشتراک گذاشت و با خوشحالی گفت چیزی که در آمريکا باید ۵۵۰۰ دلار برای آن هزینه می‌کرد اینجا با ۶۰۰ دلار جمع شد. 🔸شاید در نگاه اول باید خوشحال باشیم که حتی از آمریکا برای جراحی بینی به ایران می‌آیند اما دقیق‌تر که نگاه کنیم این میل از تغییر ظاهر، پیامد عدم اعتماد به نفس و عدم مقبولیت بدن توسط هزاران ایرانی است. تب تغییر ظاهری با استفاده از آرايش غلیظ و سپردن صورت و بدن به تیغ جراحی، ارث شوم دهه‌ی هشتاد و نود میلادی غرب است که حالا چندین سالی هست در آنجا جای خود را به آرایش سبک و پذیرش تغییرات چهره در دوره‌های مختلف سنی داده است. 🔹اما این تب داغ هنوز در ایران فروکش نکرده و سال به سال پزشکان بیشتری به خاطر رونق بازار از تخصص‌های مهم درمانی به نفع تخصص‌های مرتبط با زیبایی تغییر رشته می دهند. شاید جالب‌تر باشد که بدانید طبق گفته‌ی رییس سازمان پزشکی اقبال برای رشته‌هایی مثل جراحی قلب به وضعیت قرمز در کشور رسیده و خواهانی میان پزشکان جوان وجود ندارد. 🔸بله این خوشحال‌کننده نیست که در کتاب رویکردی جامعه‌شناختی انتقادی به جراحی زیبایی آمده‌ است: هر ساله بیش از ۳۶ هزار ایرانی جراحی زیبایی انجام می‌دهند و حداقل به لحاظ عمل زیبایی بینی، ایران دارای رتبه‌ی نخست در سال ۲۰۱۰ بوده است. 🔹حالا شاید راحت‌تر می‌توان از اثر میل به زیبایی افراطی در دوره‌ی مدرن به‌عنوان میراث یا حتی نه، جنایت غرب در شرق صحبت کرد. قیمت پایین جراحی و تخصص دکترهای ایرانی در عمل‌های زیبایی و سفر از کشورهای غربی به ایران بازی دو سر برد گردشگری سلامت در ایران نیست. شاید بیشتر شبیه این ضرب‌المثل است: قاتل همیشه به صحنه‌ی جرم بر می‌گردد! 🆔 @vaavmag 🔗 https://vaavmag.ir

🔹️آیا جایزه نوبل اقتصادی مردم را سر کار گذاشته است ؟ ▫️https://vaavmag.ir/2023/05/3834/ ▫️@vaavmag

🔻آیا جایزه نوبل اقتصادی مردم را سر کار گذاشته است؟ ✍️میثم آخوندی 🔸مگر می‌شود پایت به مترو باز شده باشد و صدای بنفش دستفروشان به گوشت نخورده باشد؟ وقتی وارد این شهر زیرزمینی می‌شوی، دنیایی از تبلیغ و فروش محصول خودنمایی می‌کند؛ از آدامس گرفته تا لوازم آرایشی. فروشندگانی که همانند مغازه‌ای سیار، در واگن‌های مترو در حال جذب مشتریانی هستند تا جنس خود را به هر شکلی به فروش برسانند. در هیاهوی این داد و فریادها برای جذب مشتری و تبلیغ محصول توسط فروشندگان متروگرد گاهی هر مسافر به فکر خریدی یکباره می‌افتد، خریدی که از قبل تصمیمی برای آن نداشته، اما هیجان لحظه‌ای، قیمت ارزان و زبان بازی فروشنده، کار خود را می‌کند و فرد را مجاب می‌کند که «می‌خرم، به امتحانش می‌ارزه!» 🔹نظریه‌ی معروفی در علم اقتصاد وجود دارد به نام «انتخاب عقلایی»، که به زبان ساده می‌گوید انسان قبل از اینکه چیزی را بخرد ابتدا به آن چیز فکر و حسابی آن را برانداز می‌کند. این نظریه سال‌ها در دانشگاه‌های مختلف تدریس شده و بسیاری از رفتارهای اقتصادی جوامع را با آن تحلیل کرده‌اند. اما در سال ۲۰۱۷ ناگهان همه‌چیز برعکس شد و نوبل اقتصادی به نظریه‌ای رسید که گفت مردم ممکن است در حال عبور از جلوی مغازه‌ای ناگهان از جنسی خوششان بیاید و تصمیم بگیرند آن را بخرند بدون هیچ فکر قبلی! 🔸مصرف کالایی که بوسیله‌ی این سبک از رفتار فروشنده به ترغیب خرید کالا منجر می‌شود، مصرف غیرضروری می‌گویند. این شیوه از فروش کالایی که شما بدان نیازی ندارید، در ابعاد بسیار گسترده‌تر در رسانه‌های جهان به وفور دیده می‌شود. رسانه‌ها در این‌جا همان کاری را با شما می‌کنند که فروشنده‌های مترو با تبلیغات و زبان بازی، با افکار شما کردند. 🔹یکی از بزرگترین سردمداران این شیوه‌ی تبلیغی که شما را به خرید وارد می‌کند، رسانه‌های آمریکایی هستند. آمریکا با اینکه کمتر از ۱۰ درصد از جمعیت جهان را به خود اختصاص داده، اما بالغ بر ۷۰ درصد از تبلیغات کالایی یا خدماتی جهان را بر عهده گرفته است. وقتی شما نام و برند محصولی را به صورت مکرر در رسانه‌های مختلف ببینید، چشم و ذهن به صورت ناخودآگاه با چنین نامی ارتباط برقرار کرده و پس از مشاهده‌ی آن ترغیب به خرید کالای مدنظر می‌شود. 🔸شاید اولین خرید، حاصل تبلیغات باشد اما در برخی از کالاها به خصوص کالاهای لوکس نوعی نیاز کاذب بوجود می‌آورد. یعنی من به‌عنوان یک شهروند ایرانی نیاز به خرید یک تلویزیونی ال ای دی با برندی مخصوص دارم که حتما عینک سه بعدی داشته باشد تا فیلم‌های سه بعدی را به صورت سه بعدی به نظاره بنشینم! لوازمی که پس از خریدشان شاید تا چندین سال یکبار هم مورد استفاده قرار نگیرد. 🔹در اینجا دو اتفاق می‌افتد: اگر هزینه‌ی خرید این کالاها را داشته باشیم کم‌کم به ورطه‌ی تجمل‌گرایی می‌افتیم و این کالاها را همانند رزومه‌ای موفق برای خود در چشم دیگران فرو می‌کنیم تا شأن اجتماعی بالاتری به دست آوریم! اما اگر پول تهیه این نیاز کاذب را نداشته باشیم، در چاه دیگری که نامش احساس فقر است می‌افتیم و مدام خود را آدمی فقیر و ضعیف حس می‌کنیم و روز به روز ناامیدی در وجود ما محکم‌تر می‌شود. 🆔 @vaavmag 🔗 https://vaavmag.ir