فرازی از خطبۂ فدکیه سیّدتنا فاطمة الشّهیدة (س) خطاب به مسلمانان حاضر در مسجد رسول خدا (ص) : [در زمان حیات پدرم] هرگاه شاخ شیطان ظاهر میشد یا هرگاه دهان بازکننده ای از مشرکین دهان باز می کرد، [پدرم] برادرش [علی] را در کام آن حوادث می انداخت، و علی نیز از میدان باز نمی گشت مگر وقتی که گوش های آنها را زیر پا له و شعلۂ فتنۂ آنان را با شمشیرش خاموش کرده باشد، در حالی که سختی کشندۂ برای خدا و کوشای در [اجرای] امر خدا و نزدیک به رسول خدا و آقای اولیاء خدا بود.

🔹 وَ اعْلَمُوا عِبَادَ اللَّهِ أَنَّ الْمُؤْمِنَ لَا یُصْبِحُ وَ لَا یُمْسِی إِلَّا وَ نَفْسُهُ ظَنُونٌ عِنْدَهُ فَلَا یَزَالُ زَارِیاً عَلَیْهَا وَ مُسْتَزِیداً لَهَا فَکونُوا کالسَّابِقِینَ قَبْلَکمْ وَ الْمَاضِینَ أَمَامَکمْ قَوَّضُوا مِنَ الدُّنْیَا تَقْوِیضَ الرَّاحِلِ وَ طَوَوْهَا طَیَّ الْمَنَازِلِ. 💎 و بدانید ای بندگان خدا، انسان با ایمان به صبح و شام وارد نشود، مگر اینکه نفس او در نزد او مورد بدگمانی باشد، و همواره از نفس خویشتن عیب جویی نماید، و بر خرده گیری از نفسش بیفزاید. پس در دنیا چونان پیشینیان صالح خود باشید، که در پیش روى شما در گذشتند و همانند مسافران، خیمه خویش را از جا در آوردند و به راه خود رفتند. 📚 نهج البلاغه خطبه 176

...وَ مَنْ عَمِلَ لِدِینِهِ کَفَاهُ اللَّهُ أَمْرَ دُنْیَاهُ... 💥 کسى که براى «دین» خود «کار» کند، خداوند دنیاى او را کفایت فرماید. 📚 نهج البلاغه حکمت 423

💎 وَ مَنْ لَمْ یَنْفَعْهُ اللَّهُ بِالْبَلَاءِ وَ التَّجَارِبِ لَمْ یَنْتَفِعْ بِشَیْ‏ءٍ مِنَ الْعِظَةِ وَ أَتَاهُ التَّقْصِیرُ مِنْ أَمَامِهِ حَتَّى یَعْرِفَ مَا أَنْکرَ وَ یُنْکرَ مَا عَرَفَ . 💎 آن کس را که خداوند از بلاها و تجربه ها(ی زندگی) سود نرساند، از هیچ پند و اندرزى سود نخواهد برد، و تقصیر (کوتاهی در انجام وظایف) به سراغش آید، تا آنجا که بد را خوب، و خوب را بد مى نگرد. 📚 نهج البلاغه خطبه 176 📝 قدر بلاها را در زندگی خویش بدانیم، و از بلاها و تجربه های زندگی خویش-که بزرگترین موهبت خدادادی است- درس و عبرت بگیریم، تا بتوانیم از پند و اندرزهای دیگران استفاده کنیم و دچار کم کاری و تقصیر در انجام وظایف نشویم.

وَ لَا تُکشَفُ الظُّلُمَاتُ إِلَّا بِهِ ⭐️و تاریکى ها (ظُلُمات) زدوده نشود، مگر با قرآن⭐️ (نهج البلاغه خطبه 18)

وَ قَالَ ( علیه السلام ) : لِجَابِرِ بْنِ عَبْدِ اللَّهِ الْأَنْصَارِیِّ یَا جَابِرُ قِوَامُ الدِّینِ وَ الدُّنْیَا بِأَرْبَعَةٍ عَالِمٍ مُسْتَعْمِلٍ عِلْمَهُ وَ جَاهِلٍ لَا یَسْتَنْکِفُ أَنْ یَتَعَلَّمَ وَ جَوَادٍ لَا یَبْخَلُ بِمَعْرُوفِهِ وَ فَقِیرٍ لَا یَبِیعُ آخِرَتَهُ بِدُنْیَاهُ . 🍃 به جابر بن عبدالله انصاری فرمود: ای جابر ! دین و دنیا به چهار کس استوار است: - دانشوری که به دانش خویش عمل کند. - بی دانشی که از آموختن سر باز نزند. - بخشنده ای که در کارِ پسندیده اش(بخشش و انفاقش)، تنگ چشمی نکند. - و تهی دستی که آخرتش را به دنیا نفروشد. 📚 نهج البلاغه حکمت 372

استغفرالله ربی و اتوب الیه

✨ هَانَتْ عَلَیْهِ نَفْسُهُ مَنْ أَمَّرَ عَلَیْهَا لِسَانَهُ ⚡️ آن که زبانش را بر خود فرمانروا ساخت، خود را خوار [و بی ارزش] کرد. 📚 نهج البلاغه حکمت 2

قَالَ الحیدر امیرالمؤمنین علی علیه السلام : ⚡️ مَنْ صَارَعَ الْحَقَّ صَرَعَهُ. 💥 هر که با حق در آویزد (زد و خورد نموده بخواهد آن را از بین ببرد) حق او را به خاک افکند (نابود سازد، زیرا خداوند یار حق است و کسی را توانائی نیست که با او پنجه اندازد) 📚 نهج البلاغه حکمت 400 ترجمه و توضیح علی نقی فیض الاسلام