✨اگر با چشم دل به آنچه که از بهشت براى تو وصف کرده اند بنگرى، از آنچه در دنیاست دل مى کنى، هر چند شگفتى آور و زیبا باشد، و از خواهش هاى نفسانى و خوشى هاى زندگانى و منظره هاى آراسته و زیباى آن کناره مى گیرى، 🍃و اگر فکرت را به درختان بهشتى مشغول دارى که شاخه هایشان همواره به هم مى خورند، و ریشه هاى آن در توده هاى مشک پنهان، و در ساحل جویباران بهشت قرار گرفته آبیارى مى گردند، و خوشه هایى از لؤلؤ آب دار به شاخه هاى کوچک و بزرگ درختان آویخته، و میوه هاى گوناگونى که از درون غلاف ها و پوشش ها سر بیرون کرده اند، سرگردان و حیرت زده مى گردى: 🍃شاخه هاى پر میوه بهشت که بدون زحمتى خم شده در دسترس قرار گیرند، تا چیننده آن هر گاه که خواهد بر چیند، ☘مهماندارانِ بهشت گرد ساکنان آن و پیرامون کاخ هایشان در گردشند و آنان را با عسلهاى پاکیزه و شراب هاى گوارا پذیرایى کنند... 📚 نهج البلاغه خطبه 165

⭐️لِیَتَأَسَّ صَغِیرُکمْ بِکبِیرِکمْ وَ لْیَرْأَفْ کبِیرُکمْ بِصَغِیرِکمْ... ⭐️باید خردسالتان از بزرگسالتان پیروی کند و بزرگسالتان به خردسالتان دلسوز باشد... 📚 نهج البلاغه خطبه 166 @vajhollahe

اتَّقُوا اللَّهَ فِی عِبَادِهِ وَ بِلَادِهِ فَإِنَّکمْ مَسْئُولُونَ حَتَّى عَنِ الْبِقَاعِ وَ الْبَهَائِمِ 💎 در [حق] بندگان خدا و شهر(آبادی) های خدا از خدا بترسید(با تقوای الهی رفتار کنید)، چرا که شما [دربارۂ هر چیزی] مسئولید حتی دربارۂ سرزمین ها و حیوانات . 📚 نهج البلاغه خطبه 167 📝 انسان به عنوان با عظمت ترین مخلوق خداوندی، دارای با عظمت ترین مسئولیت است. (تفسیر نهج البلاغه علامه جعفری ره)

☀️ افْعَلُوا الْخَیْرَ وَ لَا تَحْقِرُوا مِنْهُ شَیْئاً.فَإِنَّ صَغِیرَهُ کَبِیرٌ وَ قَلِیلَهُ کَثِیرٌ وَ لَا یَقُولَنَّ أَحَدُکُمْ إِنَّ أَحَداً أَوْلَى بِفِعْلِ الْخَیْرِ مِنِّی فَیَکُونَ وَ اللَّهِ کَذَلِکَ إِنَّ لِلْخَیْرِ وَ الشَّرِّ أَهْلًا فَمَهْمَا تَرَکْتُمُوهُ مِنْهُمَا کَفَاکُمُوهُ أَهْلُهُ ☀️ کار خیر را انجام دهید، و هیچ چیزی از آن را دستِ کم نگیرید، چرا که کوچک آن بزرگ و کمَش زیاد است. و هیچ کس از شما نگوید: کسی (دیگر) برای انجام کار نیکو از من شایسته تر است زیرا سوگند به خدا ممکن است که [با این تلقین] چنین شود، چرا که [کارهای] خیر و شرّ اهل خود را دارد، هرگاه یکی از آنها را رها کردید، اهل آن [کارها] جای شما را میگیرند. 📚 نهج البلاغه حکمت 422

🥀 فَإِنَّ تَضْیِیعَ الْمَرْءِ مَا وُلِّیَ وَ تَکَلُّفَهُ مَا کُفِیَ لَعَجْزٌ حَاضِرٌ وَ رَأْیٌ مُتَبَّرٌ 🥀 قطعا این چنین است که ضایع کردن (درست انجام ندادن) کاری که به انسان سپرده شده است و به زحمت انداختن خود برای کاری که از او خواسته نشده است، یک ناتوانی آشکار و اندیشه ای ویرانگر است. 📚 نهج البلاغه نامه 61 📝 آری، ویرانی زندگی هرکس نتیجه داشتن این اندیشه اوست که به کارهایی که بر دوش اوست بی توجهی و کم توجهی می کند  و به دنبال کارهایی است که بر دوش دیگران است و از او نخواسته اند. به قول آن ضرب المثل ایرانی : هر کسی کار خودش بار خودش...  @vajhollahe

و احذر الغضب فانه جند عظيم من جنود ابليس 💥 مواظب غضب(خشم) باش، چرا که آن لشگری بزرگ از لشگریانِ ابلیس است. 📚 نهج البلاغه نامه 69

فرازی از خطبۂ فدکیه سیّدتنا فاطمة الشّهیدة (س) خطاب به مسلمانان حاضر در مسجد رسول خدا (ص) : [در زمان حیات پدرم] هرگاه شاخ شیطان ظاهر میشد یا هرگاه دهان بازکننده ای از مشرکین دهان باز می کرد، [پدرم] برادرش [علی] را در کام آن حوادث می انداخت، و علی نیز از میدان باز نمی گشت مگر وقتی که گوش های آنها را زیر پا له و شعلۂ فتنۂ آنان را با شمشیرش خاموش کرده باشد، در حالی که سختی کشندۂ برای خدا و کوشای در [اجرای] امر خدا و نزدیک به رسول خدا و آقای اولیاء خدا بود.

🔹 وَ اعْلَمُوا عِبَادَ اللَّهِ أَنَّ الْمُؤْمِنَ لَا یُصْبِحُ وَ لَا یُمْسِی إِلَّا وَ نَفْسُهُ ظَنُونٌ عِنْدَهُ فَلَا یَزَالُ زَارِیاً عَلَیْهَا وَ مُسْتَزِیداً لَهَا فَکونُوا کالسَّابِقِینَ قَبْلَکمْ وَ الْمَاضِینَ أَمَامَکمْ قَوَّضُوا مِنَ الدُّنْیَا تَقْوِیضَ الرَّاحِلِ وَ طَوَوْهَا طَیَّ الْمَنَازِلِ. 💎 و بدانید ای بندگان خدا، انسان با ایمان به صبح و شام وارد نشود، مگر اینکه نفس او در نزد او مورد بدگمانی باشد، و همواره از نفس خویشتن عیب جویی نماید، و بر خرده گیری از نفسش بیفزاید. پس در دنیا چونان پیشینیان صالح خود باشید، که در پیش روى شما در گذشتند و همانند مسافران، خیمه خویش را از جا در آوردند و به راه خود رفتند. 📚 نهج البلاغه خطبه 176

...وَ مَنْ عَمِلَ لِدِینِهِ کَفَاهُ اللَّهُ أَمْرَ دُنْیَاهُ... 💥 کسى که براى «دین» خود «کار» کند، خداوند دنیاى او را کفایت فرماید. 📚 نهج البلاغه حکمت 423

💎 وَ مَنْ لَمْ یَنْفَعْهُ اللَّهُ بِالْبَلَاءِ وَ التَّجَارِبِ لَمْ یَنْتَفِعْ بِشَیْ‏ءٍ مِنَ الْعِظَةِ وَ أَتَاهُ التَّقْصِیرُ مِنْ أَمَامِهِ حَتَّى یَعْرِفَ مَا أَنْکرَ وَ یُنْکرَ مَا عَرَفَ . 💎 آن کس را که خداوند از بلاها و تجربه ها(ی زندگی) سود نرساند، از هیچ پند و اندرزى سود نخواهد برد، و تقصیر (کوتاهی در انجام وظایف) به سراغش آید، تا آنجا که بد را خوب، و خوب را بد مى نگرد. 📚 نهج البلاغه خطبه 176 📝 قدر بلاها را در زندگی خویش بدانیم، و از بلاها و تجربه های زندگی خویش-که بزرگترین موهبت خدادادی است- درس و عبرت بگیریم، تا بتوانیم از پند و اندرزهای دیگران استفاده کنیم و دچار کم کاری و تقصیر در انجام وظایف نشویم.

وَ لَا تُکشَفُ الظُّلُمَاتُ إِلَّا بِهِ ⭐️و تاریکى ها (ظُلُمات) زدوده نشود، مگر با قرآن⭐️ (نهج البلاغه خطبه 18)

وَ قَالَ ( علیه السلام ) : لِجَابِرِ بْنِ عَبْدِ اللَّهِ الْأَنْصَارِیِّ یَا جَابِرُ قِوَامُ الدِّینِ وَ الدُّنْیَا بِأَرْبَعَةٍ عَالِمٍ مُسْتَعْمِلٍ عِلْمَهُ وَ جَاهِلٍ لَا یَسْتَنْکِفُ أَنْ یَتَعَلَّمَ وَ جَوَادٍ لَا یَبْخَلُ بِمَعْرُوفِهِ وَ فَقِیرٍ لَا یَبِیعُ آخِرَتَهُ بِدُنْیَاهُ . 🍃 به جابر بن عبدالله انصاری فرمود: ای جابر ! دین و دنیا به چهار کس استوار است: - دانشوری که به دانش خویش عمل کند. - بی دانشی که از آموختن سر باز نزند. - بخشنده ای که در کارِ پسندیده اش(بخشش و انفاقش)، تنگ چشمی نکند. - و تهی دستی که آخرتش را به دنیا نفروشد. 📚 نهج البلاغه حکمت 372