#گزارش_تصویری ویژه برنامه سوگواری شهادت #حضرت_امام_رضا علیه‌السلام https://eitaa.com/valfajr313

شب اول ماه ربیع الاول سخنرانی حجت‌الاسلام رضازاده جلسه دهم : تا #مسأله حل نشه #مشکل حل نمی‌شه #میوه‌ها محصول #ریشه‌ها هستند ۱۴۰۳/۶/۱۴ https://eitaa.com/valfajr313

ختم جلسات دو ماه محرم و صفر قرائت #حدیث_کساء کربلایی مصطفی رحمانی ۱۴۰۳/۶/۱۴ https://eitaa.com/valfajr313

#حدیث_روز : حدیث شماره ۲۱۴ #غیرت https://eitaa.com/valfajr313

#بهار_زندگی https://eitaa.com/valfajr313

صدقه اول ماه فراموش نشود #صدقه اول ماه = #بیمه همه ماه ۵۰۴۱-۷۲۱۱-۱۳۷۲-۰۰۷۳ مسجد امام حسین علیه‌السلام والفجر https://eitaa.com/valfajr313

#ماه_ربیع_الاول خبر از پایان ماه صفر و بشارت بهشت؟😳 بسم‌الله‌الرحمن‌الرحیم از کی و کجا، بماند؛ اما در میان عموم مردم رواج پیدا کرده است؛ در روزهای پایانی ماه صفرالخیر پیام‌هایی ارسال می‌شود و پایان این ماه را به یکدیگر بشارت می‌دهند، به امید آن‌که آن‌ها هم بشارت بهشت بیابند و عاقبت به‌خیر شوند. آیا این مطلب مستند روایی و اعتقادی دارد؟ و جریان از چه قرار است... . روایت «من بشّرنی بخروج صفر بشّرته بالجنّة» روایتی است که در هیچ منبع روایی معتبر و قابل اعتنا نیامده است. تنها در کتاب «عجائب‌المخلوقات و غرائب‌الموجودات و آثارالبلاد و اخبارالعباد» نوشته مرحوم زکریابن محمدبن محمودالقزوینی متوفی 683هجری به آن اشاره شده که این نقل هم بدون سند رجالی است. کتاب مذکور نیز در اعتبار اسنادی دچار شبهه و تردیدهای جدی است. 💠مرحوم میرزا جوادآقا ملکی تبریزی رحمةالله‌علیه در کتاب المراقبات، به مناسبت ماه صفر، به این نقل اشاره و آن را دور از عقل معرفی می‌کند. 💠مرحوم علامه محمدتقی جعفری رحمةالله‌علیه نیز در شرح بر مثنوی معنوی، آن‌جایی که مولوی به این مضمون اشاره دارد، می‌نویسد: «روایت فوق مأخذ معتبری ندارد، از میرداماد نقل شده است که روایت مجعول است. هم‌چنین با نظر به این‌که بشارت به پایان یافتن یک ماه، مانند پایان یافتن روز، برای همه معلوم می‌شود، پاداش بشارت پایان یافتن یک ماه را بهشت قرار دادن فوق‌العاده بعید به نظر می‌رسد». ✅اتفاقاً روایتی دیگر به این مضمون در کتب معتبر روایی و با سند معتبر ذکر شده است؛ اما هدف از روایت، تضمین یا بشارت بر بهشت در مقابل خبر خروج از ماه نیست، بلکه این گفت‌وگو نشانه‌ای برای معرفی شخصیت صحابی ارجمند رسول‌خدا(ص) ، ابوذر غفاری است. 📌مرحوم شیخ صدوق در دو کتاب ارزشمند علل‌الشرایع و معانی‌الاخبار به سند متعبر از ابن‌عباس نقل می‌کند: 🔖روزی نبی‌اکرم(ص) در مسجد قبا نشسته بودند و جمعی از صحابه به نزد آن‌حضرت شرف حضور داشتند. حضرت فرمودند: اولین کسی که بر شما وارد شود، اهل بهشت است. اصحاب که این کلام را شنیدند، برخی از آن‌ها از جا برخاسته و بیرون رفتند و هر کدام سعی داشتند زودتر از دیگری به مسجد برگردد تا اولین نفر محسوب شده و بدین ترتیب در زمره بهشتیان باشد. پیامبر(ص) از حرکت ایشان آگاه گردیدند، خطاب به جماعت باقی‌مانده، فرمودند: به زودی جماعتی بر شما وارد می‌شوند که هر یک بر دیگری پیشی می‌گیرد، «فمن بشّرنی بخروج آذار فله الجنّة؛ آن‌که بشارت به‌من دهد که ماه آذار خارج شده، اهل بهشت می‌باشد». 🔖جماعتی که بیرون رفته بودند، بازگشتند و در میان ایشان ابوذر رحمة‌الله‌علیه بود، رسول‌خدا(ص) فرمودند: در چه ماهی از ماه‌های رومی هستیم؟ ابوذر عرض کرد: یا رسول‌الله! ماه آذار خارج شده است. ✍پیامبر(ص) فرمودند: من خود این را می‌دانستم، منتهی خواستم این جماعت بدانند که تو مردی از اهل بهشت هستی و چگونه چنین نباشد و حال آن‌که بعد از من، تو را به جرم محبّت به اهل‌بیتم، از حرم من طرد می‌کنند و از آن پس تنها زندگی کرده و غریب و تنها خواهی مرد و جماعتی به واسطه تو سعادت‌مند خواهند شد. آنان کسانی هستند که در تجهیز و تدفین تو سعی خواهند کرد؛ ایشان رفیقان من در بهشت جاوید خواهند بود، همان بهشتی که حق‌تعالی وعده‌اش را به متقین داده است. ⬅️چنان‌چه ملاحظه نمودید، این روایت در مقام بیان جایگاه و منزلت این صحابی خستگی‌ناپذیر است و خبردادن از پایان یک ماه، فقط نشانه‌ای است تا دیگران بفهمند او اهل بهشت است، نه به سبب یک بشارت ساده، بلکه به خاطر ایستادگی بر مودّت اهل‌بیت پیامبر(ص) . رسول هدایت و رحمت، به این نکته توجه داشتند که آیندگان شاید به اشتباه بیفتند؛ چنان‌چه اصحاب حضرت نیز مرتکب این فهم خطا شدند و صرف بشارت دادن به خروج ماه را عامل بهشتی شدن پنداشتند؛ لذا فرمودند: من خود می‌دانستم و لکن می‌خواستم این جمعیت بدانند ابوذر کیست. https://eitaa.com/valfajr313