ارسال شده از سروش+: مختصری از شرح حال #ثقة_الاسلام_کلینی بخش اول به مناسبت 19 اردیبهشت روز بزرگداشت شیخ کلینی رضوان الله تعالی علیه . ثقة‌الاسلام محمّد بن یعقوب بن اسحاق کلینی رازی، معروف به کلینی یا شیخ کلینی است . وی از مشهورترین دانشمند فقیه و محدث نامی و بزرگان شیعه در زمان غیبت صغرا است و در نیمه دوم قرن سوم و نیمه اول قرن چهارم هجری از بزرگ‌ترین محدثین شیعه به شمار می‌رفت. کلینی اصالتا ایرانی و از روستای کلین واقع در ۳۸ کیلومتری شهر ری و ناحیه جنوب غربی جاده قم ـ تهران، نزدیک حسن‌آباد کنونی است. به همین جهت، او را به لقب «رازی»، منسوب به ری هم می‌خوانند. کسب علم او در عهد امامت امام یازدهم علیه السلام چشم به جهان گشود. وی برای فراگیری حدیث راهی قم شد. ورود کلینی به قم، مقارن با حاکمیت سیاسی و دینی مردان با فضیلت و با تقوایی بود که از حدیث‌گویان مشهور زمان خود به شمار می رفتند. در قله این هرم، احمد بن محمد بن عیسی و علی بن ابراهیم قمی قرار داشتند که تقوا، فضل و عشق آنها به اهل‌بیت (علیهم‌السلام) بر کسی پوشیده نیست. کلینی برای یافتن روایات و احادیث ناشنیده، قم را به قصد دیار دیگر, ترک کرد. او روستاها و شهرهای بی‌شماری را پشت سر نهاد و هر جا محدث یا راوی حدیثی می‌یافت که حدیثی از اهل‌بیت را نزد خویش داشت، در مقابلش زانوی ادب می‌زد و پس از مدتی، باز کوله بار عشق و صفایش را بر دوش می‌گرفت و راهی دیار دیگر می شد. کلینی پس از کسب فیض از دهها استاد و محدث در شهرها و مناطق مختلف، سرانجام به بغداد رسید. کلینی پس از کسب علم و حدیث از اساتید و محدثان مورد افتخار شیعیان قرار گرفت و نخستین کسی بود که به لقب ثقة الاسلام شهرت یافت. کلینی نام‌آورترین شخصیت عصر خود بود که اوج تلاش محدثان و عالمان بزرگ و حتی عصر چهار نایب خاص امام زمان (عجل‌الله‌تعالی‌فرجه‌الشریف) بوده است، در این عصر به دلیل محدودیت‌ها و ممنوعیت‌های اجتماعی این بزرگان مسئولیت فرهنگی و علمی تشیع بر دوش کلینی بوده است. عظمت و بزرگی کلینی در میان اهل سنت به قدری است که ابن اثیر ضمن نقل این روایت از پیامبر که «خداوند در آغاز هر قرن شخصی را بر می‌انگیزد که دین او را زنده نگه دارد»، می‌گوید: «احیا کننده مذهب شیعه، در آغاز قرن اول محمد بن علی امام باقر (علیه‌السلام)، در ابتدای قرن دوم علی بن موسی امام رضا (علیه‌السلام) و در ابتدای قرن سوم ابو جعفر محمد بن یعقوب رازی بوده است. به جرأت می‌توان گفت کلینی نام‌آورترین و بلند آوازه‌ترین اندیشمند عصر خود بود. عموم طبقات روایی ، او را به ‌راستی گفتار و درستی کردار و احاطه کامل بر احادیث و اخبار می‌ستودند؛ به‌ طوری که نوشته‌اند شیعه و سنی در اخذ فتوا به وی مراجعه می‌کردند و در این خصوص، مورد وثوق و اعتماد هر دو فرقه بود. به همین جهت ملقب به ثقة‌الاسلام گشت و او نخستین دانشمند اسلامی است که به این لقب خوانده شده و حقا شایسته این لقب بزرگ هم بود. کلینی در امانت و عدالت، تقوا و فضیلت، حفظ و ضبط احادیث ـ که همه از شرایط یک فرد محدث موثق جامع ‌الشرایط بوده است ـ مانند نداشت. sapp.ir/valiasrkermani @valiasrk

ارسال شده از سروش+: مختصری از شرح حال #ثقة_الاسلام_کلینی بخش دوم به گفته علاّمه محمّد تقی مجلسی: وی در میان تمام دانشمندان ما، و آنها که از او روایت کرده‌اند، همچنین در نظم و ترتیب کتابش الکافی بی‌نظیر بوده، و این مزایا دلیل است که وی از جانب خداوند متعال تاییدات خاصی داشته است. شیخ الطائفه محمّد بن حسن طوسی، پیشوای فقهای شیعه (م ۴۶۰ ق)، در کتاب گران‌قدرش الرجال، باب «کسانی که از ائمه روایت نکرده‌اند»، می‌نویسد: ابوجعفر محمّد بن یعقوب کلینی، دانشمندی جلیل‌القدر و عالم به اخبار و احادیث بود. او دارای تصنیفاتی است که در کتاب الکافی تدوین شده است. در ماه شعبان سال ۳۲۹ ق، وفات یافت، و در محله «باب الکوفه» مدفون گردید. ما کتاب‌های او را در الفهرست آورده‌ایم. کلینی در نظر دانشمندان عامه، مخصوصا نزد مورخان آنها که بعد از او آمده‌اند، بسیار بزرگ است. همه از وی تجلیل کرده و او را به عظمت و بزرگواری ستوده‌اند. ابن اثیر جزری در کتاب مشهور جامع الاصول می‌نویسد: ابوجعفر محمّد بن یعقوب رازی ـ از پیشوایان مذهب اهل‌بیت (علیهم‌السلام) دانشمندی بزرگ و فاضلی نامدار است. سپس در حرف «ن» از کتاب «نبوت»، او را تجدید کننده مذهب شیعه، در سده سوم هجری دانسته است. ابن اثیر روایتی از پیغمبر (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) نقل می‌کند که فرموده است: خداوند سر هر قرنی، شخصی را بر می‌انگیزد که دین او را زنده و نامدار بدارد. (اصل حدیث این است: ان اللّه‌ یبعث لهذه الامة فی راس کل ماة سنة من یجدد لها دینها. ابن اثیر یک یا چند نفر از خلفا، علما و عرفای سنی را هم نام می‌برد که بر سر هر صد سالی، مجدد، نگهبان و احیاکننده اسلام بودند. این حدیث از احادیث عامه است، ولی بسیاری از علمای فریقین به آن استناد جسته و کسانی را به ‌نام مجدد مذهب ذکر کرده‌اند. نویسنده این سطور، خود نظری ندارد.) آن‌گاه به گفتگو درباره این حدیث پرداخته و می‌گوید: از مجددین و احیا‌کنندگان مذهب شیعه، در آغاز سده اول هجری، محمّد بن علی باقر (امام پنجم) و در ابتدای سده دوم، علی بن موسی الرضا، و بر راس سده سوم، ابو جعفر محمّد بن یعقوب کلینی رازی بوده‌اند. از نوشته ابن اثیر، به خوبی مقام و موقعیت کلینی آشکار می‌شود و می‌رساند که او در پایان سده سوم و آغاز قرن چهارم هجری، بلندآوازه‌ترین دانشمند شیعه بوده که او را پس از دو امام، مجدد مذهب دانسته است. تالیفات شیخ کلینی: شیخ اجل طوسی، و نجاشی دانشمند رجالی، جمعا این کتاب‌ها را جزء تالیفات کلینی به شمار آورده‌اند: ۱.کتاب الرجال. ۲.کتاب الردّ علی القرامطة، (قرامطه، فرقه‌ای بودند که عقیده داشتند اسماعیل پسر حضرت صادق (علیه‌السلام) ، امام غایب است و در حقیقت، همان اسماعیلیه نخستین بودند. علت تسمیه آنها به قرامطه یا قرمطی، این است که اولین بار شخصی به ‌نام «قرمط» از مردم حومه کوفه، چنین ادعایی کرد و پیروان او به ‌نام وی خوانده شدند. قرامطه به مرور ایام، سخت به انحراف در عقیده و اعمال کشیده شدند و بر ضد عموم مسلمین شورش‌های زیادی کردند.) ۳.کتاب رسائل الائمّة (علیهم‌السلام). ۴.کتاب تعبیر الرؤیاء. ۵.مجموعه شعر (مشتمل بر قصایدی که شعرا در مناقب و فضایل اهل‌بیت عصمت و طهارت (علیهم‌السلام) گفته‌اند.). ۶.کتاب الکافی sapp.ir/valiasrkermani @valiasrk

ارسال شده از سروش+: مختصری از شرح حال #ثقة_الاسلام_کلینی بخش سوم وفات ثقة‌الاسلام کلینی ـ این محدث عظیم‌الشان پیشین که در دنیای آن روز چشم و چراغ شیعه و سند افتخار دانشمندان بغداد، اعم از خاصه و عامه بود ـ پس از آن همه رنج و کوشش و تالیف و تصنیف و رواج و رونق مکتب خردپسند اهل‌بیت عصمت و طهارت (علیهم‌السلام)، سرانجام در سال ۳۲۸ یا ۳۲۹ ـ که مصادف با مبدا غیبت کبرای امام زمان (علیه‌السلام) بود ـ در همان شهر بغداد چشم از جهان فروبست و مرغ روح بلندپروازش به آشیان جنان پرواز کرد. آرامگاهش امروز در ناحیه شرقی نهر دجله، کنارجسر (پل) قدیم بغداد، معروف و زیارتگاه مسلمانان است. (تولد کلینی شناخته نشده است.) شیخ طوسی در الفهرست، سال وفات کلینی را ۳۲۸ق ضبط کرده، ولی نجاشی در الرجال، و خود شیخ نیز در الرجال ـ که هر دو بعد از الفهرست تالیف شده‌اند ـ تصریح کرده‌اند که کلینی در سال ۳۲۹ق وفات یافت؛ ما نیز این تاریخ را معتبر می‌دانیم. در این سال، شیخ اجل ابوالحسن صیمری ـ نایب چهارم امام زمانِ (علیه‌السلام) ـ نیز وفات یافت و با رحلت او، غیبت کبری و طولانی آن حضرت آغاز شد، و جامعه شیعه در وضع خاصی قرار گرفت. ولی وجود کتاب الکافی، همچون ستاره درخشانی، شبستان تاریک امید و آمال شیعیان را روشن ساخت، تا این‌که دانشمندان بعدی به تعمیم و توسعه کار کلینی و نورپاشی بیشتر آثار اهل‌بیت عصمت (علیهم‌السلام) پرداختند. مرقد در محله شورجه در خیابان جمهوری بغداد، نزدیک مدرسه مستنصریه و مشرف به رود فرات، مسجد بزرگی به نام آصفیه وجود دارد که در آن، دو قبر، منسوب به دو تن از عالمان و محدثان بزرگ شیعه در قرون اولیه اسلامی، یعنی شیخ کلینی و شیخ کراجکی می‌باشد. با این حال، درباره انتساب این قبرها به این دو عالم، تردیدهایی وجود دارد و اقوال دیگری نیز در این‌باره بیان شده است. sapp.ir/valiasrkermani @valiasrk

🌹🌹🌹میلاد مسعود کریم اهل بیت ، امام مجتبی علیه السلام بر محبان حضرت مبارک و تهنیت باد.🌹🌹🌹 sapp.ir/valiasrkermani @valiasrk

ارسال شده از سروش+: بیانی کوتاه از حیات #امام_مجتبی_علیه_السلام بخش اول حسن بن علی بن ابی‌طالب (علیهم‌السّلام) دومین امام شیعیان و بزرگترین فرزند امام علی (علیه‌السّلام) و حضرت فاطمه (سلام‌الله‌علیها) و سبط اکبر پیامبر گرامی اسلام (صلی‌الله‌علیه‌و‌اله‌وسلّم) می‌باشند. حسن بن علی بن ابی‌طالب (علیهم‌السّلام) دومین امام شیعه و بزرگترین فرزند امام علی (علیه‌السّلام) و حضرت فاطمه (سلام‌الله‌علیها) در نیمه ماه رمضان سال سوم هجرت در شهر مدینه دیده به جهان گشود. ایشان در سن ۳۷ سالگی به امامت و خلافت رسید، به مدت ۱۰ سال امامت امت را به عهده داشت و در سال ۴۱ه‌. ق. با معاویه، صلح کرد. دوره حکومت وی شش ماه و سه روز طول کشید. امام حسن پس از صلح، به مدینه رفت و ۱۰ سال در مدینه بود تا اینکه در سال ۵۰ هجری با توطئه معاویه بر اثر مسمومیت در سن ۴۸ سالگی به شهادت رسید و در قبرستان «بقیع» در مدینه مدفون گشت. در میان شیعه و سنی مشهور است که انتخاب نام امام حسن و امام حسین (علیهما‌السّلام) به امر خدا، بوده و به دستور رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌و‌اله‌وسلّم) نام حسنین (علیهما‌السّلام) برای امام حسن (علیه‌السّلام) و امام حسین (علیه‌السّلام) برگزیده شد. طبرسی،در اعلام الوری، ص۴۱۱ می نویسد :مردم محیط جزیرة العرب پیش از آن با نام حسن و حسین آشنا نبودند تا فرزندان خود را به این دو اسم نام‌گذاری کنند و این دو نام از جانب خداوند بر پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) وحی شد، تا آن حضرت بر فرزندان علی (علیه‌السّلام) و فاطمه (علیهاالسّلام) این نام‌ها را بنهد. کنیه آن حضرت تقریباً در همه منابع «ابومحمد» بوده و کنیه دیگری نداشته است ؛ فقط خصیبی به جز ابومحمد، ابوالقاسم را هم به عنوان کنیه برای امام حسن آورده است. اما القاب آن حضرت بدین شرح است: القاب مشترک حسنین به نقل از کتاب القاب الرسول و عترته عبارت‌اند از: سبط رسول الله، ریحانه نبی الله، سید شباب اهل الجنه، قره عین البتول، عالم، مُلهَم الحق، و قائد الخلق ،امیر، حجه، کفِی، سبط، و ولی،سبط اول، امام ثانی، مقتدی ثالث، ذکر رابع، و مباهل خامس . مجتبی، زکی، تقی و کریم اهل بیت از القاب معروف ایشان نزد شیعیان است. شیخ مفید، در الارشاد ج۲، ص۵ می نویسد:امام حسن شبیه‌ترین مردم به رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌و‌اله‌وسلّم) در خوی، رفتار و سیادت بودند. فضائل حضرت دامنه شخصیّت بی مانند سبط اکبر پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) امام حسن مجتبی (علیه‌السّلام) آنقدر وسیع و گسترده است که آثار و نشانه‌های آن در تمام کتاب‌های حدیث، تراجم، سیره، تاریخ و مناقب فراوان به چشم می‌خورد. امام حسن (علیه‌السّلام) یکی از اصحاب کساء و آل عبا و از اهل بیت پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌و‌اله‌وسلّم) است؛ اهل بیتی که آیات فراوانی در شان ایشان نازل شده است. یامبر (صلی‌الله‌علیه‌و‌اله‌وسلّم) در جریان مباهله، وی و برادرش امام حسین، حضرت علی و فاطمه (علیهم‌السّلام) را به فرمان خدا، همراه خویش برد. آیات تطهیر، ذوی القربی، اولی الامر و بقیه آیاتی که در شان ائمه اطهار و امام مجتبی (علیه‌السّلام) نازل شده؛ فضیلتی بزرگ برای وی و سایر اهل بیت (علیهم‌السّلام) به شمار می‌رود. کتاب‌های اهل سنّت نیز سرشار از فضایل و مناقب آن حضرت از زبان رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌و‌اله‌وسلّم) است؛ در ادامه به گوشه‌ای از فضائل آن حضرت اشاره می‌گردد. sapp.ir/valiasrkermani @valiasrk

ارسال شده از سروش+: بیانی کوتاه از حیات#امام_مجتبی_علیه_السلام بخش دوم نیشابوری، در صحیح مسلم، ج۴، ص۱۸۸۳ درباب فضایل امام مجتبی علیه السلام ، روایتی از ابوهریره نقل می کند :اللّهم انّی اُحبّه فاحبّه و احبب من یحبّه؛ بار خدایا! همانا من او را دوست دارم، پس تو نیز او را دوست بدار، و هر کس که او را دوست دارد، دوست بدار (خوشتر آن باشد که سر دلبران گفته آید در حدیث دیگران). حضرت در میان دوست و دشمن معروف به زهد و خشیت ، شجاعت و شهامت ، صبر و بردباری ،تواضع و فروتنی ، جود و بخشش بوده است . در تعداد فرزندان آن حضرت اختلاف نظر است. شیخ مفید تعداد فرزندان امام را پانزده تن ذکر کرده است ؛ از پسران امام حسن (علیه‌السّلام) چهار نفر به نام‌های حسن مثنی، زید، عمر و حسین اثرم دارای فرزند شدند که از میان ایشان تنها نسل حسن مثنی و زید بن حسن باقی ماند . اگرچه نام امام حسن (علیه‌السلام) نیز همانند نام پدر گرامشان حضرت علی (علیه‌السلام) و سایر اهل بیت ظاهرا در قرآن نیامده است اما به لحاظ شخصیّت پاک، مطهر و والایی که داشتنه‌اند، برخی از آیات قرآن در شان ایشان نازل شده است. برخی از سوره‌ها یا آیاتی که درباره امام حسن (علیه‌السلام) می‌باشد، عبارتند از: ۱. آیه مباهله ۲. آیه تطهیر ۳. آیه مودت ۴. سوره انسان ۵. آیه اولی الامر ۶. آیه فتلقی آدم ۷. آیه ان الابرار sapp.ir/valiasrkermani @valiasrk

معرفی کتاب خواندنی (شاه بی شین) ♦️رمان «شاه بی شین» اثری است که بر اساس زندگی محمدرضا شاه پهلوی نگاشته شده است. داستان این کتاب از بیماری شاه آغاز می شود و سپس با نگاهی به گذشته از کودکی تا لحظه مرگ محمدرضا پهلوی را روایت می کند آن هم روایت اول شخص، همچنین نوع نگاه شاه به زن، جامعه، دنیا، اطرافیان و حتی روابطش با اشیا و حیوانات در این رمان بخوبی به تصویر کشیده شده اند. ♦️«شاه بی شین» در واقع روایتگر لحظات آخر زندگی مردی است که در نظر همگان از همه مواهب زندگی مادی برخوردار بوده، اما وقتی با مرگ تنها می شود درمی یابیم که این مواهب چندان چیز دندان گیری هم نبوده است و به قول رضا امیرخانی این رمان توانسته حقارت یک انسان مقام گرا را در روند از دست دادن مقام به تصویر کشد. ♦️رمان "شاه بی سین" سال 1386، در نخستین جشنواره داستان انقلاب، جزو آثار برگزیده معرفی شده است. sapp.ir/valiasrkermani @valiasrk

رمان شاه بی شین تقدیم دوستان عزیز

ارسال شده از سروش+: 🔶 فهرست موضوعات و مباحث علم اصول ✅ مباحثي كه به عنوان مقدمه مطرح ميشوند عبارتنداز : ١- تعريف علم اصول و موضوع و فايده ان ٢- حقيقت وضع و أقسام ان ٣- مساله دلالت و تقسيم ان به دلالت تصوري و تصديقي ٤- بحث حقيقت ومجاز ٥- علامات و نشانه هاي حقيقت و مجاز ٦- اصول لفظيه ٧- مساله ترادف و اشتراك ٨- استعمال لفظ در بيشتر از يك معني ٩- بحث حقيقت شرعيه و متشرعه ١٠ مساله صحيح و اعم و ثمرات ان ١١- بحث پيرامون ماهيت مشتق و فايده ان ✅ اما مباحث اصلي علم اصول عبارتنداز : 👌 الف ) بحث أوامر كه داراي مسايل زير است: ١- ماده امر و صيغه امر ٢- مساله ظهور امر در وجوب و يا استحباب. ٣- امر بعد از حظر و ممنوعيت ٤- بحث مرة و تكرار و فور و تراخي ٥- بحث اجزاء امر اضطراري از امر اختياري ٦- بحث اجزاء امر ظاهري از واقعي ٧- بحث مقدمه واجب ٨- بحث تقسيمات واجب ٩- مساله ضد ١٠- نسخ وجوب ١١- مساله امر به امر ١٢- مساله امر بعد از امر 👌 ب) بحث نواهي كه مباحث ان عبارتنداز : ١- ماده نهي و صيغه نهي ٢- بحث اجتماع امر و نهي ٣- مساله دلالت نهي بر فساد در باب عبادات و معاملات 👌 ج) مبحث مفاهيم كه زير مجموعه ان موضوعات زير مطرح ميشوند ١- تعريف مفهوم و منطوق و تفاوت انها ٢- تقسيم مفهوم به موافق و مخالف ٣_ أقسام مفهوم مخالف 👌 د) مبحث عام و خاص با موضوعات زير: ١- الفاظ عموم ٢- مخصص متصل و منفصل ٢- تمسك به عام قبل از تحقيق از مخصص ٣- تخصيص عام با مفهوم تخصيص قران با خبر واحد ٤- تفاوت نسخ و تخصيص ٥- مخصص لفظي و لبي 👌 ه) بحث مطلق و مقيد با موضوعات زير: ١- تعريف مطلق و تفاوت ان با عام ٢- مقدمات حكمت ٣- مطلق و مقيد متنافيين ٤- مجمل و مبين و حكم انها 👌 و) مبحث حجت و اماره با مباحث زير: ١- بحث قطع شامل: 🔹احكام قطع 🔹حجيت قطع 🔹بحث تجري و انقياد 🔹قطع طريقي و موضوعي 🔹قطع قطاع 🔹بحث علم اجمالي 🔹حجيت عقل و عرف و سيره ٢- بحث ظن شامل: 🔹مساله حجيت ظن 🔹ظن معتبر 🔹حجيت ظواهر قران 🔹حجيت شهرت فتوايي 🔹حجيت خبر واحد 🔹حجيت اجماع 🔹حجيت قول لغوي 👌 ز) بحث شك و مجاري اصول عمليه با موضوعات: ١- بحث پيرامون اصل برائت و ادله ان ٢- مبحث اصل احتياط و مجراي ان ٣- اصل تخيير و مجراي ان ٤- بحث استصحاب 👌 ح) مبحث تعادل و تراجيح با موضوعات زير: ١- تفاوت تعارض و تزاحم ٢- بحث حكومت و ورود ٣- مساله تخصيص و تخصص ٤- مرجحات باب تعارض sapp.ir/valiasrkermani @valiasrk

#پژوهشی_در_یک 💐 آسانی تکالیف الهی 💠 خداوند انسان ها را به اندازه وسعشان تکلیف می‌کند. 💠 تکالیف الهی، اموری آسان و متناسب با توان انسان‌ها هستند: «لایکلف الله نفسا الا وسعها...؛[بقره/286] خداوند هيچ كس را، جز به اندازه توانايي اش، تكليف نمي‌كند....» 💠 آسان گیری در تکلیف روزه‌: ✅ آسان‌گیری بر مسافر ✅ فدیه به جای روزه ✅ معذوریت بیماران از روزه ✅ حلیت مبطلات روزه در شب sapp.ir/valiasrkermani @valiasrk

sapp.ir/valiasrkermani @valiasrk

ارسال شده از سروش+: 🔶شرح مختصری از زندگی و آثار مرحوم آیه الله میرزا هاشم آملی لاریجانی 🔹 ايت الله ميرزاهاشم املي لاریجانی ( ١٢٧٨ - ١٣٧١ش) استاد فقه و اصول در حوزه علمیه قم و نجف و از مراجع تقلید شیعه در قرن ۱۴ قمری. او از شاگردان و ادامه دهنده روش اصولی آقا ضیاء عراقی است که آراء استادش را در کتاب بدایع الافکار جمع‌آوری کرده است. میرزا هاشم در حوزه‌های علمیه تهران ، قم و نجف تحصیل کرد. از مهم‌ترین اساتید وی می‌توان به میرزای نائینی، سید ابوالحسن اصفهانی، آقا ضیاء عراقی، حائری یزدی، کوه کمره‌ای و شاه آبادی اشاره کرد. وی پس از فراگیری قرآن و تحصیلات ابتدایی، ادبیات عرب و علوم مقدماتی در سیزده سالگی به تهران رفت و در مدرسه سپهسالار- که زیر نظر سید حسن مدرس اداره می‌شد- مشغول تحصیل شد و مورد توجه وی قرار گرفت و دوازده سال در این مدرسه ماند. میرزا هاشم، پس از پشت سر نهادن درس‌های سطوح عالی حوزه، در سال ۱۳۰۵ ش به قم آمد و در درس فقه و اصول اساتیدی چون آیت الله عبدالکریم حایری یزدی، حجت کوه کمره‌ای، محمد علی شاه آبادی و محمدعلی حایری قمی حاضر شد و به مدت شش سال از درس آنان بهره برد. ایشان در سال۱۳۱۱ ش، پس از به دست آوردن توانایی اجتهاد و اجازه فتوا دادن از حاج شیخ عبدالكريم حايري و حجت کوه کمره‌ای به نجف مهاجرت کرد و در مدرسه آخوند اقامت کرد. در این مدت در درس فقه وا صول سیدابوالحسن اصفهانی، محمد حسین غروی نائینی و آقاضیاء عراقی شرکت کرد و از درس آنان در ابواب مختلف فقهی استفاده کرد. در این مدت، مورد توجه آقا ضیاء قرار گرفت و به جلسه استفتای ایشان راه یافت و در نگارش حاشیه دوم وی بر عروة الوثقی نقش بسزایی داشت. آیت الله آملی در طول ۳۱ سال تلاش در بیشتر علوم رایج حوزوی به تعلیم و تدریس مشغول بود. وی دروس فقه، اصول، فلسفه، هیئت، رجال و درایه، اخلاق و عرفان، منطق و حکمت نظری را از محضر اساتید نام آور قم و تهران و نجف کسب کرد. 👌 مهمترين اساتيد ايشان عبارتنداز: ١- حاج شیخ عبدالکریم حایری یزدی ٢- میرزا حسین نائیني ٣- آقا ضیاء عراقی ٤- سیدابوالحسن اصفهانی ٥- میرزا محمدعلی شاه آبادی ٦- سید محمد حجت کوه کمره ای ٧- میرزا ابوالحسن شعرانی ٨- میرزا مهدی آشتیانی وی همواره در کنار یادگیری علوم مختلف، به تدریس مطالب و دروس حوزوی مشغول بوده است. در نجف در کنار درس میرزای نائینی و آقا ضیاء عراقی به تدریس سطح و چند دوره مکاسب مشغول بود و پس از درگذشت آقا ضیاء، تا سال ۱۳۸۰ق که به قم نقل مکان کرد، به تدریس درس خارج فقه و خارج اصول پرداخت و شاگردان زیادی در قم و نجف تربیت نمود. 👌 برخي از شاگردان برجسته ايشان عبارتنداز : ايات عظام ١- میرزا جوادآقا تبریزی؛ ٢- ناصر مکارم شیرازی؛ ٣- محمدهادی معرفت؛ ٤- عبدالله جوادی آملی؛ ٥- محمد علی اسماعیل پورقمشه‌ای ٦- اسماعیل صالحی مازندرانی؛ ٧- حسن حسن زاده آملی؛ ٨- سید مصطفی محقق داماد؛ ٩- محمد محمدی گیلانی؛ ١٠-محمد یزدی. شاگردان ایشان به ثبت دروس استاد خود اقدام و آن‌ها را در قالب تقریراتی درآوردند. برخی از این تقریرات که به چاپ رسیده عبارت‌اند از: ١- مجمع الافکار و مطرح الانظار نوشته محمدعلی اسماعیل پورقمشه‌ای؛ ٢- منتهی الافکار نوشته محمدتقی مجلسی در مبحث الفاظ؛ ٣- تقریرالاصول نوشته ضیاءالدین نجفی؛ ٤- تحریرالاصول نوشته سیدعلی فرحی قمی. 👌 برخي از تأليفات و اثار قلمي ايشان عبارتنداز : ١- تقریرات درس صلاه شیخ عبدالکریم حایری؛ ٢- تقریرات درس فقه آقاضیاء عراقی (صلاه، اجاره، غصب، بیع و قضا)؛ ٣- حاشیه بر عروة الوثقی؛ ٤- بدایع الافکار تقریرات درس اصول آقا ضیاء عراقی (۴ جلد)؛ ٥- تقریرات درس اصول سیدابوالحسن اصفهانی ؛ 👌 آیت اللّه ميرزاهاشم آملی، در عصر روز جمعه ۷ اسفند ۱۳۷۱ ش/ چهارم رمضان ۱۴۱۳ ق، در سن ۹۱ سالگی وفات کرد و در عصر روز شنبه هشتم اسفند ۱۳۷۱ ش پس از اقامه نماز توسط آیت اللّه وحید خراسانی، در حرم حضرت معصومه به خاک سپرده شد. sapp.ir/valiasrkermani @valiasrk