فورد کاپولا حرف قشنگی در مورد ناامیدی زده؛ میگه: فکر می‌کنید آدم از چه می‌میرد؟ از گرسنگی؟ سیگار؟ غصه؟ نه! آدم‌ از بی‌‌اُمیدی می‌میرد. از اینکه هر روز صبح چشم‌هایش را باز کند و نداند چرا... :)

می گفت : از شروع دوباره نترس، این دفعه از صفر شروع نمی کنی از تجربه هات شروع میکنی…

«دلم برای رئیسی سوخت...» کاشکی یکم با انصاف تر بودیم🚶🏻‍♀💔

توی ادبیات یه آرایه داریم به اسم «لف و نشر» ، لف یعنی پیچیدن و نشر یعنی گستردن . وقتی که شاعر یا نویسنده یک یا چند تا لفظ رو میگه و بعد یک یا چند لفظ دیگه بیاره که هر کدوم به یکی از الفاظ اول مربوط باشه آرایه لف و نشر رخ میده؛✨ انگار وقتی مخاطب قسمت اول رو میخونه معنی کاملی ازش نمیگیره و مشتاق میشه قسمت دوم رو بخونه تا معنی کامل شعر یا متن رو درک کنه .🌝🌿

الان چند تا بیت براتون میزارم که لف و نشر دارن (:

روی و چشمی دارم اندر مهر او کاین گهر می‌ریزد آن زَر می‌زند _سعدی

منعم مکن از دیدن قد و رخ و چشمش من انس به سرو و گل و بادام گرفتم _عباس صبوحی

افروختن و سوختن و جامه دریدن پروانه ز من ، شمع ز من ، گل ز من آموخت _طالب آملی

بذار یه چیزی رو اسپویل کنم برات: آدمایی که فکرشو نمیکنی دربارت چیزایی میگن که اگه بفهمی یه مدت باید بری تراپی. پس به هیچکس اعتماد نکن؛ خیلیم نخواه سر از همه چی در بیاری چون عاقبت خوبی نداره.

ترکیبِ قلیچ و یاسین خیلی دوست‌داشتنیِ 🥹🪐✨ منبع

لالایی🤍✨

یادت باشه که : در زندگی یه روزی به عقب نگاه میکنی . به آنچه گریه دار بود میخندی