⚡️تصویری از نماز بر پیکر آیت الله العظمی میرزا عبدالهادی شیرازی به امامت آیت الله العظمی خویی، از چپ حضرات آیات: حاج آقا نصرالله شاه آبادی، حاج سید نصرالله مستنبط، آیت الله خویی
⬅️ به مناسبت ۸صفر وفات آیت الله العظمی خویی و ۱۰ صفر وفات آیت الله العظمی میرزا عبدالهادی شیرازی
📚 از اسناد کتاب حدیث نصر ص۳۷۹
@Ayatollah_Shahabadi
@varesoon
⚡️نامه ای تاریخی درباره مرجعیت آیت الله العظمی خویی
⬅️ به مناسبت ۸صفر وفات آیت الله العظمی خویی و ۱۰ صفر وفات آیت الله العظمی میرزا عبدالهادی شیرازی
🔻 آیت الله حاج آقا نصرالله شاه آبادی:
به یاد دارم بعد از وفات آیةالله میرزا عبدالهادی شیرازی، مرحوم آیةالله آقای حاج سید مهدی روحانی نامه‌ای به من نوشتند و از مساله مرجعیت و اعلمیت جویا شدند. من
هم در پاسخ ایشان نامه‌ای نوشتم که هنوز متن نامه موجود است. برای ایشان نوشتم:
... خدا می‌داند که مصیبت بزرگی بود بر ما رحلت مرحوم مبرور آیةالله شیرازی، واقعاً می‌توان آن را یکی از بزرگترین مصائب شمرد، ولی چاره چیست، امیدوارم که خداوند نظر لطف فرموده به همه حسن عاقبت عنایت فرماید، عزیزم اظهار فرموده بودید که راجع به شخص اعلم در نجف اشرف مجتهدین عدولی که شهادت می‌دهند برای جنابعالی بنویسم و معرفی نمایم، حضرات حجج اسلام آقای بهشتی و آقای حاج شیخ محمد حسین دهاقانی اصفهانی و آقای شیخ حبیب الله عراقی و آقای حاج میرزا احمد دشتی و آقای روحانی و ظاهراً آقای شیخ عباس قوچانی و آقای آشیخ حسن صافی و ظاهراً آقای شیخ حسین شیخ مشکور و آقای سید محمد باقر صدر و غیرهم شهادت به علمیت و عدالت آقای آیةالله العظمی آقای خویی می‌دهند، و لذا آقازادگان آن مرحوم و اکثر مقلّدین ایشان در عراق رجوع به آقای خویی نمودند و مضافا الی ذلک آقای سید محمد علی شیرازی با شهادت آقای حاج میرزا حبیب الله عراقی و بعضی دیگر از اصحاب مانند آقای بهشتی مدّعی هستند که مرحوم آیةالله شیرازی هم ارجاع به ایشان داده‌اند تا مقداری از این موضوع را هم خود بنده شهادت می‌دهم و لذا گمان می‌کنم دیگر جای تردید نباشد ولی مع ذلک سرکار خودتان وظیفۀ خود را بهتر می‌دانید... الاحقر نصر الله شاه‌آبادی عفی عنه / ۲۱ربیع الاول ۱۳۸۲هـ ق.
📚 حدیث نصر ص۳۷۹_۳۸۰
@Ayatollah_Shahabadi
@varesoon
⚡️نامه ای تاریخی درباره مرجعیت آیت الله العظمی خویی
⬅️ به مناسبت ۸صفر وفات آیت الله العظمی خویی و ۱۰ صفر وفات آیت الله العظمی میرزا عبدالهادی شیرازی
📚 از اسناد کتاب حدیث نصر ص۳۸۱
@Ayatollah_Shahabadi
@varesoon
📌لاف عشق
در حدود دویست، سیصد سال پیش جمعی از صلحا در نجف اشرف مجتمع بودند.
از آدمهای بسیار خوب ومقدّس. روزی با خودشان نشستند وگفتند:
چرا امام نمی آید؟ در صورتی که ما بیش از سیصد وسیزده نفر که او لازم دارد هستیم.
به این فکر افتادند که سرّ تأخیر در ظهور را به دست آورند.
تصمیمشان بر این شد که از بین خودشان یک نفر را که به تأیید همه، خوب ترینشان هست،
انتخاب کنند واو را بفرستند در مسجد کوفه یا سهله تا اعتکاف کند واز خود امام بخواهد که سرّ تأخیر در ظهور را بیان بفرماید.
جمعیت خودشان را به دو قسمت تقسیم کردند وقسمت بهتر را باز به دو قسمت وهمچنین تا آن فرد آخر را که از همه بهتر ومقدّس تر وزاهدتر بود انتخاب کردند که او به مسجد سهله یا مسجد کوفه برود.
او هم رفت وبعد از دو سه روزی برگشت. پرسیدند چه طور شد؟
گفت: راست مطلب این که من وقتی از نجف بیرون رفتم ورو به مسجد سهله راه افتادم با کمال تعجّب دیدم شهری بسیار آباد وخرّم در مقابل من ظاهر شد. جلو رفتم.
پرسیدم: اینجا کجاست؟
گفتند: این شهر صاحب الزمان است وامام ظهور کرده است.
بسیار خوشحال شدم وشتابان به در خانه امام رفتم. کسی آمد وگفتم: به امام بگو فلانی آمده واذن ملاقات می خواهد.
او رفت وبرگشت وگفت: آقا می فرمایند: شما فعلا خسته ای، از راه رسیده ای. برو فلان خانه (نشانی دادند) آنجا مرد بزرگی هست.
ما دختر او را برای شما تزویج کردیم.
آنجا باش وهر وقت احضار کردیم، بیا.
من خوشحال شدم. به آن آدرس رفتم وخانه را پیدا کردم.
از من خیلی پذیرایی کردند وآن دختر را به اتاق من آوردند، هنوز ننشسته بودم که در اتاق را زدند.
گفتم: کیست؟
گفت: مأمور از طرف امام. می فرمایند: بیا! می خواهیم قیام کنیم وشما را به جایی بفرستیم.
گفتم: به امام بگو امشب را صبر کنید.
گفت: فرموده اند: همین الآن بیا.
گفتم: بگو من امشب نمی آیم. تا این را گفتم، دیدم هیچ خبری نیست. نه شهری هست، نه خانه ای هست ونه عروسی. من هستم وصحرای نجف.
📚معدن الاسرار، فاضل قزوینی، جلد ٣، صفحه ٩۵
📚به نقل از صفیر هدایت، سلسله مباحث معارفی آیت الله سید محمد ضیاء آبادی، شماره ١۶.
@varesoon
11.39M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
خرج سفره امام حسین با کیست ؟
🎤 استاد شیخ حسین انصاریان
@varesoon
فرازی از خطبه امام سجاد(علیه السلام) کنار دروازه مدینه:
أَیُّهَا النّاسُ! أصْبَحْنا مَطْرُودِینَ مُشَرَّدِینَ مَذُودِینَ، شاسِعِینَ عَنِ الاَْمْصارِ، کَأَنّا أَوْلادُ تُرْک وَکابُلَ مِنْ غَیْرِ جُرْم اجْتَرَمْناهُ، وَلا مَکْرُوه ارْتَکَبْناهُ، وَلا ثُلْمَة فِی الاِْسْلامِ ثَلَمْناها
اى مردم! ما طرد شده، آواره، رانده و دور از شهرها شدیم; گویا ما فرزندان اقوام ترک و کابل[ غیر مسلمان] هستیم، بدون آنکه جرمى داشته باشیم و یا کار ناپسندى مرتکب شده و یا ضربه اى به اسلام زده باشیم.
ملهوف(لهوف)،ص226_23۰
@varesoon
العبد محمدتقی بهجت:
نقل است روزی شیخ انصاری آب خواستند، تا رفتند از سرداب آب خنک بیاورند. با خود گفت: خوب است تا آب را بیاورند من دو رکعت نماز بخوانم و فرصت به بطالت نگذرانم. مشغول نماز شد، آب را آوردند ولی آنقدر نمازش طول کشید که وقتی نماز را تمام کرد دید آب گرم شده است.
@varesoon
@varesoon_bahjat
الإمامُ الحسينُ (عليه السلام) في كتابهِ إلى أهلِ الكوفةِ: فَلَعَمْري ، ما الإمامُ إلّا الحاكمُ بالكِتابِ ، القائمُ بالقِسْطِ، الدّائنُ بِدِينِ الحَقِّ ، الحابِسُ نَفْسَهُ على ذاتِ اللّه ِ
امام حسين (عليه السلام) در نامه به كوفيان نوشتند:
به جان خودم سوگند، امام و پيشوا كسى نيست مگر آن كه بر اساس كتاب خدا حكومت كند، عدل و داد را بر پا دارد، پايبند دين حق باشد و خود را وقف در راه خدا كند.
الإرشاد ، ج ۲ ، ص ۳۹
@varesoon