زمین تا آسمون فرقه که خستگیت برای کار فرهنگی، امام زمان و جهاد با کسب علم و تهذیب باشه!!
یا ول گشتن تو مجازی و از این گروه به اون گروه رفتن و دغدغه های آبکی..
از این ‹من› هیچی نمیمونه ،
ما با منیّت به جایی نمیرسیم
تویعملکردن چندمردِحلاجیم؟
از خویشتن باید گذشت..
درون من، تو وجود داری
خدای من؛ به من توانایی
بده که بتونم از آلودگیهای
گناه دوری کنم.
[ ولی سرمایهٔ ما ، اکانت
هایِ مجازیمون نیستن!
اعتقادات ما هستن ؛
سرمایه رو دریابیم.. ]
میگفت قدرتمند اونیه ك :
بتونه یه پتویِ یك کیلویی
رو از روی خودش بلند کنه ،
نماز صبح رو با صفا بخونه..