مثل عباس جگر دارم و بی‌ پروایم، نوه زهرایم ...

آنقدر این شب ها گفتم حرم حرم حرم اخر مادرت مرا کربلایی میکند....

با گریه سمت تو دویدم نرسیدم غیر از غم دوریت مرا هیچ غمی نیست

من گریه برای تو نکردم که بی ارزد این اشک چه اشکی است که پشتش حرمی نیست:))))

کاش میشد تو کربلا عشقمون نشون بدیم...

بغلتو باز کن مثل عبدالله بن الحسن مارو هم یه بغل بکن اباعبدالله...💔

داره‌میکشونه‌سمته‌تو‌منو‌شوقاً‌لابی میشنوم‌صدای‌ِبابام‌حسن‌ُ‌شوقا‌ًلابی💔

بی جهت نیست تماماً بغلش کرده حسین  بعد ده سال دوباره حَسنش را دادند #علی‌_اکبر_لطیفیان

کی بمیرم برات، کجا بمیرم برات ان شاء الله تو مرقد مجتبی بمیرم برات (:

و قسم به زمانی که قاسم ابن السحن با نامه ای از برادر اذن میدان گرفت! در آغوشش گرفتی، بوی حسن بن‌ علی را میداد و دلت پر میکشید برایش... بغضت گرفت، قاسم نوجوان بود و تو میخواستی عازم میدانش کنی، بعد از علی اکبر، چشمت ترسیده بود... نه برای خودت که در دل حسین ابن علی ترس جایی نداشت! برای قاسم ترسیده بودی، میدانستی اگر این جماعت کوفی بدانند او پسر کیست و به چنگ بیاورند باید برای آوردنش به خیمه عبای قمر بنی هاشم را قرض کنی! + از حالتش لب هایت به خنده ای تلخ باز شد!! نه زره اندازه اش بود نه کلاه خود، شمشیرش از سنگینی آویزان مانده و روی زمین کشیده می شد... خودت برایش عمامه بستی ، درست مثل عمامه حسن... همانطور که برای علی اکبرت " و ان یکاد " خواندی ، برای او هم خواندی تا کسی چشمش نکند!! _ ندای یا اماه قاسم دلت را لرزاند، چست و چابک روی ذوالجناح نشستی و به میدان تاختی،امروز ذوالجناح چه خوب با تو راه می آمد(: گویا پرواز کرده و در میدان فرودت می آورد!! غرق به خون، با پهلو و سینه ی شکسته، باران تیر روی تنش، چه رعنا شده بود این نوجوان! بلندش کردی تا به خیمه برگردانی پاهایش روی زمین‌ کشیده میشد و رد خونش را بر جای میگذاشت.. زیر لب لرزان و گریان نجوا سر دادی: چه رزمی کردی! حیدریو ناب و عالی جَمَل بر پا شده بود در ایـن حوالی دلم پر می کشد سوی مدینه برادر جان حسـن(ع) جای تو خالی! و چه کشید حسینی که دوباره حسن(ع) از دست داد...

یک‌بیتِ‌ناب خواند که نِرخِ عَسَل‌شکست فرزندِ آن بزرگ که پشتِ جَمَل شکست! #کربلایی_مجید_رضا_نژاد 🌿@vayeh133

مامان بَمیره... پ.ن: ما مازندرانی ها یک سال منتظر روضه شب هفتم هستیم که با روضه زبان مادری عزاداری کنیم روضه محلی جیگر آدم میسوزونه ... #کربلایی_مجید_رضا_نژاد #هیئت_علمدارحسین

مثلاً تورو تاب میدم... مثلاً به تو آب میدم...

خداروشکر برای اون حال اخر هیئت که نا نداری بلند شی بری‌ ... بهترین شب روزای زندگیمون همین شباس... حیف که داره زود میگذره... معلوم نیست محرم سال بعد و می‌بینیم یا نه...

و قسم به لحظه ای که با صدا های گرفته از هیئت میاین بیرون تا خونه مداحی میزارین و باز میخونین🤌🏻 #مجانین

دنیا محل گذر است ابد در پیش دارید... پ.ن: رزقِ امروز :))

خونِ دل خوردم علی! تا که تو آقا شده‌ای، پدرت پیر شده تا که تو رعنا شده‌ای، لشگر امروز، به قَدِّ خَمِ من می‌خندد، مَردَکی داد زد و گفت: حسین! تا شده‌ای..

_

باز هم عطر گل یاس به گیسو داری. ولی اینبار چرا دست به پهلو داری؟ کربلا کوچه ندارد همه جایش دشت است. یاس در یاس مگر مادر من برگشته است؟ مثل آیینهٔ در خاک مکدر شده‌ای! چشم من تار شده یا تو مکرر شده‌ای؟

ولی من هنوز دلم رو شب هفتم پیش روضه ای که آقای رضا نژاد خوندن و این زمینه جا گذاشتم ‌... #کربلایی_مجید_رضا_نژاد

شبِ جنون علمداری ها رسید... اخ امان از روضه امشب:)))))

یک مشک از قبیله‌یِ ما یک عمو گرفت خیلی گران تمام شد این آب خواستن ما...