وِلاتی وَرزُنهیی
ادامهٔ داستان یک سودای نافرجام، به زبان وِلاتی و گویش ورزُنهای. (بخش نهم) پُره ره کَفت اُ بَعد ا
ادامهٔ داستان یک سودای نافرجام؛ به زبانِ وِلاتی و گویش ورزُنهای. (بخش دهم)
آمو یَگ ایجی آبیش دا سُوار بُ
گِمُنُم آخِرا فَصلی باهار بُ
دَمی صَـپ رِیی گَرتا، چاشت یارَسسا
حال اُ روزی پُرهش چَن یا واپَرسا
تِگ اُ توش خُب کووا اَز کار اُ بارُش
وارَسسا یَگ به یَگ دار اُ نَدارُش
رِفیقاشُش واوُس اُ آشنا گَرتا
تِمُمی جیک اُ پوکاشُش واپَرسا
بِشُنوات: بیخییال گَرتایی اَز بیخ
گُ جُفتُش ایش کی نی رو کُللی تاریخ
اِبی اَز عِشق سِراغ وارینِگیرو
نَشیگو اِسمی عِشقُش جی بِبِرو
آمو بِشوات گُ کا شام بیشوینُن خُم؟
بِشُنوات: وایسه تا نیزیکایی شُم
دَمی شُم یووه رو مِیدُنی کاها
اَگه گود بیشوینه، جَلدی بییو وا
دَمی شُم رَسسا اُ پُره بییُمه
آمو وایسا تا خُب جُـنُش خُ هُمه
پُره آموش بیدی یَگ لَحظه وایسا
وِرُش اوره کَ، چَگمالُش دَمُش تا
آمو حَدسُش بِتا فایده نَدارو
وَلی بِیشُ تا عِللَت جی واپَرسو
بِگَرتا وِردیوِر پُرهش گُ گیر خُس
بَرا هَنگاشتمُنُش یَگ بُـنهش واوُس
رِفیق وایسه گومه یِگ چیهی باجُن
گومه یَگ باری اَز کولُت ویگیرُن
خُ مِن باجه چِکا یَگبار واگَرتای؟
چه گَرتا گُ دی یُن حالُن بِرَسسای؟
پُره بِبرَفت اُ هَر چیش دا پَچُش وات
اِشه اَز خُش اِشه اَز غِیره بِشوات
پُره بِشوات: نَشام تَصمیم بیگیرُن
دِلُم پابَسسه هو، عَقلُم رو زِندُن
هَمهش مُنده هُن گُ شامبُ یا نَشامبُ
دُتیم مالی گووه، اَمما نَشامبُ
آمو بِشوات: دِلیلُش خُب چیچی بو؟
چیچی شاش مانِعی کاری تُ گَرتو؟!
مُخالِف هِیند پِی اُ ما اُ رِفیقام
واجینده گُ غِریبی هو بَرام دام
نَمیگو گُ بییُن رو دامی غِیره
تُ جی بِشه اَگه دُنبالی خِیره
آمو بِشوات گُ حَرفی خُد چیچی بو؟
پُره بِشوات: نَمیگو اُ نَمیگو!
آمو بِشوات: قاییم فِگرُت بِکِرتی؟
پُره بِشوات گُ بارُم جی وِکِرتی!
آمو بِشوات: چِکا گُ دَسپاچه هِی؟
پُره بِشوات: دِلُم گَرتایی یَگ نِی!
آمو بِشوات: چِکا نِی؟ چِت بیبی تُ؟
پُره بِشوات گُ کُللی قِصصه بِیشُ!
اِبی پاکُم واکَ هَر چی گُ بِـوِشت
حیمیرام جی بِسُت هَر چیم گُ بِسرِشت
نَمیگو تازه گَرتو ماجِراها
گومه گُ بِـوِرو هَر چی گُ گَرتا
آمو بیشدی اِبی فایده نَدارو
واگَرتا سَمتی آباده واگَرتو
پُره بِشوات گُ یَگ فِگرُم بِکِرتی
بِشه باجه گُ اون پُره بِمِرتی!
تا گُ راحَت وابو فِگر اُ خییالُش
تا گُ وَتِر وابو یَگ ذَرره حالُش
آموهه بِشتا یَگ پوسخَند اُ رَد بُ
گُ حال اُ روزی اون پُره بَلَد بُ
واگَرتا سَمتی آباده دَمی شُم
او وَختی گُ هَوا بُ رَنگی گَندُم...
ادامه دارد...
جمعه، ١۶ شهریورماه ١۴٠٣
#حسینعلی_زارعی_ورزنه
@velati
شِعری وِلاتی ٨٠.mp3
3.45M
خوانش ادامهٔ داستان یک سودای نافرجام؛ به زبانِ وِلاتی و گویش ورزُنهای. (بخش دهم)
جمعه، ١۶ شهریورماه ١۴٠٣
#حسینعلی_زارعی_ورزنه
@velati
دِلُم هَر لَحظه رو فِگری تُ وَرتو
گومه اِسمی تُ باجُن، دیش نَوَرتو
دِرُس هو گُ زِنُن پیشم نَـدِره
هِمین گُ هِی، دِلُم آرُمی گَرتو.
#دوبیتی
#حسینعلی_زارعی_ورزنه
@velati
سَلام، حالُت خُب هو؟ کِیفُت زَرَنگ هو؟
تِفَنگی دِلخاشیت، مِشتی فِشَنگ هو؟
نَگَرتا هِززه قاییم بیدوینُن مِن
دِلُم دور اَز تُ اَرو مالی تَنگ هو...
#دوبیتی
#حسینعلی_زارعی_ورزنه
@velati
کیسهت یَگ رو خالی هو یَگ رو مِشت هو
آدَم وابَسسه گَرتو مالی جِشت هو
زییادی دِوری خُد شولوغ وامَکه
گُلُم، باری سووُک باری بِهِشت هو.
#دوبیتی
#حسینعلی_زارعی_ورزنه
@velati
وِلاتی وَرزُنهیی
ادامهٔ داستان یک سودای نافرجام؛ به زبانِ وِلاتی و گویش ورزُنهای. (بخش دهم) آمو یَگ ایجی آبیش دا سُ
ادامهٔ داستان یک سودای نافرجام؛ به زبانِ وِلاتی و گویش ورزُنهای. (بخش یازدهم)
آموهه نِصبی شِو بُ گُ یارَسسا
دُتی بِشوات: بوبا، آمو واگَرتا
پِیُش بِشوات گُ خُب، وایسا تا فَردا
دَمی صَـپ شیمه بینیم گُ چه گَرتا
دُتی اون شِو تا صَـپُش خُو وانَشُ
سِری اُفتُو پِیُش تَـنایی بِیشُ
کییه آموهه کُنجی کوچهچی بُ
زِنُنُش یام نی گُ اِسمُش چیچی بُ
بییُمه پِی، بِرُش بیجیند اُ وایسا
آمو اَز رو حَیاط بِشوات: بِفَرما
پِیه بِیشُ رو کییه خُ یاآللا
کُکا جُن جَلدی باجه گُ چه گَرتا؟
آمو بِشوات: کُکا، فایده نَدارو
نَشاشبُ اون پُره ذُمما تُ گَرتو
چِکا؟ حَرفی حَسابُش خُب چیچی بُ؟
آمو بِشوات: مِنُش گُ بیدی بِیشُ!
اینُم واوُس اُ اَز اینُم واپَرسا
پِیه بِشوات گُ خُب، باجه چه گَرتا؟
آمو بِشوات: نَشاش تَصمیم بیگیرو
نَ شاشبُ وِل کِرو، نَ شاش هاگیرو
دِلُش یُهُن دِرو، عَقلُش وا دِرو
نَشاش حَرفی دِلُش رِوشَن بِدارو
نَدارو اِختییاری زِندِگُنیش
رِفیقاش چوپپُن هِیند، اون یَگ دُنه میش!
بِشُنواتی: غِریبی غُصصه دارو
هَمهش دَرد اُ هَمهش رَنج اُ فِشار هو
کُکا جُن، اَز مِنی هِشنه وِلُش که
مُنه یَگ کولو بُ، جیری گِلُش که
پِیه مالی دِمُند رو کاری دُنیا
چیچیم گایه، بینه گُ چیچی گَرتا!
وِرُسسا اَز کییه آمو پَچ هُمه
خُچِش جی نَشذُنا چه جور بییُمه
ما اُ دُتی دُ تایی ماطَلُش بُیند
بَرا پیشوازی اون تا بِرگه بِیشُیند
بوبا، آمو چیچیش باتی؟ چه گَرتا؟
چِکا هِمتین زو بِیشُ، زو واگَرتا؟!
پِیه بِشوات: بوبا جُن، اِشتِبام کَ
پاکَت اَز مِن نَبُ، خُرایی وام کَ!
خُرایی زورُمُن کَرتابُ وایسو
چوجی کیویری، کیویری خُشش گو
پِیه گُ رُک اُ راس حَرفی خُشُش بات
دُتییه وایسا، اَمما ماهه بِشوات:
جووُن تَعریف بِکه، باجه گُ بینُن
گومه حَرفی آمو کامِل وارَسسُن
تِمُمی حَرفا آموش، پِیه پَچ وات
دُتی مُنه گُ گَرتابُ کیش اُ مات!
مُنه یَگ دیگی اُو بُ رو سِرُش ریت
تِمُمی آرِزوهاش یَگ یا هَمریت
سه رو بُ یَگ گُشه نیشتابُ تَـنا
نَ خَندهش دا، نَ بِرمهش دا، نَ پَروا
پِی اُ ما دارتُشُن اَز غَم سُتِینده
رویی صا کِش بُ شُینده اُ هُمِینده
رو چارُم بُ، دُتی بِشوات: بوبا جُن
بییو یَگ سِر خُمُن بیشیم پیشُشُن
پِیه بِشوات: یَـنی فایدهیی دارو؟
دُتی بِشوات: دِلُم طاقَت نَدارو
پِیه بِشوات گُ خُب، آماده گِرتی
بیشیم بینیم پُرِههشُن چه کِرتی؟!
هیکی اَز هَمساها یَگ ماشینُش دا
سُوارُش بُیند اُ بِیشُیند صَـپی فَردا
یارَسسایند وَرزُنه، چَنیایی وایسایند
حال اُ روزی پُرِهه خُب وارَسسایند
بییُمِیند وِردیوِر تا کییه اونها
پِیی پُره بییُمه گُ بِفَرما
پِیی دُتییه بِشوات گُ کییا هِیند
چه مَنظوری داریند، اَز کا بییُمِیند
بِفَرمایید، خاش هُمَبُی شِماها
چه حَددی روشنا وابی کییه هاما
بییُمِیند رو کییه یَگ سوک هانیشتِیند
پِی اُ ما اون پُره جَلدی بییُمِیند
سِراغ اُ تـارُفی مَعمول یا بِبُ
پُرِهه جی مُنه رو صَـرا دِبُ
هیکیشُن بَندا گُ پُرِهه بییو
اِشه زو اَز کاری خُش دَس بِکِشو
خُشُش آماده کَرتابُ پُرِهه
گُ هَر چی گَرتا باجو گُ نَبووه
بییُمه پُره، کُللیشُن جی بَنگاشت
مُنه بارُش نَدا عِشقی گُ بِشکاشت
دِلی اون پُرِهه جُفتی کیویر بُ
رو کاها عاشِقانه دَسسی جیر بُ
بی فایده بُ رو جَم هَنگاشتمُناشُن
نَبایه گُ بِفِـمیند اِددِعاشُن
دُتی بِشوات: اِجازه هو دُ تایی
خُ آقازاده بَنگاریم سَوایی؟
بِشُنوات: بَله، اون صُفچی باهاری
بِفَرمایی شِما، هَر کاری داری
دُ تایی رو صُفه یَگ گُل هانیشتِیند
مُنه گُ اَز هَمه عالَم سَوا هِیند
پُره اَصلَن سِرُش بالا نَکَرته!
دُتی جی حالی اونُش ره نَبَرته
پُره بِشوات گُ مِن حَرفی نَدارُن!
دُتی بِشوات: وَلی مِن مِشتی حَرف هُن!
پُره بِشوات: تِمُمی قِصصه بِـوِشت
دُتی بِشوات گُ نَ، اَصلَن بِنَوِشت
پُره بِشوات گُ هاما لِفه هَم نِیم
دُتی بِشوات: هاما عاشِقی هَم هِیم
پُره بِشوات گُ مِن واها غِریب هُن
دُتی بِشوات گُ خُم آشناتی گَرتُن
پُره بِشوات گُ مِن ایچ چیش نَدارُن
دُتی بِشوات گُ مِن جُــنُمی هارُن
پُره بِشوات گُ مِن دَسسُم خالی هو
دُتی بِشوات گُ اِچ عَیبی نَدارو
خُدا ره بِرووه چِندی تُمی گو
نَشاشبُ یُن زووُن عِشقُم یا واجو
نَ مِهرییهم گووه، نَ پول، نَ کییه
تِمُمی آرِزوم هو گُ تُ بییه
بییو تُ، هَر چی دارُن مالی تُ هو
آخه دِلخاشی مِن، خُشحالی تُ هو
رو ذِهنُم غِیری تُ ایچ چیش نَمُندی
دِلُم اَز کُللی آدَمها بِوُندی
پیش اَز تُ یَگ دُتی بُن مالی خُدخا
زِنُن کُللی وُجودُم اَز تُ گَرتا
پیش اَز تُ زِندِگی پوچ اُ خُرا بُ
خُ تُ بُ گُ دِلُم یَگباره وا بُ
پیش اَز تُ زِندِگیم کور اُ سییا بُ
اُمید اُ قَلبی مِن اَز هَم سَوا بُ
تُ بُی گُ زِندِگیت مَعنی کَ هیم را
دِلُم اَز نااُمیدیها واگَرتا
وِلاتی وَرزُنهیی
ادامهٔ داستان یک سودای نافرجام؛ به زبانِ وِلاتی و گویش ورزُنهای. (بخش یازدهم) آموهه نِصبی شِو ب
شِو اُ رو اَز خییالی تُ خُشال بُن
چه جوری شام زِنُن بی تُ واگَرتُن؟!
گامه هَر چیم گُ دا مالی تُ گَرتو
گُ قَلبُم غِیری تُ ایش کی نَدارو
پِی اُ مام یَگ وِچه ویشتِر نَداریند
تِمُمی هَستیشُن پیشُم هارینیند
گامه مالی تُ گَرتو هَر چی گُ هو
تا خُشحالی تُ، خُشحالی خُچِم بو
گامه گُ داربُنُت، ایش کیمی نَگو
بی تُ یُن زِندِگی مَعنی نَدارو
خُلاصه هِی دُتی بِشوات اُ بِشوات
اِشه بِبرَفت، اِشه خُ غُصصه یاشوات
وَلی اون پُره قَلبُش جُفتی سَنگ بُ
حَنا اِحساس اُ اِنصافُش بیرَنگ بُ
اَمُن اَز تَرس اُ اَز ضَعفی اِراده
اَز اون مَغز اُ دِلی بیاِستِفاده
نَـمُنه گُ رو چَن ما پیش چه جور بُ
چه جوری خُ دُتییه جُفت اُ جور بُ
بَدُش تا کَ پُره خُ اون دُتییه
چوشُش جی خُش بِخا، آخِر وینییه
بُیه گُ وَزی این یَگ ره بِسازیند
گُ بیکینه هَمهش دی هَم بِنازیند
اَمُن اَز وَسوَسه، اَز بیوَفایی
اَمُن اَز بیگَفی، اُ بیحَیایی
دُتی ساکِت وابُ تا پُره باجو
بَرا کاراش دَلیلی خُب بییارو
پُره حَرفیش نَدا گُ خُش بِدارو
دِرَختیش گُ وِوِتی، یاش بِکارو
پُره بِشوات گُ تُم پاک کِرتی اَز دِل
اِبی تُ جی مَسازه دَرد اُ مُشکِل
وِرُسسی اُ بیشی سَمتی کییهتُن
اِبی مِن حُوصِله ایش کی نَدارُن
خُداحافِظ، بِشه دُنبالی کارُت
بِشه دُنبالی بَخت اُ روزِگارُت
دُتییه دارتُش اَز غُصصه پُکایه
مُنه وارُن بُ اَز دیمُش چِکایه
اَزُش نُمه گُ اِچ حَرفی بِدارو
گاشه تا آخِری عُمرُش بِوارو
پُرِهه گُ وِرُسسا جَلدی کوشُ
دُتییه جُفتی وَرف یَگباره واشُ
دُتی بَد جور دِلُش اَز غُصصه بَـمَ
غُرورُش جی مییُنی قِصصه بَـمَ
دِلُش مالی بِسُت، حالُش جی هَم خا
وِرُسسا بِیشُ پیشی ماش یارَسسا
وِرا موما، وِرا جَلدی واگِرتیم
نَمیگو گُ اِبی یَگ لَحظه وایسیم
بِشُنوات پِی اُ ما پُره: هانینگی
زِنُن گُ خَسسه هِی، اَمشِو بِمُنی
بِشُنوات پِی اُ ما دُتی گُ خُرشید
دارو دِری شووه، مالی بِبَخشید
سُوار بُیند رو ماشین اُ زو واگَرتایند
سه ساعَت نیشتابُیند تا گُ یارَسسایند
وَلی داد اَز دِل اُ غُصصه دُتییه
اَمُن اَز رَنج اُ اَز قِصصه دُتیبه...
ادامه دارد...
چهارشنبه، ٢١ شهریورماه ١۴٠٣
#حسینعلی_زارعی_ورزنه
@velati
شِعری وِلاتی ٨١.mp3
8.71M
خوانش ادامهٔ داستان یک سودای نافرجام؛ به زبانِ وِلاتی و گویش ورزُنهای. (بخش یازدهم)
چهارشنبه، ٢١ شهريورماه ١۴٠٣
#حسینعلی_زارعی_ورزنه
@velati
گومه هَر چی دارُن پیشُت بِوازُن
یا هَر یایی دِرُن دی تُ بِنازُن
بَرا این گُ خُشالیت مُندِگار بو
دارُن خُ خَندههات یَگ شِعری سازُن.
#دوبیتی
#حسینعلی_زارعی_ورزنه
@velati
بِخَنده، خَندههات جُفتی غَزَل هو
صِدات شیرینتِر اَز قَند اُ عَسَل هو
رو هَر جَمعی دِبه، خُم واتی ووزُن
دیمی نازُت بَرام ضَربُلمَثَل هو.
#دوبیتی
#حسینعلی_زارعی_ورزنه
@velati
چه وَختی غَم، چه خُشحالی تُمی گو
چه توپُر بُن، چه توخالی تُمی گو
پیش اَز این گُ تُ باجه حِس اُ حالُت
گومه بِمواتابو مالی تُمی گو.
#دوبیتی
#حسینعلی_زارعی_ورزنه
@velati
یک داستانک دربارهٔ خوشخوراکی بعضیها و رفتن به مسافرت به همین قصد؛ به زبانِ وِلاتی و گویش ورزُنهای.
واجینده یَگ اَخی، چوپپُن بُ اُ داش
شووه یَگ سِر مَشد خُ یَگ رِفیقاش
کوشینده اَز گاراج قَصدی زییارَت
بَرا نون واریگِرتیند اَز رو عادَت
او وَختی گُ بَرا نون واریگِرتیند
بَرایی نونخِرِش ایچ چیش نَداریند
رِفیق واجووه خُ اون مِردی چوپپُن
بِشُن اُ ماس هاگیرُن اَز رو دُککُن؟
اَخی چوپپُن گُ مالی خُشخُراک بُ
یاواش یُن جُملههُنُش بات اُ بِیشُ:
«اَگه گامه بییُن اُ ماس بَخِرُن
زِنُن لاچی کِره دِبُن، رِفیق جُن!»
شنبه،٢۴ شهریورماه ١۴٠٣
#حسینعلی_زارعی_ورزنه
@velati